Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2019, Cilt: 6 Sayı: 21, 573 - 595, 01.08.2019
https://doi.org/10.29224/insanveinsan.471081

Öz

Kaynakça

  • Arendt, Hannah. The Origins of Totalitarianism. New York: Houghton Mifflin Harcourt, 1973.
  • Arendt, Hannah. The Human Condition. Chicago: The University of Chicago Press, 2nd Edition, 1998.
  • Arendt, Hannah. Totalitarizmin Kaynakları/2 Emperyalizm. Çev., Bahadır Sina Şener. İstanbul: İletişim Yayınları, 1998.
  • Baudrillard, Jean. Simülakrlar ve Simülasyon. Çev., Oğuz Adanır, Ankara: Doğu Batı Yayınları, 8. bs., 2014.
  • Berman, Marshall. Katı Olan Herşey Buharlaşıyor. Çev., Ümit Altuğ ve Bülent Peker. İstanbul: İletişim Yayınları, 16. bs., 2013.
  • Canovan,Margaret. “Önsöz”, içinde Arendt, Hannah. İnsanlık Durumu. Çev., Bahadır Sina Şener. İstanbul: İletişim Yayınları, 4. bs., 2009.
  • Dacheux, Eric. “Kamusal Alan: Demokrasinin Anahtar Bir Kavramı”. Kamusal Alan. Der., Eric Dacheux. Çev., Hüseyin Köse. İstanbul: Ayrıntı Yayınları, 2012.
  • Dean, Jodi. "Why Net is not a Public Sphere". Constellations. 10/1 (2003): 95-112.
  • Dictionary.com. “Private”. Erişim 25 Aralık, 2017.http://www.dictionary.com/browse/private?s=t Dinçkol, Bihterin. “Yönetilenlerin “Öz” Yönetimi – Kamuoyu”. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 5/10 (2006/2): 49-66.
  • Düring, Bleda S. Küçük Asya’nın Tarih Öncesi, Çev., Azer Keskin, İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları, 2016.
  • Eder, Klaus. “The Public Sphere”. Theory, Culture & Society. 23/ 2-3 (2006): 607-611.
  • Etimoloji Türkçe. “Amme”. Erişim 15 Ekim, 2017. https://www.etimolojiturkce.com/kelime/amme
  • Etimoloji Türkçe. “Kamu”. Erişim 10 Ekim, 2017. https://www.etimolojiturkce.com/kelime/kamu
  • Etimoloji Türkçe. “Umum”. Erişim 15 Ekim, 2017. https://www.etimolojiturkce.com/kelime/umum
  • Fraser, Nancy. “Kamusal Alanı Yeniden Düşünmek: Gerçekte Varolan Demokrasinin Eleştirisine Bir Katkı”. Kamusal Alan, ed. Meral Özbek. İstanbul: Hil Yayın, 3. bs., 2015, ss. 103-132.
  • Fuchs, Christian. "Google Capitalism". tripleC. 10/1 (2012): 42-48.
  • Habermas, Jürgen. İletişimsel Eylem Kuramı. Çev., Mustafa Tüzel. İstanbul: Kabalcı Yayınevi, 2001.
  • Habermas, Jürgen. Kamusalllığın Yapısal Dönüşümü. Çev., Mithat Sancar ve Tanıl Bora. İstanbul: İletişim Yayınları. 8. bs., 2009.
  • Hanada, Tatsuro. “The Japanese ‘Public Sphere’: the Kugai”. Theory, Culture & Society. 23/2–3 (2006): 612-614.
  • Heywood, Andrew. Siyaset Teorisine Giriş. Haz., Bilge Özel. Çev., Hızır Murat Köse. İstanbul: Küre Yayınları, 8. bs., 2017.
  • Horkheimir, Max. Akıl Tutulması. Çev., Orhan Koçak, İstanbul: Metis Yayınları, 8. bs., 2010.
  • Japonca Türkçe Sözlük. “Kamu”. Erişim, 8 Aralık, 2017. http://jptr.org/?key=kamu
