Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

TOWARDS THE RISE OF DIGITAL CULTURE: RISKS AND OPPORTUNITIES

Yıl 2020, Sayı: 35, 185 - 218, 30.08.2020
https://doi.org/10.14520/adyusbd.737364

Öz

The dazzling development of mass media has caused the era we live in to be simply called the digital age, especially since the post-cold war era. Since then, humanity has witnessed many developments that might be suitable for this naming. By this time, the new mass media that managed to integrate step by step to the society have managed to settle in the center of social life. Individuals are now socializing with these tools. However, since this socialization process is thought, it stands on the verge of a more comprehensive change. Everything about social life is digitized and digitalized. The whole world is going through a digital transformation process. Digital transformation brings with it a new form of publicity and this new publicity serves as a space for the formation of a digital culture on a global scale. Thus, the purpose of this article is to analyze the effects of digital transformation, the risks and opportunities that this transformation will create, through the form of digital publicity in the society and the increasing digital culture. Accordingly, various statistics have been used based on the views of Herbert Marcuse, Paul Virilio and Manuel Castells.

Kaynakça

  • Armitage, John (2017). Paul Virilio, Çağdaş Toplum Kuramından Portreler (iç) Der. Bryan S. Turner & Anthony Elliot, Çev: Barış Özkul, İstanbul: İletişim.313-326.
  • Banet-Weiser, Sarah ve Castells, Manuel (2020). Ekonomi Kültürdür. Başka bir Ekonomi Mümkün (iç). Ed. Manuel Castells. Çev. Onur Orhangazi. Ankara: Ütopya. 13-56.
  • Boyd, Daniel & Crawford Kate (2012). Critical Questions For Big Data: Provocations for a Cultural, Technological, and Scholarly Phenomenon. Information, Communication & Society. Vol. 15, No. 5, 662–679.
  • Castells, Manuel (2005). Enformasyon Çağı: Ekonomi, Toplum ve Kültür, Birinci Cilt: Ağ Toplumunun Yükselişi. Çev. Ebru Kılıç. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Castells, Manuel (2007). Enformasyon Çağı: Ekonomi, Toplum ve Kültür, Üçüncü Cilt: Binyılın Sonu. Çev. Ebru Kılıç. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Castells, Manuel (2016). İletişim Gücü. Çev. Ebru Kılıç. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Dijck, Jose van (2013). The Culture Of Connectivity: A Critical History of Social Media, New York: Oxford University Press.
  • Drucker, Peter J. (1993). Kapitalist Ötesi Toplum. Çev. Belkıs Çorakçı. İstanbul: İnkılâp Kitabevi.
  • Eurostat (2018). Digital Economy & Society in EU. https://ec.europa.eu/eurostat/cache/infographs/ict/images/pdf/pdf-digital-eurostat-2018.pdf
  • Gere, Charlie (2008). Digital Culture. Expanded Second Edition. London: Reaktion Books.
  • Giddens, Anthony (2008). Siyaset, Sosyoloji ve Toplumsal Teori. Çev. Tuncay Birkan. İstanbul:Metis.
  • Goulden, Murray v.d. (2018). Living with Interpersonal Data: Observability and Accountability in The Age of Pervasive ICT. New Media & Society. Vol. 20(4) 1580–1599.
  • Johanssen, Jacob (2019). Psychoanalysis and Digital Culture: Audiences, Social Media, and Big Data. New York: Routledge.
  • Marcuse, Herbert, (2004). Some Implications of Modern Technology. Technology, War and Fascism (iç). Ed. Douglas Kellner. New York: Routledge. 41-65.
  • Marcuse, Herbert, (2007). One Dimensional Man. New York: Routledge.
  • McClure, Paul K. (2018). “You’re Fired,” Says the Robot: The Rise of Automation in the Workplace, Technophobes, and Fears of Unemployment. Social Sicence Computer Review. Vol. 36(2) 139-156.
  • Mutlu, Erol (2008). İletişim Sözlüğü, Ankara: Ayraç.
  • OECD (2017). OECD Digital Economy Outlook 2017. ECD Publishing, Paris. http://dx.doi.org/10.1787/9789264276284-en.
  • OECD (2019a). Going Digital: Shaping Policies, Improving Lives. OECD Publishing, Paris. https://doi.org/10.1787/9789264312012-en.
  • OECD (2019b), Measuring the Digital Transformation: A Roadmap for the Future, OECD Publishing, Paris. https://doi.org/10.1787/9789264311992-en.
  • Olgun, Cem Koray (2020). Yeni Medya ve Enformasyon Toplumu. İletişim Sosyolojisi (iç). Ed. Gürcan Şevket Avcıoğlu ve Cem Koray Olgun. İstanbul. Lisans yayıncılık. 187-210.
  • Olgun, Cem Koray ve Öztürk, Emre. (2020) Sosyal Medya ve Dolayımlı Gündelik Yaşam: Goffman ve Castells Ekseninde Sosyal Medya Kullanımının Gençler Üzerindeki Etkisi (Adıyaman Üniversitesi Örneği). Gençlik ve Dijital Çağ (iç). Ed. Aylin Görgün Baran, Oya Hazer ve Serhat Öztürk. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları. 139-154.
  • Thompson, John B. (2008). Medya ve Modernite. Çev. Serdar Öztürk. İstanbul: Kırmızı Yayınları.
  • Virilio, Paul (1998) Hız ve Politika: Dromoloji Üzerine Bir Deneme. Çev: Meltem Cansever. İstanbul: Metis.
  • Virilio, Paul (2003) Enformasyon Bombası. Çev: Kaya Şahin. İstanbul: Metis.
  • Williams, Raymond (1965) Long Revolution. Great Britain: Pelican Books.

