Hırsızlık veya Yağma Suçu İşlemiş Çocukların Sosyodemografik, Kriminal ve Adli Psikiyatrik Özelliklerinin Karşılaştırılması

Yıl 2023, , 150 - 159, 18.12.2023

İlker Taşdemir , Muhammed Emin Boylu , Neşe Kavruk Erdim

https://doi.org/10.61970/adlitip.1369823

Cited By: 4

Öz

Amaç: Hırsızlık veya yağma suçu işlemiş suça sürüklenen çocuklarla (SSÇ) ilgili literatürde sınırlı sayıda çalışma bulunmaktadır. Çalışmamızın amacı bu gruptaki olguların sosyo-demografik, kriminal ve adli psikiyatrik özelliklerini belirlemek ve bu bilgiler ışığında bu suçların azaltılması ve daha kapsamlı çalışmalar açısından önerilerde bulunmaktır.

Yöntem: 2014-2019 yılları arasında Adli Tıp Kurumu Gözlem İhtisas Dairesine başvurmuş, hırsızlık veya yağma suçu işlemiş SSÇ’lerin sosyodemografik ve kriminal özellikleri, alkol ve madde kullanım durumları ve varsa zekâ testi sonuçları geriye dönük olarak dosya taraması ile elde edilmiştir.

Bulgular: Örneklemimiz 147 erkek ve 2 kız olmak üzere toplam 149 vakadan oluşmaktadır. Suçların %68,5’i hırsızlık, %31,5’i yağmadır. Olayların %49,7’sinde para/ziynet eşyası, %20,8’inde elektronik eşya yağmalandığı/çalındığı bulunmuştur. Olayların %57’sinin birden çok kişi ile, %23,5’inin uyuşturucu madde etkisi altında gerçekleştiği tespit edilmiştir. Vakaların %69,1’inde tekrarlayan suç öyküsü/kaydı mevcuttu. Vakaların %53,7’sinde alkol veya madde kullanım bozukluğu tespit edilmiştir. Kent Zekâ Testi’ne göre yağma suçu işleyenlerin zeka puanı ortalamasının (IQ:84,5) hırsızlık suçu işleyenlerin zeka puanı ortalamasına göre (IQ: 79,8) istatistiksel olarak anlamlı derecede daha yüksek olduğu bulunmuştur.

Sonuç: Hırsızlık veya yağma suçu işlemiş çocukların özellikleri, diğer suçları işlemiş çocuklardan kriminal ve adli psikiyatrik açılardan farklılıklar göstermektedir. Alkol ve madde taramalarının suç sonrasında rutin olarak yapılması suç etiyolojisinin daha doğru bir şekilde aydınlatılması konusunda faydalı olacaktır. Alkol ve madde kullanımı ile mücadeleye yönelik adımlar, okul devamlılığının sağlanması bu hassas grupta suç oluşumunun ve tekrarlamalarının azaltılması konusunda faydalı olacağını düşünmekteyiz.

Anahtar Kelimeler

madde kullanım bozukluğu, tekrarlayan suç, zeka, antisosyal, alkol kullanım bozukluğu

Comparison of Socio-Demographic, Criminal and Forensic Psychiatric Characteristics of Juveniles Who Have Committed Theft or Looting

Öz

Objective: There is a scarcity of literature on adolescents who have engaged in theft or plunder. Our study aims to identify the forensic psychiatric features of this population, and based on this information, recommend measures to reduce these incidents and enhance further investigation.

Methods: The study collected data by scanning files on the socio-demographic and criminal features, alcohol and substance misuse status, and results of intelligence tests (if available) of juveniles who have engaged in theft or looting offences and sought consultation at the Observation Department of the Council of Forensic Institute during the period ranging from 2014 to 2019.

Results: The study comprises 149 cases, with 147 boys and 2 girls. Theft accounts for 68.5% of the crimes, while looting accounts for 31.5%. It was discovered that money or jewellery were stolen in 49.7% of the occurrences, while electronic possessions were stolen in 20.8%. In addition, the study reveals that 57% of the incidents involved more than one individual, and 23.5% occurred under the influence of drugs. Of the cases examined, 69.1% had a history of repeated offences. Furthermore, alcohol or substance use disorder was identified in 53.7% of the cases. The research reveals that individuals who committed the crime of plunder possess a statistically significantly higher intelligence level (IQ: 84.5) than those who committed theft (IQ: 79.8).

