Öykü Temelli Etkinliklerin Çocukların Yaratıcılık Becerilerine Etkisi

Yıl 2019, , 226 - 249, 31.12.2019

Elçin Yazıcı , Hayrunnisa Bolay Belen İşıl Yaman Baydar , Nesrin Şermin Okutan Gökhan Aksu

https://doi.org/10.17984/adyuebd.487001

Cited By: 4

Öz

Bu araştırma, öykü
temelli etkinliklerin anaokuluna devam eden 61-66 aylık çocukların yaratıcılık
becerilerine etkisini ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın çalışma
grubuna deney (n:45) ve kontrol (n:40) grubu olmak üzere toplam 85 çocuk dâhil edilmiştir.
Araştırmada 61-66 aylık çocukların yaratıcılık becerilerine “Öykü Temelli
Etkinlikler”in etkisini incelemek amacıyla ön test/son test kontrol gruplu
deneysel desen kullanılmıştır. Araştırmada “Torrance Resimlerle Yaratıcılık
Testi” kullanılmıştır. Deney grubuna “Öykü Temelli Etkinlikler” haftanın beş iş
günü yaklaşık 40 dakika-bir saat süre ile toplam altı hafta süresince
uygulanmıştır. Verilerin istatistiksel analizleri sonucunda; deney ve kontrol
grubundaki çocukların yaratıcılık becerilerine ilişkin puan ortalamaları
incelendiğinde uygulanan “Öykü Temelli Etkinlikler”in deney grubu lehine etkili
olduğu tespit edilmiştir

