PERSONALİZATİON AND EMBODİMENT İN IBN HAMDIS’S POETRY

Yıl 2024, Cilt: 10 Sayı: 15, 102 - 117, 31.12.2024

Selman İhtiyar , Nusrettin Bolelli

Öz

This research studies the terms personification and personification in the poems of Ibn Hamdis, due to their extreme importance in his poetry. They take their place in the artistic construction of his poems, because of the connotations they carry that enable the poet to express his deep emotions, especially since we find when diving into the poet’s poetry the bifurcation of saturated rhetorical images. With these two terms in his poetry, this research aims to study the problem of the artistic use of personification and personification in constructing his poems artistically and semantically, while noting the diversity surrounding that use in the methods of artistic use of them in his poetry. Therefore, this research is concerned with images full of the vitality of personification and personification and their impact on building imagination. According to Ibn Hamdis, this requires deep contemplation that calls for knowing the purpose of the poet’s employment of these two artistic elements in his poetic texts, measuring their artistic performance, and knowing the extent of their influence on the creative level in the text. Accordingly, we seek to monitor these two terms in his poems. The aspect of semantic formation; Let us know their semantic impact in enriching his poetry. The most important thing that prompted us to choose this title is that no previous study has dealt with the subject of personification and personification in Ibn Hamdis’s poetry, despite their importance in his poetry.

Anahtar Kelimeler

Poetry, Ibn Hamdis, Embodiment, Diagnosis, Metaphorical significance, Artistic doctrine.

التجسيد والتشخيص في أشعار ابن حمديس

Öz

يدرس هذا البحث مصطلحي التجسيد والتشخيص في قصائد ابن حمديس، نظراً لأهميتهما البالغة في شعره، فهما يأخذان حيزهما في البناء الفني في قصائده، لما يحملانه من دلالات تمكّن الشاعر من التعبير عن عواطفه العميقة، ولاسيما أننا نجد عند الغوص في ديوان الشاعر تشعُّبَ الصور البلاغية المشبعة بهذين المصطلحين في شعره، ويهدف هذا البحث إلى دراسة إشكالية الاستخدام الفني للتجسيد والتشخيص في بناء أشعاره فنيًّا ودلاليًّا، مع ملاحظة ما يكتنف ذلك الاستعمال من التنوع في طرائق الاستخدام الفني لهما في شعره، ولذلك يهتم هذا البحث بالصور المفعمة بحيوية التجسيد والتشخيص، وأثرهما في لأشعاره، وهذا يحتاج إلى التأمل العميق الذي يستدعي معرفة الغاية من توظيف الشاعر لهذين العنصرين الفنيين في نصوصه الشعرية، وقياس الأداء الفني لهما، ومعرفة ما مدى تأثيرهما في المستوى الإبداعي في النص، وبناءً على ذلك نسعى إلى أن نرصد هذين المصطلحين في قصائده من جهة التشكيل الدلالي؛ لنعرفَ أثرهما الدلالي في إثراء شعره، وأهم ما دفعنا إلى اختيار هذا العنوان أنه ما من دراسة سابقة تناولت موضوع التجسيد والتشخيص في شعر ابن حمديس، على الرغم من أهميتهما في شعره.

Anahtar Kelimeler

الشعر, ابن حمديس, التجسيد, التشخيص, الدلالة المجازية, المذهب الفني

İBN HAMDÎS'İN ŞİİRLERİNDE TECSÎD VE TEŞHİS

Öz

Bu araştırma, İbn Hamdîs'in şiirlerindeki tecsîd ve teşhis kavramlarını incelemektedir. Çünkü bu kavramlar, onun şiirinde büyük öneme sahiptir. Bu kavramlar, şairin derin duygularını ifade etmesini sağlayan delaletler içerir ve şairin eserlerinde sanatsal yapıda yer alırlar. Şairin divanına baktığımızda, bu kavramlara ilişkin çeşitli belağî imgeler buluruz. Bu araştırma, tecsîd ve teşhisin İbn Hamdîs'in şiirlerindeki sanatsal ve anlamsal yapıya katkısını incelemeyi amaçlamaktadır. Araştırma, bu kavramların sanatsal kullanımdaki çeşitliliğini dikkate alarak söz konusu şiirler üzerindeki etkisinin önemini vurgular. Bunun için derinlemesine bir düşünme gerektiren bu araştırma, şairin bu sanatsal öğeleri eserlerinde neden kullandığını anlamayı, onların sanatsal boyutunu değerlendirmeyi ve yaratıcılık düzeyine etkisini belirlemeye çalışmaktadır. Bu konuyu seçmemizin nedeni, İbn Hamdîs'in şiirinde tecsîd ve teşhis kavramlarının son derece önem arz etmesine rağmen bu konuyu ele alan herhangi bir çalmanın yapılmamış olmasıdır.

Anahtar Kelimeler

Şiir, İbn Hamdîs, Tecsîd, Teşhis, Mecazi Delalet.

