Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

WITNESS AND TESTIMONY IN CIVIL PROCEDURAL LAW

Yıl 2018, Cilt: 76 Sayı: 3, 151 - 191, 15.10.2018
https://doi.org/10.30915/abd.471201

Öz

Evidence of witness is at the beginning of the proofs most frequently applied

in law judgment by the parties. Despite the fact that evidence of witness is a

discretionary proof it is indisputable proof in terms of law judgment. In order

to explanation of the subject the relation of testimony with other concepts has

been examined. Thereafter the rules that testimony tied to have been considered.

Lastly the place of testimony within evidences has been scrutinized.

Kaynakça

  • AKİL, Cenk, Medeni Yargılama Hukukunda Mahkeme Tarafından Atanan Bilirkişi–Uzman Tanık Ayrımı, ABD, Y: 69, S: 2011/2. ARSLAN, Aziz Serkan, Medeni Usul Hukukunda Delillerin Toplanması ve Doğrudanlık İlkesi, Ankara, 2012. ATALAY, Oğuz, Pekcanıtez Usûl Medenî Usûl Hukuku, 15. Bası, İstanbul, 2017. (Pekcanıtez Usûl) BOLAYIR, Nur, Hukuk Yargılamasında Delillerin Toplanmasında Tarafların ve Hâkimin Rolü, İstanbul, 2014. BOLAYIR, Nur, Medenî Usûl Hukukunda İspat Hakkı ve İspat Hakkının Sınırları, Prof. Dr. Ejder YILMAZ’a Armağan, C: 1, Ankara, 2014. BUDAK, Ali Cem; KARAASLAN, Varol, Medenî Usul Hukuku, Ankara, 2017. ERDÖNMEZ, Güray, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na Göre Delillerin Gösterilmesi ve İbrazı, İBD, C: 87, Y: 2013, S: 5. ERTANHAN, Mesut, Medeni Yargılama Hukukunda Tanık ve Tanıklık, Ankara, 2005. GÖRGÜN, L. Şanal; BÖRÜ, Levent; TORAMAN, Barış; KODAKOĞLU, Mehmet, Medenî Usul Hukuku, 6. Baskı, Ankara, 2017. HANAĞASI, Emel, Medenî Yargılama Hukukunda Silahların Eşitliği İlkesi, Ankara, 2016. KARAASLAN, Varol, Medenî Usûl Hukukunda Hâkimin Davayı Aydınlatma Ödevi, Ankara, 2013. KARAKOÇ, Yusuf, Vergi Yargılaması Hukukunda Tanık Beyanının Delil Olması, Prof. Şükrü POSTACIOĞLU’na Armağan, İzmir, 1997. KARAMERCAN, Fatih, Aynı Tanığın/Tanıkların Yeniden Dinlenilmesinin Yargılamaya Hâkim Olan İlkeler Çerçevesinde Değerlendirilmesi, İzBD, Y: 79, S: 2014/1. (Yeniden Dinlenilmesi). KARAMERCAN, Fatih, Basit Yargılama Usulünde Tanık Deliline Başvurulması, THD, C: 10, Y: 2015, S: 102. KIZIL, Muhammet, Tanık İfadesi ve İnandırıcılık, ABD, Y: 72, S: 2014/2. KURU, Baki, İstinaf Sistemine Göre Yazılmış Medenî Usul Hukuku, İstanbul, 2016. KURU, Baki; ARSLAN, Ramazan; YILMAZ, Ejder, Medenî Usul Hukuku, 22. Baskı, Ankara, 2011. MERİÇ, Nedim, Türk ve Alman Hukukunda Tanık İfadesinin Değerlendirilmesi, MİHDER, Y: 2005, S: 1. NAMLI, Mert, Türk ve Fransız Hukuku’nda Yargılamanın Yenilenmesi, İstanbul, 2014. PEKCANITEZ, Hakan, Özel Uzman (Bilirkişi) Görüşü ve Değerlendirilmesi, Makaleler, C: II, İstanbul, 2016. PEKCANITEZ, Hakan, Pekcanıtez Usûl Medenî Usûl Hukuku, 15. Bası, İstanbul, 2017. (Pekcanıtez Usûl) SARISÖZEN, M. Serhat, Medeni Usul Hukukunda Soru Yöneltme ve Çapraz Sorgu, Ankara, 2016. TANRIVER, Süha, Medenî Usûl Hukuku, C: I, Ankara, 2016. TANRIVER, Süha, Medenî Yargıda Bilirkişilik, Ankara, 2016. TEOMETE YALABIK, Fulya, Bilirkişi Görüşünün/Tanıklığının Delil Olarak Kabul Edilebilirliği, Prof. Dr. Ejder YILMAZ’a Armağan, C: 2, Ankara, 2014. YARDIMCI, Taner Emre, Hukuk Yargılamasında Somutlaştırma Yükü, İstanbul, 2017. YAZICI TIKTIK, Çiğdem, HMK m. 293’teki Uzman Görüşü Kurumu İle Anglo-Sakson Hukuk Sistemindeki Uzman Tanık Kurumunun Karşılaştırılması, MİHDER, C: 7, S: 20, Y: 2011. YILMAZ, Ejder, Hukuk Muhakemeleri Kanunu Şerhi, 3. Baskı, Ankara, 2017. (Şerh). YILMAZ, Ejder, Medenî Yargılama Hukukunda Yemin, 2. Baskı, Ankara, 2012.

