AMAÇ: Suprakondiler humerus kırıkları
pediatrik yaş grubu kırıklarının %10’u oluşturur. Cerrahi tedavisinde en seçkin
yöntem kapalı redüksiyon ve peruktan pinlemedir. Cerrahiye bağlı en önemli
komplikasyonlarından biri medialden yerleştirilen pin nedeniyle iyatrojenik
ulnar sinir yaralanmasıdır. Çalışmamızda, çocuk yaş Gartland tip 3
suprakondiler humerus kırıklarının tedavisinde, izole lateral pinlerle
fiksasyon ve bu osteosenteze ek stabilite sağlaması için yerleştirilen medial
pin konfigurasyonu karşılaştırılarak, takipteki korreksiyon kaybı ve kaynama
sonrası pin çıkarım süreleri açısından üstünlüklerinin değerlendirilmesi
amaçlanmıştır
GEREÇ VE YÖNTEM: 2014-2015 yıllarında Gartland tip 3
suprakondiler humerus kırığı nedeniyle çapraz pin (iki lateral bir medial)
uygulanan 30 hasta (22 erkek 8 kadın yaş ortalaması
8,1 ± 2,6) ve lateral pin (iki lateral)
uygulanan 10 hasta (5 erkek 5 kadın ortalama yaş 7,1 ±
2,1) çalışmaya dahil edildi. Hastaların ameliyat sonrası ilk radyografilerindeki ve pin çıkarımı
esnasında çekilen radyografilerinde Baumann açıları ölçüldü. Açılardaki
değişim, ilk kallus dokusunun görünür olma zamanı ve pin çıkarımına kadar geçen
süreler karşılaştırıldı.
BULGULAR: Cerrahi sonrası ilk dönemde ve tel
çıkartılması esnasındaki Baumann açılarında değişim sırasıyla; çapraz pin
grubunda 4,7 ± 2,2 derece lateral pin grubunda 5,0 ± 2,3 derece idi ve gruplar arasında anlamlı bir
fark yoktu. Hastaların ilk kallus oluşum süreleri sırasıyla 19,7 ± 3,0 ve
20,0 ± 3,1 gün; pin çıkartılma süreleri sırasıyla 35,3 ± 3,7 ve
35,9 ± 3,6 gün olarak ölçüldü ve gruplar
arasında anlamlı bir
fark yoktu.
SONUÇ: Medialden pin yerleştirilmesi korreksiyonu korumak
için şart değildir, sadece lateral pinler ile uygulanan stablizasyon, yeterli
kırık kaynamasını sağlaması açısından güvenilir bir yöntemdir.
suprakondiler humerus kırığı; iyatrojenik; ulnar sinir; peruktan pinleme
INTRODUCTION: Supracondylar humerus fractures are
10% of the fractures in children. The preferred treatment of displaced supracondylar
humerus fractures in hildren is immediate closed reduction and percutaneous
fixation with pins. One of the most important complications of the surgery is
the iatrogenic ulnar nerve injury due to the pin placed medially. In our study,
we aimed to evaluate Gartland type 3 supracondylar humerus fractures were
treated with isolated lateral pinning and medial pin placed configuration for
additional stability in the osteosynthesis and superiority of configurations
about correction loss and time to pin removal.
MATERİAL AND METHODS: 30 patients (22 males, 8 females, mean age
8,1 ± 2,6) who applied cross pin ( two lateral one medial) and 10 patients (5
males, 5 females, mean age 7,1 ± 2,1) who applied lateral pin (two lateral) in
pediatric supracondylar humeral fractures between 2014-2015 were included in
the study. Baumann’s angle was measured on first radiographs after surgery and the
radiographs after pin removal. The differences in the angles, the time of
appearance of the first callus tissue and the time to pin removal were
compared.
RESULTS: The differences in the Baumann’s angles in the
cross pin group was 5.0 ± 2.3 degrees and in the lateral pin group of 4.7 ± 2.2
degrees and there was no significant difference between the groups. In terms of
initial callus formation and times to pin removal there was no significant
difference between the groups.
CONCLUSİON: Medial pin placement is not
necessary to preserve the correction, stabilization applied with only lateral
pins is a reliable method for adequate fracture healing.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Ağustos 2018 |
Gönderilme Tarihi | 24 Temmuz 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 51 Sayı: 2 |