Türkiye’nin Enerji Politikalarının, Nükleer Enerji Tercihindeki Etkisi

Yıl 2018, , 38 - 57, 31.12.2018

Kıymet Yavuzaslan

https://doi.org/10.30803/adusobed.390627

Cited By: 2

Öz

İstikrarlı ve sürdürülebilir bir ekononik
kalkınma için ülkelerin kendi enerji politikalarını geliştirmeleri ve enerjide
dışa bağımlılığı azaltmaları gerektiği tüm akademik çevrelerce kabul edilen bir
gerçektir. Diğer yandan dünya düzeni içerisinde ekonomik ve sosyal bakımdan
daha güçlü olmak isteyen ülkelerin, enerji kaynaklarının konumlandığı bölgelere
yönelik askeri güç politikaları da enerjinin ne kadar önemli olduğunun
göstergesidir. Dünyada giderek
artan enerji talebinin de etkisiyle enerji alanında yaşanan gelişmeler hem
ekonomik hem de toplumsal yapıyı derinden etkilemektedir. Sanayileşme ve
teknolojik ilerlemeler sonucunda, Türkiye ekonomisinin enerjide dışa
bağımlılığı giderek artmaktadır. Bu çalışmada görülmüştür ki; Türkiye’nin son
dönemdeki enerji politikalarının ötesinde öncelikle yenilebilir enerji
potansiyelini dikkate alarak diğer alternatif enerji kaynaklarını daha çok
hesaplamalarına dahil ederek, bir enerji politikası oluşturması ve dünyanın
ikinci en büyük toryum rezervine sahip olan bir ülke olarak yeni teknolojilerin
kullanıldığı bir nükleer enerjiye geçiş sürecini tekrar değerlendirmesi
gerekmektedir. 

Anahtar Kelimeler

Enerji, Alternatif Enerji Kaynakları, Nükleer Enerji

The Effect of the Turkey’s Energy Policies to the Nuclear Energy Decision

Öz

It is a fact accepted by all
academic circles that countries need to improve their energy policies and
reduce energy external dependency for a stable and sustainable economic
development. In addition, the military power politics of the countries which
want to be stronger in economic and social care within the world order, for the
regions where the energy resources are located are also indicators of how
important energy is. With the effect of increasing energy demand in the world,
developments in the field of energy deeply affect both economic and social
structure. As a result of industrialization and technological progress,
Turkey's energy import dependency is increasing. This study shows that; beyond Turkey's energy
policy in the recent period primarily Turkey should take into account while
generating the energy policy with the renewable energy potential as including
more computing alternative energy sources and a nuclear power transition
process that uses new technology as a country with the world's second largest
thorium reserves re-evaluation of required.

