THE ELECTRONIC NOTIFICATION WITHIN THE SCOPE OF THE NEW ELECTRONIC NOTIFICATION REGULATION

Yıl 2019, , 1 - 38, 15.10.2019

Taner Emre Yardımcı

https://doi.org/10.30915/abd.652479

Cited By: 3

Öz

Electronic notification provides a fast and flexible way of informing to the addressee instead of physical notification methods. Therefore, electronic notification was foreseen by the Law No. 6099 and the scope of the entities which shall obtain an electronic notification address is extended recently by the Law No. 7101. After the amendments by the Law No. 7101, a new Electronic Notification Regulation entered into force to determine the procedures and principles regarding electronic notification. According to this Regulation, the addressee shall obtain an electronic address from the post offices to get massages electronically. This electronic address needs to registered at the System of National Electronic Notification (UETS) to create an address book. The competent authorities will use this address book to make an addressee aware of a judicial, administrative and such kind of procedures.

Anahtar Kelimeler

Electronic notification, addressee, competent authorities to make notification, electronic notification record, time stamp

Yeni Elektronik Tebligat Yönetmeliği Çerçevesinde Elektronik Tebligat

Öz

Elektronik tebligat, klasik tebligat yöntemlerinden farklı olarak muhatap bakımından hızlı ve güvenli bir bildirim imkânı sağlamaktadır. Bu yüzden, 6099 sayılı K. ile elektronik tebligat yapılması öngörülmüş ve elektronik tebligat adresi edinmesi gerekenlerin kapsamı 7101 sayılı K. ile genişletilmiştir. 7101 sayılı K. ile getirilen değişiklikler sonrasında, elektronik tebligatın usul ve esaslarını belirlemek amacıyla yeni bir Elektronik Tebligat Yönetmeliği yürürlüğe girmiştir. Yönetmeliğe göre, elektronik mesaj alabilmesi için muhatabın posta birimlerinden bir elektronik tebligat adresi edinmesi gerekmektedir. Adres defteri oluşturulabilmesi için bu adres, Ulusal Elektronik Tebligat Sistemi’ne yüklenmelidir. Tebligat çıkarmaya yetkili makam ve merciler bu defteri adli, idari veya benzer bir süreç hakkında muhatabı haberdar etmek amacıyla kullanacaklardır.

Anahtar Kelimeler

Elektronik tebligat, muhatap, tebligat yapmaya yetkili makam ve merciler, elektronik tebligat kaydı, zaman damgası

