AN EVALUATION OF APPLICATIONN IN MUNICIPAL SOCIAL POLICY: THE CASE OF MUNICIPALITY MALATYA

Yıl 2014, Sayı: 17, 485 - 509, 01.08.2014

Arzu Yıldırım

https://doi.org/10.14520/adyusbd.742

Cited By: 2

Öz

The1980s with the phenomenon of globalization has brought the debate over decentralization. Globalization is reshaping public administration. The globalization process is strengthening local governments. Local governments in the process of globalization, democratization in addition to providing administrative efficiency and economic efficiency are also important tools. New management with an understanding of social policy in the context of local government is seen to have changed. This process of change in our country as well as the local administration and public management policies and social policies affect local governments. Municipalities, they have to fulfill a very important role and responsibilities are equipped with. In this study of municipalities in Turkey, their role and responsibilities in the implementation of social policy are discussed. Examples of studies carried out as part of the Municipality of Malatya were examined. In this context, Malatya Municipality, social services, social assistance, education, health and housing services to be analyzed within the framework of their activities were studied. According to the findings of the study, they were installed on the implementation of the social policy of the municipalities has increased duties and responsibilities. Services provided over the years has experienced a significant increase. In contrast, there have also been some decline in social services. The reasons for this decline has tried to put forward. They have been brought against a number of solutions. More effective and efficient ways to deliver services have been sought.

Anahtar Kelimeler

Local authorities, social policy, globalization, decentralization.

BELEDİYELERİN SOSYAL POLİTİKA UYGULAMALARI ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME: MALATYA BELEDİYESİ ÖRNEĞİ

Öz

1980’li yıllar küreselleşme olgusuyla birlikte yerelleşme tartışmalarını da beraberinde getirmiştir. Küreselleşme kamu yönetimi anlayışını yeniden şekillendirmekte, merkez karşısında yerel yönetimleri güçlendirmektedir. Küreselleşme sürecinde yerel yönetimler, yönetimde etkinlik ve ekonomik verimlilik sağlama yanında demokratikleşmenin de önemli yapıtaşları olarak görülmektedir. Yeni yönetim anlayışı ile yerel yönetimlerin sosyal politikalarının da içerik değiştirdiği görülmektedir. Bu değişim süreci ülkemiz kamu yönetimi politikalarını dolayısıyla yerel yönetimleri ve yerel yönetimlerin sosyal politikalarını etkilemektedir. Bu süreçte yerel yönetim birimlerinden olan belediyeler, yerine getirmek zorunda oldukları çok önemli görev ve sorumluluklarla donatılmışlardır. Bu çalışmada, Türkiye’de belediyelerin sosyal politikaların yürütülmesinde üstlendikleri rol ve sorumlulukları ele alınmış, bu yürütülen faaliyetler, Malatya Belediyesi örneği kapsamında incelenmiştir. Bu kapsamda, Malatya Belediyesi’nin sosyal hizmetler, sosyal yardımlar, eğitim, sağlık ve konut hizmetleri çerçevesinde yürüttükleri faaliyetler analiz edilmeye çalışılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre, belediyelerin sosyal politika uygulamaları konusunda yüklendikleri görev ve sorumlulukları artırmıştır, verilen hizmetlerde yıllar itibariyle önemli artışlar yaşanırken; buna karşılık bazı sosyal hizmetlerde düşüşler de yaşanmıştır. Bu düşüşün nedenleri ortaya konurken, sosyal politika uygulamaları kapsamında daha etkili ve verimli hizmet sunmanın yolları aranırken, bunlara yönelik birtakım çözüm önerileri de geliştirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Yerel yönetimler, sosyal politika, küreselleşme, yerelleşme

