A RESEARCH TO DETERMINE THE SUITABILITY OF HOTEL ENTERPRISES FOR ACCESSIBLE TOURISM

Yıl 2023, , 5 - 21, 06.11.2023

Ahmet Boz , Atınç Olcay

https://doi.org/10.54969/abuijss.1216014

Öz

Within the scope of the social state understanding, every individual has the right to travel and participate in touristic activities. However, some individuals are not able to benefit from these rights due to their birth or subsequent disabilities. In this study, it was investigated how suitable the three, four and five star hotels in Mardin, Şanlıurfa and Hatay provinces, which have many common values in terms of faith, culture and historical tourism, are suitable for disabled tourism. In order to obtain the research data, a questionnaire was applied to the managers of the relevant hotel businesses and their opinions were asked about the physical structure of the hotel business, tourism policy, room arrangements for the disabled, the behaviour of the staff in helping the disabled guests, and the views of the local administrations on accessibility. The questionnaire statements were evaluated in line with their opinions as "appropriate" and "not appropriate.” As a result of the research, it has been determined that all three provinces are insufficient in terms of disabled tourism and there are some differences between the hotel businesses in these provinces.

Anahtar Kelimeler

Tourism, Accessibility, Hotel Managements, Disabled, Barrier-Free Tourism

OTEL İŞLETMELERİNİN ERİŞİLEBİLİR TURİZME UYGUNLUĞUNUN BELİRLENMESİNE YÖNELİK BİR ARAŞTIRMA

Öz

Sosyal devlet anlayışı kapsamında her birey seyahat etme ve turistik faaliyetlere katılma hakkına sahiptir. Ancak bazı bireyler doğuştan ya da sonradan oluşan engelleri nedeniyle bu haklarından yararlanamamaktadır. Bu çalışmada inanç, kültür ve tarih turizmi açısından birçok ortak değere sahip olan Mardin, Şanlıurfa ve Hatay illerinde bulunan üç, dört ve beş yıldızlı otellerin engelli turizmine ne kadar uygun olduğu araştırılmıştır. Araştırma verilerinin elde edilmesi amacıyla ilgili otel işletmelerinin yöneticilerine anket uygulanmış ve otel işletmesinin fiziki yapısı, turizm politikası, engellilere yönelik oda düzenlemeleri, personelin engelli misafirlere yardımcı olma konusundaki davranışları ve yerel yönetimlerin erişilebilirlik konusundaki görüşleri hakkında görüşleri sorulmuştur. Anket ifadeleri görüşleri doğrultusunda "uygun" ve "uygun değil" şeklinde değerlendirilmiştir. Araştırma sonucunda her üç ilin de engelli turizmi açısından yetersiz olduğu ve bu illerdeki otel işletmeleri arasında bazı farklılıklar bulunduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Tourism, Accessibility, Hotel Managements, Disabled, Barrier-Free Tourism

