Bu çalışmada dil partnerliğinin Türkçe öğretmeni adaylarının
kültürel zekâlarını geliştireceğinden hareketle hem nicel hem nitel
yaklaşımların bir arada olduğu karma yöntem kullanılarak öğretmen adaylarının
kültürel zekâlarının nasıl bir ivme kazandığı araştırılmıştır. Araştırmada
nicel veri toplama aracı olarak Ang, Van Dyne, Koh, Ng, Templer, Tay ve
Chandrasekar (2007) tarafından geliştirilen, İlhan ve Çetin (2014) tarafından
ise Türkçeye geçerlik ve güvenirlik çalışmasının yapıldığı Kültürel Zekâ Ölçeği
kullanılmıştır. Öğretmen adaylarının araştırmanın başında benzer kültürel
zekâya sahip oldukları belirlenmiştir. Araştırmanın nitel verileri ise odak
grup görüşmeleriyle toplanmış, her iki yöntemle toplanan veriler çalışmanın
sonunda birleştirilerek kapsamlı bir yorumlamaya gidilmiştir. Araştırma
sonucunda, farklı dil ve kültüre sahip öğrencilerle dil partnerliği sürecine
giren Türkçe öğretmeni adaylarının, farklı kültürel özelliklere sahip bireylere
yönelik önyargılı bir tutumdan kurtuldukları, farklı kültürden gelen bireylerle
daha olumlu bir iletişim yolunu tercih etmeye başladıkları ve öntest sontest
puanları karşılaştırıldığında kültürel zekâ puanlarının sontest lehine anlamı
oranda farklılaştığı tespit edilmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 6 Haziran 2018 |
Gönderilme Tarihi | 25 Şubat 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 18 Sayı: 2 |