Toplumda Çevre Bilinci Oluşturulabilir mi? Bir Grup Üniversite Öğrencisinin Görüşleri
Yıl 2020,
, 94 - 110, 27.12.2020
Hatice Öner
,
Nermin Koruklu
Öz
Araştırmada, Çevre Sağlığı Ana Bilim Dalında lisans üstü eğitime devam eden öğrencilerin çevre bilincine yönelik görüşlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Aydın Adnan Menderes Üniversitesi 2018-2019 eğitim öğretim yılı, Çevre Sağlığı Ana Bilim Dalı’nda lisans üstü eğitime devam eden 8 öğrenci araştırmanın çalışma grubunu oluşturmuştur. Çalışma grubu maksimum çeşitlilik örneklemesine göre belirlenmiştir. Çalışmada, nitel araştırma yöntemiyle durum çalışması deseni kullanılmıştır. Veriler, doküman analizi ile toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde tümevarımcı içerik analizi yöntemi kullanılmıştır.
Öğrencilere sorulan sorular temelinde; toplumda çevre bilincinin oluşmama nedenleri ve çevre bilincinin geliştirilmesine yönelik öneriler olmak üzere iki kategori ve bunlarla ilgili tema ve alt temalar belirlenmiştir. Öğrencilerin çevre bilincine yönelik görüşleri doğrultusunda bulgular yorumlanmıştır. Sonuç olarak, öğrenciler çevre bilincinin gelişmemesinde çok boyutlu faktörlerin etkili olduğunu, toplumun farkındalığının artırılmasında, uygulanabilir ve her yaş ve eğitim düzeyindeki bireyleri kapsayan ve arkasına medyanın ve devletin desteğini alan farklı eğitim modellerinin kullanılmasının önemli olduğunu vurgulamışlardır.
Teşekkür
ADÜ Çevre Sağlığı Lisans Üstü programında eğitim gören ve çalışmaya katkı veren öğrencilerime çok teşekkür ediyorum.
Kaynakça
- 1. AMİNRAD, Z., ZAKARİYA, S.Z.B.S., HADİ, A.S., SAKARİ, M. (2013). Relationship between awareness, knowledge and attitudes towards environmental education among secondary school students in malaysia. World Applied Sciences Journal, 22 (9), 1326-1333.
- 2.ANILAN, B. (2014). A study of the environmental risk perceptions and environmental awareness levels of high school students. Asia-Pacific Forum on Science Learning and Teaching,15(2), 1-23.
- 3. ASİLSOY, B., OKTAY, D. (2018). Exploring environmental behaviour as the major determinant of ecological citizenship. Sustainable Cities and Society, 39 , 765–771.
- 4. AYTAÇLI, B. (2012). Durum çalışmasına ayrıntılı bir bakış. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, Haziran 3 (1), 1-9.
- 5. BODUR, G., ŞENYUVA, E. (2013). Üniversite öğrencilerinin hidroelektrik enerji santrallerine (hes) ilişkin görüşleri ile çevreye yönelik tutumları arasındaki ilişki. Cumhuriyet International Journal of Education-CIJE, 2 (4), 27-38.
- 6. CRESWELL, J. W. (2015). Nitel araştırma yöntemleri (2. Baskı) (Çev. Edt. M. Bütün ve S. B. Demir). Ankara: Siyasal Kitabevi.
- 7. ÇAKIRLAR, ALTUNTAŞ E., TURAN, S.L. (2016). Çevre eğitiminde 2010-2015 yılları arasında yapılan araştırmalar ve eğilimler. Eğitim Ve Toplum Araştırmaları Dergisi/Jres, 3(2), 1-14.
- 8. ÇETİN G. NİSANCİ, S.H. (2010). Enhancing students’environmental awareness. Procedia Social and Behavioral Sciences 2. 1830–1834.
