Retrospective analyses of 225 patients with liver cirrhosis: A single center experience

Yıl 2017, Cilt: 16 Sayı: 2, 47 - 53, 29.09.2017

Ferit Çelik Fatih Tekin Nalan Gülşen Ünal Ömer Özütemiz

https://doi.org/10.17941/agd.336945

Cited By: 1

Öz

Background and Aims: The aim of this study was to evaluate our hospitalized patients with liver cirrhosis regarding hospitalization indications and general features. Materials and Methods: Two hundred and fifty-fıve patients with cirrhosis who were hospitalized between December 2011 and May 2013 were evaluated retrospectively in this study. The inclusion criteria were history of hospitalization, diagnosis either before or during hospitalization, being older than 18 years of age and having complete medical data. The exclusion criteria were outpatient cases, presence of noncirrhotic portal hypertension, being younger than 18 years of age, and having incomplete medical data. Results: Thirty patients were excluded from the study due to insufficient medical data; hence, the study included 225 cases. Most patients were male (70.2%), and the mean age was 62 years for males and 67 years for females. The most frequent hospitalization indications were hepatocellular carcinoma for further interventional treatments (21.8%), hepatic encephalopathy (21.3%), ascites of unknown etiology (20.4%), and variceal bleeding (13.8%). The etiological factors for cirrhosis were hepatitis B virus (32.8%), hepatitis C virus (21.3%), cryptogenic (20%), and alcohol (18.2%). Varices were found in most patients (83.6%). Most patients were in Child-Turcotte-Pugh classes B and C (77.3%). The majority of patients (64%) had ascites. The serum-ascites albumin gradient was ≥1.1 in 95% of patients with ascites. Spontaneous ascites infection was found in 8% of patients who underwent ascitic fluid examination, and mostly cultured negative for neutrocytic ascites (65%). Overall, 26 (11.6%) patients died during hospitalization. Conclusion: Interventional treatments for hepatocellular carcinoma has become one of the most important hospitalization indications for patients with cirrhosis in our tertiary medical center.

Anahtar Kelimeler

Cirrhosis, hospitalization, indication

Karaciğer sirozlu 225 hastanın retrospektif irdelenmesi: Tek merkez deneyimi

Öz

Giriş ve Amaç: Bu çalışmanın amacı kliniğimizde yatmış olan karaciğer sirozlu hastalarımızın yatış endikasyonlarını ve genel özelliklerini irdelemektir. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada, Aralık 2011 ve Mayıs 2013 tarihleri arasında kliniğimizde yatan 255 hasta retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Çalışmaya alınma kriterleri; hastanede yatmış olmak, yatış öncesinde veya yatış sırasında karaciğer sirozu tanısı almış olmak, 18 yaş üstü olmak ve tıbbi verilerine tam olarak ulaşılabiliyor olmak iken dışlama kriterleri ise; ayaktan başvuran hastalar, siroz dışı portal hipertansiyon varlığı, 18 yaş altı olmak ve tıbbi verilerinde eksiklik olması olarak belirlenmiştir. Bulgular: Otuz hastanın verileri tam olmadığı için çalışmadan dışlanmış olup çalışmaya 225 hasta dahil edilmiştir. Hastaların çoğunu erkekler (%70.2) oluştururken erkeklerin ortalama yaşı 62, kadınların ortalama yaşı 67 bulunmuştur. Başlıca yatış nedenleri ileri girişimsel tedavi amacıyla hepatosellüler kanser (%21.8), hepatik ensefalopati (%21.3), asit etiyolojisini araştırmak (%20.4) ve varis kanaması (%13.8) olarak tespit edilmiştir. Etiyolojileri incelendiğinde hepatit B virüsü ilk sırayı alırken (%32.8), bunu sırasıyla hepatit C virüsü (%21.3), kriptojenik (%20) ve alkole bağlı nedenler (%18.2) izlemiştir. Hastalarımızın çoğunda (%83.6) varis saptanmıştır. Hastalarımızın büyük bölümünü (%77.3) Child-Turcotte-Pugh skoru B ve C hastaları oluşturmuş, büyük bir çoğunluğunda (%64) asit saptanmıştır. Asitli olguların %95’inde serum asit albümin gradientinin ≥1.1 olduğu görülmüştür. Asit ponksiyonu yapılan hastalarımızın %8’inde spontan asit enfeksiyonu saptanmış, büyük bir çoğunluğunun (%65) kültür negatif nötrositik asit olduğu görülmüştür. Toplamda 26 (%11.6) hasta yattığı süre içerisinde kaybedilmiştir. Sonuç: Üçüncü basamak sağlık merkezi olan hastanemizde hepatosellüler karsinomaya uygulanan girişimsel tedavi işlemleri siroz hastalarında en önemli yatış nedenlerinden birisi haline gelmiştir.

