EXAMINATION OF THE TEACHERS’ LIFELONG LEARNING COMPETENCES LEVELS IN TERMS OF SOME VARIABLES

Yıl 2014, Sayı: 16, 394 - 417, 01.04.2014

Serdar Arcagök Çavuş Şahin

https://doi.org/10.14520/adyusbd.705

Cited By: 25

Öz

The aim of this study is to specify the competences of the teachers related to lifelong learning from several variables. The study is descriptive and conducted by means of descriptive survey model. The sample from the population has been selected by random sampling. The population of the study involves 206 teachers (125 class teachers, 81 branch teachers) in 20 primary schools. The data of the study have been collected by means of “Lifelong Competence Scale”. The scale consists of six dimensions. The scale is five-point Likert rating scale with 51 items. All of the statistical analysis when analyzing the data have been conducted by means SPSS. The data have been analyzed by arithmetic mean, standard deviation, t-test, analysis of variance (Anova) and Scheffe test. The study puts forward that the gender is not an effective variable in the sub dimensions of lifelong learning competence level of the teachers. According to the variable branch of lifelong learning competencies of teachers seniority, status and education, observed that significant differences in the level of the sub-dimensions of scale.

Anahtar Kelimeler

Lifelong learning, teacher, competences level.

ÖĞRETMENLERİN YAŞAM BOYU ÖĞRENME YETERLİKLERİ DÜZEYİNİN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ

Öz

Bu araştırmada öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri düzeyini çeşitli değişkenlere göre incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma tarama modelinde yapılmış olup, araştırmaya Çanakkale il merkezindeki 20 ilköğretim okulunda çeşitli branşlarda görev yapan 206 öğretmen katılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak 5’li likert tipi toplam 51 maddeden oluşan “Yaşam Boyu Öğrenme Yeterliği Ölçeği” kullanılmıştır. Ölçek altı boyuttan oluşmaktadır. Araştırma verilerinin analizinde SPSS paket programı kullanılmış olup araştırma verileri t testi, aritmetik ortalama, standart sapma, varyans analizi, scheffee testi kullanılarak çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterliklerinin cinsiyete göre farklılık göstermediği, mesleki kıdem, branş ve öğrenim durumu değişkenine göre ise öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri düzeyinin alt boyutlarında anlamlı farklılıkların bulunduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Yaşam boyu öğrenme, öğretmen, yeterlikler düzeyi.