- 9. ÇUKUR, D., ÖZGÜNER, H. (2008). Kentsel alanda çocuklara doğa bilinci kazandırmada oyun mekânı tasarımının rolü. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi , A(2), 177-187.
- 10. DOLU, G., ÜREK, H. (2015). Lisansüstü öğrenciler “çevre kirliliği ve elektromanyetik kirlilik” konusunda yeterince bilinçli mi? NEF-EFMED, 9(1) Haziran,165-183.
- 11. ERDOĞAN, M., UŞAK, M. (2009). Currıcular and extra-currıcular actıvıtıes to develop the envıronmental awareness of young students: A case from Turkey. Odgojne Znanostı, 11(1), 73-85.
- 12. HOŞGÖR, H., GÜNDÜZ HOŞGÖR, D., TOSUN, N. (2015). Sağlık bilimleri fakültesi öğrencilerinin çevreye yönelik tutumlarının belirlenmesi: Kıyaslamalı bir analiz. HSP, 2(2),198-207.
- 13. KARABIÇAK, M., ARMAĞAN, R. (2004). Çevre sorunlarının ortaya çıkış süreci, çevre yönetiminin temelleri ve ekonomik etkileri. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, 9(2), 203-228
- 14. KARACA, C. (2007). Çevre, insan ve etik çerçevesinde çevre sorunlarına ve çözümlerine yönelik yaklaşımlar. Çukurova Üniversitesi İİBF Dergisi, 11(1),1-19.
- 15. KARATAŞ, A. (2013). The role of faculties of education in ıncreasing sustainable environmental awareness of society. European Journal of Sustainable Development, 2(4), 233-242.
- 16. KAYPAK, Ş. (2013). Çevre sorunlarının çözümünde küresel çevre politikalarının önemi. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 31,Güz, 17-34.
- 17. KILIÇ, S., İNAL, M. E. (2010). Yüksek öğretimde çevre eğitimi alan ve almayan öğrencilerde çevre bilinci: Niğde Üniversitesi Örneği. Niğde Üniversitesi İ.İ.B.F Dergisi, 3(2), 70-83.
- 18. LİTTLEDYKE, M. (2008). Science education for environmental awareness: approaches to integrating cognitive and affective domains, Environmental Education Research,14(1), 1-17, Doı: 10.1080/13504620701843301
- 19. MEİBOUDİ H., KARİMZADEGAN H., KHALİLNEJAD S.M.R. (2011). Enhancing children’s environmental awareness in kindergarten of Mashhad city using mural painting. Procedia - Social and Behavioral Sciences; 28, 1020 – 1028.
- 20. OLSON, J., ZANNA, M. (1994). Attitudes and attitude change. Annual Review of Psychology, 44, 117–154.
- 21. ÖZDEMİR, O. (2007). Yeni bir çevre eğitimi perspektifi: “Sürdürülebilir gelişme amaçlı eğitim”. Eğitim ve Bilim; 32(145), 23-38.
- 22. PERRON, G.M., COTE R.P., DUFFY, J.F. (2006). Improving environmental awareness training in business. Journal of Cleaner Production, 14, 551-562.
- 23. SEZEN, J. (2017). Türkiye ve dünyada korunan alanlara yönelik çevre bilincinin önemi. Uluslararası Bilimsel Araştırmalar Dergisi IBAD, 2(2), 165-177.
- 24. ŞAŞMAZ, ÖREN F., KIYICI, G., ERDOĞMUŞ, E., SEVİNÇ, Ö.S. (2010). Çevre bilincine sahip öğretmen nitelikleri ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi Nisan 11(1), 133–152.
- 25. ŞİMŞEKLİ, Y. (2004). Çevre bilincinin geliştirilmesine yönelik çevre eğitimi etkinliklerine ilköğretim okullarının duyarlılığı. Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1), 83-92.
- 26. SİMSEKLİ, Y. (2015). An Implementation to raise environmental awareness of elementary education students. Procedia - Social and Behavioral Sciences,191,222 – 226.
