OKUL MÜDÜRLERİNİN KAYNAŞTIRMA EĞİTİMİNE YÖNELİK YAPILAN YASAL DÜZENLEMELERE İLİŞKİN GÖRÜŞLERİNİN BELİRLENMESİ

Yıl 2020, , 168 - 181, 06.03.2020

Tansel Yazıcıoğlu

https://doi.org/10.17240/aibuefd.2020.20.52925-542459

Cited By: 1

Öz

Bu araştırmanın amacı, ilkokul ve ortaokullarda görev yapan okul
müdürlerinin, kaynaştırma eğitimi ile ilgili yapılan yasal düzenlemeler
hakkındaki görüşlerini belirlemektir. Araştırma, 2018–2019 eğitim-öğretim
yılında Ankara İli Çankaya İlçesi’nde yürütülmüştür. Araştırmada, okul
müdürlerinin görüşlerini belirlemek amacıyla yarı yapılandırılmış görüşmeler
gerçekleştirilmiştir. Veriler, 2019 yılının Şubat ayında toplanmış ve cep
telefonunun ses kayıt uygulaması kullanılarak kaydedilmiştir. Veriler, nitel
veri analiz tekniklerinden içerik analizi ile analiz edilmiştir. Araştırmada
elde edilen bulgular, kendileriyle görüşme yapılan okul müdürleri ile
gerçekleştirilen görüşmelerden elde edilen verilerin analizi sonucu ortaya
çıkan temalar dikkate alınarak sunulmuştur. 
Araştırmanın sonuçları, ülkemizde kaynaştırma eğitimine ilişkin yapılan
yasal düzenlemelerin yeterli olduğunu, ancak bazı konularda güncel yasal
düzenlemelere gereksinim duyulduğunu, yasal düzenlemelerin uygulanmasında ise
sorunlar yaşandığını ortaya koymuştur. Sonuç olarak ülkemizde özel gereksinimli
öğrencilerin eğitiminde önemli bir eğitim modeli olan kaynaştırma eğitimine
ilişkin yapılan yasal düzenlemelerin gözden geçirilmesi ve uygulamada mevzuata
ilişkin sorunların belirlenmesi gerekmektedir. Uygulayıcıların görüşlerine
dayalı olarak yapılan mevzuat düzenlemesinin uygulamadaki sorunları
azaltabileceği ve birçok yasal boşluğun önüne geçebileceği düşünülmektedir. 

