BibTex RIS Kaynak Göster

Karagöl Sülüklü Göl Havzası Gerger/Adıyaman Florası Üzerine Bir Araştırma

Yıl 2018, Cilt: 6 Sayı: 1, 40 - 53, 01.06.2018

Öz

Sülüklü Göl Adıyaman ili Gerger sınırları içindedir. Bu çalışma 2012-2015 yılları arasında yapılmıştır. Sintaksonomik çalışmalar esnasında 32 familya, 89 cins ve 109 takson tespit edilmiştir. Araştırma alanının endemizm oranı % 11.9‟dur. Bitkilerin fitocoğrafik bölgelere dağılımında; % 30,3 33 takson oranı ile İran-Turan elementleri ilk sırayı almaktadır. Akdeniz elementleri % 9,2 10 takson ve Avrupa-Sibirya elementleri ise % 4,6 5 takson oranlarıyla temsil edilir. Sahada en çok taksona sahip olan familyalar; Asteraceae 17 takson , Poaceae 14 takson ve Fabaceae 13 takson ‟dir. Alanda en çok taksona sahip olan cinslerin sıralanışı ise şöyledir: Trifolium L. 3 takson , Bromus L. 3 takson , Polygonum L. 3 takson ‟dur

Kaynakça

  • Adıgüzel, N., Aytaç, Z. (2001). Flora of Ceylanpınar State Farm (Şanlıurfa-Turkey), Fl. Medit. 11: 333-361.
  • Akman, Y. ve Daget, P.H., (1971). Quelques aspects synoptiques des climates de la Turquie. Bull. Soc. Long. Georg. 5 (3): 269-300.
  • Akman, Y., (1990). İklim ve Biyoiklim, Palme Yayınları Mühendislik Serisi, Ankara.
  • Altınayar, G., (1987). Bitki Bilimleri Terimleri Sözlüğü. D.S.İ. Basım foto-film İşt. Müdürlüğü matbaası, Ankara.
  • Anonim, (1984). Adıyaman ili arazi varlığı, İl Rapor no: 02. T.C. Başbakanlık Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü yayınları, Adıyaman.
  • Boissier, E. (1867-1888). Flora Orientalis, 1-5. Geneve and Basile.
  • Davis, P. H., (1965-1985). Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Edinburgh University Press, Edinburgh.
  • Davis, P. H., Mill, R. R. ve Tan, K. (1988). Flora of Turkey and the East Aegean Islands (Supplement). 10. Edinburgh University Press, Edinburgh.
  • Egilmez, Ç., Tel, A. Z. (2016). Gölbaşı Gölleri Havzası‟nın (Adıyaman) Vejetasyonu. Biyoloji Bilimleri Araştırma Dergisi (BİBAD), Nobel Bilimsel Dergileri, 9 (2): 33-50.
  • Ekim, T., Akan, H., Çetin, E., Polat, T., (2005). The Flora of Kuyulu Erosion District (Adıyaman/Turkey), Asian Journal of Plant Scienes 4 (2): 171-173.
  • Ekim, T., Koyuncu, M., Vural, M., Duman H., Aytaç Z., Adıgüzel, N., (2000), Red Data Book of Turkish Plants (Türkiye Bitkileri Kırmızı Kitabı), Türkiye Tabiatını Koruma Derneği, Ankara.
  • Google Earth, (2013). Türkiye uydu görüntüsü. http://earth.google.com/download-earth.html. Erişim tarihi: 28.07.2013.
  • Güner, A., Özhatay, N., Ekim, T. ve Başer K. H. C. (2000). Flora of Turkey and the East Aegean Islands (Supplement 2). Edinburgh University Press, Edinburgh.
  • Kaya,Ö. F., Ketenoğlu O., Bingöl, M.Ü. (2009). A phytosociological investigation on Forest and Dry Stream vegetation of Karacadağ (Şanlıurfa/Diyarbakır). Kastamonu univ. Orman Fak. Dergisi 9(2): 157-170
  • Tel, A. Z. (2001). Nemrut dağı (Adıyaman) vejetasyonu. Doktora tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Van.
  • Tel, A. Z. (2009). Contributions to the flora of Nemrut Mountain (Adıyaman/Turkey). BioDiCon, 2/1 (2009) 36-60.
  • Tel, A. Z. ve Tak, M. (2012). Perre (Pirin) Antik Şehri (Adıyaman) Vejetasyonu. Biyoloji Bilimleri Araştırma Dergisi, 5 (2): 45-62.
  • Tel, A. Z., Şahin, M. S. (2016). Ali Dağı ve Ziyaret Tepesi (Adıyaman/Türkiye) Vejetasyon Tiplerinin Kompozisyonu üzerine Bir Araştırma, Adyutayam, Cilt 4, Sayı 1: 1-19.
  • Tel, A. Z., Tak, M. (2015). Some endemic plants of Çelikhan Çat Dam Basin (Adıyaman). Adyutayam, Cilt 3, Sayı 2: 1-6.
  • Tel, A. Z., Tatlı, A., Varol, Ö. (2010). Phytosociological structure of Nemrut Mountain (Adıyaman/Turkey). Türk Jornal of Botany, 34: 417-434.
  • Tel, A. Z., Şimşek A. (2017). Ulubaba Dağı‟nın (Adıyaman) Vejetasyon Yapısının Endemik ve Nadir Taksonları ve Bunların IUCN Kategorilerine Göre Değerlendirilmesi. Commagene Journal of Biology 1 (1): 51-56.

