Avrupa Parlamentosu ve Konseyinin, Mesafeli Sözleşmelerde Tüketicinin Korunması hakkındaki 97/7 sayılı Yönergesi 20 Mayıs 1997’de çıkartılmış ve 4.6.1997 tarihli resmî gazetede yayımlanmıştır (ATRG. Nr. L 144, 4.6.1997, s.19 vd.). Bu Yönerge’nin konusu, üye devletlerin tüketiciler ile satıcı-sağlayıcılar arasında mesafeli sürüm çerçevesinde kurulan sözleşmeler hakkındaki hukuksal ve yönetsel kurallarını uyumlulaştırmaktır. Uzaktan iletişim yoluyla kurulan mesafeli sözleşmeler, tüketici yönünden bilgi eksikliğine bağlı özel riskler taşımaktadır. Geri alma hakkı ile ilgili düzenleme, tketiciyi bu risklere karşı koruma amacı gütmektedir. Bu riskler arasında, özellikle geri dönüşümlü sorgulama olasılığının düşüklüğü, araştırma-inceleme olanaklarının olmayışı, yoğun bir anonimlik vb. yer alır. 97/7 sayılı Yönergenin temel çekirdeğini, geri alma hakkı oluşturmaktadır. Buna göre, tüketici mesafeli sürüm yoluyla kurulan sözleşmeyi geri alabilir. Geri alma süresi kural olarak, asgari yedi işgünüdür. Süre başlangıcının, mallarda, malın tüketici tarafından teslim alınması; hizmetlerde ise, sözleşmenin kurulma ya da yönergenin beşinci maddesindeki yükümlerin ifa edilme anından itibaren söz konusu olacağı belirtilmektedir. Yönergenin altıncı maddesi, geri alma hakkına ilişkin bilgilendirmenin yapılmaması nedeniyle geri alma süresinin uzamasını, geri alma hakkının kullanım koşulları ve buna bağlı hukuksal sonuçlar ile ve bu hakkın istisnalarını ayrıntılı biçimde düzenlemiştir. AB’nin 97/7 sayılı Yönergesi ile karşılaştırıldığında, ülkemizdeki mesafeli sözleşmelerle ilgili düzenlemelerde (4077 TKHK. m. 9/A; Mesafeli Sözleşmeler Yönetmeliği m.8 – 9), tüketiciyi mesafeli sözleşmelere özgü risklere karşı yeteri kadar koruyucu kurallar bulunmamaktadır
Richtlinie 97 / 7 des Europäischen Parlaments und des Rates vom 20.Mai.1997 über den Verbraucherschutz bei Vertragsabschlüssen im Fernabsatz hat erlassen und vom 4.6.1997 im Amstblatt veröffentlicht (ABl. EG., 1997 L 144 vom 4.6.1997, S. 19 ff.). Gegenstand diseser Richlinie ist die Angleichung der Rechts- und Verwaltungsvorschriften der Mitgleidstaaten über Vertragsabschlüsse im Fernabsatz zwischen Verbrauchern und Lieferern. Im Wege der Fernkommunikation geschlossene Fernabsatzverträge (oder im Direktvertireb Distanzgeschäfte) bergen für den Verbraucher die besondere Gefahren einer Informationsreduzierung in sich. Die über das widerrufsrechtliche Regelung dient dem Verbraucherschutz vor den spezifischen Gefahren von Fernabsatzverträgen. Besonders zu dieser spezifische Gefahren sind verringerte Rückfragemöglichkeiten, fehlende Untesuchungsmöglichkeiten, gesteigerte Anonymität usw. Das Widerrufsrecht bildet das Herzstück der Richtlinie 97/7 EG. Danach kann der Verbraucher jeden Vertragsabschluß im Fernabsatz widerrufen. Die Regeldauer der Widerrufsfrist beträgt mindestens 7 Werktage. Bei Waren soll die Frist für die Wahrnehmung dieses Rechts mit dem Tag ihres Eingangs beim Verbraucher beginnen. Bei Dienstleistungen die Widerrufsfrist beginnt entweder mit dem Tag des Vertragsschluss oder mit dem Tag, an dem die Verpflichtungen im Sinne des Artikel 5 erfüllt sind. Gemäß Artikel 6 regelt ausführliche Regeln über die Rechtsfolgen bei fehlender Informationsgewähr, Anforgerungen an die Ausübung des Widerrufsrecht und Rechtsfolgen des Widerrufs sowie Beschränkungen des Widerrufsrechts. Im Vergleich zu der 97 / 7 Richtlinie fehlt es im türkischen Regelungen über die Fernabsatzverträge in unserem Land (4077 N. Türkische VerbrSchG. Art. 9/A; FernAbsR. Art. 8-9) aber die genügende schützende Regeln vor den spezifischen Gefahren von Fernabsatzverträge.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2003 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2003 Cilt: 7 Sayı: 2 |