Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Evaluation of Hypercalcemia Among Patients Admitted to Internal Medicine Clinic

Yıl 2016, Cilt: 1 Sayı: 2, 49 - 52, 01.03.2017

Öz

Objective

Hypercalcemia is one of the most common clinical problems. In more than %90 of cases of hypercalcemia, underlying causes are primary hyperparathyroidism and malignant neoplasms.

Materials and Methods

In this study, 100 cases that detected hypercalcemia while being monitored because of various reasons from January 2012 to July 2015 by internal medicine clinic were evaluated retrospectively. 21 men and 79 women diagnosed with hypercalcemia were included in the study. Demographic data, hypercalcemia levels, symptoms, factors in the etiology of the patients were examined.

Results

The mean level of calcium was 11,73 mg/dL and the highest serum calcium level was detected as 18,2 mg/dL. When considered in terms of the etiology of hypercalcemia, parathyroid adenoma was detected in 70 patients. After other causes were excluded, two patients with family history were diagnosed with familial hypocalciuric hypercalcemia. Two of the patients were diagnosed with breast carcinoma and two of them lung carcinoma and they were kept under control. Multiple

myeloma was detected in two patients. Sarcoidosis was found in one patient and hypervitaminosis D in six patients. One patient was diagnosed with pheochromocytoma and one patient with thyrotoxicosis. As an etiology, in nine patients, usage of hydrochlorothiazid and in one patient usage of preparations containing calcium were detected. No known cause could be found in three patients.

Discussion

Hypercalcemia is one of the most common electrolyte disorders. In our study, as the most common cause of hypercalcemia, parathyroid adenoma was detected consistent with the literature. Malignancy which is one of the common cause of hypercalcemia in the literature has been identified at a reduced rate in our study. This result can be associated with the the absence of the oncology department at our hospital and the patients’less admission to hospital. In evaluation of the etiology of hypercalcemia, approach to the patient on the basis of detailed physical examination and history is important.

Kaynakça

  • 1. Potts JT Jr, Jüppner H. Disorders of the parathyroid gland and calcium homeostasis. In: Kasper DL, Fauci AS, Hauser SL, Longo DL, Jameson JL, Loscalzo J (eds). Harrison’s Principles of Internal Medicine. 19th ed. New York: McGraw-Hill Education, 2015: 2466-2473.
  • 2. Bandeira F, Griz L, Chaves N, et al. Diagnosis and management of primary hyperparathyroidism: a scientific statement from the Department of Bone Metabolism, the Brazilian Society for Endocrinology and Metabolism. Arq Bras Endocrinol Metab 2013; 57: 406-424.
  • 3. Yu N, Donnan PT, Murphy MJ, Leese GP. Epidemiology of primary hyperparathyroidism in Tayside, Scotland, UK. Clin Endocrinol (Oxf) 2009; 71: 485-493.
  • 4. Carroll MF, Schade DS. A Practical Approach to Hypercalcemia. Am Fam Physician 2003; 67: 1959-1966.
  • 5. Assadi F. Hypercalcemia: an evidence-based approach to clinical cases. Iran J Kidney Dis 2009; 3: 71-79.
  • 6. Hussain N, Khan M, Natarajan A, et al. A case of multiple myeloma coexisting with primary hyperparathyroidism and review of the literature. Case Rep Oncol Med. 2013; 2013: 420565.
  • 7. Makras P, Papapoulos SE. Medical treatment of hypercalcaemia. Hormones (Athens) 2009; 8: 83–95.
  • 8. Türkiye Endokrinoloji ve Metabolizma Derneği Osteoporoz ve Diğer Metabolik Kemik Hastalıkları Çalışma Grubu. Osteoporoz ve Metabolik Kemik Hastalıkları Tanı ve Tedavi Kılavuzu. Ankara: Miki Matbaacılık, 2016: 171-182.
  • 9. Akbaba G, Berker D. Hiperkalsemiye güncel yaklaşım. Endokrinolojide Diyalog 2010; 7: 149-155.
  • 10. Lafferty FW. Differential Diagnosis of Hypercalcemia. J Bone Miner Res 1991; 6: S51-S59.

