Öz
Ekonomik
büyüme ülkenin üretim hacmindeki bir artıştır. Üretimdeki artış ise sanayi
sektöründeki gelişmelerle yakından ilgilidir. Ayrıca sanayileşme, ülkelerin
gelişmişlik düzeyinin belirleyici bir göstergesidir. Günümüzde gelişmiş
ülkelerde sanayi sektöründen hizmet sektörüne doğru bir geçişin yaşandığı,
gelişmekte olan ülkelerde ise sanayi sektöründe büyümelerin olduğunu
görmekteyiz. Sanayileşme, ülkelerin gelişimi için bir takım faydalar sağlarken
aynı zamanda bir takım tehlikeleri de beraberinde getirmektedir. Gelişmekte
olan ülkelerde istihdam için kırsal alandan kente doğru hızlı bir göçün
yaşandığı, nitelikli eleman bulunmaması nedeniyle de işçilerin çalışmakta
olduğu işlere uyum zorluğu çektiği, ayrıca yeterli bir iş denetiminin olmadığı
görülmektedir. Tüm bunların sonucunda iş kazalarını ve meslek hastalıklarının
sayısında hızlı bir artışın yaşandığı bilinmektedir. Gelişmiş ülkelerde ise
hizmet sektöründeki çalışanların sahip olduğu olumsuz çalışma ortamları yine
çalışanları bir takım risklerle karşı karşıya bırakmaktadır.
Ülkemizde
her yıl engellenebilmesi mümkün ve hatta engellenmesi hukuken zorunlu olan
işlerde, iş kazaları ve meslek hastalıkları nedeniyle maalesef birçok sayıda
insan hayatlarını kaybetmekte veya engelli kalmaktadır. Üretimin vazgeçilmez
unsurlarından biri olan insanın, üreten insanın iş kazaları ve meslek
hastalıkları sonucu kaybedilmesi, işletmeler için doğrudan verimliliğin
düşmesine ve maliyetlerin artmasına yol açmakta, aynı zamanda ülke ekonomisi
içinde büyük kayıplara sebep olmaktadır. Bu nedenle, yapılan bu çalışma iş
kazası ve meslek hastalıklarının önemini ve sosyal tarafların sorumluluklarının
neler olduğunu ortaya koyma açısından önem arz etmektedir. Çalışmanın sonucunda
elde edilen bilgiler ışığında, iş kazası ve meslek hastalıklarının önlenmesine
ilişkin önerilere yer verilmiştir.
Anahtar Kelimeler
Ekonomik Büyüme Üretim İş Kazaları Meslek Hastalıkları İnsan
Kaynakça
- Bilir, N. (2011) , “Meslek Hastalıkları Tanı, Tedavi ve Koruma İlkeleri”, Hacettepe Tıp Dergisi, C.42, S.4, Ankara. Güzel A, Okur A., R. ve Caniklioğlu N. (2012), Sosyal Güvenlik Hukuku, 14. Basım, Beta Yayınları, İstanbul. Özkılıç, Ö. (2008), “İş Sağlığı ve Güvenliğinde Risk Değerlendirmesi” , İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi, C.8, Sayı:40, Ankara. Tuncay C. ve Ekmekçi Ö. (2011), Sosyal Güvenlik Hukuku Dersleri, 14. Basım, Beta Yayınları, İstanbul. İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu (2012), T.C. Resmi Gazete, 28339, 20 Haziran 2012. Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu (2006), T.C. Resmi Gazete, 26200, 16 Haziran 2016.
- İnternet Kaynakları http://www.ilo.org/global/topics/safety-and-health-at-work/lang--en/index.htm, (07.07.2017). http://www.mess.org.tr/tr/is-sagligi-ve-guvenligi/haberler/2015-yili-sgk-is-kazalari-ve-meslek-hastaliklari-istatistikler, (11.07.2017). http://www.turkhukuksitesi.com/makale_1487.htm, (27.07.2017). http://www.ishukukumevzuati.com/category/is-kanunlari, (03.08.2017). http://senolbasturk.weebly.com/uploads/1/6/8/1/16813666/u.._sosyal_gvenlik_hukuku_2013-5_ksa_vadeli_sigorta_kollar.pdf, (08.08.2017).
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 3 Ekim 2018 |
| Gönderilme Tarihi | 3 Ekim 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Sayı: 68 |