Kaynakça

• Acar, Ayşe Ece, Medeni Muhakeme Hukukunda Elektronik İmzalı Belgelerin Delil Niteliği, İstanbul 2013. Acar, Ayşe Ece, “Elektronik Tebligat”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. LXXIV, S. 1, 2016, s. 159-174 (Tebligat). Akcan, Recep/ Ercan, İbrahim, Tebligat Kanunu Değişiklikleri, Hukuk Biliminin Güncel Sorunları, III. Uluslararası Kongre Bildiri Kitabı, C. 2 (Özel Hukuk), Samsın 2012. Akil, Cenk, “11.1.2011 Gün ve 6099 Sayılı Kanun ile 7201 Sayılı Tebligat Kanunu’nda Yapılan Değişiklikler”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, S. 101, 2012, s. 247-266. Akkan, Mine, “Elektronik Ortamda Tebligat Yapılmasına İlişkin Gelişmeler”, Halûk Konuralp Anısına Armağan, C. I, Ankara 2009, s. 31-63. Akkan, Mine, “Tebligat Kanunu Çerçevesinde Elektronik Tebligat”, Medenî Usûl ve İcra ve İflâs Hukuku Dergisi, S. 39, 2018, s. 23-89 (Elektronik Tebligat). Akkan, Mine, “7101 sayılı Kanunla Elektronik Tebligat Konusunda Getirilen Yeni Düzenlemeler ve Değerlendirilmesi”, 7101 sayılı Kanunla Konkordato ve Elektronik Tebligat Konularında Getirilen Yenilikler (Ed. Özekes, Muhammet), İstanbul 2018, s. 149-167 (7101). Arslan, Ramazan, Medeni Usul Hukukunda Yargılamanın Yinelenmesi, Ankara 1977. Börü, Levent, “Elektronik Tebligat Yönetmeliği Taslağı’na İlişkin Kısa Bir Değerlendirme”, Ankara Barosu Dergisi, S. 2, Y. 70, 2012, s. 405-410. Budak, Ali Cem/Karaaslan, Varol, Medenî Usul Hukuku, 2. Bası, Ankara 2018 (Yazar Adı, s. #). Dalkılıç, Elvin Evrim, “Elektronik Tebligatın İdari İşlemler Bakımından Değerlendirmesi”, Hacettepe Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 4, S. 1, 2014, s. 107-124. Erdönmez, Güray, Medenî Usûl Hukukunda Belgelerin İbrazı Mecburiyeti, İstanbul 2014. Erturgut, Mine, Medeni Usul Hukukunda Elektronik İmzalı Belgelerin Delil Olarak Değerlendirilmesi, Ankara 2004. Güneş, Derya Belgin, “Tebliğ Yokluğu”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, C. LXXIV, S. 1, 2016, s. 221-231. İnneci, Ahmet/Coşkun-Karadağ, Neslihan, “Vergi Usul Kanunu’na Göre “Tebliğ”de Yapılan Hatalar ve Yargının Konuya Bakışı”, Maliye Dergisi, S. 169, 2015, s. 55-69. Kaplan, Yavuz, “Avrupa Tebligat Hukukundaki Gelişmeler, Düzenleme Çalışmaları Açısından Almanya Örneği ve Türk Hukuku”, Atatürk Üniversitesi Erzincan Hukuk Fakültesi Dergisi, C. LII, S. 3, 2003, s. 199-227. Karamercan, Fatih, Dava ve Cevap Dilekçesinin Unsurları–Somutlaştırma Yükü, Ankara 2016. Koca, Geylani, “Tebligatın Esası, Gecikmesi Sorunu ve Elektronik Tebligatın Yaygınlaştırılmasının Önemi”, İstanbul Barosu Dergisi, C. 82, S. 6, 2008, s. 2985-2994. Kurt-Konca, Nesibe, “Türk Hukukunda Tebligata İlişkin Güncel Sorunlar ve Çözüm Önerileri”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, S. 115, 2014, s. 329-274. Küçük, Alper Tunga, “İcra ve İflas Hukukunda Tebligata İlişkin Düzenlemeler”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, C. LXXIV, S. 1, 2016, s. 305-329. Muşul, Timuçin, Tebligat Hukuku, 6. Bası, Ankara 2017. Özbay, İbrahim, Grup Davaları, Ankara 2009. Özbay, İbrahim, “6099 sayılı Kanun ve Tebligat Kanunun Uygulanmasına Dair Yönetmelik Çerçevesinde Tebligat Hukukundaki Son Değişiklikler”, Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 16, S. 1-2, 2012, s. 115-157 (Değişiklikler). Özbay, İbrahim, “6099 sayılı Kanun ve Elektronik Tebligat Yönetmeliği Çerçevesinde Elektronik Tebligata İlişkin Düzenlemelere Bakış”, Prof. Dr. Ejder Yılmaz’a Armağan, C. 2, Ankara 2014, s. 1419-1450 (Elektronik Tebligat). Özbay, İbrahim/Korucu, Yavuz, Hukuk Muhakemeleri Kanunu Çerçevesinde Tahkim (HMK m. 407-444), Ankara 2016. Özbay, İbrahim/Yardımcı, Taner Emre, Tebligat Hukuku, Ankara 2018. Özbek, Mustafa Serdar, Noter Senetlerinde Sahtelik, 4. Bası, Ankara 2018. Özekes, Muhammet, Medeni Usul Hukukunda Hukuki Dinlenilme Hakkı, Ankara 2003. Pekcanıtez, Hakan/Özekes, Muhammet/Akkan, Mine/Taş-Korkmaz, Hülya (Ed.), Medenî Usûl Hukuku, 15. Bası, C. 1-3, İstanbul 2017 (Yazar Adı, Pekcanıtez Usûl, s. #). Solak-Akman, İnci, “Türk Vergi Hukukunda Norm Koyma ve Normun Uygulanmasında Kronikleşmiş “Yetkilendirme” Sorununa Yeni Bir Örnek: Elektronik Ortamda Tebliğ Usulüne İlişkin Düzenlemeler”, Ankara Barosu Dergisi, Y. 74, S. 2, 2016, s. 267-285. Tanrıver, Süha, Medenî Usûl Hukuku (Temel Kavramlar ve İlk Derece Yargılaması), C. I, 2. Bası, Ankara 2018. Tüzüner, Özlem, “Elektronik Tebligatın Kalitatif Yöntemle İncelenmesi”, Ankara Barosu Dergisi, Y. 69, S. 4, 2011, s. 139-159. Uyar, Talih, “İcra Tebliğleri (İİK m. 21)”, Ankara Barosu Dergisi, Y. 71, S. 4, 2013, s. 155-240. Yılmaz, Ejder, İflâs İdaresi, Ankara 1975.