DİJİTAL KÜLTÜRÜN YÜKSELİŞİNE DOĞRU: RİSKLER VE FIRSATLAR

Yıl 2020, Sayı: 35, 185 - 218, 30.08.2020
https://doi.org/10.14520/adyusbd.737364

Öz

Kitle iletişim araçlarının baş döndürücü gelişimi özellikle soğuk savaş sonrası dönemden beri içinde yaşadığımız çağın basitçe dijital çağ olarak adlandırılmasına neden olmuştur. O zamandan beri insanlık bu adlandırılmaya uygun olabilecek birçok gelişmeye tanıklık etmiştir. Bu zamana kadar adım adım topluma entegre olmayı başaran yeni kitle iletişim araçları sosyal yaşamın merkezine yerleşmeyi başarmıştır. Artık bireyler bu araçlar ile sosyalleşmektedirler. Ancak bu sosyalleşme süreci düşünüldüğünden daha kapsamlı bir değişimin eşiğinde durmaktadır. Toplumsal yaşama ait her şey sayısallaşmakta ve dijitalleşmektedir. Tüm dünya dijital bir dönüşüm sürecinden geçmektedir. Dijital dönüşüm beraberinde yeni bir kamusallık biçimini getirmekte ve bu yeni kamusallık küresel ölçekte dijital bir kültürün oluşmasında alan vazifesi görmektedir. Böylece bu makalenin amacı dijital dönüşümün etkilerini, bu dönüşümün ortaya çıkaracağı riskleri ve fırsatları, toplumda oluşan dijital kamusallık biçimi ve giderek yükselmekte olan dijital kültür üzerinden analiz etmektir. Bu doğrultuda, Herbert Marcuse, Paul Virilio ve Manuel Castells’in görüşlerinden hareketle çeşitli istatistiklerden yararlanılmıştır.