İç Hastalıkları Kliniğine Başvuran Hastalarda Hiperkalseminin Değerlendirilmesi

Yıl 2016, Cilt: 1 Sayı: 2, 49 - 52, 01.03.2017

Öz




Amaç


Hiperkalsemi sık rastlanan klinik sorunlardan biridir. Vakaların %90’dan fazlasında altta yatan neden primer hiperparatiroidizm ve malignitedir.


Gereç ve Yöntem

Bu çalışmada, Ocak 2012 – Temmuz 2015 tarihleri arasında İç Hastalıkları kliniği tarafından çeşitli nedenlerle izleniriken hiperkalsemi tespit edilen 100 olgu retrospektif olarak değerlendirildi. Çalışmaya hiperkalsemi tespit edilen 21 erkek ve 79 kadın dahil edildi. Hastaların demografik
Bu çalışmada, Ocak 2012 – Temmuz 2015 tarihleri arasında 
İç Hastalıkları kliniği tarafından çeşitli nedenlerle izleniriken hiperkalsemi tespit edilen 100 olgu retrospektif olarak değerlendirildi. Çalışmaya hiperkalsemi tespit edilen 21 erkek ve 79 kadın dahil edildi. Hastaların demografik 

verileri, hiperkalsemi düzeyleri, semptomları, etiyolojideki faktörler incelendi.


Bulgular


Serum kalsiyum ortalaması 11,73 mg/dL ve en yüksek serum kalsiyum düzeyi 18,2 mg/dL saptandı. Hiperkalsemi etiyolojisi açısından değerlendirildiğinde; 70 hastada paratiroid adenomu saptandı. Aile öyküsü de mevcut olan iki hastaya diğer nedenler dışlandıktan sonra familyal hipokalsiürik hiperkalsemi tanısı konuldu. İki hasta meme karsinomu ve iki hasta akciğer karsinomu nedeniyle takipliydi. İki hastada multiple myelom tespit edildi. Bir hastada sarkoidoz ve altı hastada D hipervitaminozu saptandı. Bir hasta feokromasitoma ve bir hasta tirotoksikoz tanısı aldı. Dokuz hastada etiyoloji olarak hidroklorotiyazid ve bir hastada kalsiyum içeren preparat kullanımı tespit edildi. Üç hastada herhangi bir sebep bulunamadı.


Tartışma


Hiperkalsemi sık görülen elektrolit bozukluklarındandır. Çalışmamızda hiperkalseminin en sık nedeni olarak literatürle uyumlu şekilde paratiroid adenomu izlenmiştir. Literatürde sık sebeplerinden biri olan malignite ilişkili hiperkalsemi çalışmamızda düşük oranda tespit edilmiş olup bu durum


hastanemizde onkoloji bölümünün olmamasına ve bu hastaların hastanemize daha az başvurmasına bağlanmıştır. Hiperkalsemi etiyolojisinin değerlendirilmesinde ayrıntılı fizik muayene ve öykü ışığında hastaya yaklaşım önem taşımaktadır.