Medenî Usûl Hukukunda Tanık ve Tanıklık

Yıl 2018, Cilt: 76 Sayı: 3, 151 - 191, 15.10.2018
https://doi.org/10.30915/abd.471201

Öz

Hukuk yargılamasında taraflarca en çok başvurulan delillerin başında tanık
delili yer almaktadır. Tanık delili, takdiri bir delil olmasına rağmen hukuk
yargılaması açısından vazgeçilemeyecek bir delildir. Konunun izahı bakımından
tanıklığın diğer kurumlar ile ilişkisi incelenmiştir. Sonrasında tanıklığın bağlı
olduğu kurallar sayılmıştır. Son olarak ise tanıklığın deliller içerisindeki yeri
irdelenmiştir.

Kaynakça

  • AKİL, Cenk, Medeni Yargılama Hukukunda Mahkeme Tarafından Atanan Bilirkişi–Uzman Tanık Ayrımı, ABD, Y: 69, S: 2011/2. ARSLAN, Aziz Serkan, Medeni Usul Hukukunda Delillerin Toplanması ve Doğrudanlık İlkesi, Ankara, 2012. ATALAY, Oğuz, Pekcanıtez Usûl Medenî Usûl Hukuku, 15. Bası, İstanbul, 2017. (Pekcanıtez Usûl) BOLAYIR, Nur, Hukuk Yargılamasında Delillerin Toplanmasında Tarafların ve Hâkimin Rolü, İstanbul, 2014. BOLAYIR, Nur, Medenî Usûl Hukukunda İspat Hakkı ve İspat Hakkının Sınırları, Prof. Dr. Ejder YILMAZ’a Armağan, C: 1, Ankara, 2014. BUDAK, Ali Cem; KARAASLAN, Varol, Medenî Usul Hukuku, Ankara, 2017. ERDÖNMEZ, Güray, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na Göre Delillerin Gösterilmesi ve İbrazı, İBD, C: 87, Y: 2013, S: 5. ERTANHAN, Mesut, Medeni Yargılama Hukukunda Tanık ve Tanıklık, Ankara, 2005. GÖRGÜN, L. Şanal; BÖRÜ, Levent; TORAMAN, Barış; KODAKOĞLU, Mehmet, Medenî Usul Hukuku, 6. Baskı, Ankara, 2017. HANAĞASI, Emel, Medenî Yargılama Hukukunda Silahların Eşitliği İlkesi, Ankara, 2016. KARAASLAN, Varol, Medenî Usûl Hukukunda Hâkimin Davayı Aydınlatma Ödevi, Ankara, 2013. KARAKOÇ, Yusuf, Vergi Yargılaması Hukukunda Tanık Beyanının Delil Olması, Prof. Şükrü POSTACIOĞLU’na Armağan, İzmir, 1997. KARAMERCAN, Fatih, Aynı Tanığın/Tanıkların Yeniden Dinlenilmesinin Yargılamaya Hâkim Olan İlkeler Çerçevesinde Değerlendirilmesi, İzBD, Y: 79, S: 2014/1. (Yeniden Dinlenilmesi). KARAMERCAN, Fatih, Basit Yargılama Usulünde Tanık Deliline Başvurulması, THD, C: 10, Y: 2015, S: 102. KIZIL, Muhammet, Tanık İfadesi ve İnandırıcılık, ABD, Y: 72, S: 2014/2. KURU, Baki, İstinaf Sistemine