Anahtar Kelimeler

Kaynaştırma, özel gereksinimli öğrenci, yasal düzenlemeler

Kaynakça

• Arslan, H. (2002). Okul müdürlüğünü geliştirme programları. 21. Yüzyıl Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu, Ankara
• Avissar, G., Reiter, S.,& Leyser, Y. (2003). Principals' views and practices regarding inclusion: the case of Israeli elementary school principals. European Journal of Special Needs Education, 18(3), 355-369.
• Aydın, M. (2000). Eğitim yönetimi. Ankara: Hatipoğlu Yayınevi.
• Bailey, J.,& Plessis, D. (1997). Understanding principals’ attitudes towards inclusive schooling. Journal of educational administration, 35(5), 428-438.
• Balo, E. D. (2015). İlkokullarda kaynaştırma eğitimi uygulamalarında karşılaşılan sorunlar ve çözüm önerileri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Fırat Üniversitesi, Elazığ.
• Barnett, C.,& Monda-Amaya, L. E. (1998). Principals' knowledge of and attitudes toward inclusion. Remedial and Special Education, 19(3), 181-192.
• Gareis, C. R., & Tschannen-Moran, M. (2005). Cultivating principals’ sense of efficacy: Supports that matter. Paper to be presented at the annual meeting of the University Council for Educational Administration, Nashville, TN. http://coe.ksu.edu/ucea/2005/TschannenUCEA2005.pdf
• Gay, L. R. (1987). Educational research. Columbus: Merrill Publishing Company.
• Graham, L. J.,& Spandagou, I. (2011). From vision to reality: Views of primary school principals on inclusive education in New South Wales, Australia. Disability & Society, 26(2), 223-237.
• Gürsel, O.,& Vuran, S. (2010). Değerlendirme ve bireyselleştirilmiş eğitim programlarını geliştirme.İbrahim Diken (Ed.),İlköğretimde kaynaştırma(s. 194-230) içinde. Ankara. Pegem Akademi.
• Gök, G.,& Erbaş, D. (2011). Okul öncesi eğitimi öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimine ilişkin görüşleri ve önerileri. International Journal of Early Childhood Special Education, 3(1), 66-87.
• Jahnukainen, M. (2015). Inclusion, integration, or what? A comparative study of the school principals’ perceptions of inclusive and special education in Finland and in Alberta, Canada. Disability & Society, 30(1), 59-72.
• Kırcaali-İftar, G. (1998). Kaynaştırma ve destek özel eğitim hizmetleri. Süleyman Eripek (Ed.),Özel eğitim (s. 17-25) içinde. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Yayınları
• Kozleski, E. B., Artiles, A. J., & Waitoller, F. R. (Eds.). (2011) Introduction: equity in inclusive education: historical trajectories and theoretical commitments.Cambridge, MA: Harvard University Press.
• Kolat, S. (2010). Avrupa Birliği sosyal politikası çerçevesinde özürlülere yönelik ayrımcılıkla mücadele ve Türkiye’deki yansımaları. Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığı Yayınları, Ankara.
• Lashway, L. (2003). Role of the school leader: Trends and issues. Journal of Curriculum and Supervision, 18(3), 240-58.
• Loreman, T., Deppeler, J.,& Harvey, D. (2011) Inclusive education: supporting diversity in the classroom. Crows Nest, Australia: Allen &Unwin.
• Marshall, C.,& Rossman, G. B. (2014). Designing qualitative research. New York: Sage
• Mattson, E. H., & Hansen, A. M. (2009). Inclusive and exclusive education in Sweden: principals' opinions and experiences. European Journal of Special Needs Education, 24(4), 465-472.
• Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. (2000, 18 Ocak). Resmi Gazete (Sayı: 23937). (2000).Erişim adresi:http://www.resmigazete.gov.tr/arsiv/23937_1.pdf
• Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. (2006, 31 Mayıs). Resmi Gazete (Sayı: 26184). Erişim adresi: http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2006/05/20060531-2.htm
• Milli Eğitim Bakanlığı. (2010). İlköğretim Okullarındaki Kaynaştırma Uygulamalarının Değerlendirilmesi. Ankara. Milli Eğitim Basımevi.
• Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. (2018, 7 Temmuz). Resmi Gazete (Sayı:30471). Erişim adresi:https://orgm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2018_07/09101900_ozel_egitim_hizmetleri_yonetmeligi_07072018.pdf
