ŞAİR VE YAZAR İSİMLERİNİN OKULLARA AD OLARAK VERİLMESİNİN EDEBİYAT ÖĞRETİMİNE KATKISINA DAİR ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİNİN İNCELENMESİ: ANKARA ÖRNEĞİ

Yıl 2018, Cilt: 19 Sayı: 3, 520 - 530, 30.12.2018

Fatma Süreyya Kurtoğlu

https://doi.org/10.17679/inuefd.424811

Cited By: 1

Öz

Milletlerin
hayatında ad verme/adlandırma önemli bir yer işgal etmektedir. Her toplum
çocuklarına vereceği isimden başlamak üzere, yapmış olduğu işlere, yaşadığı
mekânlara, ürettiği ürünlere, yazdığı veya yaptığı esere varıncaya kadar her
şeyi isimlendirme ihtiyacı duymuştur. Toplumlar, geçmişlerini, atalarını,
kahramanlarını ve tarihteki önemli olaylarını çocuklara, mekânlara, kurumlara
vs. ad olarak vererek geçmişle bağ kurmaya ve kurulan bu bağı da diri tutmaya
çalışırlar.

Bu
araştırmanın amacı, Türk Dili ve Edebiyatı öğretmenlerinin şair ve yazar
isimlerinin ortaöğretim kurumlarına ad olarak verilmesinin Türk Dili ve
Edebiyatı öğretimine katkı sağlayıp sağlamadığına dair düşüncelerini
belirlemektir.

Nitel
araştırma yöntemleri ve durum çalışması deseninden faydalanılan bu çalışma,
Ankara ili merkezinde bulunan Abdurrahim Karakoç Anadolu Lisesi (Keçiören),
Halide Edip Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi (Yenimahalle), Yunus Emre Mesleki
ve Teknik Anadolu Lisesi (Yenimahalle), Ömer Seyfeddin Anadolu Lisesi
(Çankaya), Yahya Kemal Beyatlı Anadolu Lisesi 
(Yenimahalle)’nde 2017-2018 eğitim öğretim yılında görev yapan Türk Dili
ve Edebiyatı öğretmenleri ile yürütülmüştür. Araştırma verileri, çalışma
grubundaki öğretmenlerin görüşlerini belirlemeyi amaçlayan yarı yapılandırılmış
görüşme formu ile elde edilmiştir.

Elde
edilen verilerin, yapılan içerik analizi sonucunda, araştırmanın bulguları dört
ana tema altında toplanmıştır. Bunlar, “okullara yazar ve şair isimleri vermek;
ismi verilenlerin edebiyat öğretimindeki yeri; ismi verilenlerle ilgili
okullarda yapılanlar ve öğrenciler açısından ismi okullara verilen
sanatçılar”dır.

Araştırma
sonucunda katılımcılar, “bu uygulamanın devam etmesi; öğrencilerin ilgili şair
ve yazarla ilgili meraklarının arttığı, buna karşılık uygulamanın öğrencilerin
okul tercihlerine etki etmediği” düşüncelerini ifade etmişler; katılımcıların
bir kısmı okullarına isimleri verilen sanatçıların ders öğretim programındaki
yeri ve bu isimlerle ilgili okullarda yapılan faaliyetleri “yeterli” görürken,
bazı katılımcılar ise “yetersiz” bulmuşlar; bu yetersizliği gidermek için ilave
çaba harcanması gerektiğini ve öğrencilerin bu husustaki farkındalığının
istenilen seviyede olmadığını belirtmişlerdir.

Anahtar Kelimeler

Ad verme geleneği, Ankara, okul adı, Türk Dili ve Edebiyatı öğretimi

A Study of Teachers’ Views on Giving Poet and Writer Names to Schools Related to Its Contribution to Literature Teaching: Ankara Example

Öz

Naming / giving names in the lives of nations occupy an important place.
Every society has had the need to name everything it has to give to its
children, from the things they have done, to the places they have lived, to the
products they produce, to the things they have written or made. Societies try
to connect with the past and keep this connection alive by naming their past,
ancestors, heroes, and important events in history to their children, places,
institutions, etc.

