EVALUATION OF THE BENEFITS PROVIDED BY SOCIAL INSTITUTIONS IN TERMS OF THE REGIME OF PARTICIPATION IN ACQUIRED PROPERTY IN THE CONTEXT OF RATIO LEGIS WITH DE LEGE LATA AND DE LEGE FERENDA ASPECTS

Yıl 2023, , 523 - 542, 24.04.2023

Sedat Sezgin

https://doi.org/10.34246/ahbvuhfd.1207666

Öz

In our study, the benefits provided to the parties by social security or social welfare institutions and organizations or by funds and similar funds established for the purpose of providing assistance to the personnel within the regime of participation in acquired property, which is accepted as the legal property regime in the Turkish Civil Code No. 4721, which entered into force in 2002, are critically examined in terms of de lege lata and de lege ferenda. In this context, the ratio legis of Article 219 of the Turkish Civil Code No. 4721 has been analyzed and solutions have been tried to be offered in connection with the different opinions in the doctrine. The changes between the Turkish Civil Code No. 743 and the Turkish Civil Code No. 4721 are evaluated by explaining the acquired property and personal property aspects of the relevant acquisitions.

Anahtar Kelimeler

De Lege Lata, De Lege Ferenda, Ratio Legis, Social Benefits, Regime Of Participation In Acquired Property

EDİNİLMİŞ MALLARA KATILMA REJİMİNE GÖRE SOSYAL KURUMLARCA SAĞLANAN KAZANIMLARIN YENİDEN DEĞERLENDİRİLMESİ

Öz

Çalışmamızda 2002 yılında yürürlüğe giren 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nda yasal mal rejimi olarak kabul edilen edinilmiş mallara katılma rejimi içerisinde taraflara sosyal güvenlik veya sosyal yardım kurum ve kuruluşlarının ya da personele yardım amacı ile kurulan sandık ve benzerleri tarafından sağlanan kazanımlar, de lege lata ve de lege ferenda bakımından eleştirel bir bakış açısıyla ele alınmıştır. Bu kapsamda 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu madde 219 hükmünün ratio legisi irdelenmiştir ve doktrindeki farklı görüşlerle bağlantılı olarak çözüm önerileri sunulmaya çalışılmıştır. İlgili kazanımların edinilmiş mal ve kişisel mal görünümleri açıklanarak 743 sayılı Türk Kanunu Medenisi ile 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu arasındaki değişiklikler değerlendirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Sosyal Kazanımlar, Edinilmiş Mallara Katılma Rejimi, De Lege Lata, De Lege Ferenda, Ratio Legis

