Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Determination of Orthorexia Nervosa Tendency in Artvin Coruh University Vocational School Students

Yıl 2023, Cilt: 1 Sayı: 1, 1 - 11, 23.06.2023

Öz

Orthorexia nervosa (ON) was defined as obsessively healthy diet. Individuals with this strict diet are obsessively focused on the purity and quality of food and follow strict diets in their daily lives. In addition to healthy eating obsessions, the risk of psychological disorders such as obsessive compulsive disorder, fear of exclusion and stress is high in people who tend to ON. According to DSM-5, ON does not into the classification of eating disorders, although its symptoms are similar to those of other types of eating disorders. The aim of this research is to determine the ON tendency by applying the Eating Attitude Test and the ORTO-11 Scale to Artvin Coruh University Health Vocational School students. "This study was conducted between the years 2019 and 2020, with a total of 411students, comprising 329 women and 82 men."Based on the participants' body mass indexes, 11.7% were underweight, 72.5% were in the normal range, 13.6% were overweight, and 2.2% were classified as obese."As a result of the analysis, orthorexic tendency was found to differ significantly between genders (P<0.05). Although the eating attitude score was lower between the 17-18 age group, no significant difference was found between age and ON (P>0.05). As a result of the research, it was found that there was a moderate and negative relationship between the eating attitudes of students participating in the study and ON, and it was stated that 18.5% of the students were in the risky group in terms of AN. As a result of EAT, anorexia risk was found to be 19.5% in female students and 14.6% in male students.

