Bu araştırmada, örgüt çalışanlarının taşımış olduğu kişisel ve karakteristik
özelliklere göre değişen bireysel faktörlerin iş tatmini düzeyi üzerindeki
etkileri incelenmeye çalışılmıştır. Araştırmanın örneklemini, İstanbul ili
Avrupa yakasında hizmet veren perakende mağazacılık sektöründe çalışan,
350 kişi oluşturmaktadır. Perakende mağazacılık sektörünün, çeşitli
birimlerinde çalışanlardan, anket yöntemi ile toplanan veriler, araştırma
çerçevesi dahilinde analiz edilmiştir. Yapılan incelemede, kurulan modele
göre, bireysel faktörlerden; cinsiyet, eğitim durumu, çalışma süresi ile
çalışanların iş doyum ortalamaları arasında anlamlı bir fark olmadığı
saptanmıştır. Bunun yanı sıra bireysel faktörlerden; medeni durum, yaş
grubu, çalışma şekli ile çalışanların iş doyum ortalamaları arasında ise
anlamlı bir ilişkinin olduğu saptanmıştır.
In this study, the effects of individual factors varying according to the personal
and characteristics of the organization employees on the level of job
satisfaction were investigated. The sample of the study consists of 350 people
who work in the retailing sector in the European side of İstanbul. The
data collected from the employees in various departments of the retailing
sector by survey method were analyzed within the framework of the research.
According to the model established in the examination, individual factors;
there was no significant difference, between gender, education level,
working time, and average job satisfaction. Besides, individual factors;
there was a significant relationship between marital status, age group,
working style, and average job satisfaction.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Nisan 2020 |
Gönderilme Tarihi | 4 Eylül 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 15 Sayı: 58 |
All site content, except where otherwise noted, is licensed under a Creative Common Attribution Licence. (CC-BY-NC 4.0)