Kaynakça

• İhtiyar, Usame. Cemheretü Eş'ari's-Sakaliyyîn. Beyrut: Dâru'l-Müktebes, 2016.
• İhtiyar, Usame. el-İksâ' ve'l-İbdâ' fî Edebi'l-Endelusî. Ankara: İlahiyat, 2023.
• İbnü'l-Esîr, el-Meselü's-Sair fî Edebi'l-Kâtib ve'ş-Şâir. nşr. Ahmed el-Hüfî-Bedevî Tabâne. Kahire: Dâru'l-Nakdati'l-İslâmiyye, 1999.
• el-Câhiz, Ebû Osmân Amr b. Bahr b. Mahbûb el-Kinânî. el-Beyân ve't-Tebyin. Beyrut: Dâru ve Mektebetu'l-Hilâl, 2002.
• el-Cürcânî, Ebû Bekr Abdülkâhir b. Abdirrahmân b. Muhammed. el-Vesâta beyne'l- Mütenebbi ve Husûmihi. nşr. Muhammad Ebû'l-Fazl İbrahim-Ali Muhammed el-Beccavî. Mısır: Îsa el-Bâbî el-Halebî ve Şurekauhu, 1918.
• İbn Hamdîs, Ebû Muhammed Abdülcebbâr b. Ebî Bekr b. Muhammed es-Sıkıllî. Dîvânü İbn Hamdîs, nşr. İhsân ‘Abbâs. Beyrut: Dâru's-Sâdır, 1998.
• İbn Reşîḳ, Ebû Alî el-Hasen b. Reşîḳ el-Ezdî el-Mesîlî el-Kayrevânî. el-ʿUmde fî Meḥâsini’ş-Şir ve Âdâbihi ve Naḳdihi, nşr. Muhammed Muhittin Abdulhamid. Beyrut: Dâru'l-Cil, 1981.
• Şelebi, Sadettin İsmail. İbn Hamdîs es-Sıkıllî Hayatü'hü Min Şiʿrihi. Kahire: Garib, 1977.
• Abbas, İhsan. el-Arab fî Sıkıllıya. Beyrut: Dâru's-Sekâfe, 1975.
• Abdu n-Nur, Cabbur. el-Mu'cemü'l-Edebi. Beyrut: Darü'l-İlm li'l-Melayin, 1984.
• el-Askerî, Ebû Hilâl el-Hasen b. Abdillâh b. Sehl. Kitâbü’s-Ṣınâʿateyn, nşr. Muhammad Ebü'l-Fazl İbrahim-Ali Muhammed el-Beccavi. Beyrut: Mektebetü′l-Asriyye, 1999.
• Anan, Muhammad Abdullah. Devletü'l-İslâm fi'l-Endelüs. Kahire: Mektebetü'l-Hanci, 1997.
• İbn Fâris, Ebü’l-Hüseyn Ahmed b. Fâris b. Zekeriyyâ b. Muhammed er-Râzî el-Kazvînî. Mu'cemü Mekayîsi'l-Luga, nşr. Abdusselam Muhammed Harun. Şam: Darü'l-Fikr, 1979.
• Kabayle, Hamid. es-suretü'l-beyaniye fi'l-medhati'l-nebeviyye inda Hassân bin Sâbit. Cezayir: merkezu'l-kutub, 2002.
• İbn Kuteybe, Ebû Muhammed Abdullah b. Müslim b. Kuteybe ed-Dîneverî. Te'vîlü müşkili'l-kur'ân, nşr. İbrahim Şemseddin. Beyrut: Darü'l-Kütübi'l-İlmiyye, 2014.
• Kutub, Seyyid. et-Tesvîrü'l-fennî fi'l-Ḳurʾân. Kahire: Müessetü'l-Maarif, 1974.
• Kavkaz, Nevvaf. Nazariyat'l-Taşkil'l-İstiari fi el-Belağati ve'n-Nakd. Ürdün: Visaret's-Sakafe, 2000.
• İbn Manzur, Ebu'l-Fadl Cemal ed-Din Muhammad ibn Makram ibn Ali el-Ansari. Lisanu'l-arab. Beyrut: Dar Sader, 3.Cilt, 1993.
• Muvafi, Osman. Min Kadaya eş-Şi'r ven'Nesr fi en-Nakdi'l-Arabi'l-Kadim. Mısır: Daru'l-Ma'arif'l-Camiyye, 2.Cilt, 1983.
• Nasr, Atef Cude. el-Heyal Mefhumuhu ve'Vazaifuhu. Kahire: el-Amah lil-Kutub, Kahire, 1984.
• İbn Vahb, İshak b. İbrahim b. Suleyman. el-Burhan fi Vacuh,'l-Beyan, nşr. Hafni Muhammad Şeref. Kahire: Mektabetu'ş-Şebab, 1974.
• Vehbe, Mecdi el-Muhendis Kemal. Mu'camu'l-Mustalahat'l-Arabiyye fi el-Luğa ve'l-Adeb. Beyrut: Metbaatu'l-Lübnan, 1984.
• el-Yazeci, Nasif. Divanu'l-Mutenebbi el-Arif el-Tayyib bi Şarhi Divani Abi't-Tayyib. Beyrut: Matbaatu'l-Kiddis, 1882.
• Yasuf, Ahmed. Cemaliyyatu'l-Mufedeti'l-Kur'aniyye. Şam: Daru'l-Mektebi, 1999.
• Osman, Abdulfettah Muhammed. el-Suretu'l-Fenniyetu fi Şi'ri Şevki el-Ğinai, el-Heyetu'l-Mısriyyet'l-Ammatu lil-Kitab, 2019.