İnsanlar gerek fizyolojik ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla gerekse sosyal ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla topluluk halinde yaşarlar. Topluluk halinde yaşayan bireyler ise sürekli birbirleri ile iletişim halinde olmak zorundadırlar. Bireyler topluluk halinde yaşarken bir takım sosyal düzen kurallarına ihtiyaç duyarlar. Bu kuralların sağlıklı bir biçimde işlemesi toplumdaki iletişim derecesine bağlıdır. Toplumdaki iletişim derecesi ne kadar iyi ise toplumu oluşturan bireyler o derece mutlu ve sağlıklı bir yaşam ile ruhsal ve bedensel doygunluğa sahip olurlar. Teknolojik gelişmeler ve iletişim olanaklarındaki değişimler geçmişten günümüze iletişim şekillerinin de değişmesine neden olmuştur. İletişim şekillerinde meydana gelen değişmeler akademisyenlerin dikkatini çekmiş ve birçok araştırmaya konu olmuştur. Bu çalışmada, Uşak Üniversitesi İİBF‟de öğrenim görmekte olan öğrencilerin iletişim becerileri ile yaşı, anne ve babanın eğitim durumu, ailenin sosyo ekonomik düzeyi, anne babanın birliktelik değişkenleri arasındaki ilişkilerin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada anket tekniği kullanılmıştır. Anket olarak beşli likert ölçeğinde (hiçbir zaman, nadiren, bazen, sıklıkla, her zaman) hazırlanmış olan; Ersanlı ve Balcı (1998) tarafından geliştirilen “İletişim Becerilerini Değerlendirme Envanteri” kullanılmıştır. Beşli likert ölçeğinin dışında öğrencilerin demografik özelliklerinin belirlenmesine yönelik ankette uygulanmıştır. Araştırmanın evrenini Uşak Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi‟nde 2015-2016 eğitim öğretim yılında öğrenim görmekte olan öğrenciler oluşturmaktadır. Bu amaçla elde edilen veriler analiz edilerek yaş, ebeveynlerin eğitim durumu, sosyo ekonomik düzey ve anne babanın birliktelik durumları ile iletişim becerileri arasında pozitif yönlü bir ilişkinin olduğu saptanmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2017 |
Gönderilme Tarihi | 10 Mart 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Sayı: 64 |