• Milli Eğitim Bakanlığı (2018). 2017-2018 Milli Eğitim İstatistikleri.Erişim adresi: https://sgb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2018_09/06123056_meb_istatistikleri_orgun_egitim_2017_2018.pdf
• Mitchell, D. (2005) Contextualizing inclusive education. London: Routledge.
• Salisbury, C. L. (2006). Principals' perspectives on inclusive elementary schools. Research and Practice for Persons with Severe Disabilities, 31(1), 70-82.
• Slee, R. (2011) Their regular school: Exclusion, schooling and inclusive education. London: Routledge.
• Smith, P. (Ed.). (2010). Whatever happened to inclusion? The place of students with intellectual disabilities in general education classrooms. Whatever happened to inclusion? New York: Peter Lang.
• Sucuoğlu, B.,& Kargın, T. (2010). İlköğretimde kaynaştırma uygulamaları. Ankara. Kök Yayıncılık.
• Şişman, M. (1996). Etkili okul yönetimi, ilkokullarda bir araştırma. Eskişehir: Yayınlanmamış Araştırma Raporu
• Topping, K. (2012). Conceptions of inclusion: widening ideas. In C. Boyle & K. Topping (eds.),What Works in Inclusion? Maidenhead: Open University Press
• Turan, S. (2006). Eğitim liderliği, okul yönetimlerini geliştirme programı ders notları. Ankara: MEB İlköğretim Genel Müdürlüğü.
• Uysal, A. (1995). Öğretmen ve okul yöneticilerinin zihin engelli çocukların kaynaştırılmasında karşılaşılan sorunlara ilişkin görüşleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
• Uzun, G. (2009). Kaynaştırma uygulamalarında ilköğretim okulu müdürlerinin rolü ve kaynaştırma uygulamalarına ilişkin görüş ve önerileri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Maltepe Üniversitesi, İstanbul.
• Yıkılmış, A.,& Sazak Pınar, E. (2005). İlköğretim okulu müdürlerinin kaynaştırmaya yönelik görüşlerinin belirlenmesi. Abant İzzet Baysal Eğitim Fakültesi Dergisi, 5, 1.
• Yıldırım, A.,& Şimşek, H. (2013). Nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz-Bolat, E.,& Ata, N. (2017). Kaynaştırma uygulamaları hakkında okul yöneticilerinin görüşleri. Sosyal Bilimler Dergisi, 7-14.
• Wood, W. (1998). Adapting instruction to accomodate students in inclusive settings. New Jersey, Prentice Hall. Arslan, H. (2002). Okul müdürlüğünü geliştirme programları. 21. Yüzyıl Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu, Ankara
• Avissar, G., Reiter, S.,& Leyser, Y. (2003). Principals' views and practices regarding inclusion: the case of Israeli elementary school principals. European Journal of Special Needs Education, 18(3), 355-369.
• Aydın, M. (2000). Eğitim yönetimi. Ankara: Hatipoğlu Yayınevi.
• Bailey, J.,& Plessis, D. (1997). Understanding principals’ attitudes towards inclusive schooling. Journal of educational administration, 35(5), 428-438.
• Balo, E. D. (2015). İlkokullarda kaynaştırma eğitimi uygulamalarında karşılaşılan sorunlar ve çözüm önerileri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Fırat Üniversitesi, Elazığ.
• Barnett, C.,& Monda-Amaya, L. E. (1998). Principals' knowledge of and attitudes toward inclusion. Remedial and Special Education, 19(3), 181-192.
• Gareis, C. R., & Tschannen-Moran, M. (2005). Cultivating principals’ sense of efficacy: Supports that matter. Paper to be presented at the annual meeting of the University Council for Educational Administration, Nashville, TN. http://coe.ksu.edu/ucea/2005/TschannenUCEA2005.pdf
• Gay, L. R. (1987). Educational research. Columbus: Merrill Publishing Company.
• Graham, L. J.,& Spandagou, I. (2011). From vision to reality: Views of primary school principals on inclusive education in New South Wales, Australia. Disability & Society, 26(2), 223-237.
• Gürsel, O.,& Vuran, S. (2010). Değerlendirme ve bireyselleştirilmiş eğitim programlarını geliştirme.İbrahim Diken (Ed.),İlköğretimde kaynaştırma(s. 194-230) içinde. Ankara. Pegem Akademi.
• Gök, G.,& Erbaş, D. (2011). Okul öncesi eğitimi öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimine ilişkin görüşleri ve önerileri. International Journal of Early Childhood Special Education, 3(1), 66-87.
• Jahnukainen, M. (2015). Inclusion, integration, or what? A comparative study of the school principals’ perceptions of inclusive and special education in Finland and in Alberta, Canada. Disability & Society, 30(1), 59-72.