Conclusion: Instances of theft or looting perpetrated by adolescents demonstrate greater rates of participation in crime with multiple individuals, a recurrent offending history, and a male-biased gender ratio in socio-demographic features in contrast to general crime averages. Furthermore, alcohol and substance use disorders may contribute to the commission of these crimes. Conducting routine screenings for alcohol and substance use after an offence may aid in gaining a more accurate understanding of the aetiology of these offences. Implementing strategies to tackle alcohol and substance misuse, while also promoting school attendance, has the potential to decrease the high rates of criminal activity among this vulnerable population.

Anahtar Kelimeler

Juvenile Delinquency, Substance misuse, repeated offences, burglary, property crimes

Kaynakça

• Fırat, S., Y. İltaş, and M.K. Gülmen, Adana’da suça sürüklenen çocukların sosyodemografik özellikleri. Adli Tıp Bülteni, 2016. 21(2): p. 86-92.
• Eryalçın, M. and V. Duyan, Suça sürüklenen çocuk ve gençler. Vol. 120. 2021: Yeni İnsan Yayınevi.
• Çocuk Hakları Sözleşmesi. T.C. Resmî Gazete, 27 Ocak 1995, sayı:22184.
• Saruç, S. and D.K. GÜNEŞ, SUÇA SÜRÜKLENEN ÇOCUKLAR HAKKINDA HAZIRLANAN SOSYAL İNCELEME RAPORLARININ MAHKEME KARARLARINA ETKİSİ. Toplum ve Sosyal Hizmet, 2014. 25(1): p. 109-132.
• Sarı, S.A., et al., Sivas ilinde suça sürüklenen çocuk olguların sosyodemografik ve klinik özellikleri. Adli Tıp Bülteni, 2019. 24(3): p. 177-182.
• Güler, G., Suça sürüklenen çocukların biyopsikososyal değerlendirilmesi. Türkiye Klinikleri J Child Psychiatry-Special Topics, 2017. 3(3): p. 220-4.
• Türkiye İstatistik Kurumu. TÜİK. Published 2022. Accessed September 27
• HAFIZOĞULLARI, Z. and Ö. Muharrem, Hırsızlık. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2008. 12(1): p. 773-796.
• Cankurt, E., Yağma Suçu ve Cebir Kavramı. Beykent Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2015. 1(2): p. 99-135.
• Colins, O., et al., Psychiatric disorders in property, violent, and versatile offending detained male adolescents. American Journal of Orthopsychiatry, 2009. 79(1): p. 31-38.
• Beaudry, G., et al., Mental disorders among adolescents in juvenile detention and correctional facilities: An updated systematic review and metaregression analysis. Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry, 2020. 60(1).
• Şenses, A., et al., HIRSIZLIK SUÇUNA SÜRÜKLENMİŞ ERKEK ERGENLERİN PSİKİYATRİK TANI DAĞILIMLARI VE NÖROPSİKOLOJİK ÖZELLİKLERİ.
• Aksu, H., et al., Aydın ilinde bir yıldaki çocuk ve ergen adli olguların değerlendirilmesi. Anatolian Journal of Psychiatry/Anadolu Psikiyatri Dergisi, 2013. 14(4).
• Bertizlioğlu, O. and C. Çelik, Suça Sürüklenen Çocuklarda Yargıtay Bozma Kararlarına Göre Adli Psikiyatrik Raporlarda Dikkat Edilecek Hususlar. Bulletin of Legal Medicine/Adli Tıp Bülteni, 2023. 28(2).
• Pelit, K. and M.F. Alkan, Suça Sürüklenen Çocukların Sosyo-Demografik ve Suç Özelliklerinin İncelenmesi. Türkiye Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi, 2022. 6(1): p. 51-65.
• Beser, N.G., L.B. Arabaci, and G. Uzunoglu, The profiles of children pushed to crime who are treated in a regional psychiatric hospital in Turkey/Turkiye'de bir bolge psikiyatri hastanesinde tedavi olan suca itilmis cocuk profilleri. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 2016. 17(4): p. 317-325.