A Research on the Flora of Karagöl Sülüklü Lake Basin Gerger/Adiyaman

Yıl 2018, Cilt: 6 Sayı: 1, 40 - 53, 01.06.2018

Öz

Sülüklü Lake Karagöl in the province of Adıyaman‟s Gerger. This study conducted between the years of 2012-2015. During the studying of syntaxonomic; 32 families, 89 genera and 109 taxa have been identified. Endemism rate of the study area is 11.9%. In the distribution of the taxa according to the floristic regions, Irano-Turanian elements with a rate of 30,3% 30 taxa are the most common. Mediterranean elements with a rate of 9,2% 10 taxa and Euro-Siberian elements with a rate of 4,6% 5 taxa were found. The families which have the most taxa in the research area are Asteraceae 17 , Poaceae 14 taxa , and Fabaceae 13 taxa . Concerning the number of taxa, the major genera in this region are Trifolium L. 3 taxa , Bromus L. 3 taxa , and Polygonum L. 3 taxa

Kaynakça

  • Adıgüzel, N., Aytaç, Z. (2001). Flora of Ceylanpınar State Farm (Şanlıurfa-Turkey), Fl. Medit. 11: 333-361.
  • Akman, Y. ve Daget, P.H., (1971). Quelques aspects synoptiques des climates de la Turquie. Bull. Soc. Long. Georg. 5 (3): 269-300.
  • Akman, Y., (1990). İklim ve Biyoiklim, Palme Yayınları Mühendislik Serisi, Ankara.
  • Altınayar, G., (1987). Bitki Bilimleri Terimleri Sözlüğü. D.S.İ. Basım foto-film İşt. Müdürlüğü matbaası, Ankara.
  • Anonim, (1984). Adıyaman ili arazi varlığı, İl Rapor no: 02. T.C. Başbakanlık Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü yayınları, Adıyaman.
  • Boissier, E. (1867-1888). Flora Orientalis, 1-5. Geneve and Basile.
  • Davis, P. H., (1965-1985). Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Edinburgh University Press, Edinburgh.
  • Davis, P. H., Mill, R. R. ve Tan, K. (1988). Flora of Turkey and the East Aegean Islands (Supplement). 10. Edinburgh University Press, Edinburgh.
  • Egilmez, Ç., Tel, A. Z. (2016). Gölbaşı Gölleri Havzası‟nın (Adıyaman) Vejetasyonu. Biyoloji Bilimleri Araştırma Dergisi (BİBAD), Nobel Bilimsel Dergileri, 9 (2): 33-50.
  • Ekim, T., Akan, H., Çetin, E., Polat, T., (2005). The Flora of Kuyulu Erosion District (Adıyaman/Turkey), Asian Journal of Plant Scienes 4 (2): 171-173.
  • Ekim, T., Koyuncu, M., Vural, M., Duman H., Aytaç Z., Adıgüzel, N., (2000), Red Data Book of Turkish Plants (Türkiye Bitkileri Kırmızı Kitabı), Türkiye Tabiatını Koruma Derneği, Ankara.
  • Google Earth, (2013). Türkiye uydu görüntüsü. http://earth.google.com/download-earth.html. Erişim tarihi: 28.07.2013.
  • Güner, A., Özhatay, N., Ekim, T. ve Başer K. H. C. (2000). Flora of Turkey and the East Aegean Islands (Supplement 2). Edinburgh University Press, Edinburgh.
  • Kaya,Ö. F., Ketenoğlu O., Bingöl, M.Ü. (2009). A phytosociological investigation on Forest and Dry Stream vegetation of Karacadağ (Şanlıurfa/Diyarbakır). Kastamonu univ. Orman Fak. Dergisi 9(2): 157-170
  • Tel, A. Z. (2001). Nemrut dağı (Adıyaman) vejetasyonu. Doktora tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Van.
  • Tel, A. Z. (2009). Contributions to the flora of Nemrut Mountain (Adıyaman/Turkey). BioDiCon, 2/1 (2009) 36-60.
  • Tel, A. Z. ve Tak, M. (2012). Perre (Pirin) Antik Şehri (Adıyaman) Vejetasyonu. Biyoloji Bilimleri Araştırma Dergisi, 5 (2): 45-62.
  • Tel, A. Z., Şahin, M. S. (2016). Ali Dağı ve Ziyaret Tepesi (Adıyaman/Türkiye) Vejetasyon Tiplerinin Kompozisyonu üzerine Bir Araştırma, Adyutayam, Cilt 4, Sayı 1: 1-19.
  • Tel, A. Z., Tak, M. (2015). Some endemic plants of Çelikhan Çat Dam Basin (Adıyaman). Adyutayam, Cilt 3, Sayı 2: 1-6.
  • Tel, A. Z., Tatlı, A., Varol, Ö. (2010). Phytosociological structure of Nemrut Mountain (Adıyaman/Turkey). Türk Jornal of Botany, 34: 417-434.
  • Tel, A. Z., Şimşek A. (2017). Ulubaba Dağı‟nın (Adıyaman) Vejetasyon Yapısının Endemik ve Nadir Taksonları ve Bunların IUCN Kategorilerine Göre Değerlendirilmesi. Commagene Journal of Biology 1 (1): 51-56.
Toplam 21 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Research Article
Yazarlar

Ahmet Zafer Tel Bu kişi benim

Murat Tak Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 6 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Tel, A. Z., & Tak, M. (2018). Karagöl Sülüklü Göl Havzası Gerger/Adıyaman Florası Üzerine Bir Araştırma. ADYUTAYAM Dergisi, 6(1), 40-53.