AKİL, Cenk, Medeni Yargılama Hukukunda Mahkeme Tarafından Atanan
Bilirkişi–Uzman Tanık Ayrımı, ABD, Y: 69, S: 2011/2.
ARSLAN, Aziz Serkan, Medeni Usul Hukukunda Delillerin Toplanması
ve Doğrudanlık İlkesi, Ankara, 2012.
ATALAY, Oğuz, Pekcanıtez Usûl Medenî Usûl Hukuku, 15. Bası, İstanbul,
2017. (Pekcanıtez Usûl)
BOLAYIR, Nur, Hukuk Yargılamasında Delillerin Toplanmasında Tarafların
ve Hâkimin Rolü, İstanbul, 2014.
BOLAYIR, Nur, Medenî Usûl Hukukunda İspat Hakkı ve İspat Hakkının
Sınırları, Prof. Dr. Ejder YILMAZ’a Armağan, C: 1, Ankara, 2014.
BUDAK, Ali Cem; KARAASLAN, Varol, Medenî Usul Hukuku, Ankara,
2017.
ERDÖNMEZ, Güray, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na Göre Delillerin
Gösterilmesi ve İbrazı, İBD, C: 87, Y: 2013, S: 5.
ERTANHAN, Mesut, Medeni Yargılama Hukukunda Tanık ve Tanıklık,
Ankara, 2005.
GÖRGÜN, L. Şanal; BÖRÜ, Levent; TORAMAN, Barış; KODAKOĞLU,
Mehmet, Medenî Usul Hukuku, 6. Baskı, Ankara, 2017.
HANAĞASI, Emel, Medenî Yargılama Hukukunda Silahların Eşitliği İlkesi,
Ankara, 2016.
KARAASLAN, Varol, Medenî Usûl Hukukunda Hâkimin Davayı Aydınlatma
Ödevi, Ankara, 2013.
KARAKOÇ, Yusuf, Vergi Yargılaması Hukukunda Tanık Beyanının Delil
Olması, Prof. Şükrü POSTACIOĞLU’na Armağan, İzmir, 1997.
KARAMERCAN, Fatih, Aynı Tanığın/Tanıkların Yeniden Dinlenilmesinin
Yargılamaya Hâkim Olan İlkeler Çerçevesinde Değerlendirilmesi, İzBD, Y: 79,
S: 2014/1. (Yeniden Dinlenilmesi).
KARAMERCAN, Fatih, Basit Yargılama Usulünde Tanık Deliline Başvurulması,
THD, C: 10, Y: 2015, S: 102.
KIZIL, Muhammet, Tanık İfadesi ve İnandırıcılık, ABD, Y: 72, S: 2014/2.
KURU, Baki, İstinaf Sistemine Göre Yazılmış Medenî Usul Hukuku, İstanbul,
2016.
KURU, Baki; ARSLAN, Ramazan; YILMAZ, Ejder, Medenî Usul Hukuku,
22. Baskı, Ankara, 2011.
MERİÇ, Nedim, Türk ve Alman Hukukunda Tanık İfadesinin Değerlendirilmesi,
MİHDER, Y: 2005, S: 1.
NAMLI, Mert, Türk ve Fransız Hukuku’nda Yargılamanın Yenilenmesi,
İstanbul, 2014.
PEKCANITEZ, Hakan, Özel Uzman (Bilirkişi) Görüşü ve Değerlendirilmesi,
Makaleler, C: II, İstanbul, 2016.
PEKCANITEZ, Hakan, Pekcanıtez Usûl Medenî Usûl Hukuku, 15. Bası,
İstanbul, 2017. (Pekcanıtez Usûl)
SARISÖZEN, M. Serhat, Medeni Usul Hukukunda Soru Yöneltme ve
Çapraz Sorgu, Ankara, 2016.
TANRIVER, Süha, Medenî Usûl Hukuku, C: I, Ankara, 2016.
TANRIVER, Süha, Medenî Yargıda Bilirkişilik, Ankara, 2016.
TEOMETE YALABIK, Fulya, Bilirkişi Görüşünün/Tanıklığının Delil
Olarak Kabul Edilebilirliği, Prof. Dr. Ejder YILMAZ’a Armağan, C: 2, Ankara,
2014.
YARDIMCI, Taner Emre, Hukuk Yargılamasında Somutlaştırma Yükü,
İstanbul, 2017.
YAZICI TIKTIK, Çiğdem, HMK m. 293’teki Uzman Görüşü Kurumu İle
Anglo-Sakson Hukuk Sistemindeki Uzman Tanık Kurumunun Karşılaştırılması,
MİHDER, C: 7, S: 20, Y: 2011.
YILMAZ, Ejder, Hukuk Muhakemeleri Kanunu Şerhi, 3. Baskı, Ankara,
2017. (Şerh).
YILMAZ, Ejder, Medenî Yargılama Hukukunda Yemin, 2. Baskı, Ankara,
2012.
