Sınıf Öğretmeni Adaylarının Sahip Oldukları Temel Değerler ile Akademik Sahtekârlık Eğilimlerinin İncelenmesi

Yıl 2017, , 1762 - 1793, 08.12.2017

Şerife Dilek Belet Boyacı Gonca Babadağ Mediha Güner

https://doi.org/10.17240/aibuefd.2017.17.32772-363965

Cited By: 4

Öz

Sınıf öğretmeni adaylarının sahip oldukları temel
değerler ile akademik sahtekârlık eğilimlerini incelemenin ve bu değişkenler
arasındaki ilişkiyi belirlemenin amaçlandığı bu araştırma betimsel araştırma
desenlerinden ilişkisel tarama modelindedir. 892 sınıf öğretmeni adayı ile
gerçekleştirilen araştırmada veri toplama aracı olarak Schwartz ve diğerleri
(2012) tarafından geliştirilen, Demirutku ve Tekinay (2016) tarafından Türkçeye
uyarlanan “Portre Değerler Ölçeği” ve Eminoğlu (2008) tarafından geliştirilen
“Akademik Sahtekârlık Eğilimi Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırma verilerinin
çözümlenmesinde t-testi, ANOVA ve Pearson korelasyon katsayısı kullanılmıştır.
Araştırma sonuçlarına göre sınıf öğretmeni adaylarının en çok
“güvenlik-toplumsal”, “iyilikseverlik-güvenilirlik” ve “evrenselcilik-ilgi”
değerlerine, en az ise “güç-kaynaklar” ve “güç-baskınlık” değerlerine önem
verdikleri; kısmen akademik sahtekârlık eğilimine sahip oldukları ve cinsiyet
ile sınıf değişkenine göre akademik sahtekârlık eğilimlerinin ve sahip
oldukları değerlerin değiştiği bulunmuştur. Ayrıca sınıf öğretmeni adaylarının
sahip oldukları bazı temel değerler ile akademik sahtekârlık eğilimleri
arasında pozitif ve anlamlı; bazıları arasında ise negatif ve anlamlı ilişki
olduğu ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler

Temel Değerler, Akademik Sahtekârlık Eğilimi, Sınıf öğretmeni Adayı.