Anahtar Kelimeler

Siroz, hospitalizasyon, endikasyon

Kaynakça

• Roguin A. Rene Theophile Hyacinthe Laennec (1781-1826): the man behind the stethoscope. Clin Med Res 2006; 4: 230-5. 2. Ozer B, Serin E, Yilmaz U, ve ark. Clinicopathologic features and risk factors for hepatocellular carcinoma: results from a single center in southern Turkey. Turk J Gastroenterol 2003; 14: 85-90. 3. Bayan K, Yilmaz S, Tuzun Y, ve ark. Epidemiologicial and clinical aspects of liver cirrhosis in adult patients living in Southeastern Anatolia: leading role of HBV in 505 cases. Hepatogastroenterology 2007; 54: 2198- 202. 4. Ökten A,Yalçın Y, Yıldız C, ve ark. Karaciğer sirozu: 620 vakanın analizi. Istanbul Tıp Fak Mecm 1981; 44: 229-304. 5. Ökten A, Acar A, Çakaloğlu Y, ve ark. Karaciğer sirozunun etiyolojisi (1052 vakanın analizi). Türkiye Klinikleri J 1995; 6: 45-9. 6. Ökten A. Türkiyede kronik hepatit, siroz ve hepatosellüler karsinoma etyolojisi. Güncel Gastroenteroloji 2003; 7: 187-91. 7. Anderson RN, Smith BL. “Deaths: leading causes for 2001”. National vital statistics reports: from the Centers for Disease Control and Prevetion, National Center for Health Statistics, National Vital Statistics System 2003; 52(9): 1-85. 8. Ulusal Hastalık Yükü ve Maliyet-Etkililik Projesi.Hastalık Yükü Final Raporu. T.C. Sağlık Bakanlığı, Aralık 2004. 9. Child CG, Turcotte JG. Surgery and portal hypertension. Major Probl Clin Surg 1964; 1: 1-85. 10. Arroyo V, Gines P, Gerbes A L, ve ark. Definition and diagnostic criteria of refractory ascites and hepatorenal syndrome in cirrhosis. International Ascites Club. Hepatology 1996; 23: 164-76. 11. Runyon BA. Pathogenesis and diagnosis of spontaneous bacterial peritonitis in cirrhosis. In: Rodes J, Arrovo V, eds. Therapy in liver disease. Barcelona: Doyma, 1992: 388-96. 12. Ghassemi S, Garcia-Tsao G. Prevention and treatment of infections in patients with cirrhosis. Best Practice and Research Clinical Gastroenterology 2007; 21: 77-95. 13. Ferenci P, Lockwood A, Mullen K, ve ark. Hepatic encephalopathy- definition, nomenclature, diagnosis, and quantification: Final report of the workingparty at the 11th World Congresses of Gastroenterology, Vienna, 1998. Hepatology 2002; 35: 716-21. 14. Carr RM, Oranu A, Khungar V. Nonalcoholic Fatty Liver Disease: Pathophysiology and Management. Gastroenterol Clin North Am 2016; 45: 639-52. 15. Lallukka S, Yki-Järvinen H. Non-alcoholic fatty liver disease and risk of type 2 diabetes. Best Pract Res Clin Endocrinol Metab 2016; 30: 385-95. 16. Sayiner M, Koenig A, Henry L, ve ark. Epidemiology of Nonalcoholic Fatty Liver Disease and Nonalcoholic Steatohepatitis in the United States and the Rest of the World. Clin Liver Dis 2016; 20: 205-14. 17. Satman I, Yilmaz T, Sengül A, ve ark. Population-based study of diabetes and risk characteristics in Turkey: results of the turkish diabetes epidemiology study (TURDEP). Diabetes Care 2002; 25: 1551-6. 18. Satman I, Omer B, Tutuncu Y, ve ark. TURDEP-II Study Group. Twelve-year trends in the prevalence and risk factors of diabetes and prediabetes in Turkish adults. Eur J Epidemiol 2013; 28: 169-80. 19. Yurdaydın C. Epidemiology of chronic hepatitis and cirrhosis in Turkey. Viral Hepatitis Prevention Board Meeting, Istanbul, Nov 12-13, 2009. 20. Oruç N, Özütemiz Ö, Ersöz G, ve ark. Karaciğer sirozunda safra kesesi taşı prevalansı. Akademik Gastroenteroloji Dergisi 2008; 7: 87-90. 21. Chen CJ, Yang HI, Su J, ve ark. REVEAL-HBV Study Group. Risk of hepatocellular carcinoma across a biological gradient of serum hepatitis B virus DNA level. JAMA 2006; 295: 65-73. 22. Chen CJ; Yang HI; Su J, ve ark. Risk of hepatocellular carcinoma across a biological gradient of serum hepatitis B virus DNA level. JAMA 2006; 295: 65-73. 23. Yang HI; Lu SN; Liaw YF, ve ark. Hepatitis B e antigen and the risk of hepatocellular carcinoma. N Engl J Med 2002; 347: 168-169. 24. Bruce A. Runyon. Ascites and Spontaneous Bacterial Peritonitis. In: Sleisenger and Fordran’s Gastrointestinal and Liver Disease, Vol. 2, 9th edn. Section IX (Liver)/Chapter 91. Saunders Company, 2010: 1517-41. 25. Such J, Runyon BA. Spontaneous bacterial peritonitis. Clin Infect Dis 1998; 27: 669-76. 26. Bernardi M. Spontaneous bacterial peritonitis: from pathopysiology to prevention. Intern Emerg Med 2010; 5(Suppl 1): S37-S44. 27. Soriano Gi Esparcia O, Montemayor M, ve ark. Bacterial DNA in diagnosis of spontaneous bacterial peritonitis. Aliment Pharmacol Ther 2011; 33: 275-84. 28. Appenrodt B, Lehmann LE, Thyssen L, ve ark. Is detection of bacterial DNA in ascitic fluid of clinical relevance? Eur J Gastroenterol Hepatol 2010; 22: 1487-94.