Toprak penetrasyon direnci, bitki gelişimini kısıtlayan en önemli faktörlerden biridir. Her üretim tekniğinde değişik toprak işleme yöntemlerinin uygulanması toprağın penetrasyon direncinde değişikliklere yol açmaktadır. Buna yönelik olarak bu çalışmada pamuk üretiminde, toprak sıkışıklığı değişimini toprak işleme ve tohum yatağı hazırlama, ekim dönemi ve hasat sonrası dönemde belirlemek amaçlanmıştır. Bu amaçla, oluşturulan parsellerde pamuk üretiminde geleneksel yöntem ve sırta ekim yöntemi uygulanmıştır. Toprak penetrasyon direncinin belirlenebilmesi için veriler, her parselde 70 noktadan ve her noktadan da 3 tekerrürlü olarak 2 farklı derinlikte (0–15, 15–30 cm) alınmıştır. Bu veriler kullanılarak, toprağın penetrasyon direncine ilişkin ters mesafe ağırlıklı enterpolasyon (IDW) tekniği kullanılarak haritalar oluşturulmuştur. Toprak işleme ve tohum yatağı hazırlama işlemi sonrasında bir başka deyişle ekim döneminde tüm parselde genel olarak 0–15 cm derinlik değerinde penetrasyon direnci değerlerinin 0.1–2.0 Mpa arasında değiştiği saptanmıştır. Bu değerlerin, sırta ekim parsellerinde 0.1–0.4 Mpa gibi çok düşük değerler arasında, geleneksel yöntemin uygulandığı parsellerde ise 1.0–1.5 Mpa değerleri arasında olduğu ortaya çıkmıştır. Bu sonuçlar, pamuk tarımında sırta ekim yönteminin kök gelişimi için çok önemli olan toprak penetrasyon direnci açısından daha avantajlı olduğunu ortaya koymuştur.
Soil penetration resistance is one of the most important factors limiting plant development. The application of different tillage methods in each production technique leads to changes in soil penetration resistance. For this purpose, in this study, it was aimed to determine the change of soil congestion in cotton production during soil preparation and seed bed preparation, planting period and post–harvest period. For this purpose, the traditional method of cotton production and sowing method were applied in the parcels formed. In order to determine the soil penetration resistance, the data were taken from 70 points in each parcel and 3 repetitions from each point at 2 different depths (0–15, 15–30 cm). Using this data, maps were constructed using reverse distance weighted interpolation (IDW) technique of soil penetration resistance. In other words, it was determined that the penetration resistance values of 0 to 15 cm depth in whole parcels changed between 0.1–2.0 MPa after the soil preparation and seed bed preparation process. These values were found to be very low values between 0.1–0.4 Mpa in sowing plots and between 1.0–1.5 MPa in traditional plots. These results show that the method of sowing in cotton cultivation is more advantageous in terms of soil penetration resistance which is very important for root development.
Konular | Ziraat Mühendisliği |
---|---|
Bölüm | Araştırma |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 14 Sayı: 2 |