Kaynakça

  • Arslantaş, H., Adana, F., Öğüt, S. ve ark., (2017). Hemşirelik öğrencilerinin yeme davranışları ve ortoreksiya nervoza (sağlıklı beslenme takıntısı) ilişkisi: kesitsel bir çalışma. Journal of Psychiatric Nursing, 8, 137-144.
  • Arusoğlu, G. (2018). Beslenme ve diyetetik bölümü erkek öğrencilerinde ortoreksiya nervoza eğiliminin belirlenmesi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 86,56-71.
  • Aydemir, Ö. ve Köroğlu, E. (2012). Psikiyatride Kullanılan Klinik Ölçekler (6.Baskı) Hekimler Yayın Birliği, Ankara, 479-480 s.
  • Bağci Bosi, A.T., Camur, D. ve Güler, C. (2007). Prevalence of orthorexia nervosa in resident medical doctors in the faculty of medicine (Ankara, Turkey). Appetite, 49, 661–666.
  • Barrada, J. ve Roncero, M. (2018). Bidimensional structure of the orthorexia: Development and initial validation of a new instrument. Anales De Psicología, 34, 283-291.
  • Bundros, J., Clifford, Ş., Silliman, K. ve ark., (2016). Prevalence of orthorexia nervosa among college students based on Bratman's test and associated tendencies. Appetite, 101, 86-94.
  • Büyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum (1. baskı), Pegem Akademi Yayıncılık, Ankara, 210 s.
  • Donini, L., Marsili, D., Graziani, M. ve ark., (2004). Orthorexia nervosa: a preliminary study with a proposal for diagnosis and an attempt to measure the dimension of the phenomenon. Eating and Weight Disorders-Studies on Anorexia, Bulimia and Obesity, 9, 151-157.
  • Dunn, T.M. ve Bratman S. (2016). On Orthorexia Nervosa: A Review of the Literature and Proposed Diagnostic Criteria. Eating Behaviors, 21, 11-17.
  • Duran, S. (2016). Sağlık Yüksekokulu öğrencilerinde ortoreksiya nervoza (sağlıklı beslenme takıntısı) riski ve etkileyen faktörler. Pamukkale Tıp Dergisi, 3, 220-226.
  • Ergin, G. (2014). Sağlık personeli olan ve olmayan bireylerde ortoreksiya nervoza sıklığı araştırması, Yüksek Lisans Tezi, Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Fidan, T., Ertekin, V., Işıkay, S. ve ark., (2010). Prevalence of Orthorexia Among Medical Students in Erzurum. Turkey. Comprehensive Psychiatry, 51 (1), 49-54.
  • Gezer, C. ve Kabaran, S. (2013). Beslenme ve diyetetik bölümü kız öğrencileri arasında görülen ortoreksiya nervosa riski. SDÜ Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 4(1), 14-22.
  • Hamurcu, T. ve Yılmaz, S. (2019). Hemşirelik öğrencilerinde sosyal medya kullanımının ortoreksiya nervoza üzerine etkisi, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.
  • Karakus, B., Hidiroglu, S., Keskin, N. ve ark., (2017). Orthorexia nervosa tendency among students of the department of nutrition and dietetics at a university in Istanbul, Northern clinics of Istanbul, 4, 117-123.
  • Koven, N. ve Abry, A. (2015). The clinical basis of orthorexia nervosa: emerging perspectives. Neuropsychiatric Disease and Treatment, 11, 385–394.
  • Kratina, K. (2006). Orthorexia nervosa, National Eating Disorders Association (NEDA).1-2. Malmborg, J., Bremander, A., Olsson, M. ve ark., (2017). Health status, physical activity, and orthorexia nervosa: A comparison between exercise science students and business students. Appetite, 109, 137-143.
  • McInerney-Ernst, E. (2011). Orthorexia nervosa: Real construct or newest social trend, Doctor of Philosophy Thesis, Kansas.
  • Moroze, R., Dunn, T., Holland, J. ve ark., (2015). Micro-thinking about micronutrients: a case of transition from obsessions about healthy eating to near-fatal “orthorexia nervosa” and proposed diagnostic criteria, Psychosomatics, 56: 397-403.
  • Özenoğlu, A. ve Ünal, G. (2016). The effect of self-esteem and incidence of orthorexia nervosa among university students of health education. Journal of International Research in Medical and Pharmaceutical Sciences, 6, 173-182.
  • Pehlivan, E., Mete, B., Fırıncı, B. ve ark., (2019). Üniversite öğrencilerinde ortoreksiya nervoza yaygınlığı ve sağlık okuryazarlığı ile ilişkisi, Eskişehir Türk Dünyası Uygulama ve Araştırma Merkezi Halk Sağlığı Dergisi, 4, 166-175.
  • Sanlier, N., Yassibas, E., Bilici, S. ve ark., (2016). Does the rise in eating disorders lead to increasing risk of orthorexia nervosa Correlations with gender, education, and body mass index. Ecology of Food and Nutrition, 55, 266-278.
  • Savaşır I. ve Erol N. (1989). Yeme Tutum Testi: Anoreksi Nervoza Belirtileri İndeksi. Psikoloji Dergisi, 7(23), 19-25.
  • Uzdil, Z., Kayacan, A., Özyıldırım, C. ve ark., (2019). Adölesanlarda ortoreksiya nervoza varlığı ve yeme tutumunun incelenmesi. Samsun Sağlık Bilimleri Dergisi, 4, 8-13.
  • Varga, M., Dukay-Szabó, S., Túry, F. ve ark., (2013). Evidence and gaps in the literature on orthorexia nervosa. Eating and Weight Disorders-Studies on Anorexia, Bulimia and Obesity, 18, 103-111.
  • Yeşil, E., Turhan, B., Tatan, D. ve ark., (2018). The effect of gender to orthorexia nervosa tendency in adults. Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi, 7(1), 1- 9.

Artvin Çoruh Üniversitesi Sağlık Meslek Yüksekokulu Öğrencilerinde Yeme Davranışları ve Ortoreksiya Nervoza Eğiliminin Saptanması

