Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

İstanbul İli̇nde Kadına Yöneli̇k Şi̇ddet Sıklığı Ve Kadınların Şi̇ddet Algısı

Yıl 2019, Cilt: 3 Sayı: 1, 18 - 25, 28.04.2019

Öz

Amaç: Toplumun farklı kesimlerinden kadınların şiddete maruz kalıp kalmadığı, şiddetin türü, kadınların çeşitli şiddet eylemlerine
olan bakış açıları ve toplumdaki kadına yönelik şiddet düzeyi hakkında bir veri oluşturmak ve kadına yönelik şiddetin etkili bir
biçimde önlenmesi konusunda çözümler üretmek amaçlanmıştır.

Araçlar ve Yöntem: Çalışmamız Nisan-Temmuz 2017 tarihleri arasında İstanbul Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi
bünyesindeki Aile Hekimliği Poliklinikleri‟ne başvuran 18 yaş ve üzeri, gönüllü 350 kadın dahil edilmiştir.

Bulgular: Çalışmamıza katılan kadınların, % 67.71‟i partnerinden en az bir defa şiddet gördüğünü beyan etmiş olup, %36.28‟i
fiziksel şiddete, %58.28‟i psikolojik şiddete, %40.28‟i ekonomik şiddete, %24.28‟i cinsel şiddete maruz kaldığı saptanmıştır.
Oransal olarak ilköğretim mezunu kadınlar fiziksel, psikolojik ve ekonomik şiddete en sık maruz kalan grup iken cinsel şiddete en
sık maruz kalan grubun, yüksek lisans ve doktora düzeyinde eğitim almış olan kadınlar olduğu saptanmıştır. Kadınların şiddet algısı,
hukuksal yaptırımı olan şiddet türlerine karşı daha yüksek iken hukuksal yaptırımı olmayan şiddet türlerine karşı daha düşük olduğu
tespit edilmiştir.

Sonuç: Toplumda halen kadına yönelik şiddet düzeylerinin yüksek olduğu saptanırken eğitim düzeyinin şiddet türüne ve sıklığına
etki ettiği görülmüştür. Çeşitli şiddet şekillerine ve şiddet türlerine karşı algı düzeyinin ciddi farklılıklar arz ettiği tespit edilmiştir.

Kaynakça

  • 1. WHO. World Report on Violence and Health, Geneva, 2002. Available from: URL: http://www.who.int/violence_injury_prevention/violence/world_report/en/summary_en.pdf
  • 2. T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü. Türkiye’de Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet Araştırması. Ankara: Elma Teknik Basım Matbaacılık; 2015.
  • 3. Akyüz G, Kuğu N, Doğan O, Özdemir L. Bir psikiyatri polikliniğine başvuran evli kadın hastalarda aile içi şiddet, evlilik sorunları, başvuru yakınması ve psikiyatrik tanı. Yeni Symposium 2002; 40 (2): 41–8.
  • 4. Sahin EM, Yetim D, Oyekcin DG. Rate of intimate partner violence against women and attitudes of women towards violence in Edirne Turkey. Cumhuriyet Medical Journal 2012; 34(1): 23-32.
  • 5. WHO. Multi-country study on women’s health and domestic violence against women ınitial reports on prevelance, health outcomes and women’s responses, Geneva, 2005. Available from: URL: http://www. comminit.com/en/node/221950/38 Accessed: 09.10.2018
  • 6. Krantz G, Garcia-Moreno C. Violence against women. J Epidemiol Community Health 2005; 59: 818-21.
  • 7. Çalışkan H, Çevik Eİ. Kadına yönelik şiddetin belirleyicileri: türkiye örneği. (2018). Balkan Journal of Social Sciences 2018; 14(7): 218-33
  • 8. European Union Agency for Fundamental Rights. Violence against women: an EU-wide survey. Main results report. Available from: http://fra.europa.eu/en/publication/2014/violence-against-women-eu-wide-survey-main-results-report Accessed: 24.09.2018
  • 9. Kocacık F, Doğan O. Domestic violence against women in Sivas, Turkey: survey study. Croat Med J 2006; 47: 742-9.
  • 10. Tanrıverdi G, Şıpkın S. Çanakkale'de sağlık ocaklarına başvuran kadınların eğitim durumunun şiddet görme düzeyine etkisi. Fırat Tıp Dergisi 2008; 13(3): 183-87.
  • 11. Dönmez G, Şimşek H, Günay T. Evli erkeklerde eşlerine yönelik şiddet ve ilişkili etmenler. Turkish Journal of Public Health 2012; 10(3): 151-9.
  • 12. Naçar M, Baykan Z, Poyrazoğlu S, Çetinkaya F. Kayseri ilinde iki sağlık ocağı bölgesinde kadına yönelik aile içi şiddet. TAF Preventive Medicine Bulletin 2009; 8(2): 131-8.
  • 13. Gülçür L. A Study Domestic Violence and Sexual Abuse in Ankara, Turkey. Women For Women’s Human Rights Reports No. 4, 1999. Available from: http://www.wwhr.org/images/sexualabuse.pdf Accessed: 28.09.2018
  • 14. McGee C. Childhood experiances of domestic violence. Uk: Jessica Kingley Publisher; 2003.
  • 15. Evason, E. Hidden violence: Battered women in northern Ireland. Ireland: Farset Cooperative Press; 1982.
  • 16. Riggs D, Caulfield M, Street A. Risk for domestic violence: Factors associated with perpetration and victimization. J Clin Psychol 2000; 56: 1289-316.
  • 17. Nadelson CC. Vulnerability and response to trauma in women: developmental ıssues. Textbook of psychoanalysis. US: APA Press; 1996.
  • 18. Neugebauer R. Research on intergenerational transmission of violence: the next generation. Lancet 2000; 335: 1116-17.