Kaynakça

  • 1. Potts JT Jr, Jüppner H. Disorders of the parathyroid gland and calcium homeostasis. In: Kasper DL, Fauci AS, Hauser SL, Longo DL, Jameson JL, Loscalzo J (eds). Harrison’s Principles of Internal Medicine. 19th ed. New York: McGraw-Hill Education, 2015: 2466-2473.
  • 2. Bandeira F, Griz L, Chaves N, et al. Diagnosis and management of primary hyperparathyroidism: a scientific statement from the Department of Bone Metabolism, the Brazilian Society for Endocrinology and Metabolism. Arq Bras Endocrinol Metab 2013; 57: 406-424.
  • 3. Yu N, Donnan PT, Murphy MJ, Leese GP. Epidemiology of primary hyperparathyroidism in Tayside, Scotland, UK. Clin Endocrinol (Oxf) 2009; 71: 485-493.
  • 4. Carroll MF, Schade DS. A Practical Approach to Hypercalcemia. Am Fam Physician 2003; 67: 1959-1966.
  • 5. Assadi F. Hypercalcemia: an evidence-based approach to clinical cases. Iran J Kidney Dis 2009; 3: 71-79.
  • 6. Hussain N, Khan M, Natarajan A, et al. A case of multiple myeloma coexisting with primary hyperparathyroidism and review of the literature. Case Rep Oncol Med. 2013; 2013: 420565.
  • 7. Makras P, Papapoulos SE. Medical treatment of hypercalcaemia. Hormones (Athens) 2009; 8: 83–95.
  • 8. Türkiye Endokrinoloji ve Metabolizma Derneği Osteoporoz ve Diğer Metabolik Kemik Hastalıkları Çalışma Grubu. Osteoporoz ve Metabolik Kemik Hastalıkları Tanı ve Tedavi Kılavuzu. Ankara: Miki Matbaacılık, 2016: 171-182.
  • 9. Akbaba G, Berker D. Hiperkalsemiye güncel yaklaşım. Endokrinolojide Diyalog 2010; 7: 149-155.
  • 10. Lafferty FW. Differential Diagnosis of Hypercalcemia. J Bone Miner Res 1991; 6: S51-S59.
Toplam 10 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Oktay Ünsal Bu kişi benim

Yasemin Ünal Bu kişi benim

Esin Beyan Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Mart 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 1 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Ünsal, O., Ünal, Y., & Beyan, E. (2017). İç Hastalıkları Kliniğine Başvuran Hastalarda Hiperkalseminin Değerlendirilmesi. Akademik Araştırma Tıp Dergisi, 1(2), 49-52.
AMA Ünsal O, Ünal Y, Beyan E. İç Hastalıkları Kliniğine Başvuran Hastalarda Hiperkalseminin Değerlendirilmesi. AATD. Mart 2017;1(2):49-52.
Chicago Ünsal, Oktay, Yasemin Ünal, ve Esin Beyan. “İç Hastalıkları Kliniğine Başvuran Hastalarda Hiperkalseminin Değerlendirilmesi”. Akademik Araştırma Tıp Dergisi 1, sy. 2 (Mart 2017): 49-52.
EndNote Ünsal O, Ünal Y, Beyan E (01 Mart 2017) İç Hastalıkları Kliniğine Başvuran Hastalarda Hiperkalseminin Değerlendirilmesi. Akademik Araştırma Tıp Dergisi 1 2 49–52.
IEEE O. Ünsal, Y. Ünal, ve E. Beyan, “İç Hastalıkları Kliniğine Başvuran Hastalarda Hiperkalseminin Değerlendirilmesi”, AATD, c. 1, sy. 2, ss. 49–52, 2017.
ISNAD Ünsal, Oktay vd. “İç Hastalıkları Kliniğine Başvuran Hastalarda Hiperkalseminin Değerlendirilmesi”. Akademik Araştırma Tıp Dergisi 1/2 (Mart 2017), 49-52.
JAMA Ünsal O, Ünal Y, Beyan E. İç Hastalıkları Kliniğine Başvuran Hastalarda Hiperkalseminin Değerlendirilmesi. AATD. 2017;1:49–52.
MLA Ünsal, Oktay vd. “İç Hastalıkları Kliniğine Başvuran Hastalarda Hiperkalseminin Değerlendirilmesi”. Akademik Araştırma Tıp Dergisi, c. 1, sy. 2, 2017, ss. 49-52.
Vancouver Ünsal O, Ünal Y, Beyan E. İç Hastalıkları Kliniğine Başvuran Hastalarda Hiperkalseminin Değerlendirilmesi. AATD. 2017;1(2):49-52.