BİR TERCÜME TEKNİĞİ OLARAK "SİZ" ZAMİRİNİN "BİZ" ŞEKLİNDE TERCÜMESİ

Yıl 2017, Sayı: 64, 158 - 168, 31.12.2017

Mürsel Ethem

Öz

Kur‟an, Arapça nazil olmuştur. Fakat unutulmamalıdır ki Arapçadan kasıt yedinci yüzyılda Araplar tarafından kullanılan Arapçadır. O dönemin Arapçasının bir özelliği olarak, kişiler arasında geçen konuşmalarda, genelde "biz" yerine "siz" zamiri kullanılmaktadır. Araplar arasında kullanılan bu üslup Kur'an-ı Kerim‟e de yaygın bir şekilde bulunmaktadır. Çağımızda Kur'an‟ın bu dil özelliğine Muhammed Hamidullah ve Salih Akdemir dikkat çekmiştir. Ancak Hamidullah, meâlinde bu dil özelliğni uygulamazken Akdemir onu çalışasında dikkate almıştır. Bu makalede, Kur‟n‟ın bu dil özelliğinin, yani "biz"li zamirlerin "siz"li olarak aktarılmasının üzerinde durulmuştur. Bu özellik, bazı mütercimler tarafından dikkate alınmadığı için çeviri hataları kaçınılmaz olmuştur.

Anahtar Kelimeler

Kur‟an, Kur‟an‟ın Dil Özelliği, Meâl, Belagat

Kaynakça

• Akdemir, S. (2002). Kur'an Çevirilerinde Dikkate Alınmayan Önemli Üslup Özelliği Üzerine, Islâmiyât Dergisi, (5), 143-161. Akdemir, S. (2015). Son Çağrı Kur’an. Ankara: Ankara Okulu Yayınları. Altay, H. (1991). Kuran Karim Kazakşa Mağına Jane Tüsinigi. Suudi Arabistan: Kral Fahd Kur‟ân-ı Kerim Basım Kompleksi. Ateş, S. (t.y.). Kur’an’ı Kerîm ve Yüce Meali. İstanbul: Yeni Ufuklar Yayınları. Ateş, S. Yüce Kur'an’ın Çağdaş Tefsiri. İstanbul: Yeni Ufuklar Yayınları. Ben Shemesh, A. (1978). Sefer ha Sfarim Shel ha-İslam. Tel Aviv: Karni Yayınları. Bilmen, Ö. N. (t.y.). Kur’an-ı Kerim'in Türkçe Meâli Alisi ve Tefsiri. İstanbul: Nesa Yayınları. Bünyadov, Z.M. ve Memmedeliyev, V.M. (2015). Kur’an’ı Kerim ve Tercümesi. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları. Doğrul, Ö. R. (1995). Tanrı Buyruğu. İstanbul: Ahmet Halit Yaşaroğlu Yayınları. Durmuş, İ. (2000). TDV İslam Ansiklopedisi (DİA). İltifât, XXII/152. Ankara: TDV Yayınları. el-Cevherî, İ. b. H. (1990). es-Sıhâh. Beyrut: Dâru'l-İlm li'l-Malâyîn Yayınları. el-Ferâhîdî, H. b. A. (2003). Kitâbü’l-‘ayn. Beyrut: Dâru'l-Kütübi'l-İlmiyye Yayınları. Eliaçık, R. İ. (2007). Yaşayan Kur’an; Türkçe Meâl-Tefsir. İstanbul: İnşa Yayınları. el-İsfahânî, R. (2009). el-Müfredât fî garîbi’l-Kur’ân. Şam: Daru‟l-Kalem Yayınları. el-Kurtubî, M. b. A. (2006). el-Câmiu li-ahkâmi’l-Kur’ân. Beyrut: Müessesetü'r-risâle Yayınları. el-Mazharî, M. S. (2004). Tefsîrü'l-Mazharî, Beyrut: Dâru İhyâi‟t-Türâsi‟l-Arabî. el-Merâgî, A. M. (1946). Tefsîrü’l-Merâgî. Kahire: Mektebetü ve Matbaatü Mustafa el-Bâbî el-Halebî. el-Vâhidî, A. b. A. (1995). el-Vecîz fî tefsîri’l-kitâbi’l-azîz, Beyrut: Dâru'l-Kalem. Eren, A. C. ve Uzunoğlu, M. V. (2014). Belağat Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Rağbet Yayınları. er-Râzî, F. M. b. Ö. (1981) Mefâtîhu’l-gayb, Beyrut: Dâru‟l-Fikr. Esed, M. (2002). Kur’an Mesajı Meâl-Tefsir. trc. C. Koytak; A. Ertürk. İstanbul: İşaret Yayınları. es-Sem„ânî, M. b. M. (1997). Tefsîrü’l-Kur’ân. Riyad: Dâru‟l-Vatan. et-Taberî, M. b. C. (2001). Câmiu’l-beyân an te’vîli âyi’l- Ḳur’ân. thk. Abdullah b. Abdülmuhsin et-Türkî. Kahire: Hicr Yayınları. Hamidullah, M. (2000). Aziz Kur’an Çeviri ve Açıklama. İstanbul: Beyan Yayınları. İbn Manzûr, C.M. (1300). Lisânü'l-Arab. Beyrut: Daru‟s-Sadır Yayınları. İsmailov, A. ve diğerleri. (2016). Iyık Kuran: Cana Kırgızca Kotormosu. Ankara: DİB Yayınları. Karaman, H. ve diğerleri. (2014). Kur’an Yolu Türkçe Meâl ve Tefsir. 5 cilt. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları. Karaman, H. ve diğerleri. (2015). Kur’an Yolu Meâli. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları. Kınar, K. (2005). Belagatta İltifat. Bilimname Dergisi, (8), 86-103. Kısa, M. (2013). Kısa Açıklamalı Kur’an-ı Kerim Meâli. Konya: Armağan Yayınları. Kraçkovskiy, İ.Yu. (2010). Koran. Rostov: Feniks Yayınları. Kurtnezir, Z. (2007). Kur’ân-ı Kerim ve İzaatlı Manası. Simferopol: Dolya Yayınları. Lane, E. W. (1968). An Arabic-English Lexicon. Beyrut: Librairie Du Liban Yayınları. Mansur, A. (2001). Kur’âni Kerim Özbekçe İzohli Tarcima. Taşkent: Çolpon Yayınları. Mansur, A. (2005). Kuran Karim Cana Anın Maanilerinin Kırgızça Kotormosu. Bişkek: Uçkun Yayınları. Osmanov, M. N. O. (2009). Koran. Moskova: Dilya Yayınları. Özdemir, A. (2006). Kadim Bir Söz Sanatı: İltifat ve Kur‟an‟da İltifat Örnekleri”. İslâmî İlimler Dergisi (2), 156-160. Öztürk, M. (2015). Kur’an-ı Kerim Meâli Anlam ve Yorum Merkezli Çeviri. Ankara: Ankara Okulu Yayınları. Pickthall, M. M. (1977). The Meanıng Of The Glorious Quran, Text and Explanatory Translation. Mekke: Muslim World League Yayınları. Porohova, İ. V. (2009). Koran. Moskova: Ripol Klassik Yayınları. Rivlin, J. J. (1987). Al-Qur'an. Tel Aviv: Dvir Yayınları. Rubin, U. (2005). ha Kuran. Tel Aviv: Hotsaʼa Laʼor Yayınları. Tursunov, E. (1991). Kur’an. Bişkek: Kırgızistan Yayınları. Yusuf Ali, A. (2001). The Meaning of the Holy Qur’ân. Maryland: Amana Yayınları.