Kaynakça

• Akbıyık, M. (2014). Şanlıurfa ilinin Turizm Potansiyelinin Belirlenmesi. Doktora Tezi. Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Fakültesi, Coğrafya Anabilim Dalı.
• Akdu, U. & Akdu, S. (2018). Engelli Turizmi: Yasal Düzenlemeler Ve Uygulamalar. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi, 9(23). 99-123.
• Akıncı, Z. & Sönmez, N. (2015). Engelli Bireylerin Erişilebilir Turizm Beklentilerinin Değerlendirilmesine Yönelik Nitel Bir Araştırma. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 26(1), 97-113.
• Albayrak, A. (2014). Fiziksel Engelli Bireylerin Restoranlarda Karşılaştıkları Ergonomik Sorunlar. 15. Ulusal Turizm Kongresi Bildiriler Kitabı (s. 62-77). Ankara. Nobel Akademik Yayıncılık.
• Balcı, M. (2021). Engelli Turizmi Çanakkale. Doktora Tezi. Trakya Üniversite Sosyal Bilimler Enstitüsü Engelli Çalışmaları Anabilim Dalı Doktora Tezi. s. 12.
• Barbotte, E., Guillemin, F, & Chau, N. (2001). Prevalence of Impairments, Disabilities, Handicaps, and Quality Of Life in the General Population: A Review of Recent Literature. Bulletin of the World Health Organization, 79, 2.
• Benzer, E. (2017). Türkiye ve Almanya'da Engelli Haklarına İlişkin Yasal Düzenlemeler ve Uluslararası Hukuk. Yüksek Lisans Tezi, 8. Diyarbakır.
• Birdir, K., & Karacaoğlu, S. (2014). Türkiye’de Engelli Turizm Pazarının Swot Analizi Yöntemiyle Değerlendirilmesine Yönelik Kavramsal Bir Çalışma. Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi 15. Ulusal Turizm Kongresi Bildiriler Kitabı, 1566-1576.
• Bładek, Z. (2001). Albus, Poznan, 193.
• Boyacıoğlu, E. Z., & Çağlar, S. (2014). Engellilerin Turizm Hizmetlerine Erişilebilirlikleri. 15. Ulusal Turizm Kongresi, Engelsiz Turizm, 13-16 Kasım (s. 1176-1191). Ankara Gazi Üniversitesi, Turizm Fakültesi.
• Bulgan, G. (2015). Dünyada ve Türkiye'de Engelliler için Yapılan Çalışmalar. Akademik Bakış Dergisi, 102-125. 1 15, 2022 tarihinde https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/383047 adresinden alındı
• Bulgan, G., & Çarıkçı, İ. (2016). Engelli Turizmi: Antalya İlindeki Dört Ve Beş Yıldızlı Otel İşletmelerinde Bir Araştırma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(13), 15-42.
• Darcy, S., & Taylor, T. (2009). Disability Citizenship: An Australian Human Rights Analysis Of The Cultural Industries. Leisure Studies, 28:4, 419-441, 437.
• DDA, D. a. (2005). UK Government. Disability Discrimination Act 2005. London, U.K.
• Darcy, S; Cameron, B; Pegg, S. (2010). Accessible Tourism and Sustainability: A Discussion And Case Study. Journal of Sustainable Tourism, 18(4), 515-537.
• Domínguez, V., Alén González, E, & Darcy, S. (2019). Accessible Tourism Online Resources: A Northern European Perspective. Scandinavian. Journal Of Hospitality And Tourism, 19(2), , 140-156
• Dostoğlu, N. Şahin, E. & Taneli, Y. (2022). http://www.mimarlikdergisi.com/index.cfm? sayfa=mimarlik&DergiSayi=361&RecID=2062. http://www.mimarlikdergisi.com/index.cfm. Erişim Tarihi: 09.04.2021. adresinden alındı
• Dwyer, L., & Darcy, S. (2011). The economic contribution of tourists with disabilities: An Australian approach and methodology. Accessible tourism Concepts and issues, 213-239.
• Dwyer, L., & Darcy, S. (2008). The Economic Contribution of Disability to Tourism in Australia Technical report 90040. Gold Coast: Tourism Cooperative Research Centre.
• Eryılmaz, B. (2010). Turizmde engelli pazarının değerlendirilmesi: Bodrum örneği. Yüksek Lisans Tezi. Sakarya: Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Günal, V. (2006). Mardin İlinde Kültürel Çekicilikler ve Turizm Amaçlı Kullanım Olanakları. Doktora Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler enstitüsü, Coğrafya Anabilim Dalı.
