Makalemizde, hadisçilerle tarihçi ve edebiyatçıların sağlam nüsha oluşturma
ilkeleri, nüshaların tashihi, tamiri, çoğaltılması ve çoğaltılan bu metinlerin
sonraki nesillere sağlam bir şekilde aktarılması bağlamında mukayeseli bir
şekilde ele alınmıştır.
Bilindiği üzere zabt veya tesbit yönünden yeterli çaba gösterilmemiş olan
metinler, hadisçilere göre güvenilmez olarak addedilir veya bu hususta
gösterilen çabaların derecesine göre güvenilirlik kazanır. İşte bu temel ilke
sebebiyle hadisçiler sağlam bir hadis nüshasının nasıl oluşturulacağını ve
bunun ilkelerinin neler olduğunu derinlemesine tartışmışlardır. Onların ortaya
koyduğu ilkeler sadece hadis literatürünü değil; tarih, edebiyat ve metne
dayalı ilimlerin ilkelerinin oluşmasında da etkili olmuştur. Nitekim modern
tarih araştırmalarında ele alınan metin tenkidi diğer bir adıyla iç ve dış
tenkit yöntemleri ile hadisçilerin ortaya koyduğu yöntemler
karşılaştırıldığında etkinin boyutu ortaya çıkmaktadır. Ayrıca hadisçilerin
kullandıkları isnad sistemi, hadis sema‘ ve imlâ yöntemleri, nüshalara düşülen
icâzet ve sema‘ kayıtları vd. birçok yöntemin diğer alanlarda kullanılmayan
yöntemler olduğu görülmektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Sayı: 5 |