Kaynakça

• Akdoğan Y. (1999). “Sosyal Belediyecilik”, İstanbul Dergisi, Mart Sayısı, İstanbul.
• Akdoğan Y. (2002). “Ulusal Soruna Yerel Çözüm: Sosyal Belediyecilik”. Eminönü Bülteni, Şubat Sayısı, İstanbul.
• Arıcı, K. (2004). “Avrupa Birliğine Uyum Sürecinde Sosyal Hizmetlerin Yeniden Yapılandırılması”. Türkiye’de Sosyal Refah Politikaları Çerçevesinde Sosyal Hizmetler: Birinci Sosyal Hizmetler Şurası, SHÇEK Yayını, Ankara.
• Çelik, N. (2005). İş hukuku dersleri. Beta Yayınları, İstanbul.
• Destan, İ. (1996). “Yürürlükteki Mer’i Mevzuat Çerçevesinde Belediyelerin Yapacakları Sosyal Yardımlar”. Yerel Yönetim ve Denetim Dergisi, C.1, S.2 , Mart.
• Doğan, M. (2004). “Yerel Yönetimler ve Sosyal Hizmetler”. Türkiye’de Sosyal Refah Politikaları Çerçevesinde Sosyal Hizmetler: Birinci Sosyal Hizmetler Şurası, SHÇEK Yayını, Ankara.
• Ersöz, H. Y. (2003). “Doğuşundan Günümüze Sosyal Politika Anlayışı ve Sosyal Politika Kurumlarının Değişen Rolü". İktisat Fakültesi Mecmuası, 53. Cilt, Sayı: 2.
• Ersöz,H.Y. (2007). “5272 Sayılı Yasa Öncesinde Türkiye’de Belediyelerin Sosyal Politika Alanındaki Deneyimleri”. Sosyal Siyaset Konferansları (Prof. Dr. Nevzat Yalçıntaş’a Armağan Özel Sayısı), Sayı:50.
• Fidan, A. (2006). Sosyal Politikaya Katkısı Açısından 5393 Sayılı Belediye Kanunu. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Fidancı, K.; Fatih K.; Ufuk A. (2004). “Sosyal Hizmet Mesleğinin Tanımı ve Müdahale Alanları”. Türkiye’de Sosyal Refah Politikaları Çerçevesinde Sosyal Hizmetler: Güven, S. (1995). Sosyal Politikanın Temelleri. Ezgi Yayınları, Bursa.
• Kalınkara, V. (2004). “Yaşlılık, Yoksulluk ve Sivil Toplum Kuruluşları”. Türkiye’de Sosyal Refah Politikaları Çerçevesinde Sosyal Hizmetler: Birinci Sosyal Hizmetler Şurası, Ankara, SHÇEK Yayını.
• Karadeniz, Ö. (1976). “Roma’da İş İlişkileri”. Ankara Üniversitesi SBF Yayınları, Ankara.
• Karakılçık Y. ve Ayşe Ö. (2005). “Yerellik İlkesinin Türk Yerel Yönetim Dizgesinde Uygulanabilirliğinin İrdelenmesi”. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, c.14, S.4, Ekim.
• Karataş, K. (2001). “Belediyelerin Sosyal Görevleri: Belediyeler ve Sosyal Hizmetler”, İnsani Gelişme ve Sosyal Hizmet, Prof. Dr. Nesrin Koşar’a Armağan İçinde, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmet Yüksek Okulu Yayın No: 009, Ankara.
• Koray, M. ve Alper T. (1995). Sosyal politika. Ezgi Yayınları, İstanbul.
• Koray, M. (2005). Sosyal politika. İmge Kitapevi, Ankara.
• Özcan, H. (2004). “Sosyal Hizmetler ve Sivil Toplum Kuruluşları”. Türkiye’de Sosyal Refah Politikaları Çerçevesinde Sosyal Hizmetler: Birinci Sosyal Hizmetler Şurası, SHÇEK Yayını, Ankara.
• Pekküçükşen Ş. (2004). “Sosyal Belediyecilik ve Selçuklu Belediyesi Şefkat Evleri Örneği”. Yerel Yönetimler Kongresi Bildiriler Kitabı, 3 Aralık 2004, Çanakkale.
• Sarıbay, A. Y. (2001). Postmodernite Sivil Toplum ve İslam. Alfa Yayınları, İstanbul.
• SHÇEK. (2004a). “Avrupa Birliğine Uyum Sürecinde Sosyal Hizmetlerin Yeniden Yapılandırılması Ön Komisyon Raporu”. Türkiye’de Sosyal Refah Politikaları Çerçevesinde Sosyal Hizmetler: Birinci Sosyal Hizmetler Şurası, SHÇEK Yayını, Ankara.
• SHÇEK. (2004b). “Yoksulluk ve Risk Gruplarına Yönelik Sosyal Hizmetler Ön Komisyon Raporu”. Türkiye’de Sosyal Refah Politikaları Çerçevesinde Sosyal Hizmetler: Şenel, A. (1982). “İlker Topluluktan Uygar Topluma”. Ankara Üniversitesi SBF. Yayınları, Ankara.
• Talas, C. (1992). Türkiye’nin Açıklamalı Sosyal Politika Tarihi. Bilgi Yayınevi, Ankara.
• TİSK. (2004). “Sosyal Politika ve İstihdam” Başlıklı AB Müktesebatı ve Türkiye. TİSK AB Mevzuatını İnceleme Komisyonu Raporu, 17 Mart.
• Tokol, A. (2000). Sosyal politika. Vipaş Yayınları, Bursa.
• Tuna, O. ve Nevzat Y. (1999). Sosyal siyaset. filiz Kitapevi, İstanbul.
• Yücekök, A. N. (1998). “19. Yüzyıl Osmanlı Toplumundan Günümüz Türkiye’sine Sivil Toplum Kuruluşları ve Siyaset Sosyolojisi İlişkileri”, Tanzimat’tan Günümüze İstanbul’da STK’lar, İstanbul: Tarih Vakfı Yayınları.