AIM: The aim of this study is to evaluate the effect of different extraoral polishing procedures on surface roughness of translucent monolithic zirconia.
MATERIALS AND METHODS: Specimens of 1.5x20x20 (0.3-0.5) mm were prepared by cutting super high translucent(n=40), high translucent(n=40) and high semi-translucent(n=40) semi-sintered monolithic zirconia blocks. After 4 specimens from each group were separated for topographical evaluation by scanning electron microscope, the remaining specimens were divided into control(K), glazed(G), polished(P), polishing + polishing paste(PP) groups. Surface roughness was measured with an optical profilometer. Two-way mixed ANOVA and Post-hoc multiple comparison tests with Bonferroni correction were used for statistical analysis.
RESULTS: The effect of three different zirconia material groups and three different surface treatments on roughness was statistically significant(P<0.05). According to the within-group comparisons, while Group G has the highest roughness values(P<0.05) Group PP has the lowest(P<0.05). A statistically significant difference was found only between the glazed samples of Cube ONE and CubeX² groups(P=0.008). SEM photographs revealed that the surface topography varied in zirconia materials with different contents and between different extraoral treatment groups.
CONCLUSION: Within the limitations of this in vitro study, surface roughness of translucent monolithic zirconia materials is reduced by polishing and polishing + polishing paste application. Instead of glazing, polishing systems for translucent monolithic zirconia may be recommended when extraoral polishing is required.
optic profilometer roughness scanning electron microscope translucent monolithic zirconia
Amaç: Bu çalışmanın amacı, farklı translüsenste monolitik zirkonya materyallerine uygulanan ekstraoral bitirme işlemlerinin yüzey pürüzlülüğü üzerine etkisinin incelenmesidir.
Gereç ve Yöntem: Süper yüksek translüsent (n=40), yüksek translüsent (n=40) ve yüksek yarı translüsent (n=40) yarı sinterize monolitik zirkonya bloklar kesilerek, 1,5x20x20 (0.3-0.5) mm boyutlarında örnekler hazırlanmıştır. Her gruptan 4’er örnek taramalı elektron mikroskobu ile topografik değerlendirme için ayrıldıktan sonra, kalan örnek grupları da kendi içinde kontrol (K), sırlanmış (G), polisaj (P), polisaj+polisaj patı (PP) olarak ayrılmış ve yüzey pürüzlülükleri optik profilometre ile ölçülmüştür. İstatistiksel analizde iki yönlü karma ANOVA, Bonferroni düzeltmeli Post-hoc çoklu karşılaştırma testleri uygulanmıştır.
Bulgular: Üç farklı zirkonya materyal grubu ve 3 farklı yüzey uygulamasının pürüzlülük üzerindeki etkisi istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur(P<0,05). Grup içi karşılaştırmalar değerlendirildiğinde, Grup G en yüksek pürüzlülük değerlerine sahipken(P<0,05), Grup PP ise en düşük değerlere sahiptir(P<0,05). Yalnızca Cube ONE ile CubeX² gruplarının sırlanmış örnekleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur(P=0,008). TEM fotoğraflarında farklı içerikte zirkonya materyallerde ve farklı ekstraoral işlem grupları arasında yüzey topografisi değişkenlik göstermiştir.
Sonuç: Bu in vitro çalışmanın sınırlamaları dahilinde, tüm translüsent monolitik zirkonya gruplarında, polisaj+polisaj patı uygulaması yapılan örnekler en düşük yüzey pürüzlülüğüne sahiptir. Ekstraoral bitirme işlemi gerektiren durumlarda, translüsent monolitik zirkonya restorasyon yüzeylerinin sırlama yerine polisajlama yöntemleri uygulanarak bitirilmesi önerilebilir.
optik profilometre pürüzlülük tarayıcı elektron mikroskobu translüsent monolitik zirkonya
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Diş Hekimliği |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 18 Mayıs 2022 |
Gönderilme Tarihi | 7 Şubat 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 11 Sayı: 2 |