Kaynakça

• Arcuria, P. (2011). Assessing Postsecondary Students‘ Orientation toward Lifelong Learning. Master Thesis. Arizona State University, December 2011.
• Avrupa Komisyonu (2002). European Report On Quality Indicators of Lifelong Learning, Brüksel, June-2002. 15. 03. 2013 tarihinde http://www.bolognaberlin2003.de/pdf/report.pdf adresinden alınmıştır.
• Avrupa Komisyonu (2005). Proposal for a Reccomendation of The European Parliament and of The Councıl on Key Competences for Lifelong Learning. 02013tarihindehttp://eurlex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CO M:2005:0548:FIN:EN:PDF adresinden alınmıştır.
• Budak, Y. (2009). “Yaşam Boyu Öğrenme ve İlköğretim Programlarının Hedeflemesi Gereken İnsan Tipi.” Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(3): 693-708.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö., E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2010). Bilimsel Araştırma Yöntem ve Teknikleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Cansever, B. A. (2009). “Avrupa Birliği Eğitim Politikaları ve Türkiye’nin Bu Politikalara Uyum Sürecinin Değerlendirilmesi.” International Online Journal of Educational Sciences, ,1(1): 22-232.
• Candy, P. C. (2003). “Lifelong Learning and Information Literacy”. Report for U.S. National Commission on Libraries and Information Science and National Forum on Information Literacy.
• Chapman, J. D. & Asmin, D.N. (1997). “Life Learning: Concepts and Conceptions.” International Journal of Lifelong Education, 19(1): 2-19.
• Code, L. (2001). Lifelong Lerning In Master’s Education. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Memorial University of Newfoundland, December, 2001.
• Cornford, I. R. (2002). “Learning to Learn Strategies as a Basis for Effective Llifelong Learning.” International Journal of Lifelong Education, 21 (4): 357-368.
• Coşkun, Y. M. ve Demirel, M. (2012). “Üniversite Öğrencilerinin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri.” Haccetepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42: 108-120.
• Coşkun, D. Y. (2009). Üniversite Öğrencilerinin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimlerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yayınlanmamış doktora tezi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Bilgi ve Belge Yönetimi Anabilim Dalı, Ankara.
• Dehmel, A. (2006). “Making a European Area of Lifelong Learning a Reality? Some Critical Reflections On The European Union’s Lifelong Learning Policies.” Comperative Education, 42,(1): 49-62.
• Demiralay, R. ve Karadeniz, Ş. (2008). “İlköğretimde Yaşam Boyu Öğrenme İçin Bilgi Okuryazarlığı Becerilerinin Geliştirilmesi.” Cypriod of Journal Educational Sciencites ,2 (6): 89-119.
• Demirel, M. ve Yağcı, E. (2012). “Sınıf Öğretmeni Adaylarının Yaşam Boyu Öğrenmeye İlişkin Algıları.” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Özel Sayı:1: 1001
• DPT(2006). Bilgi Toplumu Stratejisi: Sosyal Dönüşüm ve Mevcut Durum Tespiti Nihai Rapor.02.04.2013tarihindehttp://www.bilgitoplumu.gov.tr/btstrateji/BTS%20%20MDT%20-%20Sosyal%20Donusum%20-%20Nihai.pdfadresindenalınmıştır. Epçaçan, C. (2013). “Yaşam Boyu Öğrenme Becerilerinin Ders Kitaplarında Yer Alma Düzeyine Örnek Bir İnceleme.” Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Türkçenin Eğitimi Öğretimi Özel Sayısı, 6(11): 353-379.
• Gustafson, E. H. (1992). The Effectiveness of Teaching Lifelong Learning Skills to Students in A Community College Technical Program. Phd Thesis. Graduate Faculty of the School of Education United States International University, San Diego, 1992.
• Günüç, İ., Odabaşı, H. F. ve Kuzu, A. (2012). “Yaşam Boyu Öğrenmeyi Etkileyen Faktörler.” Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11 (2): 309-325.
• Harwood, A. (2007). Lifelong Learning: The Integration of Experiential Learning, Quality of Life Work in Communities, and Higher Education. Phd Thesis. The University of Montana, Spring 2007.
• İzci, E. ve Koç, S. (2012). “Öğretmen Adaylarının Yaşam Boyu Öğrenmeye İlişkin Görüşlerinin Değerlendirilmesi.” Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9): 101-114.
• Jarvis, P. (2007). Globalisation, lifelong learning and the learning Society: Sociological Perspectives. London: Routledge.
• Uzunboylu, H. & Hürsen, Ç. (2011). “Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlik Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması.” Haccetepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (41): 449460.
• Knapper, C. & Cropley, A. J. (2000). Leap Into Lifelong Learning. 20.03.2013 tarihinde http://www.adelaide.edu.au/learning/materia/leap/leapinto/Lifelong adresinden alınmıştır.
• Karasar, N. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. 19. Baskı, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Odabaş, H. ve Polat, C. (2008). “Bilgi Toplumunda Yaşam Boyu Öğrenmenin Anahtarı: Bilgi Okuryazarlığı.” Küreselleşme, Demokratikleşme ve Türkiye Uluslararası Sempozyumu Bildiri Kitabı, 27-30 Mart 2008.
• Ohsako, T. & Mauch, W. (2001). Revisiting Lifelong Learning For The 21 st Century. Unesco Institute For Education. 02013 tarihinde http://www.unesco.org/education/uie/pdf/revisitingLLL.pdf adresinden alınmıştır.
• Özcan, A. (2008). Avrupa Birliği’nin Yaşam Boyu Öğrenme Stratejileri : AB Resmi Belgelerindeki Yasam Boyu Ögrenme Yaklasımının İncelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Pepin, L. (2007). “The History of EU Cooperation in the Field of Education and Training: How Lifelong learning Became a Strategic Objective.” European Journal of Education, 42(1): 121-132.
• Sağlam, M. Özüdoğru, F. ve Çıray, F. ( 2011). “Avrupa Birliği Eğitim Politikaları ve Türk Eğitim Sistemi’ne Etkileri.” Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Aralık 2011, 8(1): 87‐109.
• Soran, H.; Akkoyunlu, B. ve Kavak, Y. ( 2006). “Yaşam Boyu Öğrenme Becerileri ve Eğiticilerin Eğitimi Programı: Hacettepe Üniversitesi Örneği.” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30: 201-210.