Anahtar Kelimeler

Enerji, Alternatif Enerji Kaynakları, Nükleer Enerji

Kaynakça

• ETKB, (2017a). http://www.enerji.gov.tr/yayinlar_raporlar/Dunyada_ve_Turkiyede_Enerji_Gorunum.pdf, (16.11.2017).
• GLASER, A. (2011). “After Fukushima: Preparing for a More Uncertain Future of Nuclear Power”, July, Vol. 24, Issue 6.
• GÜNEY, Y. (2003). AB Enerji Politikası ve Türkiye’ye Yansımaları: AB’de Enerji ve Rekabet, AB’de Elektrik Piyasaları, UPAV Yayınları, Ankara.
• GÜREL, M. (1980). “Enerji-Petrol ve Türkiye”, P.İ.G.M. Dergisi, S. 25, Ankara.
• HAMILTON, J., (1988). A Neoclassical Model Of Unemployment and Thebusiness Cycle. The Journal of Political Economy, 96 (3), 593–617.
• HAMILTON, J. (1996). This Is What Happened To The Oil Price–Macroeconomyrelationship? Journal of Monetary Economics 38, 215–220.
• HAMILTON, J. (2000). What Is An Oil Shock? Journal of Econometrics, 113,363–398.
• IAEA. http://www.iaea.org/, (09.01.2018).
• IAEA, (2013). “Key World Energy Statics 2013”, http://www.iea.org/publications/freepublications/publication/KeyWorld2013_FINAL_WEB, (17.09.2017).
• IRENA, (2014). “REmap 2030: A renewable Energy Roadmap”, http://irena.org/remap/REmap%20Summary%20of%20findings_final_links.pdf, (17.09.2017).
• ALTIN, V. (2006). “Nükleer Dosya”, Bilim ve Teknik Dergisi, S. 460, İstanbul.
• KAYA, M., KURŞUNOĞLU S. (2014). Thorium Fuel For Nuclear Energy, XXVII IMPC.
• KARAGÖL, E. T. KAVAS, İ. (2017). Dünyada ve Türkiye’de Yenilenebilir Enerji, SETA Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı Yayınları, S. 197.
• KARLUK, R. (2014). Cumhuriyetin İlanından Günümüze Türkiye Ekonomisi’nde Yapısal Dönüşüm, Beta Yayınları, Gözden Geçirilmiş 13. bs., İstanbul.KESSIDES, Ioannis N. (2010). “Nuclear power: Understanding the Economic Risks and Uncertainties”, Energy Policy , Cilt.38 , s.3849-3864.
• MELİKOĞLU, M. (2013). Vision 2023: Forecasting Turkey's Natural Gas Demand Between 2013 and 2030. Renewable and Sustainable Energy Reviews, Volume 22, June 2013, Pages 393-400
• NEA (1998) “Reduction of Capital Costs of Nuclear Power Plants”, Paris:OECD, 1998. http://www.nea.fr/, (16.11.2017).
• NEA, (2006) “Nükleer Enerji Yoğunluğu”, http://www.iea.org/textbase/nppdf/free/2006/weo2006.pdf, (18.01.2018).
• ÖZEMRE, A. Y., BAYÜLKEN A., GENÇAY, S. (2000).50 Soruda Türkiye’nin Nükleer Enerji Sorunu, İstanbul: Kaknüs Yayınları.
• ROVNY, J. (2012). “Nuclear Energy After Fukushima? Strong And İndependent National Regulators”, International Issues & Slovak Foreign PolicyAffairs, Vol. XXI, No. 1-S, 2012, pp. 11 -20.
• SATMAN, A. (2006). Dünyada Enerji Kaynakları, Tasam Yayınları, Türkiye’de Enerji ve Kalkınma Sempozyumu: İstanbul, Nisan 2006.
• SAYSEL, A. K. (2008). “Nükleer Santrallerin Bir Ekonomisi Var mı?”, http://www.bilimart.com/biyoloji/2008/02/nukleer-santrallerin-bir-ekonomisi-var-mi/, (17.09.2017).
• ARI, T. (2007). Irak, İran, ABD ve Petrol, Alfa Yayınları, Güncellenmiş 2. bs., İstanbul, Ocak BAŞOL, K. (1994). Doğal Kaynaklar Ekonomisi, Anadolu Matbaası, İzmir.
• TAEK: “Türkiye’nin Toryum Rezervi”, http://www.taek.gov.tr/bilgi/yakit/toryum/toryum_bilgi.html, (19.09.2017).
• TECER, M. (2003). Türkiye Ekonomisi, Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü Yayınları, 1. bs., Ankara.
• THINK TECH. (2017). Nükleer Enerji ve Türkiye. https://thinktech.stm.com.tr/uploads/raporlar/pdf/13720171796510_satm_bb_17_0200_nukleer_enerji_220617_.pdf (16.01.2018).
• TÜYAP (1998). Türkiye’de Enerji Sektörü, Evgin Menkul Değerler Araştırma Yayınları: 1, İstanbul.
• UYSAL, D. YILMAZ, K. Ç. TAŞ, T. (2015). Enerji İthalatı ve Cari Açık İlişkisi: Türkiye Örneği, Muş Alparslan Üniversitesi̇ Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt:3 Sayı:1, ss. 63-78.
• WEC, (2013), WEC World Energy Scenarios: Composing Energy Futures to 2050 https://www.worldenergy.org/wp-content/uploads/2013/09/World-Energy-Senarios_Composing-energy-futures-to-2050_Full-report.pdf, (26.01.2018).
• WHITE, J. E.(1998). “Implementation and Effect of High-Performance Work Practices in Nuclear Power Plants”, The Pennsylvania State University, August.
• BROWN, B (1964). “The Economics of Nuclear Power”, Maden Tektik ve Arama Dergisi, S. 62, İstanbul.
• BOCKRIS, J. O’M. VEZİROĞLU, T. N. SMITH D. L. (2002). Geleceğin Enerjisi: Güneş – Hidrojen, Kaynak Yayınları, İstanbul.
• DAVIS, S. VE HALTIWANGER, J. (2001). Sectoral Job Creation and Destructionesponse to Oil Price Changes. Journal of Monetary Economics, 48,465–512.
• DEMİR, M. (2013). Enerji İthalatı Cari Açık İlişkisi, Var Analizi İle Türkiye Üzerine Bir İnceleme, Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, Yıl 5 - Sayı 9, ss. 2-27.
• DÜNDAR C., ARIKAN Y. (2003). “Enerji, Çevre ve Sürdürebilirlik”, TMMOB Türkiye VI. Enerji Sempozyumu Bildiriler Kitabı, Ankara.
• ETKB, (2016). Türkiye’nin Nükleer Santral Projeleri: Soru-Cevap, Nükleer Enerji Proje Uygulama Dairesi Yayın Serisi, 11 Ocak 2016 http://www.enerji.gov.tr/File/?path=ROOT%2f1%2fDocuments%2fSayfalar%2fT%C3%BCrkiyenin_N%C3%BCkleer_Santral_Projeleri_Soru-Cevap.pdf (01.02.2018)
• ETKB, (2017). http://www.enerji.gov.tr/yayinlar_raporlar/Nukleer_Santraller_ve_Ulkemizde_Kurulacak_Nukleer_Santrale_Iliskin_Bilgiler.pdf, (20.09.2017).