Global Climate Change in the Framework of Environmental Problems

Yıl 2023, , 500 - 521, 31.12.2023

Sinem Gözde Beşballı

https://doi.org/10.22466/acusbd.1388179

Cited By: 1

Öz

Upon examining the basis of environmental issues arising from the interactions between humans and their environment, it becomes evident that these problems stem from altering of the environment to suit their interests. Currently, climate change is a foremost environmental issue resulting from this transformation process. Climate change is a global issue, both in its causes and consequences. The increase in the proportion of greenhouse gases in the atmosphere, especially, since the Industrial Revolution, and its adverse impact on ecological balance have necessitated significant international steps by countries. These steps include the United Nations Framework Convention on Climate Change, the Kyoto Protocol, and the Paris Agreement. Although the content of each step is different, fundamentally, they all aim to reduce greenhouse gas emissions resulting from human activities. This study aims to analyze the causes of climate change, a global issue within the framework of environmental problems, its economic consequences, the international steps taken in this regard, and the economic tools that can be employed to mitigate greenhouse gas emissions. According to the findings of this study, it is crucial to ensure the strict implementation of the obligations set out in these agreements without concessions. In this context, all countries must show the necessary sensitivity to international collaboration in taking measures against global warming and climate change.

Anahtar Kelimeler

Environmental Problems, Climate Change, Global Warming, Greenhouse Gases

Çevre Sorunları Çerçevesinde Küresel İklim Değişikliği

Öz

İnsan ile çevre arasındaki ilişkilerde ortaya çıkan çevre sorunlarının temeline bakıldığında, bu sorunların insanın çevresini kendi çıkarlarına uygun bir konuma dönüştürmesinden kaynaklandığı görülmektedir. Günümüzde bu dönüşüm sürecinin ortaya çıkardığı çevre sorunlarının başında iklim değişikliği gelmektedir. İklim değişikliği, hem nedenleri hem de sonuçlarıyla küresel bir problemdir. Özellikle sanayi devrimi ile birlikte atmosfer içerisinde bulunan sera gazlarının payının gittikçe artması ve bu artışın ekolojik dengeyi olumsuz yönde etkilemeye başlaması ülkelerin uluslararası anlamda önemli adımlar atmasına neden olmuştur. Uluslararası anlamda atılan adımlar Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi, Kyoto Protokolü ve Paris Anlaşması’dır. Bu adımların her birinin içeriği birbirinden farklı olsa da temelde hepsi insan aktivitelerinden kaynaklanan sera gazı emisyonlarının azaltılmasını amaçlamaktadır. Bu anlamda çalışmanın amacı, çevre sorunları çerçevesinde küresel bir sorun olan iklim değişikliğinin nedenlerini, ekonomik sonuçlarını, bu konuda atılan uluslararası adımları ve sera gazı emisyonlarının azaltılmasında kullanılabilecek iktisadi araçları analiz etmektir. Çalışmanın sonucuna göre söz konusu anlaşmalarda belirlenen yükümlülüklerin taviz vermeksizin yürütülmesinin sağlanmasının önem taşıdığı ifade edilebilir. Bu anlamda, küresel ısınma ve iklim değişikliği sorununa karşı gerekli önlemlerin alınmasında tüm ülkelerin uluslararası iş birliğine gerekli duyarlılığı göstermesi gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler

Çevre Sorunları, İklim Değişikliği, Küresel Isınma, Sera Gazları

Kaynakça

• Akın, G. (2007). Küresel çevre sorunları. C. Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 31(1), 43-54.
• Alper, D. ve Anbar, A. (2008). İklim değişikliğinin finansal hizmet sektörüne etkileri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7(23), 223-253.
• Anderson, M., Dobardzic S., & Gardiner, D.(2006). Climate change and insurance: an agenda for action in the united states. Allianz Group and WWF Publication, 1-45.
• Arat, G., & Türkeş, M. (2002). Vizyon 2023: Bilim ve Teknoloji Stratejileri Teknoloji Öngörü Projesi Çevre ve Sürdürülebilir Kalkınma Paneli Uluslararası Sözleşmeler Ön Rapor.
• Arıkan, Y. (2006). Birleşmiş milletler iklim değişikliği çerçeve sözleşmesi ve kyoto protokolü metinler ve temel bilgiler. Bölgesel Çevre Merkezi REC Türkiye, 1-62.
• Besnili Memiş, O. ve Aydın, R. (2023). İklim değişikliğinin ekonomik büyüme üzerine etkisi: Türkiye örneği. Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi Dergisi, 58(2), 1065-1080.
• Birdsall, N. (2002). Another look at population and global warming. Policy Research Working Papers, (1020), 1-47.
• Bishop, J., & Vorhies, F. (1998). Market based instruments for global environment benefit & local sustainable development. Research Proposal for the Ring for Sustainable Development & the IUCN on Environmental, Economic and Social Policy (CEESP).
• Can, M. (1995). Makro ve mikro açıdan endüstriyel akışkanların sistem ve çevre kirliliğine etkileri. Ekoloji Çevre Dergisi, (16), 15-22.
• Colacito, R., Hoffmann, B. & Phan, T. (2019). Temperature and growth: a panel analysis of the United States. Journal of Money, Credit and Banking, 51(2-3), 313-368.
• Çetintaş, H., Bicil, İ. M. ve Türköz, K. (2016). Türkiye’de co2 salınımları enerji tüketimi ve ekonomik büyüme ilişkisi. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 53(619), 57-67.
• Davis, C. P., Joroff, A. D., & Jenks, C. F. (2007). Climate change strategies for the financial services indurstry. Goodwin Procter.
• Dlugolecki, A., & Lafeld, S. (2005). Climate change & the financial sector: an agenda for action. Allianz Group and WWF Publication, 1-57.
• Doğan, S. (2005). Türkiye’nin küresel iklim değişikliğinde rolü ve önleyici küresel çabaya katılım girişimleri. C. Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 6(2), 57-73.
• DPT (2000). Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı: İklim Değişikliği Özel İhtisas Komisyonu Raporu.
• Duan, H., Yuan, D., Cai, Z. & Wang, S. (2022). Valuing the impact of climate change on China’s economic growth. Economic Analysis and Policy, 74, 155-174.
• Halıcıoğlu, F. (2009). An econometric study of co2 emissions, energy consumption, income and foreign trade in Turkey. Energy Policy, 37(3), 1156-1164.
• Hamilton, C., & Turton H. (2002). Determinants of emissions growth in oecd countries. Energy Policy, 30(1), 63-71.
• HM Treasury (2002). Tax and the environment: using economic instruments. Her Majesty Treasury.
• Karakaya, E. ve Özçağ, M. (2003). Türkiye açısından kyoto protokolü’nün değerlendirilmesi ve ayrıştırma (decomposition) yöntemi ile co2 emisyonu belirleyicilerinin analizi. VII. ODTÜ Ekonomi Kongresi.
• Karakaya, E., ve Özçağ, M. (2004). Sürdürülebilir kalkınma ve iklim değişikliği: uygulanabilecek iktisadi araçların analizi.
• Kayhan, M. (2006). Küresel iklim değişikliği ve Türkiye’ye olası etkileri. Meteoroloji Bülteni, 5-12.
• Kohler, D. (2002). No future for mitigating climate change? implementing kyoto-mechanism-contributions by the financial services industry. Climate Change and Financial Sector.
• Mert, M. ve Aykan, H. (2022). Büyüme ve emisyonlar arasındaki asimetrik nedensellik analizi: Türkiye örneği. Ekoist: Journal of Econometrics and Statistics, 36, 235-255.
• Nanduri, M. (1998). An assessment of energy intensity indicators and their role as policy-making tools. Research Project Submitted in Partial Fulfillment of the Requirements for the Degree of Master of Natural Resources Management in the School of Resource and Environmental Management Report, (232).
• Ordu, S. (2022). Enerji tüketimi, co2 salınımı ve ekonomik büyüme ilişkisi: Türkiye için ardl sınır testi yaklaşımı. Ekonomi, İşletme ve Maliye Araştırmaları Dergisi, 4(1), 52-63.
• Öztürk, I. ve Acaravcı, A. (2010). Co2 emissions, energy consumption and economic growth in Turkey. Renewable and Sustainable Energy Reviews, 14(9), 3220-3225.
