Political Advertising and Its Music On Television and Electronic Media In Turkey

Yıl 2015, Cilt: 5 Sayı: 1, 63 - 78, 01.06.2015

Baki Can

Öz

Television, electronic media and their political advertising have always had an important role in the election campaign for several decades. However, political advertising on television and electronic media during the election campaing are so boring. Music is one of the materials which diminishes negative attitude against political ads. Music brings emotional power, friendliness, wholesome, impressiveness and attractiveness to political advertising. This effect occurs both on global and Turkish political ads. Political music and musical politics have always had an important role since Antiquity, Central and West Asian Cultures, and Islamic civilization until democratic Turkish election and its’ political ads. In this research, six parties and their 31 spots were included. In conclusion first, one of AK Party’s ad and its’ music was founded very professional and persuasive. Second, other ads of AK Party, CHP and MHP ads and their music are turned out to be less profesional and persuasive. Third, other parties and their music are founded as non-professional and non-persuasive.

Anahtar Kelimeler

Election campaing, political advertising, music, television, electronic media, political party

Türkiye’de Televizyon ve Elektronik Medyada Siyasal Reklam ve Müzikleri

Öz

Televizyon ve elektronik medya ve onların genetik reklamları, seçim kampanyalarında on yıllardan beri önemli rol oynakmaktadır. Fakat televizyon ve elektronik medyadaki politik reklamlar çok sıkıcıdır. Müzik siyasal reklamlara negatif tutumları azaltan materyallerden biridir. Müzik, siyasal reklama duygusal güç, etki, çekicilik ve bütünleyicilik taşır. Bu etkiler hem global hem de Türk siyasal reklamlarında geçerlidir. Siyasal müzik ve müzikli siyaset, Antik dönemden, Orta ve Batı Asya kültürlerinden ve İslam medeniyetinden demokratik Türkiye seçimlerine ve onun siyasal reklamlarına kadar çok önemli yer tutar. Bu çalışmada 6 partinin 31 reklamı incelenmektedir. Araştırmanın bulgularında ilk olarak AK Parti’nin bir reklamı ve o reklamın müziği çok profesyonel ve ikna edici olması; ikinci olarak AK Parti’nin diğer reklamları, CHP ve MHP’nin reklamları daha az profesyonel ve ikna edici olması ve son olarak diğer partilerin reklamları ve reklamların müzikleri ise profesyonel ve ikna edici olmadığı sonuçlarına ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Seçim kampanyası, siyasi reklam, müzik, televizyon, elektronik medya, siyasi parti

Kaynakça

• Akdoğan, O.(1995), Türk Müziğinde Türler ve Biçimler, İzmir: Can Ofset.
• Aydın, E. C. (2009), “Müzik ve Ritmik Uygulamaların Reklamın Başarısı ve Hatırlama Özelliği Üzerindeki Etkileri”, Basılmamış Doktora Tezi, İzmir: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Beebe, S. A. & Beebe S. J. (1994), Public Speeking, 2nd ed. New Jersey: Prentice Hall.
• Brader, T. (2005), “Striking a Responsive Chord: How Political Advertisements Motivate and Persuade Voters By Appealing To Emotion”, American Journal of Political Science, 49 (2).
• Brader, T. (2006), Campaigning For Hearts and Minds: How Emotional Appeals in Political Ads Work, Chicago: The University of Chicago Press.
• Can, B. (1999), “Television and electoral success in Turkey”, Television and Politics in Evolving European Democracies, (ed.) L. L. Kaid, New York: Nova Science Publishers, pp. 171-185.
• Can, B., (2000), “1999 Seçim Kampanyasında Gazete Reklamları”, İstanbul: Maltepe Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, ISSN 1302-6615.
• Can, B. (2005), “Bir Siyasal İletişim Aracı Olarak Televizyon”, Communication and Media Studies in the Process of Social and Cultural Interaction, Bishkek: Kyrygyz-Turkish Manas University Publications.
• Can, B. (2006), “Persuading Voters and Political Advertising in Turkey”, The SAGE Handbook of Political Advertising, (eds.) L.L. Kaid & C. H. Bacha, Thousand Oaks: SAGE, pp 387-397.
• Can B. (2007), “Siyasal Söylemlerde Duygusal İfadeler”, International Emotional Intelligence and Communication Symposium Proceeding Book II, pp. 654-659.
• Can. B., (2011), “Political Cartoons in 1946 Turkish Election”, Online Journal Of Communication and Media Technologies, Volume (1), Issue (3), ISSN: 1986-3497.
• Diagnoult, P., Soroka, S. & Giasson T., (2013), “The Perception of Political Advertising During an Election Campaign”, Canadian Journal of Communication, Vol 38, pp. 167-186.
• Elbaş, O. (2011), “Tarihsel Süreç İçinde Türkiye’de Müzik Kültürü ve Müzik Müzesi”, Türkiye’de Müzik Kültürü, Ankara: Atatürk Kültür Merkezi.
• Erol, M. (2014), “Osmanlı Son Döneminde Rum Musıki Cemiyetleri”, Toplumsal Tarih, İstanbul: Şubat, 242.
• Holsti, O. R. (1969), Content Analysis for the Social Science and Humanities, Reading, MA: Addison-Wesley.
• Hubbert, G.T: & Grawford, E. C., (2008), “Music in Political Advertisements”, Journal of Radio & Audio Media, 15 : 2.
• Huron, D. (1989), “Music in Advertising: An Analytic Paradigm”, Musical Quarterly, vol 73, no.4, pp. 557-574.
• Kaid, L. L.& Wadsworth, A. J. (1989), Measurement of Communication Behavior, New York: Longman.
• Kaid, L. L. & Holtz-Bacha, C. (2006), “Television Advertising and Democratic Systems Around the World”, The SAGE Handbook of Political Advertising, (ed.) Kaid, L.L. & Holtz-Bacha, C., Thousand Oaks: SAGE.
• Krovpyan, A. (2014), “Ermeni Dini Müziğinde Hafıza ve Yazı: Sözlü ve Yazılı Aktarımda Şaraganlar”, Toplumsal Tarih, İstanbul: Şubat, 242.
• Kilmeier, M. & Christiansen, P. (2011), ‘Wolves at The Door: Musical Persuasion in a 2004 Bush- Cheney Campaign Advertisement’, Journal of Media and Communication Research, 50, ISSN 1901-9726.
• Morris, J. D. & Boone, M., (1998), “The Effects of Music on Emotional Response Brand Attitute, and Purchase Intent in an Emotional Advertising Condition”, Advences in Consumer Research, 25, pp. 515-526.
• Perloff, R. M. (2003), The Dynamics of Persuasion, Communication and Attitudes in The 21th Century, 2nd ed, London: Lawrance Erlbaum.
• Richards, B. (2004), “The Emotional Deficit in Political Communication”, Political Communication, 21: 3, pp. 339-352.
• Poulos, P. C. (2014), “İmparatorluktan Cumhuriyete İstanbul’da Müzikli Ev Toplantıları”, Toplumsal Tarih, İstanbul: Şubat, 242.
• Scammell, M. & Langer, A. I. (2006), Media, Culture & Society, SAGE Publications, Vol. 28 (5), ISSN: 0163-4437.