• Kırcaali-İftar, G. (1998). Kaynaştırma ve destek özel eğitim hizmetleri. Süleyman Eripek (Ed.),Özel eğitim (s. 17-25) içinde. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Yayınları
• Kozleski, E. B., Artiles, A. J., & Waitoller, F. R. (Eds.). (2011) Introduction: equity in inclusive education: historical trajectories and theoretical commitments.Cambridge, MA: Harvard University Press.
• Kolat, S. (2010). Avrupa Birliği sosyal politikası çerçevesinde özürlülere yönelik ayrımcılıkla mücadele ve Türkiye’deki yansımaları. Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığı Yayınları, Ankara.
• Lashway, L. (2003). Role of the school leader: Trends and issues. Journal of Curriculum and Supervision, 18(3), 240-58.
• Loreman, T., Deppeler, J.,& Harvey, D. (2011) Inclusive education: supporting diversity in the classroom. Crows Nest, Australia: Allen &Unwin.
• Marshall, C.,& Rossman, G. B. (2014). Designing qualitative research. New York: Sage
• Mattson, E. H., & Hansen, A. M. (2009). Inclusive and exclusive education in Sweden: principals' opinions and experiences. European Journal of Special Needs Education, 24(4), 465-472.
• Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. (2000, 18 Ocak). Resmi Gazete (Sayı: 23937). (2000).Erişim adresi:http://www.resmigazete.gov.tr/arsiv/23937_1.pdf
• Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. (2006, 31 Mayıs). Resmi Gazete (Sayı: 26184). Erişim adresi: http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2006/05/20060531-2.htm
• Milli Eğitim Bakanlığı. (2010). İlköğretim Okullarındaki Kaynaştırma Uygulamalarının Değerlendirilmesi. Ankara. Milli Eğitim Basımevi.
• Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. (2018, 7 Temmuz). Resmi Gazete (Sayı:30471). Erişim adresi:https://orgm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2018_07/09101900_ozel_egitim_hizmetleri_yonetmeligi_07072018.pdf
• Milli Eğitim Bakanlığı (2018). 2017-2018 Milli Eğitim İstatistikleri.Erişim adresi: https://sgb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2018_09/06123056_meb_istatistikleri_orgun_egitim_2017_2018.pdf
• Mitchell, D. (2005) Contextualizing inclusive education. London: Routledge.
• Salisbury, C. L. (2006). Principals' perspectives on inclusive elementary schools. Research and Practice for Persons with Severe Disabilities, 31(1), 70-82.
• Slee, R. (2011) Their regular school: Exclusion, schooling and inclusive education. London: Routledge.
• Smith, P. (Ed.). (2010). Whatever happened to inclusion? The place of students with intellectual disabilities in general education classrooms. Whatever happened to inclusion? New York: Peter Lang.
• Sucuoğlu, B.,& Kargın, T. (2010). İlköğretimde kaynaştırma uygulamaları. Ankara. Kök Yayıncılık.
• Şişman, M. (1996). Etkili okul yönetimi, ilkokullarda bir araştırma. Eskişehir: Yayınlanmamış Araştırma Raporu
• Topping, K. (2012). Conceptions of inclusion: widening ideas. In C. Boyle & K. Topping (eds.),What Works in Inclusion? Maidenhead: Open University Press
• Turan, S. (2006). Eğitim liderliği, okul yönetimlerini geliştirme programı ders notları. Ankara: MEB İlköğretim Genel Müdürlüğü.
• Uysal, A. (1995). Öğretmen ve okul yöneticilerinin zihin engelli çocukların kaynaştırılmasında karşılaşılan sorunlara ilişkin görüşleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
• Uzun, G. (2009). Kaynaştırma uygulamalarında ilköğretim okulu müdürlerinin rolü ve kaynaştırma uygulamalarına ilişkin görüş ve önerileri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Maltepe Üniversitesi, İstanbul.
• Yıkılmış, A.,& Sazak Pınar, E. (2005). İlköğretim okulu müdürlerinin kaynaştırmaya yönelik görüşlerinin belirlenmesi. Abant İzzet Baysal Eğitim Fakültesi Dergisi, 5, 1.
• Yıldırım, A.,& Şimşek, H. (2013). Nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz-Bolat, E.,& Ata, N. (2017). Kaynaştırma uygulamaları hakkında okul yöneticilerinin görüşleri. Sosyal Bilimler Dergisi, 7-14.
• Wood, W. (1998). Adapting instruction to accomodate students in inclusive settings. New Jersey, Prentice Hall.