Kaynakça

  • Armitage, John (2017). Paul Virilio, Çağdaş Toplum Kuramından Portreler (iç) Der. Bryan S. Turner & Anthony Elliot, Çev: Barış Özkul, İstanbul: İletişim.313-326.
  • Banet-Weiser, Sarah ve Castells, Manuel (2020). Ekonomi Kültürdür. Başka bir Ekonomi Mümkün (iç). Ed. Manuel Castells. Çev. Onur Orhangazi. Ankara: Ütopya. 13-56.
  • Boyd, Daniel & Crawford Kate (2012). Critical Questions For Big Data: Provocations for a Cultural, Technological, and Scholarly Phenomenon. Information, Communication & Society. Vol. 15, No. 5, 662–679.
  • Castells, Manuel (2005). Enformasyon Çağı: Ekonomi, Toplum ve Kültür, Birinci Cilt: Ağ Toplumunun Yükselişi. Çev. Ebru Kılıç. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Castells, Manuel (2007). Enformasyon Çağı: Ekonomi, Toplum ve Kültür, Üçüncü Cilt: Binyılın Sonu. Çev. Ebru Kılıç. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Castells, Manuel (2016). İletişim Gücü. Çev. Ebru Kılıç. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Dijck, Jose van (2013). The Culture Of Connectivity: A Critical History of Social Media, New York: Oxford University Press.
  • Drucker, Peter J. (1993). Kapitalist Ötesi Toplum. Çev. Belkıs Çorakçı. İstanbul: İnkılâp Kitabevi.
  • Eurostat (2018). Digital Economy & Society in EU. https://ec.europa.eu/eurostat/cache/infographs/ict/images/pdf/pdf-digital-eurostat-2018.pdf
  • Gere, Charlie (2008). Digital Culture. Expanded Second Edition. London: Reaktion Books.
  • Giddens, Anthony (2008). Siyaset, Sosyoloji ve Toplumsal Teori. Çev. Tuncay Birkan. İstanbul:Metis.
  • Goulden, Murray v.d. (2018). Living with Interpersonal Data: Observability and Accountability in The Age of Pervasive ICT. New Media & Society. Vol. 20(4) 1580–1599.
  • Johanssen, Jacob (2019). Psychoanalysis and Digital Culture: Audiences, Social Media, and Big Data. New York: Routledge.
  • Marcuse, Herbert, (2004). Some Implications of Modern Technology. Technology, War and Fascism (iç). Ed. Douglas Kellner. New York: Routledge. 41-65.
  • Marcuse, Herbert, (2007). One Dimensional Man. New York: Routledge.
  • McClure, Paul K. (2018). “You’re Fired,” Says the Robot: The Rise of Automation in the Workplace, Technophobes, and Fears of Unemployment. Social Sicence Computer Review. Vol. 36(2) 139-156.
  • Mutlu, Erol (2008). İletişim Sözlüğü, Ankara: Ayraç.
  • OECD (2017). OECD Digital Economy Outlook 2017. ECD Publishing, Paris. http://dx.doi.org/10.1787/9789264276284-en.
  • OECD (2019a). Going Digital: Shaping Policies, Improving Lives. OECD Publishing, Paris. https://doi.org/10.1787/9789264312012-en.
  • OECD (2019b), Measuring the Digital Transformation: A Roadmap for the Future, OECD Publishing, Paris. https://doi.org/10.1787/9789264311992-en.
  • Olgun, Cem Koray (2020). Yeni Medya ve Enformasyon Toplumu. İletişim Sosyolojisi (iç). Ed. Gürcan Şevket Avcıoğlu ve Cem Koray Olgun. İstanbul. Lisans yayıncılık. 187-210.
  • Olgun, Cem Koray ve Öztürk, Emre. (2020) Sosyal Medya ve Dolayımlı Gündelik Yaşam: Goffman ve Castells Ekseninde Sosyal Medya Kullanımının Gençler Üzerindeki Etkisi (Adıyaman Üniversitesi Örneği). Gençlik ve Dijital Çağ (iç). Ed. Aylin Görgün Baran, Oya Hazer ve Serhat Öztürk. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları. 139-154.
  • Thompson, John B. (2008). Medya ve Modernite. Çev. Serdar Öztürk. İstanbul: Kırmızı Yayınları.
  • Virilio, Paul (1998) Hız ve Politika: Dromoloji Üzerine Bir Deneme. Çev: Meltem Cansever. İstanbul: Metis.
  • Virilio, Paul (2003) Enformasyon Bombası. Çev: Kaya Şahin. İstanbul: Metis.
  • Williams, Raymond (1965) Long Revolution. Great Britain: Pelican Books.
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Cem Koray Olgun 0000-0001-5523-2800

Yayımlanma Tarihi 30 Ağustos 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Sayı: 35

Kaynak Göster

APA Olgun, C. K. (2020). DİJİTAL KÜLTÜRÜN YÜKSELİŞİNE DOĞRU: RİSKLER VE FIRSATLAR. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(35), 185-218. https://doi.org/10.14520/adyusbd.737364