The aim of this research is to determine the views of Turkish Language
and Literature teachers on whether the names of the poets and writers should be
given as names to the secondary education institutions and whether they
contribute to the teaching of Turkish Language and Literature.

This study, which is based on the qualitative research methods and
situation study design, was conducted in the province center of Ankara by
Abdurrahim Karakoç Anatolian High School (Keçiören), Halide Edip Vocational and
Technical Anatolian High School (Yenimahalle), Yunus
Emre Vocational and Technical Anatolian High School (Yenimahalle), Ömer
Seyfeddin Anatolian High School (Çankaya), and Yahya Kemal Beyatlı Anatolian
High School (Yenimahalle), was conducted with teachers of Turkish Language and
Literature who worked in the academic year of 2017-2018. The research data were
obtained by a semi-structured interview form aiming to determine the opinions
of the teachers in the study group.

As a result of
the content analysis of the data obtained, it was seen that the findings of the
study were gathered under four main themes. These are "giving schools the names of writers
and poets; the place of the given names in literature teaching; and the artists
whose names are given to schools in terms of the students ".

As a result of the research, participants
commented "The continuation of this practice; the students' curiosity
about the poet and the author increased whereas the practice did not affect the
students' school preferences" and some of the participants found the place
of the artists whose names were given to schools and their activities related
to these names in the curriculum were "adequate", while some
participants found "inadequate" and they added that additional
efforts must be made to overcome this inadequacy, and that pupils' awareness in
this area is not at the desired level

Anahtar Kelimeler

Tradition of giving names, Ankara, school name, Turkish Language and Literature teaching, poet and writer names.

Kaynakça

• Abdurrahman, V. (2004). “Türklerin Ad Koyma Gelenekleri Üzerine Bir İnceleme”. Millî Folklor. 61, 124-133.
• Acıpayamlı, O. (1992). “Türk Kültüründe Ad Koyma Folklorunun Morfolojik ve Fonksiyonel Yönlerden İncelenmesi”. IV. Milletlerarası Türk Halk Kültürü Kongresi Bildirileri. IV: 1-14. Ankara: Kültür Bakanlığı Halk Kültürlerini Araştırma ve Geliştirme Genel Müdürlüğü Yay.
• Balta, N. (2013). “Gaziantep’te Çocuklara Ad Verme Geleneği”. Folklor/Edebiyat. 19 (76), 195-206).
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2010). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. (7. Baskı). Ankara: Pegem A.
• Gökçe, O. (2006). İçerik Analizi Kuramsal ve Pratik Bilgiler. Ankara: Siyasal.
• Gülensoy, T. (1998). “Anadolu Yer Adlarına Genel Bir Bakış”. Prof. Dr. Dursun Yıldırım Armağanı. Ankara. 41-48.
• Merriam, S. B. (2013). Nitel Vaka Çalışması (Çev. E. Karadağ), S. Turan (Çev. Ed.), Nitel Araştırma Desen ve Uygulama İçin Bir Rehber, Ankara. Nobel. 39-54.
• Polat, H. (2013). “Kültürün Yansıması Olarak Okul İsimleri (Güneydoğu Anadolu Bölgesi Örneği)”. Türk Dünyası Araştırmaları. 207, 139-168.
• Uca. A. (2004). “Türk Toplumunda Ad Verme Geleneği”. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi. 11(23): 145-150.
• Yakıcı, A. (1990a). “Ankara Gevher Nesibe Sağlık Eğitim Enstitüsünde Öğrencilerin Ad Almaları Üzerine Bir Değerlendirme”. Millî Folklor. 5, 38-40.
• Yakıcı, A. (1990b). “Ankara Gevher Nesibe Sağlık Eğitim Enstitüsünde Öğrencilerin Ad Almaları Üzerine Bir Değerlendirme”. Millî Folklor. 6, 39-41.
• Yediyıldız, B. (1984). “Türkiye’de Yer-Adı Verme Usulleri”. Türk Yer Adları Sempozyumu Bildirileri. Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (6. Baskı). Ankara: Seçkin.
• Yönetmelik (1993). “Millî Eğitim Bakanlığına Bağlı Kurumlara Ait Açma Kapatma ve Ad Verme Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”. Resmî Gazete. 2/4/1993 tarih ve 21540 sayılı.