NEO-OTTOMANIZATION VS. EUROPEANIZATION?: TURKEY-EU RELATIONS

Yıl 2014, Cilt: 13 Sayı: 2, 111 - 131, 01.10.2014

Nergiz Özkural Köroğlu

https://doi.org/10.1501/Avraras_0000000210

Cited By: 3

Öz

This paper deals with Neo-Ottomanization and Europeanization as two different identity construction processes which intermingle. In that sense, the interaction of these different social structures is analyzed. According to a constructivist approach Neo-Ottomanization is conceptualized in the context of the impact of Europeanization on external countries. In the bottom-up process of the Europeanization in Turkey, the process of Neo-Ottomanization is the main variable. So, the internal and external dynamics of Neo-Ottomanization are focused and analyzed together. Therefore, the Davutoğlu era in Turkish foreign policy is considered with parallel to AKP's identity- re building efforts. So, the reflections of Neo-Ottomanization on Turkey-EU relations re-interpreted

Anahtar Kelimeler

Neo-Ottomanization, Europeanization, Turkey-EU Relations, Turkish Foreign Policy, Davutoglu Period.

Yeni-Osmanlılaşma ve Avrupalılaşma? Türkiye-AB İlişkileri

Öz

Bu makale Yeni-Osmanlılaşma ve Avrupalılaşmayı iki farklı kimlik inşaa süreci olarak ele almaktadır. Bu farklı sosyal yapıların birbiri ile etkileşimi incelenecektir. Konstrüktivist yaklaşım çerçevesinde Avrupalılaşmanın dış ülkelere etkisi bağlamında Türkiye örnek olay olarak ele alınacak ve Yeni-Osmanlılaşma kavramsallaştırılacaktır. Türkiye'de Avrupalılaşmanın aşağıdan-yukarıya süreçleri bağlamında Yeni-Osmanlılaşma temel değişkendir. Böylece Yeni-Osmanlılaşmanın iç ve dış dinamikleri birlikte odaklanılacak ve analiz edilecektir. Davutoğlu döneminde Türk Dış Politkası AKP'nin yeniden kimlik inşaa çabalarıyla paralel olarak ele alınacaktır. Bu çerçevede Yeni-Osmanlılaşmanın Türkiye-AB ilişkilerindeki etkisi yeniden yorumlanacaktır

Anahtar Kelimeler

Yeni-Osmanlılaştırma, Avrupalılaştırma, Türkiye-AB

Kaynakça

• Bulmer, Simon, “Theorizing Europeanization”, in Europeanization: New Research Agendas, edited by Paolo Graziano, Maarten P. Vink, Basingstoke: Palgrave Macmillan, 2007.
• Çağatay, Soner, “The AKP’s Foreign Policy: The Misnomer of ‘Neo-Ottomanism’”, The Washington Institute for Near East Policy, April 24, 2009.
• Çalış, Şaban H., Hayaletbilimi ve Hayali Kimlikler: Yeni-Osmanlıcılık, Özal ve Balkanlar, Konya: Çizgi Kitabevi, 2006.
• Davutoğlu, Ahmet, Stratejik Derinlik: Türkiye’nin Uluslararası Konumu, İstanbul: Küre Yayınları, 2001.
• Davutoğlu, Ahmet, “Turkey’s Foreign Policy Vision: An Assessment of 2007”, Insight Turkey, Vol.10, No.1, January-March, 2008.
• Davutoğlu, Ahmet; “Türkiye merkez ülke olmalı”, Radikal, 26 February 2004.
• http://www.radikal.com.tr/haber.php?haberno=107581 Accessed: 24.06.2012.
• Fierke, K.M., “Constructivism”, in Tim Dunne, Milja Kurki, Steve Smith (edp.), International Relations Theories, U.K.: Oxford University Press, 2007.
• Grigoriadis, Ioannis N., Trials of Europeanization. Turkish Political Culture and the European Union, New York: Palgrave Macmillan, 2009.
• Hobson, John, The State and International Relations, Cambridge University
• İnat, Muhittin Ataman; Duran, Burhanettin (eds.), Ortadoğu Yıllığı 2009, İstanbul, Küre Yayınları.
• Katzenstein, Peter, “Introduction: Alternative Perspectives on National Security, in Culture of National Security, edited by P.J.Katzenstein, New York: Columbia University Press, 1996.
• Laçiner, Sedat,“Özalism (Neo-Ottomanism): An Alternative in Turkish Foreign Policy”, Journal of Administrative Science, Vol.1, No.1-2, 2003, s.161-202.
• Danforth, Nicholas, “Ideology and Pragmatisim in Turkish Foregin Policy From Ataturk to the AKP”, Turkish Policy Quarterly, Vol.7, No.3, Fall 2008, s.83- 95.
• Erol, Mehmet Seyfettin, “11 Eylül Sonrası Türk Dış Politikasında Vizyon Arayışları ve ‘Dört Tarz-ı Siyaset”, Gazi Akademik Bakış Dergisi, Vol.1, No.1, Winter 2007, s.33-55.
• Güler, E. Zeynep, “Kadim Geleneğin Savunusundan Faydacılığa”, H.Birsen (eds.), Modern Siyasal İdeolojiler, İstanbul:İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, 2010.
• Huntington, Samule P., Medeniyetler Çatışması ve Dünya Düzeninin Yeniden Kurulması, Beşinci Baskı, Okuyan Us Yayın, 2006.
• Kramer, Heinz, “AKP’s New Foreign Policy Between Vision and Pragmatism”, Working Paper 01, FG 2, Stiftung Wissenschaft und Politik, Berlin, June 2010):9.
• Onar, Nora Fisher, “Neo-Ottomanism, Historical Legacies and Turkish Foreign Policy, EDAM, 2009.
• Oran, Baskın, “Türkiye Kabuk Değiştirirken AKP’nin Dış Politikası”, Birikim, Winter 2009.
• Oğuzlu, Tarık, “Middle Easternization of Turkey’s Foreign Policy: Does Turkey Dissociate from the West?”, Turkish Studies, Vol. 9, No.1, 2008. s.3-20.
• Öniş, Ziya; Yılmaz, Şuhnaz, “Between Europeanization and Euro-Asianism: Foreign Policy Activism in Turkey during the AKP Era”, Turkish Studies, Vol.10, No.1, March 2009, s.7-24.
• Phillips, Andrew Bradley, “Constructivism” in Martin Griffiths (ed.), International Relations Theory for the Twenty-First Century, London and New York: Routledge, 2007.
• Schimmelfenning, Frank; Engert, Stefan; Knobel, Heiko, “The Impact of EU Political Conditionality” in Frank Schimmelfenning, Ulrich Sedelmeier (eds.), The Europeanization of Central and Eastern Europe, NY:Cornell University Press, 2005.
• Schimmelfennig, Frank, “Europeanization beyond Europe”, Living Reviews in European Governance, Vol.4, No. 3, 2009, s.5-28.
• Sözen, Ahmet, “A Paradigm Shift in Turkish Foreign Policy: Transition and Challenges”, Turkish Studies, Vol.11, No.1, 2010, s. 103-123.
• Toprak, Binnaz “The State, Politics and Religion in Turkey” in State, Democracy and the Military, edited by Metin Heper and Ahmet Evin, Berlin: De Gruyter, 1988.
• Wendt, Alexander, Social Theory of International Politics, Cambridge University
• Zengin, Gürkan, Hoca, İstanbul: İnkılap Kitabevi, 2010.