Yıl 2023, Cilt: 1 Sayı: 1, 1 - 11, 23.06.2023

Öz

Ortoreksiya nevroza (ON), saplantılı biçimde sağlıklı beslenme olarak tanımlamıştır. Bu sıkı beslenme tarzına sahip kişiler, gıdanın saflığı ve kalitesine takıntılı bir şekilde odaklanmaktadırlar ve günlük hayatlarında katı diyetler uygulamaktadırlar. Sağlıklı beslenme takıntısının yanı sıra psikolojik rahatsızlıkların da görülme riski ON eğilimi gösteren kişilerde yüksektir. Belirtileri, diğer yeme bozuklukları çeşitlerinin belirtileri ile benzerlik gösterse de DSM-5’e göre ON, yeme bozukluğu sınıflandırmasına girmemektedir. Bu araştırmanın amacı, Artvin Çoruh Üniversitesi Sağlık Meslek Yüksekokulu öğrencilerine Yeme Tutum Testi ve ORTO-11 Ölçeği uygulayarak ON eğilimini saptamaktır. 2019/2020 eğitim yılları arasında yapılan bu çalışma, 329 kadın ve 82 erkek olmak üzere toplamda 411 öğrenci ile yapılmıştır. Katılımcıların beden kitle indekslerine göre %11.7’si zayıf, %72.5’i normal, %13.6’sı kilolu ve %2.2’si obez olarak sınıflandırılmıştır İstatistiksel olarak ortorektik eğilimin cinsiyetler arasında anlamlı derecede farklılık gösterdiği bulunmuştur (P<0.05). 17-18 yaş grubu arasında yeme tutum puanının daha düşük olduğu bulunsa da yaşla ortorektik arasında anlamlı bir farklılık bulunamamıştır (P>0.05). Araştırma sonucunda, çalışmaya katılan öğrencilerin yeme tutumları ile ON arasında orta düzeyde ve negatif yönlü bir ilişki olduğu bulunmuştur ve öğrencilerin %18.5’u AN açısından riskli gruba girdiği belirtilmiştir. YTT sonucu anoreksiya riskinin kadın öğrencilerde %19.5, erkekler öğrencilerde %14.6 oranlarında olduğu tespit edilmiştir.