- 27. SMİRNOVA, J. (2018). Acquisition of environmental awareness: The ınterplay with ınstitutional development. International Journal of Economics and Finance, l0(3), 168-180.
- 28. SOLA, A.O. (2014). Environmental Education and Public Awareness. Journal of Educational and Social Research May 4(3), 333-337.
- 29. SUBAŞI, M., OKUMUŞ, K. (2017). Bir Araştırma Yöntemi Olarak Durum Çalışması. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Haziran 21(2), 419-426.
- 30. TALAS, M. KARATAŞ, A. (2012). Çevre bilincinin geliştirilmesinde topluma hizmet uygulamaları dersinin önemi: Niğde üniversitesi sınıf öğretmenliği programı örneği. Journal of World of Turks, 4(1):107-123.
- 31. TOKAT, N., MUTLU, A. (2004). Çevre Bilinci ve duyarlılığı bakımından Çorum’daki orta öğretim öğrencileri üzerine bir araştırma. G.Ü.İ.İ.B.F.Dergisi, 207-220.
- 32. UZUN, N. SAĞLAM, N., VARNACI UZUN, F. (2008). Yeşil sınıf modeline dayalı uygulamalı çevre eğitimi projesinin çevre bilinci ve kalıcılığına etkisi. Ege Eğitim Dergisi, (9) 1, 59-74.
- 33. UZUN, N. SAĞLAM, N. (2007). Orta öğretimde çevre eğitimi ve öğretmenlerin çevre eğitimi programları hakkındaki görüşleri. Eurasian Journal of Educational Research, 26,176-187.
- 34. UZUNBOYLU, H., CAVUS, N. ERCAG, E. (2009). Using mobile learning to increase environmental awareness. Computers & Education, 52, 381–389.
- 35. YAZICI, N., BABALIK, A.A. (2016). Determination of environmental awareness of university students: the case of Suleyman Demirel University (SDU). Environ Earth Sci, 75:190. Doı 10.1007/s12665-015-5032-0
- 36. YILDIRIM, A. VE ŞİMŞEK, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Genişletilmiş 10. Baskı, Ankara: Seçkin Yayınları.
- 37. YURTCANLI DUYMAZ S. (2013). Çevre örgütlerinin çevresel yönetime katılma sürecinde dayandığı haklar. TBB Dergisi, (107),173-193.
Can an environmental awareness be raised in Society? Views of a Group of University Students
Yıl 2020,
, 94 - 110, 27.12.2020
Hatice Öner
,
Nermin Koruklu
Öz
The object of this research is to determine the opinions of the students attending postgraduate education in the department of environmental health for an environmental awareness. The study group consisted of 8 students attending postgraduate education in the Department of Environmental Health at Aydın Adnan Menderes University during 2018-2019 academic years. The study group was determined according to the maximum variation sampling method. A case study design with a qualitative research method was used for this research. Data were collected by a document analysis. An inductive content analysis method was used for data evaluation. Based on the questions asked to the students, two categories, one being the reasons for not raising environmental awareness in society and the other being suggestions for improving environmental awareness, and the themes and sub-themes therefor were determined. The results were interpreted according to the students' opinions on environmental awareness. As a result, the students emphasized that multidimensional factors are effective for the environmental awareness not being developed and that it is important to use applicable different education models which include individuals of all ages and educational levels and get support from the media and government for increasing the environmental awareness.
Kaynakça
- 1. AMİNRAD, Z., ZAKARİYA, S.Z.B.S., HADİ, A.S., SAKARİ, M. (2013). Relationship between awareness, knowledge and attitudes towards environmental education among secondary school students in malaysia. World Applied Sciences Journal, 22 (9), 1326-1333.
- 2.ANILAN, B. (2014). A study of the environmental risk perceptions and environmental awareness levels of high school students. Asia-Pacific Forum on Science Learning and Teaching,15(2), 1-23.