• Iriarte, E. G., McConkey, R., & Gilligan, R. H. (2016). Disability and human rights: Global perspectives. Macmillan International Higher Education.
• Kaygısız, Ü. & Bulgan, G. (2015). İnsan hakları çerçevesinde engellilerin seyahat hakkı ve Avrupa Birliği'ndeki Yasal Düzenlemeler. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi, (49), 98-106.
• Kim, S., & Lehto, X. Y. (2013). Travel By Families With Children Possessing Disabilities: Motives And Activities. Tourism Management, 37, 13-24.
• Krynska, E. (2013). Analiza Sytuacji Osób Niepełnosprawnych W Polsce I Unii Europejskiej. Instytut Pracy I,7. Luiza, S. M. (2010). Accessible tourism–the ignored opportunity. Annals of Faculty of Economics
• Najmiec, A. (2007). Avrupa Birliği Ülkelerinde Engellilerin Işgücü Piyasasındaki Durumu. Warszawa, Warşova: İşçi Koruma Merkez Enstitüsü - Ulusal Araştırma Enstitüsü.
• Öztürk, M. (2012). Türkiye'de Engelli Gerçeği. Kaybolan Değerleri Yeniden Yaşatmak İçin. İstanbul: Canda Özür olmaz Derneği.
• Packer, T. L., Packer, T. L., , Mckercher, B, & Yau, M. K. (2007). Understanding The Complex Interplay Between Tourism, Disability, And Environmental Contexts. Disability and Rehabilitation, 29(4), 281-292.
• McKercher, B., Packer, T, Yau, M. K, & Lam, P. (2003). Travel Agents As Facilitators Or Inhibitors Of Travel: Perceptions Of People With Disabilities. . Tourism Management, 24(4, 465.
• Olcay, A., Giritlioğlu, İ., & Parlak, Ö. (2014: 117). ENAT European Network for Accessible Tourism-Avrupa Erişilebilir Turizm Ağı İle Türkiye'nin Erişilebilir Turizme Yönelik Otel İşletmelerini Kapsayan Düzenlemeleri ve Bu Düzenlemelerin Karşılaştırılması. Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, (2), 117.
• Quinn, G., Degener, T, Bruce, A, Burke, C, Castellino, J, Kenna, P., & Quinlivan, S. (2014). The current use and potential of United Nations human rights instruments in the context of disability. New York and Geneva: Office of the United Nations High Commissioner on Human Rights.
• Shaw, G., & Coles, T. (2004). Engelli Ayrımcılığı Yasası ve Turizm Endüstrisi. Tourism Management, 25(3). Şahin, H. (2012). Engelli Bireylerin Konaklama Tesislerinden Memnuniyet Derecelerinin İncelenmesi. Doktora Tezi, 15. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Aile ve Tüketici Bilimleri Anabilim Dalı. Sayfa. 15.
• Şişman, Y. (2011). Türkiye'de Özürlülere Yönelik Yasal Düzenlemeler. Sosyal Siyaset Konferansları, Sayı: 60. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/9659. s.171 adresinden alındı
• TDK, T. D. (2005). Türkçe Sözlük.10. Baskı. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Tellioğlu, S. (2018). Engelli Turizm Pazarlaması: Alanya Araştırması. Doktora Tezi. Konya Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi.
• UNESCO, U. N. (1991). Sub-Commission on Prevention of. Leandro Despouy: Commission on Human Rights.
• WHO, W. H. (2011). World Report on Disability. Geneva, 2011. http://www.who.int/disabilities/world_report Erişim tarihi: 22.12 2021.
• WHO. (1980). International Classification of Impairments, Disabilities, and Handicaps. Geneva.
• WTO. (2015). Anual Report. World Trade Organization. https://www.wto.org/english/res_e/booksp_e/anrep_e/anrep15_e.pdf adresinden alındı
• Yıldız, S. (2019). Holistic View on Contemporary Art Museums in the Context of Accessible Tourism - Case Studies from Central Europe. (K. University, Dü.) Journal of Institute of Social Sciences Vol.: 9 İssue: 1, 339.
• Yıldız, Z., Yıldız, S, & Karaçayır, E. (2017). Dünyada ve Türkiye'de engelli turizmi pazarının değerlendirilmesi. Journal of Tourism and Gastronomy
• Yörük, U. K. (2003). Turizm Yapılarının Tasarımında Özürlü Etmeninin İrdelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, 18. İstanbul. Yıldız Teknik Üniversitesi, Fen Bil