Kaynakça

  • Arslantaş, H., Adana, F., Öğüt, S. ve ark., (2017). Hemşirelik öğrencilerinin yeme davranışları ve ortoreksiya nervoza (sağlıklı beslenme takıntısı) ilişkisi: kesitsel bir çalışma. Journal of Psychiatric Nursing, 8, 137-144.
  • Arusoğlu, G. (2018). Beslenme ve diyetetik bölümü erkek öğrencilerinde ortoreksiya nervoza eğiliminin belirlenmesi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 86,56-71.
  • Aydemir, Ö. ve Köroğlu, E. (2012). Psikiyatride Kullanılan Klinik Ölçekler (6.Baskı) Hekimler Yayın Birliği, Ankara, 479-480 s.
  • Bağci Bosi, A.T., Camur, D. ve Güler, C. (2007). Prevalence of orthorexia nervosa in resident medical doctors in the faculty of medicine (Ankara, Turkey). Appetite, 49, 661–666.
  • Barrada, J. ve Roncero, M. (2018). Bidimensional structure of the orthorexia: Development and initial validation of a new instrument. Anales De Psicología, 34, 283-291.
  • Bundros, J., Clifford, Ş., Silliman, K. ve ark., (2016). Prevalence of orthorexia nervosa among college students based on Bratman's test and associated tendencies. Appetite, 101, 86-94.
  • Büyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum (1. baskı), Pegem Akademi Yayıncılık, Ankara, 210 s.
  • Donini, L., Marsili, D., Graziani, M. ve ark., (2004). Orthorexia nervosa: a preliminary study with a proposal for diagnosis and an attempt to measure the dimension of the phenomenon. Eating and Weight Disorders-Studies on Anorexia, Bulimia and Obesity, 9, 151-157.
  • Dunn, T.M. ve Bratman S. (2016). On Orthorexia Nervosa: A Review of the Literature and Proposed Diagnostic Criteria. Eating Behaviors, 21, 11-17.
  • Duran, S. (2016). Sağlık Yüksekokulu öğrencilerinde ortoreksiya nervoza (sağlıklı beslenme takıntısı) riski ve etkileyen faktörler. Pamukkale Tıp Dergisi, 3, 220-226.
  • Ergin, G. (2014). Sağlık personeli olan ve olmayan bireylerde ortoreksiya nervoza sıklığı araştırması, Yüksek Lisans Tezi, Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Fidan, T., Ertekin, V., Işıkay, S. ve ark., (2010). Prevalence of Orthorexia Among Medical Students in Erzurum. Turkey. Comprehensive Psychiatry, 51 (1), 49-54.
  • Gezer, C. ve Kabaran, S. (2013). Beslenme ve diyetetik bölümü kız öğrencileri arasında görülen ortoreksiya nervosa riski. SDÜ Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 4(1), 14-22.
  • Hamurcu, T. ve Yılmaz, S. (2019). Hemşirelik öğrencilerinde sosyal medya kullanımının ortoreksiya nervoza üzerine etkisi, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.
  • Karakus, B., Hidiroglu, S., Keskin, N. ve ark., (2017). Orthorexia nervosa tendency among students of the department of nutrition and dietetics at a university in Istanbul, Northern clinics of Istanbul, 4, 117-123.
  • Koven, N. ve Abry, A. (2015). The clinical basis of orthorexia nervosa: emerging perspectives. Neuropsychiatric Disease and Treatment, 11, 385–394.
  • Kratina, K. (2006). Orthorexia nervosa, National Eating Disorders Association (NEDA).1-2. Malmborg, J., Bremander, A., Olsson, M. ve ark., (2017). Health status, physical activity, and orthorexia nervosa: A comparison between exercise science students and business students. Appetite, 109, 137-143.
  • McInerney-Ernst, E. (2011). Orthorexia nervosa: Real construct or newest social trend, Doctor of Philosophy Thesis, Kansas.
  • Moroze, R., Dunn, T., Holland, J. ve ark., (2015). Micro-thinking about micronutrients: a case of transition from obsessions about healthy eating to near-fatal “orthorexia nervosa” and proposed diagnostic criteria, Psychosomatics, 56: 397-403.
  • Özenoğlu, A. ve Ünal, G. (2016). The effect of self-esteem and incidence of orthorexia nervosa among university students of health education. Journal of International Research in Medical and Pharmaceutical Sciences, 6, 173-182.
  • Pehlivan, E., Mete, B., Fırıncı, B. ve ark., (2019). Üniversite öğrencilerinde ortoreksiya nervoza yaygınlığı ve sağlık okuryazarlığı ile ilişkisi, Eskişehir Türk Dünyası Uygulama ve Araştırma Merkezi Halk Sağlığı Dergisi, 4, 166-175.
  • Sanlier, N., Yassibas, E., Bilici, S. ve ark., (2016). Does the rise in eating disorders lead to increasing risk of orthorexia nervosa Correlations with gender, education, and body mass index. Ecology of Food and Nutrition, 55, 266-278.
  • Savaşır I. ve Erol N. (1989). Yeme Tutum Testi: Anoreksi Nervoza Belirtileri İndeksi. Psikoloji Dergisi, 7(23), 19-25.
  • Uzdil, Z., Kayacan, A., Özyıldırım, C. ve ark., (2019). Adölesanlarda ortoreksiya nervoza varlığı ve yeme tutumunun incelenmesi. Samsun Sağlık Bilimleri Dergisi, 4, 8-13.
  • Varga, M., Dukay-Szabó, S., Túry, F. ve ark., (2013). Evidence and gaps in the literature on orthorexia nervosa. Eating and Weight Disorders-Studies on Anorexia, Bulimia and Obesity, 18, 103-111.
  • Yeşil, E., Turhan, B., Tatan, D. ve ark., (2018). The effect of gender to orthorexia nervosa tendency in adults. Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi, 7(1), 1- 9.
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Beslenme Bilimi
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Ayşegül Bayramoğlu 0000-0001-8567-807X

Feyza Koç

Dilara Aksoy

Sude Vural

Şeydanur Ertürk Dulkadir

Mine Günay

Hatice Bakay

Yayımlanma Tarihi 23 Haziran 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Cilt: 1 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Bayramoğlu, A., Koç, F., Aksoy, D., Vural, S., vd. (2023). Artvin Çoruh Üniversitesi Sağlık Meslek Yüksekokulu Öğrencilerinde Yeme Davranışları ve Ortoreksiya Nervoza Eğiliminin Saptanması. Artvin Çoruh Üniversitesi Mühendislik Ve Fen Bilimleri Dergisi, 1(1), 1-11.