Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

YENİ YOKSULLUK TÜRLERİ ve SOSYAL DIŞLANMA

Yıl 2022, , 100 - 116, 30.06.2022
https://doi.org/10.52835/19maysbd.1011941

Öz

Marx 19.yüzyılda; esirliğin yer bulmadığı serbest bir toplumda , en güvenilir mülk kaynağı, yoksul emekçilerin fazla olması , diyerek gelecekte kapital sistemin oluşturacağı yeni yoksulluk biçimine işaret etmiştir. Yoksulluk, her dönemde yaşanan bir sorundur ancak kapitalizmin bunu devasa boyutlara ulaştırması, toplumlarda korkunç çatlaklara yol açabilmektedir. Örneğin eski çağlarda yoksulluk, yalnızca maddi yetersizlik köle-sahip olarak tanımlanırken, kapitalizm, bu tanımı; Eğitimsizlik, siyasi haklardan uzaklaşmak, kaliteli sağlık hizmeti alamamak, tatmin olacak kadar harcama yapamamak gibi daha sosyo-pskilojik anlamlara çıkarmıştır. Antik dünyaya bakıldığında, köle sınıfının olması aslında yoksulluğun, bireyin sosyal yaşamdaki konumunu belirlediğinin de en açık göstergesidir. Ancak yine de bu keskin kavramlar, daha çok sanayileşme ve kapitalizleşme ile netleşmiştir. Yoksulluk, özellikle insan hakları, eşitlik, kalkınma gibi çok yönlü kavramlardan bahsedilen küresel sistemde eğreti durmaktadır. 1980’lerden sonra yapılan araştırmalar göstermiştir ki; kentlerde örtük bir yoksullaşma tipi yetişmektedir. Bu yeni yoksullaşma tipinde insanoğlu yalnızca geliri üzerinden değil, kent yaşamına ayak uyduramadığı her dinamik üzerinden sınanmaktadır. Çalışmanın temel konularından biri aslında yoksulluğun sosyolojik olarak ne tür değişimlere sebep olduğudur. Bir çok kaynaktan faydalanılan bu çalışma, yoksulluğun yalnızca maddi olgularla açıklanamayacağını öne sürmektedir. Kimlik sorunlarının, kültürel baskıların, eğitimsizliğin ve cağrafyanın da aslında yoksulluğun göstergeleri ve besleyicileri olduğu açıklanmıştır. Kısaca bu çalışma, yeni yoksulluk türleri, sosyal dışlanma ve sosyolojik etkiler arasındaki ilişkiyi ele almak için hazırlanmıştır.

Kaynakça

  • Baykal, B. (2020). Sosyal Dışlanma Kıskacındaki Gençler. Emek Araştırma Dergisi (GEAD), 11(18), ss. 97-118
  • Beall, J and Piron, L. H. (2005). DFID Social Exclusion Review. London, The London School of Economics and Political Science.
  • Böhnke, P. (2001). Nothing Left to Lose: Poverty and Social Exclusion in Comparison: Empirical Evidences on Germany. Berlin: Social Science Research Center.
  • Bratton, M. (2008). Poor People and Democratic Citizenship in Africa. Anirudh, Krishna (Ed.). Poverty, Participation, and Democracy, New York: Cambridge University Press
  • Byrne, D. (2005). Social Exclusion. London: Open University Press.
  • Erdal, A., Özkan, D. (2019). Beşeri Kalkınma, Sosyal Dışlanma Ve Yoksulluk İlişkisi Üzerine Bir Değerlendirme. Yönetim ve Ekonomi, 26(1), ss.1-13
  • Erkul, A., Koca, M. (2016). Yoksul Yardımlarını Yoksulluk Ve Sosyal Dışlanma Bağlamında Yeniden Düşünmek. Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 6(3), ss.615-628
  • Gün, S. (2010). Yoksulluk Döngüsü Bağlamında Sokakta Çalışan Çocuklar. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Doktora Tezi. Hatipler, M. (2019). Boyut ve Etkenleriyle Sosyal Dışlanmanın Yoksullukla Karşılaştırmalı İlişkisi. Bilgi, 21(1), ss.39-77
  • Jones, B. G. (2006). Explaining Global Poverty: A Critical Realist Approach. London: Routledge
  • Karakaş, M. (2010). Küresel Yoksulluğun Öteki Yüzü : Yeni Yoksulluk ve Sosyal Dışlanma. Sosyal Bilimler Dergisi, 11(2), ss.1-17
  • Kenyon, S., Lyons, G., Rafferty, J. (2002). Transport and Social Exclusion: Investigating the Possibility of Promoting Inclusion through Virtual Mobility. Journal of Transport Geography, Number 10, pp.201-220
  • Kieselbach, T. (2003). Long-Term Unemployment Among Young People: The Risk of Social Exclusion. American Journal of Community Psychology, 32(1-2), pp.69-76.
  • Kooten, G. V. (1999). Social Exclusion And The Flexibility Of Labour. Ashgate.
  • Özey, R. (2003). Yoksulluk Coğrafyası, Yoksulluk. İstanbul: Deniz Feneri Yayınları.
  • Özhasar, B. (2013). Yoksul Hanelerde Sosyal Dışlanmanın Boyutları: Aydın İli Örneği. Aydın: Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Üniversitesi Yüksek Lisans Tezi.
  • Pınarcıoğlu, M. ve Işık, O.(2003). Nöbetleşe Yoksulluk: Sultanbeyli Örneği. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Seyyar, A. (2003). Sosyal Siyaset Açısından Yoksulluğa Karşı Mücadele, Yoksulluk. İstanbul: Deniz Feneri Yayınları.
  • Şahin, T. (2009). Sosyal Dışlanma ve Yoksulluk İlişkisi. Ankara: Başbakanlık Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Genel Müdürlüğü Uzmanlık Tezi.
  • Şenses, F. (2002). Küreselleşmenin Öteki Yüzü: Yoksulluk. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • TDK. (2021). Türk Dil Kurumu, Türkçe Sözlük. Ankara: TDK Yayınları.
  • Tunç, A. (2014). Yeni Yoksulluk Kavramı Çerçevesinde Gezi Parkı Olayları: Kamu Yöneticilerine Bazı Öneriler. Birey ve Toplum, 7(1), ss.231-260
  • Walker, A. (1997). Introduction: The Strategy Of Inequality. (Ed.) A. Walker and C. Walker, Britain Divided: The Growth Of Social Exclusion In The 1980s and 1990s, Child Poverty Action Group, London.
Toplam 22 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sosyoloji (Diğer)
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

İrem Savcı Köroğlu 0000-0002-6321-1003

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2022
Gönderilme Tarihi 19 Ekim 2021
Kabul Tarihi 16 Haziran 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022

Kaynak Göster

APA Savcı Köroğlu, İ. (2022). YENİ YOKSULLUK TÜRLERİ ve SOSYAL DIŞLANMA. 19 Mayıs Sosyal Bilimler Dergisi, 3(2), 100-116. https://doi.org/10.52835/19maysbd.1011941