  • Karadağ, Ahmet. “Kamusal Alan Modelleri: Çoğulcu Perspektiften Bir Değerlendirme”. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi. 58-3 (2003): 171-195.
  • Köroğlu, Cemile Zehra ve Muhammet Ali Köroğlu. “Klasik Kamusal Alan Modelleri Ve Türkiye’nin Kamusal Alan Tecrübesi Üzerine Genel Bir Değerlendirme”. International Journal of Social Science. 6/4 (2013): 913-936.
  • Langenscheidt Sözlük, “Öffentlichkeit”. Erişim: 5 Aralık 2017. https://tr.langenscheidt.com/almanca-turkce/oeffentlichkeit#sense-1.1.1
  • Lippmann, Walter. The Phantom Public. New Brunswick: Transaction Publishers, 1993.
  • Nancy, Jean Luc. Demokrasinin Hakikati. Çev., Murat Erşen. İstanbul: Monokl Yayınları, 2010.
  • Negt, Oskar and Alexander Kluge. Public Sphere and Experience Analysis of the Bourgeois and Proletarian Public Sphere. Trans. Peter Labanyi, Jamie Owen Daniel and Assenka Oksiloff. Minneapolis: University of Minnesota Press, 1993.
  • Online Etymology Dictionary. “Public”. Erişim, 13 Ekim, 2017. http://www.etymonline.com/word/public.
  • Özbek, Meral. "Giriş: Politik Kamusal Alan ve Kolektif Yaratıcılık". Kamusal Alan, Ed., Meral Özbek. İstanbul: Hil Yayın, 2004, ss. 181-231.
  • Parkinson, C. Northcote. Siyasal Düşüncenin Evrimi. Çev., Mehmet Harmancı. İstanbul: Remzi Kitabevi, 1976.
  • Rousseau, J. J. Toplum Sözleşmesi. Çev., Vedat Günyol. İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları, 2016.
  • Sennett, Richard. Kamusal İnsanın Çöküşü. Çev., Serpil Durak ve Abdullah Yılmaz. İstanbul: Ayrıntı Yayınları, 3. bs., 2010.
  • Siir.gen.tr. “Biz Kimseye Kin Tutmayız”. Erişim 10 Ekim, 2017.http://www.siir.gen.tr/siir/y/yunus_emre/biz_kimseye_kin_tutmayiz.htm
  • Tassin, Etienne. “Ortak Alan mı Kamusal Alan mı? Topluluk ve Aleniyetin Karşıtlığı”. Kamusal Alan. Der., Eric Dacheux. Çev., Hüseyin Köse. İstanbul: Ayrıntı Yayınları, 2012.
  • TDK Büyük Türkçe Sözlük. “Kamu”. Erişim 10 Ekim, 2017.http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&arama=kelime&guid=TDK.GTS.5bbf5a39447480.44573764
  • TDK Büyük Türkçe Sözlük. “Umum”. Erişim 15 Ekim, 2017.http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&arama=kelime&guid=TDK.GTS.5bbf638e967796.65178646
  • TDK Büyük Türkçe Sözlük. “Özel”. Erişim 21 Aralık, 2017.http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&arama=kelime&guid=TDK.GTS.5a3bed4fd49364.52730221
  • Tocqueville, Alexis de. Amerika’da Demokrasi. Çev. Seçkin Sertdemir Özdemir. İstanbul: İletişim Yayınları, 2016.
  • Yılmaz, Zafer. “Hannah Arendt’te Kamusal Alan – Özel Alan Ayrımı ve Modern Çağda Toplumsal Alan”. Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, 2007.
  • Yükselbaba, Ülker. Habermas ve Kamusal Alan: Burjuva Kamusallık İlkesinden, İletişimsel Kamusallığa Geçiş. İstanbul: XII Levha Yayınları, 2012.

Kamusal Alanın Kavramsal Sınırları

Yıl 2019, Cilt: 6 Sayı: 21, 573 - 595, 01.08.2019
https://doi.org/10.29224/insanveinsan.471081

Öz

Bu çalışmanın amacı
çağdaş sosyal teoride sıklıkla değinilen bir tema olan kamusal alanın kavramsal
sınırlarını ortaya çıkarmaktır. Kamusal alanın fenomenolojik olarak ihtiva
ettiği öğelerin ne olduğu, nasıl bir işlev sergilediği incelemenin temel
sorunsalını teşkil etmektedir. Bu bağlamda, çalışmada öncelikle kamusal alana
günümüz anlamını kazandıran teorik çabalara değinilmiştir. Hannah Arendt,
Jürgen Habermas, Oskar Negt-Alexander Kluge, Richard Sennett ve Nancy Fraser’in
kavramın politika teorisine dahil olmasında oynadıkları rol incelenmiştir.
Takiben, kavramın günümüz ve önceki tarihler arasında ihtiva ettiği anlamda
herhangi bir değişiklik olup olmadığı sorgulanmaya çalışılmıştır. Bu doğrultuda
kavramın semantik kökleri ve işlevsel nitelikleri araştırılmıştır. Daha sonra,
kamusal alanın özel alandan farkları incelenerek aleniyet ve çoğulluğun
kavramsal olarak kurucu nitelikler sergilediği tespit edilmiştir. Çalışmada,
son olarak, kamusal alanın politika ve demokrasiyle ilişkisine değinilmiştir.
Böylelikle, kavramın fenomenolojik bütünlüğü açısından aleniyet ve çoğulluğun
yanı sıra demokrasiye de gereksinim duyduğu anlaşılmıştır.  