Kaynakça

• Acabey M B, “Edinilmis Mallara Katılma Rejiminde Mal Grupları-İspat Kuralları ve Eşlerin Paylı Mülkiyeti Altındaki Mallara İlişkin Düzenlemeler”, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 9(Özel Sayı), 2007, s. 491 – 534.
• Acar F, Aile Hukukumuzda Aile Konutu Mal Rejimleri ve Eşin Yasal Miras Payı, 6. Baskı, Seçkin Yayıncılık, 2021.
• Aydos O S, “Eşlerin Geçmişe Etkili Mal Rejimi Sözleşmesi Yapabilmesi (4722 sayılı Kanun m. 10/III)”, Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, 3(22), 2016, s. 383-393.
• Demir M, “Türk Medeni Kanunu’na Göre Edinilmiş Mallara Katılma Rejiminde Değer Artış Payı Ve Denkleştirme Alacağı”, TBB Dergisi, 61, 2005, s. 292-303.
• Erdem M / Makaracı BAŞAK A, Aile Hukuku, Seçkin Yayıncılık, 2022.
• Gençcan Ö U, Mal Rejimleri Hukuku, Yetkin Yayınları, 2007.
• Gümüş M A, Teori ve Uygulamada Evliliğin Genel Hükümleri ve Mal Rejimleri (TMK m. 185 – 281), Vedat Kitapçılık, 2008.
• Güvenç Ö/ Yazıcı A N M, “Edinilmiş Mallara Katılma Rejiminin Sözleşmeyle Başka Bir Mal Rejiminin Kabulü İle Sona Ermesi Hâlinde Artık Değere Katılma Esasını Değiştiren Anlaşmaların Geçerliliği”, Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 25(4), 2021, s. 125-169.
• Karamercan F, Edinilmiş Mallara Katılma Rejiminde Eşin Üçüncü Kişilere Karşı Dava Hakkı, 3. Baskı, Seçkin Yayıncılık, 2022.
• Kılıç S, Edinilmiş Mallara Katılma Rejimindeki Malvarlığı Değerleri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2017.
• Kılıçoğlu A M, Edinilmiş Mallara Katılma Rejimi, 2. Baskı, Turhan Kitabevi, Ankara 2002.
• Özdamar, D, Yasal Mal Rejimi Ve Tasfiyesi, 7. Baskı, Seçkin Yayıncılık, 2022.
• Özer Deniz M, Edinilmiş Mallara Katılma Rejiminin Sona Ermesi ve Tasfiyesi, Vedat Kitapçılık, 2016.
• Özuğur A İ, Mal Rejimleri, 8. Baskı, Seçkin Yayıncılık, 2015.
• Polater S, “İsviçre Medeni Kanunu İle Karşılaştırmalı Olarak Türk Hukukunda Emeklilikten Doğan Hakların Paylaştırılması”, İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi –İnÜHFD-, 8(2), 2017, ss. 453-478.
• Sakarya Güneş N, Edinilmiş Mallara Katılma Rejiminde Katılma Alacağı, Seçkin Yayıncılık, 2022.
• Sarı S, Evlilik Birliğinde Yasal Mal Rejimi Olarak Edinilmiş Mallara Katılma Rejimi, Beşir Kitabevi, 2007.
• Şengül T, Edinilmiş Mallara Katılma Rejiminde Üçüncü Kişilere Yapılan Devirler Ve Sonuçları, 2. Baskı, Seçkin Yayıncılık, 2022.
• Şıpka Ş, Türk Hukukunda Edinilmiş Mallara Katılma Rejimi, 3. Baskı, On İki Levha Yayıncılık, 2013.
• Sezgin S, “Bedensel Zarardan Doğan Maddi Tazminatın Hesaplanması”, TURAN BAŞARA G vd. (eds.), Ceren Damar Şenel II. Genç Bilim İnsanları Sempozyumu 4-5 Kasım 2021 Bildiri Kitabı, Yetkin Yayınları, 2022, s. 513-574.
• Türkmen A, “Edinilmiş Mallara Katılma Rejiminin Ratio Legis’i Bağlamında Fiilî Ayrılık Nedeniyle Boşanmada (Tmk m. 166/IV) Ayrılığın Mal Rejiminin Tasfiyesine Etkisi”, Terazi Hukuk Dergisi, 15(169), 2020, s. 1869-1877.
• Uluç Y, Mal Rejimleri ve Tasfiyesi, Yetkin Yayınları, 2014.
• Ünal A, “Edinilmiş Mallara Katılma Rejimine Eleştirel Bir Bakış”, Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 23(4), 2019, ss. 121-140.
• Yardımcı Çınar Y, Edinilmiş Mallara Katılma Rejiminde Terekenin Tasfiyesi ve Sağ Kalan Eşin Talepleri, Seçkin Yayıncılık, 2022.
• Yıldırım M F, “Edinilmiş Mallara Katılma Rejimi ile Miras Hukuku Arasındaki İlişki”, Erciyes Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, (1), 2019, s. 237-261.
• Zeytin Z, Edinilmiş Mallara Katılma Rejimi ve Tasfiyesi, 5. Baskı, Seçkin Yayıncılık, 2021.