AKİL, Cenk, Medeni Yargılama Hukukunda Mahkeme Tarafından Atanan
Bilirkişi–Uzman Tanık Ayrımı, ABD, Y: 69, S: 2011/2.
ARSLAN, Aziz Serkan, Medeni Usul Hukukunda Delillerin Toplanması
ve Doğrudanlık İlkesi, Ankara, 2012.
ATALAY, Oğuz, Pekcanıtez Usûl Medenî Usûl Hukuku, 15. Bası, İstanbul,
2017. (Pekcanıtez Usûl)
BOLAYIR, Nur, Hukuk Yargılamasında Delillerin Toplanmasında Tarafların
ve Hâkimin Rolü, İstanbul, 2014.
BOLAYIR, Nur, Medenî Usûl Hukukunda İspat Hakkı ve İspat Hakkının
Sınırları, Prof. Dr. Ejder YILMAZ’a Armağan, C: 1, Ankara, 2014.
BUDAK, Ali Cem; KARAASLAN, Varol, Medenî Usul Hukuku, Ankara,
2017.
ERDÖNMEZ, Güray, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na Göre Delillerin
Gösterilmesi ve İbrazı, İBD, C: 87, Y: 2013, S: 5.
ERTANHAN, Mesut, Medeni Yargılama Hukukunda Tanık ve Tanıklık,
Ankara, 2005.
GÖRGÜN, L. Şanal; BÖRÜ, Levent; TORAMAN, Barış; KODAKOĞLU,
Mehmet, Medenî Usul Hukuku, 6. Baskı, Ankara, 2017.
HANAĞASI, Emel, Medenî Yargılama Hukukunda Silahların Eşitliği İlkesi,
Ankara, 2016.
KARAASLAN, Varol, Medenî Usûl Hukukunda Hâkimin Davayı Aydınlatma
Ödevi, Ankara, 2013.
KARAKOÇ, Yusuf, Vergi Yargılaması Hukukunda Tanık Beyanının Delil
Olması, Prof. Şükrü POSTACIOĞLU’na Armağan, İzmir, 1997.
KARAMERCAN, Fatih, Aynı Tanığın/Tanıkların Yeniden Dinlenilmesinin
Yargılamaya Hâkim Olan İlkeler Çerçevesinde Değerlendirilmesi, İzBD, Y: 79,
S: 2014/1. (Yeniden Dinlenilmesi).
KARAMERCAN, Fatih, Basit Yargılama Usulünde Tanık Deliline Başvurulması,
THD, C: 10, Y: 2015, S: 102.
KIZIL, Muhammet, Tanık İfadesi ve İnandırıcılık, ABD, Y: 72, S: 2014/2.
KURU, Baki, İstinaf Sistemine Göre Yazılmış Medenî Usul Hukuku, İstanbul,
2016.
KURU, Baki; ARSLAN, Ramazan; YILMAZ, Ejder, Medenî Usul Hukuku,
22. Baskı, Ankara, 2011.
MERİÇ, Nedim, Türk ve Alman Hukukunda Tanık İfadesinin Değerlendirilmesi,
MİHDER, Y: 2005, S: 1.
NAMLI, Mert, Türk ve Fransız Hukuku’nda Yargılamanın Yenilenmesi,
İstanbul, 2014.
PEKCANITEZ, Hakan, Özel Uzman (Bilirkişi) Görüşü ve Değerlendirilmesi,
Makaleler, C: II, İstanbul, 2016.
PEKCANITEZ, Hakan, Pekcanıtez Usûl Medenî Usûl Hukuku, 15. Bası,
İstanbul, 2017. (Pekcanıtez Usûl)
SARISÖZEN, M. Serhat, Medeni Usul Hukukunda Soru Yöneltme ve
Çapraz Sorgu, Ankara, 2016.
TANRIVER, Süha, Medenî Usûl Hukuku, C: I, Ankara, 2016.
TANRIVER, Süha, Medenî Yargıda Bilirkişilik, Ankara, 2016.
TEOMETE YALABIK, Fulya, Bilirkişi Görüşünün/Tanıklığının Delil
Olarak Kabul Edilebilirliği, Prof. Dr. Ejder YILMAZ’a Armağan, C: 2, Ankara,
2014.
YARDIMCI, Taner Emre, Hukuk Yargılamasında Somutlaştırma Yükü,
İstanbul, 2017.
YAZICI TIKTIK, Çiğdem, HMK m. 293’teki Uzman Görüşü Kurumu İle
Anglo-Sakson Hukuk Sistemindeki Uzman Tanık Kurumunun Karşılaştırılması,
MİHDER, C: 7, S: 20, Y: 2011.
YILMAZ, Ejder, Hukuk Muhakemeleri Kanunu Şerhi, 3. Baskı, Ankara,
2017. (Şerh).
YILMAZ, Ejder, Medenî Yargılama Hukukunda Yemin, 2. Baskı, Ankara,
2012.