Anahtar Kelimeler

Okul Öncesi Eğitim, Öykü, Yaratıcılık

Kaynakça

• Al Harrasi, K. T. (2012). Using Stories in English Omani Curriculum. English Language Teaching, 5(11), 51-59.
• Baker, M., Rudd R., Pomeroy C. (2001). Relationships Between Critical and Creative Thinking. Journal of Southern, 51(1), 173-89.
• Baştürk, S. (2009). Ortaöğretim Matematik Öğretmen Adaylarına Göre Fen Edebiyat Fakültelerindeki Alan Eğitimi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(3), 137-160.
• Bayındır, N. (2013). Çocuklarda Yaratıcılık ve Geliştirilmesi. Eğiten Kitap: Ankara.
• Benish, T. M. ve Bramlett, R. K. (2011). Using Social Stories to Decrease Aggression and ıncrease Positive Peer Interactions in Normally Developing Pre-School Children. Educational Psychology in Practice, 27(1), 1-17.
• Brock, A. ve Rnakin, C. (2008). Communication, Language and Literacy from Birth to Five (pp.65-81). Sage: Los Angeles, London.
• Büyüköztürk, Ş. (1998). Kovaryans Analizi (Varyans Analizi ile Karşılaştırılmalı Bir Model). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 91-105.
• Büyüköztürk, Ş. (2009). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Büyüköztürk, Ş., Bökeoğlu, Ö. ve Köklü, N. (2009). Sosyal Bilimler İçin İstatistik. Ankara: Pegem Akademi.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal Bilimler Için Veri Analizi El Kitabı, (19. Baskı) Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Cevher Kalburan, N. (2012). Erken Çocukluk Döneminde Yaratıcılık ve Sanat. Ankara: Eğiten Kitap.
• Cho, B. K. ve Kim, J. (1999). The Improvement Children of Children’s Creativity Through Korean Picture Books. Childhood Education, 75(6),337-341.
• Emir, S., Erdoğan, T., & Kuyumcu, A. (2006). Türkçe Öğretmenliği Öğrencilerinin Yaratıcı Düşünme Düzeyleri İle Sosyo-Kültürel Özelliklerinin İlişkisi. XV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi’nde Sunulmuş Bildiri, Muğla Üniversitesi, Muğla.
• Fox, J. E. & Schirrmacher, R. (2014). Yaratıcılığı Anlamak (Yıldız Bıçakçı, M. 4-19). Aral, N. ve Duman, G. (Eds.) Art&Creative Development for Young Children (Seventh Edition). U.S.A.: Wadsworth Cengage Learning.
• Fox, J. E. & Schirrmacher, R. (2014). Yaratıcı Düşünme (Aral, N. ve Yıldız Bıçakçı, M. 20-31 ). Aral, N. ve Duman, G. (Eds.) Art&Creative Development for Young Children (Seventh Edition). U.S.A.: Wadsworth Cengage Learning.
• Gizir Ergen, Z. ve Akyol, A. K. (2012). Anaokuluna Devam Eden Çocukların Yaratıcılıklarının İncelenmesi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 5(2), 156-170.
• Gorman, B.K., Fiestas, C.E., Pena, E.D., & Clark, M.R. (2011). Creative and Stylistic Devices Employed by Children during a Storybook Narrative Task: A Cross-Cultural Study. Language, Speech, and Hearing Services in Schools, 42, 167–181.
• Gökçe, B. ve Sis, N. (2011). Gülten Dayıoğlu’nun Çocuk Öykülerinin “Hikâye Haritası” Yöntemine Göre İncelenmesi ve Genel Bir Değerlendirme. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turki, 6(3), 1925-1949.
• Gray, D.B. (1991) . A Parent’s Guide To Teaching Art. Beterway Publication, Inc, USA.
• Green, S., ve Salkind, N. (2005). Using SPSS for Windows and Macintosh: Understanding and Analysing Data. Upper Saddle River, NJ Prentice Hall.
• Quirós, A. M. C., Lara-Alecio, R., Tong, F. ve Irby, B. J. (2012). The Effect Of A Structured Story Reading İntervention, Story Retelling And Higher Order Thinking For English Language And Literacy Acquisition. Journal of Research in Reading, 35(1), 87-113.
• Kara Ö.T. (2013) . Dramayla Oluşturulmuş Öykülerin Türkçe Eğitiminde Kullanılması. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6 (11), 659-699.
• Lord, F. M. (1960) Large Sample Covariance Analysis When The Control Variable is Fallible.Journal of the American Statistical Association, 55, 307–321.
• Machado, J. M. (2010). Early Childhood Experiences in Language Arts Early Literacy (Ninth Edit.). Printed in The United States of America: Wadsworth.
• McConnell, G. E. (2011). Story Presentation Effects on the Narratives of Preschool Children From Low and Middle Socioeconomic Homes.(Unpublished Doctor of Philosoph, University of Kansas, Lawrence). UMI 3468848.
• MEB (2013). Okul Öncesi Eğitim Programı. Ankara: Meb Basımevi.
• Mellou, E. (1996). Can Creativity Be Nurtured In Young Children?. Early Child Development and Care, 119(1), 119-130.
• Oğuz, S. G. (2017). Masalları Birleştirme Yoluyla Ortaokul Öğrencilerinin Yaratıcı Yazma Becerilerinin İncelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.)
• Özdamar, K. (2004). Paket Programlar İle İstatistiksel Veri Analizi. Eskişehir: Kaan Kitabevi.
• Palamut, İ. (2008). Hikâye Okumanın İlköğretim Öğrencilerinin Yaratıcılık Düzeylerine ve Akademik Başarılarına Etkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. İzmir.)
• Piştav Akmeşe, P. (2015). Çocuklarda Öykülemenin Gelişimi ve Dilin Değerlendirilmesinde Kullanımı. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 16(3), 293-305.
• Punch, K. P. (2005). Sosyal Arastirmalara Giriş Nicel Ve Nitel Yaklaşımlar [Introduction to Social Studies: Qualitative and Quantitative Approaches] (Çev: D. Bayrak, H. B. Arslan ve Z. Akyuz), Ankara: Siyasal Kitapevi.
• Smogorzewska, J. (2012). Storyline and Associations Pyramid as Methods of Creativity Enhancement: Comparison of Effectiveness in 5- Year- Old Children. Thinking Skills and Creativity. 7, (2012), 28-37.
• Turan, F. ve Ulutaş, İ. (2016). Okul Öncesi Eğitim Kurumlarındaki Resimli Öykü Kitaplarının Özellikleri ile Öğretmenlerin Bu Kitapları Kullanma Durumlarının İncelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2(1), 21-45.
• Yazıcı, E. ve Bolay, H. (2017). Story Based Activities Enhance Literacy Skills in Preschool Children. Universal Journal of Educational Research 5(5), 815-823. DOI: 10.13189/ujer.2017.050528.
• Yılmaz, Ş. (2014). Resimli Öykü Kitaplarının Zihin Kuramı Açısından İncelenmesi. (Yayımlanmamış doktora tezi, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.)
• Yiğit, E. Ö. (2007). Öyküleştirme Yönteminin 6. Sınıf Sosyal Bilgiler Programı Ülkemizin Kaynakları Ünitesindeki Öğrenci Başarısı Üzerine Etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.)