Bir Genel Cerrahi Uzmanının Perkütan Endoskopik Gastrostomi Deneyimi; 90 Olgunun Değerlendirilmesi

Yıl 2019, Cilt: 52 Sayı: 2, 158 - 161, 31.07.2019

Mehmet Kubat , Bahadır Osman Bozkırlı

Öz

Giriş

Perkütan
endoskopik gastrostomi (PEG); başta nörolojik nedenlerle olmak üzere; oral
yolla beslenemeyen, ancak gastrointestinal sistem fonksiyonları sağlam olan
hastalarda en sık tercih edilen beslenme yöntemidir. PEG ile ilişkili
komplikasyonlar sık meydana gelmese de, minör ve majör komplikasyonları da
olabilmektedir.

 

Yöntem

Çalışmamızda, Otuz
iki aylık süre zarfında ,PEG uygulaması gerçekleştirilen 92 hastaların
kayıtları  retrospektif olarak tarandı.
Bu kayıtlar PEG endikasyonları, komplikasyonlar ve takip süreleri açısından
incelendi.

Bulgular

Doksan hastada tariflediği
pull PEG yöntemiyle işlem başarıyla gerçekleştirilmişti. PEG işlemi
gerçekleştirilen hastaların hiçbirinde majör komplikasyon görülmedi. Takiplerde
en sık görülen minör komplikasyon tüpün yerinden çıkması olarak belirlendi (n
=11) Altı hastada (%6,6) PEG yerinde enfeksiyon gelişti. Takipte exitus olan
hastaların perkütan endoskopik gastrostomi ile ortalama takip süresi 125 gün
(5-466) olarak bulundu.

Tartışma

Perkütan
endoskopik gastrostomi (PEG) daha hızlı, daha güvenli ve daha ucuz olması
nedeniyle cerrahi gastrostomiye tercih edilir olmuştur. PEG işlemi düşük
komplikasyon oranlarına sahiptir. PEG uygulamasının, üst gastrointestinal
sistem endoskopisi eğitimi almış, tecrübeli genel cerrahi uzmanlarınca, üst
merkezlere sevk edilmeden orta düzeydeki hastanelerde de iyi sonuçlarla
uygulanabileceğini göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

PERKÜTAN ENDOSKOPİK GASTROSTOMİ

Kaynakça

• 1. Gauderer MW, Ponsky JL, Izant RJ. Gastrostomy without laparotomy: a percutaneous endoscopic technique. Journal of pediatric surgery. 1980;15(6):872-5.
• 2. Larson DE, Burton DD, Schroeder KW, DiMagno EP. Percutaneous endoscopic gastrostomy: indications, success, complications, and mortality in 314 consecutive patients. Gastroenterology. 1987;93(1):48-52.
• 3. Maple JT, Petersen BT, Baron TH, Gostout CJ, Song LMWK, Buttar NS. Direct percutaneous endoscopic jejunostomy: outcomes in 307 consecutive attempts. The American journal of gastroenterology. 2005;100(12):2681-8.
• 4. Özgüç H, Gökçe E, Altınel Y, Kırdak T. Percutaneous endoscopic gastrostomy experience in a general surgery clinic. Ulus Cerrahi Derg. 2011;27:145-8.
• 5. Erdil A, Tüzün A, Saka M, Uygun A, Güleç B, Bağcı S, et al. Perkütan endoskopik gastrostomi uygulamalarımız ve sonuçları. Gülhane Tıp Dergisi. 2001;43(4):379-83.
• 6. Karaca AS. Percutaneous Endoscopic Gastrostomy Experience Ižn A General Surgery Clinic. Journal of Clinical and Analytical Medicine. 2015;6(149):71-4.
• 7. Rimon E, Kagansky N, Levy S. Percutaneous endoscopic gastrostomy; evidence of different prognosis in various patient subgroups. Age and ageing. 2005;34(4):353-7.
• 8. Tokunaga T, Kubo T, Ryan S, Tomizawa M, Yoshida Si, Takagi K, et al. Long‐term outcome after placement of a percutaneous endoscopic gastrostomy tube. Geriatrics & gerontology international. 2008;8(1):19-23.
• 9. Cantez MS, Cantez S, Gerenli N, Ertekin V, Durmaz Ö. Perkütan endoskopik gastrostomi deneyimi 104 olgunun demografik bulguları. Türk Pediatri Arşivi. 2013;48(3).
• 10. Sharma VK, Howden CW. 3324 Antibiotic prophylaxis before percutaneous endoscopic gastrostomy prevents infection and is cost saving. Gastrointestinal Endoscopy. 2000;51(4):AB61.
• 11. Löser C, Aschl G, Hébuterne X, Mathus-Vliegen E, Muscaritoli M, Niv Y, et al. ESPEN guidelines on artificial enteral nutrition–percutaneous endoscopic gastrostomy (PEG). Clin Nutr. 2005;24(5):848-61.
• 12. Srinivasan R, Fisher RS. Early initiation of post-PEG feeding. Digestive diseases and sciences. 2000;45(10):2065-8.
• 13. Akay MA, Yayla D, Elemen L, Gürbüz N, Ekingen GY, Esen H, et al. Perkütan endoskopik gastrostomi; İki kliniğin deneyimi. Sakarya Tıp Dergisi. 2014;4(2):70-43.
• 14. Gottfried EB, Plumser AB, Clair MR. Pneumoperitoneum following percutaneous endoscopic gastrostomy: a prospective study. Gastrointestinal Endoscopy. 1986;32(6):397-9.