Kaynakça

  • Arendt, Hannah. The Origins of Totalitarianism. New York: Houghton Mifflin Harcourt, 1973.
  • Arendt, Hannah. The Human Condition. Chicago: The University of Chicago Press, 2nd Edition, 1998.
  • Arendt, Hannah. Totalitarizmin Kaynakları/2 Emperyalizm. Çev., Bahadır Sina Şener. İstanbul: İletişim Yayınları, 1998.
  • Baudrillard, Jean. Simülakrlar ve Simülasyon. Çev., Oğuz Adanır, Ankara: Doğu Batı Yayınları, 8. bs., 2014.
  • Berman, Marshall. Katı Olan Herşey Buharlaşıyor. Çev., Ümit Altuğ ve Bülent Peker. İstanbul: İletişim Yayınları, 16. bs., 2013.
  • Canovan,Margaret. “Önsöz”, içinde Arendt, Hannah. İnsanlık Durumu. Çev., Bahadır Sina Şener. İstanbul: İletişim Yayınları, 4. bs., 2009.
  • Dacheux, Eric. “Kamusal Alan: Demokrasinin Anahtar Bir Kavramı”. Kamusal Alan. Der., Eric Dacheux. Çev., Hüseyin Köse. İstanbul: Ayrıntı Yayınları, 2012.
  • Dean, Jodi. "Why Net is not a Public Sphere". Constellations. 10/1 (2003): 95-112.
  • Dictionary.com. “Private”. Erişim 25 Aralık, 2017.http://www.dictionary.com/browse/private?s=t Dinçkol, Bihterin. “Yönetilenlerin “Öz” Yönetimi – Kamuoyu”. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 5/10 (2006/2): 49-66.
  • Düring, Bleda S. Küçük Asya’nın Tarih Öncesi, Çev., Azer Keskin, İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları, 2016.
  • Eder, Klaus. “The Public Sphere”. Theory, Culture & Society. 23/ 2-3 (2006): 607-611.
  • Etimoloji Türkçe. “Amme”. Erişim 15 Ekim, 2017. https://www.etimolojiturkce.com/kelime/amme
  • Etimoloji Türkçe. “Kamu”. Erişim 10 Ekim, 2017. https://www.etimolojiturkce.com/kelime/kamu
  • Etimoloji Türkçe. “Umum”. Erişim 15 Ekim, 2017. https://www.etimolojiturkce.com/kelime/umum
  • Fraser, Nancy. “Kamusal Alanı Yeniden Düşünmek: Gerçekte Varolan Demokrasinin Eleştirisine Bir Katkı”. Kamusal Alan, ed. Meral Özbek. İstanbul: Hil Yayın, 3. bs., 2015, ss. 103-132.
  • Fuchs, Christian. "Google Capitalism". tripleC. 10/1 (2012): 42-48.
  • Habermas, Jürgen. İletişimsel Eylem Kuramı. Çev., Mustafa Tüzel. İstanbul: Kabalcı Yayınevi, 2001.
  • Habermas, Jürgen. Kamusalllığın Yapısal Dönüşümü. Çev., Mithat Sancar ve Tanıl Bora. İstanbul: İletişim Yayınları. 8. bs., 2009.
  • Hanada, Tatsuro. “The Japanese ‘Public Sphere’: the Kugai”. Theory, Culture & Society. 23/2–3 (2006): 612-614.
  • Heywood, Andrew. Siyaset Teorisine Giriş. Haz., Bilge Özel. Çev., Hızır Murat Köse. İstanbul: Küre Yayınları, 8. bs., 2017.
  • Horkheimir, Max. Akıl Tutulması. Çev., Orhan Koçak, İstanbul: Metis Yayınları, 8. bs., 2010.
  • Japonca Türkçe Sözlük. “Kamu”. Erişim, 8 Aralık, 2017. http://jptr.org/?key=kamu
  • Karadağ, Ahmet. “Kamusal Alan Modelleri: Çoğulcu Perspektiften Bir Değerlendirme”. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi. 58-3 (2003): 171-195.
  • Köroğlu, Cemile Zehra ve Muhammet Ali Köroğlu. “Klasik Kamusal Alan Modelleri Ve Türkiye’nin Kamusal Alan Tecrübesi Üzerine Genel Bir Değerlendirme”. International Journal of Social Science. 6/4 (2013): 913-936.
  • Langenscheidt Sözlük, “Öffentlichkeit”. Erişim: 5 Aralık 2017. https://tr.langenscheidt.com/almanca-turkce/oeffentlichkeit#sense-1.1.1
  • Lippmann, Walter. The Phantom Public. New Brunswick: Transaction Publishers, 1993.
  • Nancy, Jean Luc. Demokrasinin Hakikati. Çev., Murat Erşen. İstanbul: Monokl Yayınları, 2010.
  • Negt, Oskar and Alexander Kluge. Public Sphere and Experience Analysis of the Bourgeois and Proletarian Public Sphere. Trans. Peter Labanyi, Jamie Owen Daniel and Assenka Oksiloff. Minneapolis: University of Minnesota Press, 1993.
  • Online Etymology Dictionary. “Public”. Erişim, 13 Ekim, 2017. http://www.etymonline.com/word/public.
  • Özbek, Meral. "Giriş: Politik Kamusal Alan ve Kolektif Yaratıcılık". Kamusal Alan, Ed., Meral Özbek. İstanbul: Hil Yayın, 2004, ss. 181-231.
  • Parkinson, C. Northcote. Siyasal Düşüncenin Evrimi. Çev., Mehmet Harmancı. İstanbul: Remzi Kitabevi, 1976.
  • Rousseau, J. J. Toplum Sözleşmesi. Çev., Vedat Günyol. İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları, 2016.
  • Sennett, Richard. Kamusal İnsanın Çöküşü. Çev., Serpil Durak ve Abdullah Yılmaz. İstanbul: Ayrıntı Yayınları, 3. bs., 2010.
  • Siir.gen.tr. “Biz Kimseye Kin Tutmayız”. Erişim 10 Ekim, 2017.http://www.siir.gen.tr/siir/y/yunus_emre/biz_kimseye_kin_tutmayiz.htm
  • Tassin, Etienne. “Ortak Alan mı Kamusal Alan mı? Topluluk ve Aleniyetin Karşıtlığı”. Kamusal Alan. Der., Eric Dacheux. Çev., Hüseyin Köse. İstanbul: Ayrıntı Yayınları, 2012.
  • TDK Büyük Türkçe Sözlük. “Kamu”. Erişim 10 Ekim, 2017.http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&arama=kelime&guid=TDK.GTS.5bbf5a39447480.44573764
  • TDK Büyük Türkçe Sözlük. “Umum”. Erişim 15 Ekim, 2017.http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&arama=kelime&guid=TDK.GTS.5bbf638e967796.65178646
  • TDK Büyük Türkçe Sözlük. “Özel”. Erişim 21 Aralık, 2017.http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&arama=kelime&guid=TDK.GTS.5a3bed4fd49364.52730221
  • Tocqueville, Alexis de. Amerika’da Demokrasi. Çev. Seçkin Sertdemir Özdemir. İstanbul: İletişim Yayınları, 2016.
  • Yılmaz, Zafer. “Hannah Arendt’te Kamusal Alan – Özel Alan Ayrımı ve Modern Çağda Toplumsal Alan”. Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, 2007.
  • Yükselbaba, Ülker. Habermas ve Kamusal Alan: Burjuva Kamusallık İlkesinden, İletişimsel Kamusallığa Geçiş. İstanbul: XII Levha Yayınları, 2012.
Toplam 41 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Mustafa Ali Minarlı

