Evaluation of Atatürk's Leadership in Terms of Fiedler's Situational Leadership Model

Yıl 1992, Cilt: 8 Sayı: 23, 309 - 316, 01.03.1992

Salih Güney

Öz

When we look at the history of humanity, some people have succeeded in dragging the masses behind them by influencing the individuals who make up the society thanks to their various features and abilities. In today's societies, some people contribute to the shaping of the age by causing great changes with their ideas and behavior. Leadership and leadership, which affect the attitudes and behaviors of individuals who make up the communities and activate them for the purposes of the society, have not been reached a consensus on the subject, although much attention has been paid to the subject. In other words, the topic of leadership is still important for many researchers.

Anahtar Kelimeler

Situational Leadership Model, Ataturk, Atatürk's Leadership

Fiedler'in Durumsal Önderlik Modeli Açısından Atatürk'ün Önderliğinin Değerlendirilmesi

Öz

İnsanlık tarihine baktığımızda, bazı insanlar çeşitli özellik ve yetenekleri sayesinde toplumu oluşturan bireyleri etkileyerek büyük kitleleri peşlerinden sürüklemeyi başarabilmişlerdir. Günümüz toplumlarında da bazı kişiler fikirleri ve davranışlarıyla büyük değişmelere neden olarak çağın biçimlenmesine katkıda bulunmaktadırlar.
Toplulukları oluşturan bireylerin tutum ve davranışlarını etkileyen ve onları toplumun amaçları doğrultusunda harekete geçiren kişi olarak değerlendirilen önder ve önderlik, geçmişten günümüze kadar üzerinde çok durulmasına rağmen, konuyla ilgili olarak henüz bir fikir birliğine varılamamıştır. Başka bir ifadeyle,önderlik konusu birçok araştırmacı için hâlâ önemini korumaktadır.

Anahtar Kelimeler

Durumsal Önderlik Modeli, Atatürk, Atatürk Önderliği

Kaynakça

• Keith Davis, İşletmede İnsan Davranışı, Çev: Kemal Tosun ve diğerleri, Î.Ü. İşletme Fakültesi, İşletme İktisadi Enstitüsü Yayını, İstanbul, 1984, s. 141
• Enver Özkalp, Davranış Bilimleri ve Organizasyonlarda Davranış, Eskişehir İktisadi ve Ticari Bilimler Akademisi Yayını Eskişehir, s. 212
• A.Can Baysal-Erdal Tekarslan, Davranış Bilimleri, İ.Ü, İşletme Fakültesi, İstanbul, 1987,5.144
• Frank B. Miller, Sanayide Beşeri Münasebetler, Çev: Sabahat Yalçm-Toker Dereli, İs-tanbul Sermet Matbaası, 1966, s. 115
• Ziya Bursaboğlu, Okul Yöneliminde Teni Tapı ve Davranış, A.Ü.Eğt.Bil.Fak. Yayım, Ankara, 1987, s. 301
• Erol Eren, Yönetim Psikolojisi, İ.Ü. İşletme Fakültesi, İşletme İktisadi Enstitüsü Yayını, İstanbul, 1989, s. 372-373
• B Gibson İvancevic-J.M.H. Donely, Organizations: Pocess, Structure Behavior Business, Pup. Inc. Dallas, 1973, s. 303
• Tamer Koçel, işletme Yöneticiliği, İ.Ü. İşletme Fakültesi, İşletme İktisadi Enstitüsü Yayım, 1984, s. 273
• Jack Duncan, Organizational Behavior, Boston, s. 22
• Toker Dereli, Organizasyonlarda Davranış, İ.Ü. İktisat Fak. İktisat ve İçtimaiyat Ens¬titüsü Yayını, İstanbul, 1976, s. 210
• Emre Kongar, Atatürk ve Devrim Kuramları, Türkiye İş Bankası Kültür Yayını, Ankara, 1981, s. 233
• Fethi Ünsel, “Büyük Kararları Almada Liderlik ve Atatürk”, Doğumunun Yüzüncü Yılında Atatürk, Türkiye Muharipler Demeği Yayını, Ankara, 1981, s. 62.