1930’ların Türkiye’sinde tarih ve dil tezleri üzerinden yalnızca topluma
yeni bir ruh ve dinamizm verecek bir ideoloji üretmek için yararlanılmaz.
Uluslararası ilişkilere ve gündeme uygun düşecek ve gösteri sanatları araç
olarak kullanılarak propaganda türü faaliyetler için tarih ve dil kullanılır.
Türk ve İran efsaneleri manipüle edilerek Batı kaynaklı bir sanat ile sunulması
girişimi olan Özsoy bu açıdan önemli
bir yere sahiptir. Rıza Şah’ın 1934’teki Türkiye ziyareti için hazırlanan ve
temsil edilen bu eser Türk ve İran halkkları arasında bir mitoloji birliği
iddiasına dayanır. Özsoy, görünürde Firdevsi’nin Şahname’sinden yola çıkarak Türk ve İran halklarının karşılıklı
ilişkilerine tarihsel ve lirik bir göndermedir. Bu makalede Erken Cumhuriyet’in
tarih kurgusunun oluşumunda ve imaj tasarımında sanatın manipülasyon aracı
olarak kullanımı tartışılmaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Eylül 2018 |
Gönderilme Tarihi | 31 Temmuz 2018 |
Kabul Tarihi | 10 Eylül 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Sayı: 2 |