- 3. ASİLSOY, B., OKTAY, D. (2018). Exploring environmental behaviour as the major determinant of ecological citizenship. Sustainable Cities and Society, 39 , 765–771.
- 4. AYTAÇLI, B. (2012). Durum çalışmasına ayrıntılı bir bakış. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, Haziran 3 (1), 1-9.
- 5. BODUR, G., ŞENYUVA, E. (2013). Üniversite öğrencilerinin hidroelektrik enerji santrallerine (hes) ilişkin görüşleri ile çevreye yönelik tutumları arasındaki ilişki. Cumhuriyet International Journal of Education-CIJE, 2 (4), 27-38.
- 6. CRESWELL, J. W. (2015). Nitel araştırma yöntemleri (2. Baskı) (Çev. Edt. M. Bütün ve S. B. Demir). Ankara: Siyasal Kitabevi.
- 7. ÇAKIRLAR, ALTUNTAŞ E., TURAN, S.L. (2016). Çevre eğitiminde 2010-2015 yılları arasında yapılan araştırmalar ve eğilimler. Eğitim Ve Toplum Araştırmaları Dergisi/Jres, 3(2), 1-14.
- 8. ÇETİN G. NİSANCİ, S.H. (2010). Enhancing students’environmental awareness. Procedia Social and Behavioral Sciences 2. 1830–1834.
- 9. ÇUKUR, D., ÖZGÜNER, H. (2008). Kentsel alanda çocuklara doğa bilinci kazandırmada oyun mekânı tasarımının rolü. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi , A(2), 177-187.
- 10. DOLU, G., ÜREK, H. (2015). Lisansüstü öğrenciler “çevre kirliliği ve elektromanyetik kirlilik” konusunda yeterince bilinçli mi? NEF-EFMED, 9(1) Haziran,165-183.
- 11. ERDOĞAN, M., UŞAK, M. (2009). Currıcular and extra-currıcular actıvıtıes to develop the envıronmental awareness of young students: A case from Turkey. Odgojne Znanostı, 11(1), 73-85.
- 12. HOŞGÖR, H., GÜNDÜZ HOŞGÖR, D., TOSUN, N. (2015). Sağlık bilimleri fakültesi öğrencilerinin çevreye yönelik tutumlarının belirlenmesi: Kıyaslamalı bir analiz. HSP, 2(2),198-207.
- 13. KARABIÇAK, M., ARMAĞAN, R. (2004). Çevre sorunlarının ortaya çıkış süreci, çevre yönetiminin temelleri ve ekonomik etkileri. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, 9(2), 203-228
- 14. KARACA, C. (2007). Çevre, insan ve etik çerçevesinde çevre sorunlarına ve çözümlerine yönelik yaklaşımlar. Çukurova Üniversitesi İİBF Dergisi, 11(1),1-19.
- 15. KARATAŞ, A. (2013). The role of faculties of education in ıncreasing sustainable environmental awareness of society. European Journal of Sustainable Development, 2(4), 233-242.
- 16. KAYPAK, Ş. (2013). Çevre sorunlarının çözümünde küresel çevre politikalarının önemi. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 31,Güz, 17-34.
- 17. KILIÇ, S., İNAL, M. E. (2010). Yüksek öğretimde çevre eğitimi alan ve almayan öğrencilerde çevre bilinci: Niğde Üniversitesi Örneği. Niğde Üniversitesi İ.İ.B.F Dergisi, 3(2), 70-83.
- 18. LİTTLEDYKE, M. (2008). Science education for environmental awareness: approaches to integrating cognitive and affective domains, Environmental Education Research,14(1), 1-17, Doı: 10.1080/13504620701843301
- 19. MEİBOUDİ H., KARİMZADEGAN H., KHALİLNEJAD S.M.R. (2011). Enhancing children’s environmental awareness in kindergarten of Mashhad city using mural painting. Procedia - Social and Behavioral Sciences; 28, 1020 – 1028.
