Öz
Texture is a design element defining surfaces. This definition complements the design-related effects of colour, style and light elements shaping user perception in terms of architecture. Thus, texture in interior space as a design element is one of the most important elements creating the uniqueness of designers. In this study, the concept of texture is defined and the natural and artificial types of texture are discussed. In addition, the effects of patterns formed at the end of natural processes, texture design by means of computer-aided design and digital production techniques are evaluated through samples of space. The texture effects created in a space by using design elements and the effects of the variables of colour, light and style on texture are interpreted through virtual spaces created with computer-aided design. The aim is to reveal the change formed on the perception of texture by changing the colour and style in these virtual spaces. In the sample analysis of the research, relevant perspectives of designers are evaluated through samples of spaces for the presentation of the use of texture in interior space. This study aims to present the unique perspectives of certain designers in using texture and the place of texture as a design element in interior space.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Atalayer, F. (2004), Çağdaş Temel Sanat (Tasarım) Eğitimi ve Postmodernite-Geleneksellik, Anadolu Üniversitesi Dergileri, Anadolu Sanat, Sayı:15, Eskişehir.
- Baş, D. (2001) Yüzeylerin Dokusal İfadeleri ile Mekan Kimliğinin Oluşturulmasında Yapısal Çözümlemeye Dayanan Bir Yöntem Önerisi, Sanatta Yeterlik Tezi , Mimar Sinan Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Castell, C. Hecht, H. ve Oberfeld, D. (2019) Wall patterns influence the perception of interior space, Quarterly Journal of Experimental Psychology, DOI: 10.1177/1747021819876637.
- Coates, M., Brooker, G., Stone, S., (2011) Görsel İç Mimarlık Sözlüğü, Literatür Kitapevi. Faullener, R., Ziegfield, E., Hill, G., 1956, Art Today, Henry Holt and Company, New York
- Guidot, R., 2006. Industrial Design Techniques and Materials, Flammarion, Paris
- Kocks, U.F., Tome, C.N., Wenk, H.R., 1998. Texture and Anisotropy, Cambridge University Press, Cambridge
- Kolarevic, B., 2003 “Digital Production”, Architecture in The Digital Age, Spoon Press, New York And London
- Lesley, T. (2000) İnterior Colour: The Secrets the İnterior Style, Cassell&Co, London. Michael M. (2011) Art and Design: A Comprehensive guide for Creative Artist.
- Oransay, L. (2006) Doku, strüktür ve tekrar ilkelerinin seramik alanında kullanım olanakları, Sanatta Yeterlik Tezi, Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
- Tüzcet, Ö. (1967) Form ve Doku, Matbaa Teknisyenleri Kollektif Şirketi, İstanbul, 1967
Öz
Doku, yüzeylere tanım getiren bir tasarım öğesidir. Bu tanım, mimari açıdan kullanıcı algısını şekillendiren renk, biçim ve ışık öğelerinin tasarıma olan etkilerini tamamlamaktadır. Bu önemi nedeniyle iç mekanda doku, bir tasarım öğesi olarak tasarımcıların özgünlüğünü oluşturan önemli unsurlardan biridir. Bu çalışmada doku kavramı tanımlanarak doğal ve yapay doku türlerine değinilmiştir. Doğal süreçler sonunda oluşan doku etkilerinin dışında, bilgisayar destekli tasarım ve dijital üretim teknikleri ile yapılan doku tasarımı, mekan örnekleri üzerinden değerlendirilmiştir. Tasarım unsurları kullanılarak mekanda yaratılan doku etkileri ve renk, ışık, biçim değişkenlerinin dokuya olan etkileri, bilgisayar destekli tasarım ile hazırlanan sanal mekanlar üzerinden yorumlanmıştır. Böylelikle değişen renk ve biçimin, doku algısında yarattığı değişimin ortaya konulması amaçlanmıştır. Çalışmada, iç mekan tasarımındaki doku kullanım farklılıklarının ifade edilebilmesi için, tasarımcıların bu konudaki yaklaşımları mekan örnekleri üzerinden değerlendirilmiştir. Bu değerlendirme, önde gelen tasarımcıların doku kullanımındaki özgün yaklaşımlarını ve dokunun tasarım öğesi olarak iç mekanda yer alma biçimlerini ve etkisini ortaya koymayı amaçlamıştır. İncelenen örnekler, doku kullanımı açısından tasarımcıların özgün yaklaşımlarını yansıtan örneklerden seçilmiştir. Bu inceleme neticesinde, bazı tasarımcıların hazır malzeme dokusunu kullanmak yerine, dokuları kendilerinin tasarladıkları ve tasarımlarında kullandıkları görülmüştür. Bununla birlikte tasarımcıların, iç mekan tasarım yaklaşımlarının diğer tasarım unsurları açısından da birbirlerinden farklı olduğu sonucuna varılmıştır. İç mekanda dokunun kullanım biçimi ve tercih edilen yüzeyler açısından da tasarım dilinin değişkenlik gösterdiği tespit edilmiştir. Bazı tasarımcıların iç mekanda yer alan bir çok yüzeyde biçimin de etkisini kullanarak dokuyu kullandıkları, bunun aksine bazı tasarımcıların ise, ışığı ve malzemenin doğal dokusunu iç mekanda tercih ettiği görülmüştür. Bu bulguların sonucunda, iç mekanda dokunun yalnızca tasarımın önemli bir parçası değil, aynı zamanda tasarımcıların özgünlüğünü oluşturan bir kimlik unsuru olduğu sonucuna varılmıştır.
Kaynakça
- Atalayer, F. (2004), Çağdaş Temel Sanat (Tasarım) Eğitimi ve Postmodernite-Geleneksellik, Anadolu Üniversitesi Dergileri, Anadolu Sanat, Sayı:15, Eskişehir.
- Baş, D. (2001) Yüzeylerin Dokusal İfadeleri ile Mekan Kimliğinin Oluşturulmasında Yapısal Çözümlemeye Dayanan Bir Yöntem Önerisi, Sanatta Yeterlik Tezi , Mimar Sinan Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Castell, C. Hecht, H. ve Oberfeld, D. (2019) Wall patterns influence the perception of interior space, Quarterly Journal of Experimental Psychology, DOI: 10.1177/1747021819876637.
- Coates, M., Brooker, G., Stone, S., (2011) Görsel İç Mimarlık Sözlüğü, Literatür Kitapevi. Faullener, R., Ziegfield, E., Hill, G., 1956, Art Today, Henry Holt and Company, New York
- Guidot, R., 2006. Industrial Design Techniques and Materials, Flammarion, Paris
- Kocks, U.F., Tome, C.N., Wenk, H.R., 1998. Texture and Anisotropy, Cambridge University Press, Cambridge
- Kolarevic, B., 2003 “Digital Production”, Architecture in The Digital Age, Spoon Press, New York And London
- Lesley, T. (2000) İnterior Colour: The Secrets the İnterior Style, Cassell&Co, London. Michael M. (2011) Art and Design: A Comprehensive guide for Creative Artist.
- Oransay, L. (2006) Doku, strüktür ve tekrar ilkelerinin seramik alanında kullanım olanakları, Sanatta Yeterlik Tezi, Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
- Tüzcet, Ö. (1967) Form ve Doku, Matbaa Teknisyenleri Kollektif Şirketi, İstanbul, 1967
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Mühendislik |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 15 Nisan 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Sayı: 18 |