Kaynakça

• Akbaş, O. (2008). Değer Eğitimi Akımlarına Genel Bir Bakış. Değerler Eğitimi Dergisi, 6 (16), 9-27.
• Akbulut, Y., Şendağ, S., Birinci, G., Kılıçer, K., Şahin, M.C. ve Odabaşı, H. F. (2008). Exploring the types and reasons of Internet-triggered academic dishonesty among Turkish undergraduate students: development of Internet-triggered academic dishonesty scale (ITADS). Computers and Education, 51 (1), 463-473.
• Akın, A. (17 Mart 2016). Nelere Değer Verdiğin Neleri Önemsediğindir. Hürriyet. http://www.hurriyet.com.tr/nelere-deger-verdigin-neleri-onemsedigindir-36618003 (Erişim Tarihi: 01.05.2017)
• Altunay, E. ve Yalçınkaya, M. (2011). Öğretmen adaylarının bilgi toplumunda değerlere ilişkin görüşlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 17 (1), 5-28.
• Aluede, O., Omoregie, E. O ve Osa-Edoh, G. I. (2006). Academic dishonesty as a contemporary problem in higher education: How academic advisors can help. Reading Improvement, 43 (2), 97-106.
• Arslantaş, C. C. ve Acar, G. (2008). Perceptions of academic and business dishonesty among senior level students. Yönetim, 60, 32-49.
• Baird, J. S. (1980). Current trends in college cheating. Psychology in the Schools, 17 (4), 515-522.
• Baloğlu, M. ve Balgalmış, E. (2005). İlköğretim ve ortaöğretim yöneticilerinin öz-değerlerinin betimlenmesi: Tokat ili örneği. Değerler Eğitimi Dergisi, 3 (10), 19-31.
• Başçiftçi, F., Güleç, N., Akdoğan, T. ve Koç, Z. (2011). Öğretmen adaylarının değer tercihleri ile epistemolojik inançlarının incelenmesi. 2nd International Conference on New Trends in Education and Their Implications (27-29 April 2011), Antalya-Türkiye.
• Baysen, F., Baysen, E. ve Çakmak, N. (2017). Lise öğrencilerinin intihal ile ilgili kavram yanılgılarının giderilmesinde uluslararası Bakalorya Programı’nın etkisi. Bilgi Dünyası, 18 (1), 1-20.
• Blankenship, K. L. ve Whitley, B. E. (2010). Relation of general deviance to academic dishonesty. Ethics & Behavior, 10 (1), 1-12.
• Büyükgöze, H. (2017). Öğretmen adaylarının akademik sahtekârlık eğilimlerinde özyeterlik ve akademik kontrol odağının rolü. MCBÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 15 (1), 801-822.
• Büyüköztürk, Ş. (2013). Veri analizi el kitabı. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Certel, Z., Bahadır, Z., Saracaloğlu, S. ve Varol, R. (2017). Beden eğitimi öğretmen adaylarının kopya çekme eğilimleri ve akademik kontrol odaklarının incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 6 (2), 259-271.
• Chapin, J. R. (2006). Elementary social studies: A practical guide (6th ed.). Boston: Pearson/Allyn & Bacon.
• Cohen, L., Manion, L., ve Morrison, K. (2011). Research methods in education (7th ed.). New York, NY: Routledge.
• Çelik, Ö. (2016). Disiplinler arası yaklaşımla değer öğretiminde yaratıcı drama yönteminin kullanılması. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Çelikkaya, T. ve Seyhan, O. (2016). Değerlerin kazanılmasındaki etkili faktörler (Öğrenci görüşleri). Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19 (36), 167-191.
• Dale, N. T. (1994). Values education in American secondary school. Education Conference (16 Eylül 1994), Kutztown, PA: Kutztown University. https://archive.org/stream/ERIC_ED381423/ERIC_ED381423_djvu.txt
• Dames, K. M. (2007). Understanding plagiarism and how it differs from copyright infringement. Computers in Libraries, 27 (6), 24-27.
• Demirutku, K. ve Tekinay, S. (2016). Beşeri değerler ile devamsızlık tutumları ve gerekçeleri arasındaki ilişkiler. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31 (3), 505-519.
• Dilmaç, B., Bozgeyikli, H. ve Çıkılı, Y. (2008). Öğretmen adaylarının değer algılarının farklı değişkenler açısından incelenmesi. Değerler Eğitimi Dergisi, 6 (16), 69-91.
• Dilmaç, B., Deniz, M. ve Deniz, M. E. (2009). Üniversite öğrencilerinin öz-anlayışları ile değer tercihlerinin incelenmesi. Değerler Eğitimi Dergisi, 7 (18), 9-24.
• Doğanay, A. (2011). Değerler eğitimi. Cemil Öztürk (Ed.) Hayat bilgisi ve sosyal bilgiler öğretimi içinde (ss. 225–226). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Dönmez, B. (2011). Sınıf yönetimi. M. Şişman ve Selahattin Turan (Ed.), Sınıf yönetimi içinde (s. 45-59). Ankara: Pegem Akademi.
• Eminoğlu, E. (2008). Üniversite öğrencilerinin akademik sahtekârlık eğilimlerinin ölçülmesine yönelik bir ölçek geliştirme çalışması. Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
• Erdem, A. R. (2003). Üniversite kültüründe önemli bir unsur: Değerler. Değerler Eğitimi Dergisi, 1 (4), 55-72.
• Ersoy, A. (2014). İnternet kaynaklarından intihal yaptığımın farkında değildim: Bir olgubilim araştırması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35, 47-60.