- 20. OLSON, J., ZANNA, M. (1994). Attitudes and attitude change. Annual Review of Psychology, 44, 117–154.
- 21. ÖZDEMİR, O. (2007). Yeni bir çevre eğitimi perspektifi: “Sürdürülebilir gelişme amaçlı eğitim”. Eğitim ve Bilim; 32(145), 23-38.
- 22. PERRON, G.M., COTE R.P., DUFFY, J.F. (2006). Improving environmental awareness training in business. Journal of Cleaner Production, 14, 551-562.
- 23. SEZEN, J. (2017). Türkiye ve dünyada korunan alanlara yönelik çevre bilincinin önemi. Uluslararası Bilimsel Araştırmalar Dergisi IBAD, 2(2), 165-177.
- 24. ŞAŞMAZ, ÖREN F., KIYICI, G., ERDOĞMUŞ, E., SEVİNÇ, Ö.S. (2010). Çevre bilincine sahip öğretmen nitelikleri ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi Nisan 11(1), 133–152.
- 25. ŞİMŞEKLİ, Y. (2004). Çevre bilincinin geliştirilmesine yönelik çevre eğitimi etkinliklerine ilköğretim okullarının duyarlılığı. Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1), 83-92.
- 26. SİMSEKLİ, Y. (2015). An Implementation to raise environmental awareness of elementary education students. Procedia - Social and Behavioral Sciences,191,222 – 226.
- 27. SMİRNOVA, J. (2018). Acquisition of environmental awareness: The ınterplay with ınstitutional development. International Journal of Economics and Finance, l0(3), 168-180.
- 28. SOLA, A.O. (2014). Environmental Education and Public Awareness. Journal of Educational and Social Research May 4(3), 333-337.
- 29. SUBAŞI, M., OKUMUŞ, K. (2017). Bir Araştırma Yöntemi Olarak Durum Çalışması. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Haziran 21(2), 419-426.
- 30. TALAS, M. KARATAŞ, A. (2012). Çevre bilincinin geliştirilmesinde topluma hizmet uygulamaları dersinin önemi: Niğde üniversitesi sınıf öğretmenliği programı örneği. Journal of World of Turks, 4(1):107-123.
- 31. TOKAT, N., MUTLU, A. (2004). Çevre Bilinci ve duyarlılığı bakımından Çorum’daki orta öğretim öğrencileri üzerine bir araştırma. G.Ü.İ.İ.B.F.Dergisi, 207-220.
- 32. UZUN, N. SAĞLAM, N., VARNACI UZUN, F. (2008). Yeşil sınıf modeline dayalı uygulamalı çevre eğitimi projesinin çevre bilinci ve kalıcılığına etkisi. Ege Eğitim Dergisi, (9) 1, 59-74.
- 33. UZUN, N. SAĞLAM, N. (2007). Orta öğretimde çevre eğitimi ve öğretmenlerin çevre eğitimi programları hakkındaki görüşleri. Eurasian Journal of Educational Research, 26,176-187.
- 34. UZUNBOYLU, H., CAVUS, N. ERCAG, E. (2009). Using mobile learning to increase environmental awareness. Computers & Education, 52, 381–389.
- 35. YAZICI, N., BABALIK, A.A. (2016). Determination of environmental awareness of university students: the case of Suleyman Demirel University (SDU). Environ Earth Sci, 75:190. Doı 10.1007/s12665-015-5032-0
- 36. YILDIRIM, A. VE ŞİMŞEK, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Genişletilmiş 10. Baskı, Ankara: Seçkin Yayınları.
- 37. YURTCANLI DUYMAZ S. (2013). Çevre örgütlerinin çevresel yönetime katılma sürecinde dayandığı haklar. TBB Dergisi, (107),173-193.