• Fındıklı, E., et al., Suça sürüklenen çocukların suç tipleri, sosyodemografik ve klinik özellikleri. 2016.
• https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Istatistiklerle-Cocuk-2022-49674.
• Katsiyannis, A., et al., Juvenile delinquency and recidivism: The impact of academic achievement. Reading & Writing Quarterly, 2008. 24(2): p. 177-196.
• Walsh, A., Cognitive functioning and delinquency: Property versus violent offenses. International Journal of Offender Therapy and Comparative Criminology, 1987. 31(3): p. 285-289.
• Ayaz, M., A.B. Ayaz, and N. Soylu, Çocuk ve ergen adli olgularda ruhsal değerlendirme. Klinik Psikiyatri Dergisi, 2012. 15(1): p. 33-40.
• Çakaloz, B., et al., Çocuklarda suç davranışı ile sosyodemografik özelliklerin ve zekanın ilişkisi. Anatolian Journal of Psychiatry/Anadolu Psikiyatri Dergisi, 2016. 17(5).
• Taylor, P.J., et al., A meta-analysis of the prevalence of different functions of non-suicidal self-injury. Journal of affective disorders, 2018. 227: p. 759-769.
• Tasdemir, I., et al., Sociodemographic, psychiatric and criminal characteristics of elderly offenders under evaluation for criminal responsibility in Turkey. International journal of law and psychiatry, 2023. 88: p. 101888.
• Bilginer, Ç., et al., Suça sürüklenen çocukların adli psikiyatrik değerlendirme ve rapor sonuçları: İki yıllık retrospektif dosya taraması. Klinik Psikiyatri Dergisi, 2021. 24(2): p. 217-227.
• Başay, B.K., et al., Türk örnekleminde lise öğrencilerinde kendine zarar verme davranışının doğası, işlevleri ve ilişkili risk faktörleri. Arch Neuropsychiatr, 2017.
• Beşer, N.G., et al., Suça itilmiş ergenlerde ebeveyn tutumu ve çocukluk çağı travmalarının belirlenmesi. Klinik Psikiyatri Dergisi, 2019. 22(2): p. 219-227.
• Vermeiren, R., Psychopathology and delinquency in adolescents: a descriptive and developmental perspective. Clinical psychology review, 2003. 23(2): p. 277-318.
• Piquero, A.R., et al., Effects of early family/parent training programs on antisocial behavior and delinquency. Journal of Experimental Criminology, 2009. 5: p. 83-120.
• Crowell, S.E. and E.A. Kaufman, Development of self-inflicted injury: Comorbidities and continuities with borderline and antisocial personality traits. Development and psychopathology, 2016. 28(4pt1): p. 1071-1088.
• Aksoy, A. and K. Ögel, Kendine zarar verme davranışı. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 2003. 4(4): p. 226-236.
• Altun, H., et al., Suça sürüklenen çocukların suç tipleri, sosyodemografik ve klinik özellikleri. Adli tıp dergisi, 2016. 30(3): p. 196-204.
• Gökçen, C. and O.B. Dursun, Evaluation of forensic cases referred to the child psychiatry clinic of a research hospital. Dusunen Adam, 2012. 25(3): p. 238.
• Myner, J., et al., Variables related to recidivism among juvenile offenders. International Journal of Offender Therapy and Comparative Criminology, 1998. 42(1): p. 65-80.
• Kim, J.I., et al., Prevalence of psychiatric disorders, comorbidity patterns, and repeat offending among male juvenile detainees in South Korea: a cross-sectional study. Child and Adolescent Psychiatry and Mental Health, 2017. 11(1): p. 1-9.
• Boylu, M.E., F.N. CANSUNAR, and H.Ç. ŞAHİN, Türk Ceza Kanunu “Madde 34/1” kapsamında “geçici bir neden” olarak değerlendirilen vakaların adli psikiyatrik açıdan incelenmesi. Adli Tıp Dergisi, 2023. 37(2): p. 65-73.