Frequency Of Vi̇olence Agai̇nst Women In Istanbul And Thei̇r Percepti̇on Of Vi̇olence

Yıl 2019, Cilt: 3 Sayı: 1, 18 - 25, 28.04.2019

Öz

Purpose: This research was aimed to form a data set on whether women across different social segments were exposed to violence,
types of violence, the women‟s viewpoints on various acts of violence and the current level of violence against women in the society
as well as to produce solutions to effectively prevent such violence.



Materials and Methods:
350 volunteer women with ages above 18 who applied to Family Medicine Policlinics in İstanbul
Okmeydanı Training and Research Hospital on April-July 2017 were involved in our study.



Results:
While of 67.71 of our participants stated that they were exposed to violence from their partners at least once, it was found
out that %36.28 of such violence cases were physical, %58.28 were psychological, %40.28 were economical and %24.28 were
sexual. While women with only primary school degree made up the group with the highest rate of physical, psychological and
economic violence, it was discovered that the women with master‟s degree or Ph.D. were the ones facing sexual violence most.
While women‟s perception level of violence against types which were legally challengeable was recorded higher, such perception
level was observed to be lower against violence types where no clear legal remedy exists as per the legislation.



Conclusion:
As it was found out that the level of violence against women was still high in the society, education level was
recognized to determine the type and frequency of violence as well. It was also observed that perception levels of various forms and
types of violence substantially differed.



Kaynakça

  • 1. WHO. World Report on Violence and Health, Geneva, 2002. Available from: URL: http://www.who.int/violence_injury_prevention/violence/world_report/en/summary_en.pdf
  • 2. T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü. Türkiye’de Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet Araştırması. Ankara: Elma Teknik Basım Matbaacılık; 2015.
  • 3. Akyüz G, Kuğu N, Doğan O, Özdemir L. Bir psikiyatri polikliniğine başvuran evli kadın hastalarda aile içi şiddet, evlilik sorunları, başvuru yakınması ve psikiyatrik tanı. Yeni Symposium 2002; 40 (2): 41–8.
  • 4. Sahin EM, Yetim D, Oyekcin DG. Rate of intimate partner violence against women and attitudes of women towards violence in Edirne Turkey. Cumhuriyet Medical Journal 2012; 34(1): 23-32.
  • 5. WHO. Multi-country study on women’s health and domestic violence against women ınitial reports on prevelance, health outcomes and women’s responses, Geneva, 2005. Available from: URL: http://www. comminit.com/en/node/221950/38 Accessed: 09.10.2018
  • 6. Krantz G, Garcia-Moreno C. Violence against women. J Epidemiol Community Health 2005; 59: 818-21.
  • 7. Çalışkan H, Çevik Eİ. Kadına yönelik şiddetin belirleyicileri: türkiye örneği. (2018). Balkan Journal of Social Sciences 2018; 14(7): 218-33
  • 8. European Union Agency for Fundamental Rights. Violence against women: an EU-wide survey. Main results report. Available from: http://fra.europa.eu/en/publication/2014/violence-against-women-eu-wide-survey-main-results-report Accessed: 24.09.2018
  • 9. Kocacık F, Doğan O. Domestic violence against women in Sivas, Turkey: survey study. Croat Med J 2006; 47: 742-9.
  • 10. Tanrıverdi G, Şıpkın S. Çanakkale'de sağlık ocaklarına başvuran kadınların eğitim durumunun şiddet görme düzeyine etkisi. Fırat Tıp Dergisi 2008; 13(3): 183-87.
  • 11. Dönmez G, Şimşek H, Günay T. Evli erkeklerde eşlerine yönelik şiddet ve ilişkili etmenler. Turkish Journal of Public Health 2012; 10(3): 151-9.
  • 12. Naçar M, Baykan Z, Poyrazoğlu S, Çetinkaya F. Kayseri ilinde iki sağlık ocağı bölgesinde kadına yönelik aile içi şiddet. TAF Preventive Medicine Bulletin 2009; 8(2): 131-8.
  • 13. Gülçür L. A Study Domestic Violence and Sexual Abuse in Ankara, Turkey. Women For Women’s Human Rights Reports No. 4, 1999. Available from: http://www.wwhr.org/images/sexualabuse.pdf Accessed: 28.09.2018
  • 14. McGee C. Childhood experiances of domestic violence. Uk: Jessica Kingley Publisher; 2003.
  • 15. Evason, E. Hidden violence: Battered women in northern Ireland. Ireland: Farset Cooperative Press; 1982.
  • 16. Riggs D, Caulfield M, Street A. Risk for domestic violence: Factors associated with perpetration and victimization. J Clin Psychol 2000; 56: 1289-316.
  • 17. Nadelson CC. Vulnerability and response to trauma in women: developmental ıssues. Textbook of psychoanalysis. US: APA Press; 1996.
  • 18. Neugebauer R. Research on intergenerational transmission of violence: the next generation. Lancet 2000; 335: 1116-17.
Toplam 18 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Klinik Tıp Bilimleri
Bölüm Bilimsel Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Mehmet Ziya Gençer 0000-0003-0937-2778

