Amaç: Çalışma, aile hekimliği
polikliniğine başvuran hastaların antibiyotiklere dair bilgi düzeylerini ve
davranışlarını değerlendirmek amacıyla yapılmıştır.
Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı tipte olan
bu çalışma, bir ilçe devlet hastanesi aile hekimliği polikliniğine başvuran 250
kişiyle yapılmıştır. Kişilere sosyo-demografik özelliklerinin, antibiyotiklere
dair bilgi düzeylerinin ve davranışlarının değerlendirildiği 43 soruluk anket
yüz yüze uygulandı. Veri analizleri spss22.0 programında, tanımlayıcı
istatistiksel yöntemler (ortalama, standart sapma, frekans) ve ki-kare testi
kullanılarak yapıldı; p˂0,05 anlamlı kabul edildi.
Bulgular: Çalışmaya katılanların yaş
ortalaması 39,23±14,86 (min15-maks 82) idi. Sık antibiyotik kullananların oranı
%28,00 (n=70) olup %62,80’i (n=157) son bir yılda enfeksiyon geçirdiğini,
%58,80’i (n=147) en az bir kez antibiyotik kullandığını belirtti. %28,00’i
(n=70) evde yedek antibiyotik bulundururken %37,60’ı antibiyotik kullanım
amacını bilmiyordu. Kadınların erkeklere göre (p=0,02), gençlerin (p=0,010),
antibiyotik kullanım oranı yüksek bulundu. Son bir yılda reçetesiz antibiyotik
kullananların oranı %10,00 (n=25) idi. Gençlerin daha fazla reçetesiz
antibiyotik kullandığı tespit edildi (p=0,00). Antibiyotik kullanım amacını
erkekler kadınlardan daha az biliyordu (p=0,001), eğitim seviyesi düşük grup
daha fazla yanlış bilgi sahibiydi (p=0,011). En önemli bilgi kaynağı hekim
%62,40’ı (n=156) olarak görülse de yaşlılar televizyonu, genç erişkinler interneti
daha fazla kullanıyordu (p=0.08; p=0.02).
Sonuç: Çalışmaya
katılan kişilerin akılcı antibiyotik kullanımı için yeterli bilgi düzeyine
sahip olmadığı, bu durumun tutum ve davranışlarına yansıdığı belirlendi. Akılcı
antibiyotik kullanımı için en önemli unsur hekimler olup yaşa ve eğitim düzeyine
göre uygun iletişim yöntemleri kullanılacak eğitim programlarına ihtiyaç
vardır. Toplumun bilinçlendirilmesinde önemli rolü olan aile hekimlerinin
eğitimde daha aktif rol almaları uygun olacaktır.
ABSTRACT
Aim:
The aim of study is to evaluate the knowledge level and behaviors of the
patients who applied to the family practice center on antibiotics.
Materials
and Methods: This is a descriptive study. A
questionnaire with 43 questions was applied face to face evaluating the
socio-demographic characteristics of individuals, participants knowledge and
behaviors about antibiotics. Data analysis was performed by using descriptive
statistical methods (mean, standard deviation, frequency) and chi-square test
in spss22.0 program; p<0,05 was considered significant.
Findings:
Of participants, 62.80% (n = 157) stated that they had an infection in the last
year. 58.80% (n = 147) of them used antibiotics at least once. The rate of
non-prescription antibiotics use in the last one year was 10.00% (n = 25). The
most important source of information on antibiotics was seen as doctors 62.40%
(n = 156). Seniors were using television and the young adults were using the
Internet more (p = 0.08; p = 0.02).
Result:
It was determined that the participants did not have sufficient knowledge level
for rational antibiotic use and this was reflected in their behaviors.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Temmuz 2019 |
Gönderilme Tarihi | 8 Mayıs 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 52 Sayı: 2 |