• Ersoy, A. ve Özden, M. (2011). Öğretmen adaylarının ödevlerinde internetten intihal yapmalarında öğretim elemanının rolüne ilişkin görüşleri. İlköğretim Online, 10 (2), 608-619.
• Fidan, N. (1986). Okulda öğrenme ve öğretme. Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
• Gümüşgil, O. Üstün, Ü. D., Işık, U. ve Demirel, D.H. (2013). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin akademik sahtekârlık eğilim düzeylerinin değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi Dergisi, 11 (2), 131-138.
• Işık, N. ve Yıldız, N. (2014). İlköğretim sınıf öğretmenlerinin değer algıları ile kişilerarası problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi. Researcher: Social Science Studies, 2 (3), 1-16.
• Kadı, A., Beytekin, O. F. ve Arslan, H. (2016). Öğretmen adaylarının akademik sahtekârlık eğilimleri ve değerleri. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 6(3), 396-401.
• Karasar, N. (2015). Bilimsel araştırma yöntemi (28. Baskı). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Kaya, İ. (2015). Etik değerlere yatkınlık ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8 (41), 968-974.
• Kızılçelik, S. ve Yaşar, E. (1994). Açıklamalı sosyoloji terimler sözlüğü. Ankara: Atilla Kitapevi.
• Kibler, W. (1993). Academic dishonesty: A student development dilema. NASPA Journal, Washington, 30 (4), 252-267.
• Lambert, E. G., Hogan, N. L., & Barton, S. M. (2003). Collegiate academic dishonesty revisited: What have they done, how often have they done it, who does it, and why did they do it? Electronic Journal of Sociology, 7(4). https://www.sociology.org/content/vol7.4/lambert_etal.html (Erişim Tarihi: 20.07.2017)
• Lin, C., ve Wen, L. (2007) Academic dishonesty in higher education-a nationwide study in Taiwan. Higher Education, 54, 85-97.
• Memduhoğlu, H. B. ve Tayiz, V. (2016). Eğitim fakültesi öğrencilerinin akademik sahtekârlık eğilimlerinin değerlendirilmesi. 15. Uluslararası Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu Tam Metin Bildiriler Kitabı içinde (s.629-639) . Muğla: Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Yayınları.
• Memiş, A. ve Güney Gedik, E. (2010) Sınıf öğretmenlerinin değer yönelimleri. Değerler Eğitimi Dergisi, 8 (20), 123-145.
• Nicholson, J. D. (1991). The relationship between cultural values, work belief, and attitudes towards socio-economic issues: A cross cultural study. Unpublished Doctoral Dissertation, Florida State University.
• Odabaşı, F., Birinci, G., Kılıçer, K., Şahin, M. C., Akbulut, Y. ve Şendağ, S. (2007). Bilgi İletişim Teknolojileri ve İnternet’le Kolaylaşan Akademik Usulsüzlük. Sosyal Bilimler Dergisi, 1, 503-518.
• Oğuz, E. (2012). Öğretmen adaylarının değerler ve değerler eğitimine ilişkin görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12 (2), 1309-1325.
• Oktay, A. (1991). Öğretmenlik mesleği ve öğretmen nitelikleri. M. Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 3, 187-193.
• Ömür, Y. E., Aydın, R. ve Argon, T. (2014). Olumsuz değerlendirilme korkusu ve akademik sahtekârlık. Eğitim ve İnsani Bilimler Dergisi, 5 (9), 131-149.
• Özden, M., ve Özdemir Özden, D. (2015). Öğretmen adaylarına göre akademik usulsüzlük davranışları. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 5 (1), 88‐98.
• Özenç Uçak, N. ve Birinci, H. G. (2008). Bilimsel etik ve intihal. Türk Kütüphaneciliği, 22 (2), 187-204
• Özkalp, E., Kırel, Ç. (2001). Örgütsel davranış. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi, Eğitim, Sağlık ve Bilimsel Araştırma Çalışmaları Vakfı Yayınları, No.111.
• Park, C. (2003). In Other (People's) Words: Plagiarism by university students--literature and lessons, Assessment & Evaluation in Higher Education, 28 (5), 471-488.
• Polat, M. (2017). Türkiye’de Öğrenciler Neden Kopya Çeker? Bir Meta‐Sentez Çalışması. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 7 (1), 223-242.
• Roth, N. L. ve McCabe, D. L. (1995). Communication strategies for addressing academic dishonesty. Journal of College Student Development, 36, 531-541.
• Sarıcı Bulut, S. (2012). Gazi eğitim fakültesi öğrencilerinin değer yönelimleri. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 1 (3), 216-238.
• Schwartz, S. H. ve Sagie, G. (2000). Value consensus and importance: A cross-national study. Journal of Cross-Cultural Psychology, 31, 465-497.
• Schwartz, S. H. (1996). Value priorities and behavior: Applying a theory of integrated value systems. C. Seligman, J. M. Olson ve M. P. Zanna, (Der.), The psychology of values: The Ontario Symposium, 8 içinde (1-24). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
• Schwartz, S. H., Cieciuch, J., Vecchione, M., Davidov, E., Fischer, R., Beierlein, C., Ramos, A., Verkasalo, M., Lönnqvist, J. E., Demirutku, K., Dirilen-Gumus ve O., Konty, M. (2012). Refining the theory of basic individual values. Journal of Personality and Social Psychology, 103, 663-688.