Ege Ağırman 0000-0001-5361-184X

Seçil Arıca 0000-0003-0135-6909

Yayımlanma Tarihi 28 Nisan 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 3 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Gençer, M. Z., Ağırman, E., & Arıca, S. (2019). İstanbul İli̇nde Kadına Yöneli̇k Şi̇ddet Sıklığı Ve Kadınların Şi̇ddet Algısı. Ahi Evran Medical Journal, 3(1), 18-25.
AMA Gençer MZ, Ağırman E, Arıca S. İstanbul İli̇nde Kadına Yöneli̇k Şi̇ddet Sıklığı Ve Kadınların Şi̇ddet Algısı. Ahi Evran Med J. Nisan 2019;3(1):18-25.
Chicago Gençer, Mehmet Ziya, Ege Ağırman, ve Seçil Arıca. “İstanbul İli̇nde Kadına Yöneli̇k Şi̇ddet Sıklığı Ve Kadınların Şi̇ddet Algısı”. Ahi Evran Medical Journal 3, sy. 1 (Nisan 2019): 18-25.
EndNote Gençer MZ, Ağırman E, Arıca S (01 Nisan 2019) İstanbul İli̇nde Kadına Yöneli̇k Şi̇ddet Sıklığı Ve Kadınların Şi̇ddet Algısı. Ahi Evran Medical Journal 3 1 18–25.
IEEE M. Z. Gençer, E. Ağırman, ve S. Arıca, “İstanbul İli̇nde Kadına Yöneli̇k Şi̇ddet Sıklığı Ve Kadınların Şi̇ddet Algısı”, Ahi Evran Med J, c. 3, sy. 1, ss. 18–25, 2019.
ISNAD Gençer, Mehmet Ziya vd. “İstanbul İli̇nde Kadına Yöneli̇k Şi̇ddet Sıklığı Ve Kadınların Şi̇ddet Algısı”. Ahi Evran Medical Journal 3/1 (Nisan 2019), 18-25.
JAMA Gençer MZ, Ağırman E, Arıca S. İstanbul İli̇nde Kadına Yöneli̇k Şi̇ddet Sıklığı Ve Kadınların Şi̇ddet Algısı. Ahi Evran Med J. 2019;3:18–25.
MLA Gençer, Mehmet Ziya vd. “İstanbul İli̇nde Kadına Yöneli̇k Şi̇ddet Sıklığı Ve Kadınların Şi̇ddet Algısı”. Ahi Evran Medical Journal, c. 3, sy. 1, 2019, ss. 18-25.
Vancouver Gençer MZ, Ağırman E, Arıca S. İstanbul İli̇nde Kadına Yöneli̇k Şi̇ddet Sıklığı Ve Kadınların Şi̇ddet Algısı. Ahi Evran Med J. 2019;3(1):18-25.

Dergimiz, ULAKBİM TR Dizin, DOAJ, Index Copernicus, EBSCO ve Türkiye Atıf Dizini (Turkiye Citation Index)' de indekslenmektedir. Ahi Evran Tıp dergisi süreli bilimsel yayındır. Kaynak gösterilmeden kullanılamaz. Makalelerin sorumlulukları yazarlara aittir.

Creative Commons Lisansı
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.