Göre Yazılmış Medenî Usul Hukuku, İstanbul, 2016. KURU, Baki; ARSLAN, Ramazan; YILMAZ, Ejder, Medenî Usul Hukuku, 22. Baskı, Ankara, 2011. MERİÇ, Nedim, Türk ve Alman Hukukunda Tanık İfadesinin Değerlendirilmesi, MİHDER, Y: 2005, S: 1. NAMLI, Mert, Türk ve Fransız Hukuku’nda Yargılamanın Yenilenmesi, İstanbul, 2014. PEKCANITEZ, Hakan, Özel Uzman (Bilirkişi) Görüşü ve Değerlendirilmesi, Makaleler, C: II, İstanbul, 2016. PEKCANITEZ, Hakan, Pekcanıtez Usûl Medenî Usûl Hukuku, 15. Bası, İstanbul, 2017. (Pekcanıtez Usûl) SARISÖZEN, M. Serhat, Medeni Usul Hukukunda Soru Yöneltme ve Çapraz Sorgu, Ankara, 2016. TANRIVER, Süha, Medenî Usûl Hukuku, C: I, Ankara, 2016. TANRIVER, Süha, Medenî Yargıda Bilirkişilik, Ankara, 2016. TEOMETE YALABIK, Fulya, Bilirkişi Görüşünün/Tanıklığının Delil Olarak Kabul Edilebilirliği, Prof. Dr. Ejder YILMAZ’a Armağan, C: 2, Ankara, 2014. YARDIMCI, Taner Emre, Hukuk Yargılamasında Somutlaştırma Yükü, İstanbul, 2017. YAZICI TIKTIK, Çiğdem, HMK m. 293’teki Uzman Görüşü Kurumu İle Anglo-Sakson Hukuk Sistemindeki Uzman Tanık Kurumunun Karşılaştırılması, MİHDER, C: 7, S: 20, Y: 2011. YILMAZ, Ejder, Hukuk Muhakemeleri Kanunu Şerhi, 3. Baskı, Ankara, 2017. (Şerh). YILMAZ, Ejder, Medenî Yargılama Hukukunda Yemin, 2. Baskı, Ankara, 2012.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Hukuk
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Fatih Karamercan 0000-0003-1135-8756

Yayımlanma Tarihi 15 Ekim 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 76 Sayı: 3

Kaynak Göster

Chicago Karamercan, Fatih. “Medenî Usûl Hukukunda Tanık Ve Tanıklık”. Ankara Barosu Dergisi 76, sy. 3 (Ekim 2018): 151-91. https://doi.org/10.30915/abd.471201.

Cited By



YARGI KARARLARI IŞIĞINDA İDARİ YARGILAMA USULÜNDE TANIK
Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi
Sezin ÖZTOPRAK
https://doi.org/10.33717/deuhfd.998237

HUKUK YARGILAMASINDA TARAF VEKİLİ AVUKATIN TANIKLIĞI
Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi
Ali Fuat ÇİÇEKLİ
https://doi.org/10.51562/nkuhukuk.2021213

İDARİ YARGIDA TANIK DELİLİ
Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi
Çolpan Mücahit KÜÇÜK
https://doi.org/10.34246/ahbvuhfd.871322