• Sims, R. L. (1993). The relationship between academic dishonesty and unethical business practices. Journal of Education for Business, 68 (4), 207-211.
• Smith, C. P., Ryan, E. R. ve Diggins, D. R. (1971). Moral decision making: Cheating on examinations. Journal of Personality, 40 (4), 640-660.
• Swift, C. O. ve Nonis, S. (1998). When no one is watching: Cheating behavior on projects and assignments. Marketing Education Review, 8 (1), 27-36.
• Şaşan, H. (2002). Yapılandırmacı öğrenme. http://talimterbiye.mebnet.net/ogrenci%20merkezli%20egitim/yapilandirmaciogrenme.pdf (Erişim Tarihi: 20.07.2017).
• Şentürk, L. ve Aktaş, E. (2015). Türkiye’de ve Romanya’da okutulan ana dili Türkçe ders kitaplarının değer iletimi açısından karşılaştırılması. Değerler Eğitimi Dergisi, 13 (29), 215-243.
• Şişman, M. (2002).Öğretim liderliği. Ankara: Pegem Yayınları.
• Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2000). Using multivariate statistics (4th ed.). New York: Allyn and Bacon.
• Temel, F. ve Aksoy, A.B. (2010). Ergen ve gelişimi: Yetişkinliğe ilk adım. (3.bs.). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Topsakal, C. (2011). Eğitim fakültesi öğretmen adaylarının aldıkları disiplin cezaları üzerinde bir inceleme. Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, 1 (7), 287-316.
• Tunca, N. ve Sağlam, M. (2013). İlköğretim öğretmenlerine yönelik mesleki değerler ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 3 (1), 139-164.
• Uçak, N.Ö. (2012). Öğrencilerin intihal algısı. Prof. Dr. K. Gülbün Baydur`a Armağan içinde (s.173-182). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Bilgi ve Belge Yönetimi Bölümü.
• Ulusoy, K. ve Tay, B. (2011). Sosyal bilgilerde değer eğitimi. Refik Turan, Ali Murat Sünbül ve Hakan Akdağ (Ed.), Sosyal bilgiler öğretiminde yeni yaklaşımlar-II içinde (59-73). Ankara: Pegem Akademi.
• Uzun, E., Karakuş, T., Kurşun, E. ve Karaaslan, H. (2007). Öğrenci gözüyle "aşırma" (intihal): neden ve çözüm önerileri. Akademik Bilişim’07 - IX. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri (31 Ocak - 2 Şubat 2007) Dumlupınar Üniversitesi, Kütahya.
• Ünlü, H. ve Eroğlu, C. (2012). Beden eğitimi öğretmen adaylarının kopya çekmeye yönelik tutumları. SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 10 (3), 101-106.
• Varış, F. (1973). Öğretmen yetiştirme üzerine. 50. Yıla Armağan, Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları Kalite Basımevi.
• Vefikuluçay, D., Zeyneloğlu, S., Eroğlu, K. ve Taşkın, L. (2007). Kafkas Üniversitesi son sınıf öğrencilerinin toplumsal cinsiyet rollerine ilişkin bakış açıları. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 14 (2), 26-38.
• Veugelers, W. (2000). Different ways of teaching values. Educational Review, 52 (1), 37-46.
• Welton, D. A. ve Mallan, J. T. (1999). Children and their world. Boston: Houghton Mifflin Company.
• Whitley, B. E., Jr. (1998). Factors associated wıth cheating among college students: A review. Research in Higher Education, 39 (3), 235-274
• Whitley, B. E., Jr., Nelson, A. B. ve Jones, C. J. (1999). Gender differences in cheating attitudes and classroom cheating behavior: A meta-analysis. Sex Roles, 41 (9/10), 657-680.
• Yangın, S. ve Kahyaoğlu, M. (2009). İlköğretim öğretmen adaylarının kopya çekmeye yönelik tutum ve görüşleri. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12 (21), 46-55.
• Yapıcı, A. ve Zengin, Z. S. (2003). İlâhiyat fakültesi öğrencilerinin değer tercih sıralamaları üzerine psikolojik bir araştırma: Çukurova Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi örneği". Değerler Eğitimi Dergisi, 1 (4), 173-206.
• Yaşar, Ş. (1998). Yapısalcı kuram ve öğrenme-öğretme süreci. VII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi (9-11 Eylül)- I. (s.695-699). Konya: Selçuk Üniversitesi.
• Yel, S. ve Aladağ, S. (2009). Sosyal bilgilerde değerlerin öğretimi. M. Safran (Ed.), Sosyal bilgiler öğretimi içinde (s. 118-145). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Yeşil, R. ve Aydın, D. (2007). Demokratik değerlerin eğitiminde yöntem ve zamanlama. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11 (2) 65-84.
• Yıldırım, S. (2015). Üniversite öğrencilerinin akademik başarı, akademik erteleme, kopya çekme ve devamsızlık durumlarının yordayıcısı olarak sosyal bağlılık. Yüksek Lisans Tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Tokat.
• Yılmaz, E. (2009). Öğretmenlerin değer tercihlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Değerler Eğitimi Dergisi, 7 (17), 109-128.
• Yiğittir, S. (2012). İlköğretim 5. Sınıf Öğrencilerinin Değer Yönelimlerinin Rokeach ve Schwartz Değer Sınıflandırmasına Göre Değerlendirilmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 19, 1-15.