Yayımlanma Tarihi 1 Ağustos 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 6 Sayı: 21

Kaynak Göster

APA Minarlı, M. A. (2019). Kamusal Alanın Kavramsal Sınırları. İnsan Ve İnsan, 6(21), 573-595. https://doi.org/10.29224/insanveinsan.471081
AMA Minarlı MA. Kamusal Alanın Kavramsal Sınırları. İnsan ve İnsan Dergisi. Ağustos 2019;6(21):573-595. doi:10.29224/insanveinsan.471081
Chicago Minarlı, Mustafa Ali. “Kamusal Alanın Kavramsal Sınırları”. İnsan Ve İnsan 6, sy. 21 (Ağustos 2019): 573-95. https://doi.org/10.29224/insanveinsan.471081.
EndNote Minarlı MA (01 Ağustos 2019) Kamusal Alanın Kavramsal Sınırları. İnsan ve İnsan 6 21 573–595.
IEEE M. A. Minarlı, “Kamusal Alanın Kavramsal Sınırları”, İnsan ve İnsan Dergisi, c. 6, sy. 21, ss. 573–595, 2019, doi: 10.29224/insanveinsan.471081.
ISNAD Minarlı, Mustafa Ali. “Kamusal Alanın Kavramsal Sınırları”. İnsan ve İnsan 6/21 (Ağustos 2019), 573-595. https://doi.org/10.29224/insanveinsan.471081.
JAMA Minarlı MA. Kamusal Alanın Kavramsal Sınırları. İnsan ve İnsan Dergisi. 2019;6:573–595.
MLA Minarlı, Mustafa Ali. “Kamusal Alanın Kavramsal Sınırları”. İnsan Ve İnsan, c. 6, sy. 21, 2019, ss. 573-95, doi:10.29224/insanveinsan.471081.
Vancouver Minarlı MA. Kamusal Alanın Kavramsal Sınırları. İnsan ve İnsan Dergisi. 2019;6(21):573-95.

İnsan ve İnsan Dergisi EBSCO, Index Copernicus, ULAKBİM TR Dizin, ERIH PLUS, BASE, DOAJ, OpenAIRE, OAJI, Google Scholar ve Türk Eğitim İndeksi'nde yer almaktadır.