Oral culture is the collective memory products of a nation from the past to the present. Narrative genres are an important carrier in the transfer of memory products from generation to generation. The framework of cultural heritage is determined by the oral and written memory products of the society. These products produced by the society can be transferred from generation to generation through literary texts. In the process of transmission of folklore products, context-centered research of the product reveals the need for a multi-faceted approach to folk narratives. The joke genre is among the elements of oral culture that reflect the cultural values of the society in a short and concise manner. İncili Çavuş is a joke hero whose life is not clearly known and who is thought to have lived around the palace during the Ottoman Empire. The perception of reality in his works is more intense than other joke heroes in terms of conveying the sociological situation of the period. Examining İncili Çavuş and his joke narratives in this context is very important in terms of revealing the context in which folklore elements are formed and their contribution to tradition.
This study, which aims to contextualize the analysis of space in İncili Çavuş's works, aims to contribute to the continuation of the tradition by classifying the historical places and elements that serve to enrich the identity of the city during the Ottoman period depending on the performance theory. Thus, a total of 100 Bibles compiled from different sources
Kültürel mirasın çerçevesini, toplumun sahip olduğu sözlü ve yazılı hafıza ürünleri belirlemektedir. Sözlü kültür, bir milletin geçmişten günümüze değin sahip olduğu kollektif bellek ürünleridir. Bellek ürünlerinin nesilden nesile aktarılmasında anlatı türleri önemli bir taşıyıcı konumundadır. Toplumun üretmiş olduğu bu ürünler, edebî metinler aracılığıyla kuşaktan kuşağa aktarılabilmektedir. Halkbilimi ürünlerinin aktarım sürecinde ürünün bağlam merkezli araştırılması, halk anlatılarının çok yönlü ele alınma gereksinimini de ortaya koymaktadır. Fıkra türü, toplumun kültürel değerlerini kısa ve öz bir biçimde yansıtan sözlü kültür unsurları arasındadır. İncili Çavuş, yaşamı hakkında net bir bilgi bulunmayan, Osmanlı devleti zamanında saray çevresinde yaşadığı düşünülen bir fıkra kahramanıdır. Onun eserlerinde var olan gerçeklik algısı, dönemin sosyolojik durumunu aktarması açısından diğer fıkra kahramanlarına nazaran daha belirgindir. Onun fıkralarında mekân algısı kollektif birlikteliği bütünleyen gerçekliktedir. İncili Çavuş ve ona bağlı gelişen fıkra anlatılarını bu minvalde incelemek, halkbilimi unsurlarının oluştuğu bağlamı ve geleneğe katkısını ortaya koymak açısından oldukça önemlidir.
İncili Çavuş’un eserlerinde mekân incelemesinin bağlamsal açıdan ele alınmasının amaçlandığı bu çalışma, Osmanlı devleti döneminde kentin kimliğinin zenginleşmesine hizmet eden tarihî mekân ve unsurların performans teoriye bağlı olarak tasnif edilerek geleneğin sürdürülebilmesine katkı sağlama amacındadır. Böylece çeşitli kaynaklardan istifade edilen toplam 100 adet İncili Çavuş fıkrası çalışmanın örneklemini oluşturmaktadır. Çalışmada fıkra metinlerinin seçiminde (Yıldırım 1999), (Koz 1992), (Akçar 2010), (Turan, 2018) adlı çalışmalardan yararlanılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Türk Dili ve Edebiyatı (Diğer) |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Kasım 2024 |
Gönderilme Tarihi | 3 Temmuz 2024 |
Kabul Tarihi | 20 Kasım 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 10 Sayı: 3 |