• Öztürk, K. (2002). Küresel iklim değişikliği ve Türkiye’ye olası etkileri. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(1), 47-65.
• Öztürk, S. ve Yüksel, Ö. (2019). Karbondioksit salınımı ile büyüme arasındaki ilişki: 1960-2014 Türkiye örneği. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(3), 63-72.
• Pao, H. T. & Tsai, C. M. (2011). Modeling and forecasting the CO2 emissions, energy consumption, and economic growth in Brazil. Energy, 36(5), 2450-2458.
• Proost, S., & Regemorter, D. V. (2003). Climate change policy in european countries and its effects on industry. Katholieke Universiteit Leuven Faculty of Economics and Applied Economic Sciences Center for Economic Studies Energy, Transport & Environment Working Paper Series, (2003-5).
• Saatçi, M. ve Dumrul, Y. (2011). Çevre kirliliği ve ekonomik büyüme ilişkisi: çevresel kuznets eğrisinin türk ekonomisi için yapısal kırılmalı eş-bütünleşme yöntemiyle tahmini. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (37), 65-86.
• Saboori, B., Sulaiman, J. & Mohd, S. (2012). Economic growth and co2 emissions in Malaysia: a cointegration analysis of the environmental kuznets curve. Energy policy, 51, 184-191.
• Shi, A. (2001). Population growth and global carbon dioxide emissions. IUSSP Conference in Brazil/session-s09, 1-36.
• Şahin, Ü. (2007). Küresel iklim değişikliğine karşı mücadelede sıcak tartışma: “kyoto protokolü ve Türkiye” ya da “Türkiye neden kyoto’yu imzalamalı?”.
• Tekbaş, Ö. F., Vaizoğlu, S. A., Oğur, R. ve Güler Ç. (2005). Küresel ısınma, iklim değişikliği ve sağlık etkileri. ISBN: 1307-9649.
• The Royal Society (2002). Economic instruments for the reduction of carbon dioxide emissions. Policy Document 26/02, ISBN: 0 85403 585 0.
• Toprak, D. (2006). Sürdürülebilir kalkınma çerçevesinde çevre politikaları ve mali araçlar. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(4), 146-169.
• Türkeş, M. (1997). Hava ve iklim kavramları üzerine. TÜBİTAK Bilim ve Teknik Dergisi, (355), 36-37.
• Türkeş, M. (2002). İklim Değişikliği ve Sürdürülebilir Kalkınma Ulusal Değerlendirme Raporu.
• Türkeş, M. (2003). Sera gazı salımlarının azaltılması için sürdürülebilir teknolojik ve davranışsal seçenekler. V. Ulusal Çevre Mühendisliği Kongresi: ÇEVRE BİLİM ve TEKNOLOJİ Küreselleşmenin Yansımaları, Bildiriler Kitabı, 267-285.
• Türkeş, M. ve Kılıç, G. (2004). Avrupa Birliği’nin iklim değişikliği politikaları ve önlemleri. Çevre, Bilim ve Teknoloji, Teknik Dergi, 2.
• Türkeş, M., Sümer, U. M. ve Çetiner, G. (2000). Küresel iklim değişikliği ve olası etkileri. Çevre Bakanlığı, Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi Seminer Notları, 1-17.
• Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı (2023a). BM İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi. https://www.mfa.gov.tr/bm-iklim-degisikligi-cerceve-sozlesmesi.tr.mfa adresinden 05.09.2023 tarihinde alınmıştır.
• Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı (2023b). Kyoto Protokolü. https://www.mfa.gov.tr/kyoto-protokolu.tr.mfa adresinden 05.09.2023 tarihinde alınmıştır.
• Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı (2023c). Paris Anlaşması. https://www.mfa.gov.tr/paris-anlasmasi.tr.mfa internet adresinden 05.09.2023 tarihinde alınmıştır.
• Türkiye Cumhuriyeti Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı (2023a). Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi (BMİDÇS). https://enerji.gov.tr/evced-cevre-ve-iklim-bm-iklim-degisikligi-cerceve-sozlesmesi adresinden 05.09.2023 tarihinde alınmıştır.
• Türkiye Cumhuriyeti Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı (2023b). Kyoto Protokolü. https://enerji.gov.tr/evced-cevre-ve-iklim-kyoto-protokolu adresinden 05.09.2023 tarihinde alınmıştır.
• Türkiye Cumhuriyeti Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı (2023c). Paris Anlaşması. https://enerji.gov.tr/evced-cevre-ve-iklim-paris-anlasmasi adresinden 05.09.2023 tarihinde alınmıştır.
• Tüzüner, S. (2007). İklim değişikliği ve enerji. Dosya EM ENERJİ, 3, 6-9.
• UNEP FI (2006). Adaptation and vulnerability to climate change: the role of the finance sector. CEO Briefing, UNEP FI Climate Change Working Group Document.
• UNFCCC (2002). Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi.
• UNFCCC (2003). İklime Özen Göstermek: İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi Ve Kyoto Protokolü İçin Kılavuz.
• UNFCCC (2004). İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi.