ORTODONTİDE TANIMLAYICI EPİDEMİYOLOJİK ARAŞTIRMALAR

Yıl 2024, Cilt: 13 Sayı: 3, 543 - 549, 24.09.2024

Elif Gökçe Erkan , Sevil Akkaya

https://doi.org/10.54617/adoklinikbilimler.1337963

Öz

Epidemiyoloji, belirli bir popülasyonda sağlıkla ilgili fenomen ve koşulların ve bunların belirleyicilerinin dağılımının incelenmesi ve bu çalışmaların sağlıkla ilgili sorunların kontrolünde kullanılmasıdır. Toplumlardaki ana hastalıkların bilinmesi, koruma ve bakım amacıyla sağlık programlarının önceliğini belirleyen, kısıtlı kaynakları en etkin biçimde kullanmak isteyen sağlık otoriteleri için son derecede önemlidir. Ortodonti alanında iskeletsel ve dişsel anomalilerin hangi sıklıkta görüldüğü uzun yıllardır merak konusu olsa da araştırmacılar arasında normalden ne kadarlık sapmanın normal okluzyon sınırları içinde kabul edileceği konusunda ciddi anlaşmazlıklardan dolayı kapsamlı bir çalışma yapılması 1970’leri bulmuştur. Bu tarihten itibaren Türkiye’de ve tüm dünyada farklı toplum ve ırklarda ortodontik anomalilerin görülme sıklığıyla ilgili çalışmalar yapılmıştır. Çalışmalarda yöntem ve örneklem büyüklüğüne göre bulgularda farklılıklar elde edilse de sonuçları ortodontik anomalilerin prevalansı hakkında bilgilendirici olmuştur.

Anahtar Kelimeler

Ortodontik anomali, Ortodontide Epidemiyoloji, Prevalans

EPIDEMIOLOGICAL STUDIES IN ORTHODONTICS

Öz

Epidemiology is the study of the distribution of health-related phenomena and conditions and their determinants in a given population, and the use of these studies in the control of health-related problems. Knowing the main diseases in societies is extremely important for health authorities, who determine the priority of health programs for protection and care, and who want to use limited resources in the most effective way. Although the frequency of skeletal and dental anomalies in the field of orthodontics has been a matter of interest for many years, it was only in the 1970s that a comprehensive study was conducted due to serious disagreements among researchers about how much deviation from normal would be considered within the limits of normal occlusion. Since this date, studies have been conducted on the incidence of orthodontic anomalies in different societies and races in Turkey and all over the world. Although there were differences in the results found according to the method and sample size of the studies, they gave an idea about the prevalence of orthodontic anomalies.

Anahtar Kelimeler

Epidemiology in orthodontics, Orthodontic anomaly, Prevalance

Kaynakça

• Porta M. A dictionary of epidemiology. England, Londra: Oxford university press; 2008. p. 68-100
• Guimaraes LO. Epidemiology of dental disease. Basic methods of the World Health Organization. Rev Fac Odontol Sao Paulo 1972;10.2:221-40.
• Jenicek M. Epidemiology, evidenced-based medicine, and evidence-based public health. J Epidemiol 1997;7:187-97.
• Proffit WR, Fields H, Msd DM, Larson B, Sarver DM. Contemporary Orthodontics, 6th ed. South Asia Edition-E-Book: Elsevier India; 2019. p. 5-12
• Graber LW, Vig KW, Huang GJ, Fleming P. Orthodontics-e-book: current principles and techniques. Elsevier Health Sciences; 2022. p. 13-18
• Emrich RE, Brodie AG, Blaney JR. Prevalence of Class I, class II, and class III malocclusions (angle) in an urban population an epidemiological study. J Dent Res 1965;44: 947-53.
• Ahangar Atashi MH. Prevalence of Malocclusion in 13-15 Year-old Adolescents in Tabriz. J Dent Res Dent Clin Dent Prospects 2007;1:13-8.
• Perillo L, Masucci C, Ferro F, Apicella D, Baccetti T. Prevalence of orthodontic treatment need in southern Italian schoolchildren. Eur J Orthod 2010;32:49-53.
• Mtaya M, Brudvik P, Astrom AN. Prevalence of malocclusion and its relationship with socio-demographic factors, dental caries, and oral hygiene in 12- to 14-year-old Tanzanian schoolchildren. Eur J Orthod 2009;31:467-76.
• Josefsson E, Bjerklin K, Lindsten R. Malocclusion frequency in Swedish and immigrant adolescents influence of origin on orthodontic treatment need. Eur J Orthod 2007;29:79-87.
• Hardy DK, Cubas YP, Orellana MF. Prevalence of angle class III malocclusion: A systematic review and meta-analysis. Open J Epidemiol 2012;2:75.
• Pancherz H, Zieber K, Hoyer B. Cephalometric characteristics of Class II division 1 and Class II division 2 malocclusions: a comparative study in children. Angle Orthod 1997;67:111-20.
• Rosenblum RE. Class II malocclusion: mandibular retrusion or maxillary protrusion? Angle Orthod 1995;65:49-62.
• McNamara Jr JA. Components of Class II malocclusion in children 8–10 years of age. Angle Orthod 1981;51:177-202.
• Shaw W, Richmond S, O'Brien K. The use of occlusal indices: a European perspective. Am. J Orthod Dentofac Orthop 1995;107:1-10.
• Otuyemi O, Jones S. Methods of assessing and grading malocclusion: a review. Aust Orthod J 1995;14:21.
• Bishara SE. Longitudinal cephalometric standards from 5 years of age to adulthood. Am J Orthod 1981;79:35-44.
• De Ridder L, Aleksieva A, Willems G, Declerck D, Cadenas de Llano-Pérula M. Prevalence of orthodontic malocclusions in healthy children and adolescents: a systematic review. J. Environ. Health. 2022;19:7446.
• Guyer EC, Ellis III EE, McNamara Jr JA, Behrents RG. Components of Class III malocclusion in juveniles and adolescents. Angle Orthod 1986;56:7-30.
• Ucuncu N, Ertugay E. The use of the Index of Orthodontic Treatment need (IOTN) in a school population and referred population. J Orthod 2001;28:45-52.
• Ugur T, Ciger S, Aksoy A, Telli A. An epidemiological survey using the Treatment Priority Index (TPI). Eur J Orthod 1998;20:189-93.
• Foster TD, Menezes DM. The assessment of occlusal features for public health planning purposes. Am J Orthod 1976;69:83-90.
• Sarı Z, Uysal T, Karaman A, Başçiftçi F, Üşümez S, Demir A. Ortodontik maloklüzyonlar ve tedavi seçeneklerinin değerlendirilmesi: Epidemiyolojik çalışma. Turkish J Orthod 2003;16:119-26.
• Celikoglu M, Akpinar S, Yavuz I. The pattern of malocclusion in a sample of orthodontic patients from Turkey. Med Oral Patol Oral Cir Bucal 2010;15:791-6.
• Gelgör İE, Karaman Aİ, Ercan E. Prevalence of malocclusion among adolescents in central anatolia. Eur J Orthod 2007;1:125.
• Avcı S. Birinci Coğrafya Kongresi ve Türkiye’nin Coğrafî Bölgeleri hakkındaki tartışmalara dair bir not. Turkish J Geogr 2011;57:95-9.
• Başçiftçi F, Demir A, Sarı Z, Uysal T. Konya yöresi okul çocuklarında ortodontik maloklüzyonların prevelansının araştırılması: Epidemiyolojik çalışma. Turkish J Orthod 2002;15:92-8.
• Nur B, Ilhan D, Fisçekcioglu E, Oktay I. Prevalence of orthodontic malocclusion and evaluation criteria in 7 geographic regions of Turkey. Turkish J Orthod 2014;26:154-61.
• Nussbaum RL, McInnes RR, Willard HF. Thompson & Thompson genetics in medicine e-book. Elsevier Health Sciences; 2015. p.155-166
• Tuncbilek E. Türkiye’de konjenital malformasyon sıklığı, dagilimi, risk faktörleri ve yenidoganlarin antropometrik degerlendirmesi. Ankara,Turkey: TÜBİTAK Matbaası; 1996.