Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

INVESTIGATION OF THE RELATIONSHIP BETWEEN PERSONAL TRAITS OF CANDIDATE PRE-SCHOOL TEACHERS AND COMMUNICATION SKILLS

Yıl 2018, Cilt: 18 Sayı: 4, 1991 - 2010, 28.12.2018
https://doi.org/10.17240/aibuefd.2018.18.41844-416195

Öz

Personality is all of the components that are different from each other, which are affected by
environmental factors and experiences in life. One part of our personality is reflects genetic heritage and
the other side reflects our experiences in family and society. Children’s relations with their teachers in
early grades affect their peer interactions, behavior problems, school affairs and learning. The purpose of
this study was to analyze the correlation between preschool teacher candidates’ personal traits and
communication skills. Correlation and multiple regression model was used for analyzing process. There
were registered 300 senior students in the early childhood education department in the Yozgat Bozok
University. 289 of these teacher candidates were involved in the study by typical case sampling. Results
indicated that preschool teacher candidates’ traits of self-actualization, social norms, and social norms
were regressing the communication skills statistically significantly but one of the independent variables,
gender, was not regressing the communication skills statistically significantly. There were medium level
correlation between the personal traits of preschool teacher candidates and their communication skills. 

Kaynakça

  • Alkaya, Y. (2004). Lise öğrencilerinin iletişim ve empati becerilerinin sosyo-demografik değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Asendorpf, J. B., & Wilpers S. (1998). Personality effects on social relationships. Journal of Personality and Social Psychology,74(4), 1531-1544. 17.04.2018 tarihinde http://psycnet.apa.org/fulltext/1998-02892-009.pdf adresinden alınmıştır.
  • Aspergen, K. (1999). Teaching and learning communication skills in medicine-a review with quality grading of articles. Medical Teacher, 21(6), 565-570. Doi: 10.1080/01421599978979.
  • İnan, H. Z. (2015). Erken Çocukluk Eğitiminde Etkili Uygulamalar (2. basım), Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Bulut Bozkurt, N. (2004). İlköğretim sınıf öğretmenlerinin iletişim becerilerine ilişkin algılarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(4), 443-454. 17.04.2018 tarihinde http://dergipark.gov.tr/download/article-file/256409 adresinden alınmıştır.
  • Cunningham, M. R. (1977). Personality and the structure of the nonverbal communication of emotion. Journal of Personality, 45(4), 564-584. 17.04.2018 tarihinde adresinden alınmıştır
  • Creswell, J. W. (2012). Educational research planning, conducting, and evaluating quantitative and qualitative research (4th edition). Boston: Pearson.
  • Çetinkaya, Z. (2011). Türkçe öğretmen adaylarının iletişim becerilerine ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(2), 567-576. 17.07.2018 tarihinde http://www.kefdergi.com/pdf/19_2/19_2_17.pdf adresinden alınmıştır.
  • Diken, İ. H, (Ed.). (2014). Erken Çocukluk Dönemi Öğretmeninin Özellikleri. (3. basım). Ankara: Pegem Akademi.
  • Diamond, A. (2012). Activities and programs that improve children’s executive functions. Current Directions in Psychological Science, 21(5), 335-341. https://doi.org/10.1177/0963721412453722
  • Durlak, J. A., Weissberg, R. P., Dymnicki, A. B., Taylor, R. D., & Schellinger, K. B. (2011). The impact of enhancing students’ social and emotional learning: a meta-analysis of school-based universal interventions. Child Development, 82(1), 405-432. Doi: 10.1111/j.1467-8624.2010.01564.x.
  • Durukan, E., & Maden, S. (2010). Türkçe öğretmenlerinin iletişim becerileri üzerine bir araştırma. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi. 1(2010), 59-74. 17. 04. 2018 tarihinde http://sbad.gop.edu.tr/Makaleler/1532531098_4.pdf adresinden alınmıştır.
  • Erigüç, G., Şener, T., & Eriş, H. (2013). İletişim becerilerinin değerlendirilmesi: bir meslek yüksekokulu öğrencileri örneği. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 16(1), 45-65. 17. 04. 2018 tarihinde http://dergipark.gov.tr/download/article-file/84736 adresinden alınmıştır
  • Erol, O., Özaydın, B., & Koç, M. (2010). Sınıf yönetimindeki karşılaşılan olaylar, öğretmen tepkileri ve öğrenciler üzerindeki etkileri: unutulmayan sınıf anılarının analizi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 16(1), 25-47. 17. 04. 2018 tarihinde file:///C:/Users/Acer/Downloads/881-1654-1-SM.pdfadresinden alınmıştır.
  • Fraenkel, J. R., Wallen, N. E., & Hyun, H. H. (2012). How to design and evaluate research in education (8th ed.). New York: McGraw-Hill.
  • Fitness, J., & Curtis, M. (2005). Emotional intelligence and the meta-moodscale: relationships with empathy, attributional complexity. E-Journal of Applied Psychology, 1(2005), 50-62. 17. 04. 2018 tarihinde https://www.researchonline.mq.edu.au/vital/access/services/Download/mq:14026/DS01?view=true adresinden alınmıştır.
  • Fox, L., Dunlap, G., Hemmeter, M. L., Joseph, G. E., & Stain, P. S. (2003). The teaching pyramid: a model for supporting social compentence and preventing challenging behaviour in young children. Young Children, 58(4), 48-52. 17. 04. 2018 tarihinde http://challengingbehavior.fmhi.usf.edu/do/resources/documents/yc_article_7_2003.pdf adresinden alınmıştır.
  • Görür, D. (2001). Lise öğrencilerinin iletişim becerilerini değerlendirmelerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Kaiser, B., & Rasminsky, J. S. (2012). Challenging behavior in young children: understanding, preventing, and responding effectively (3rd ed.) NJ: Pearson.
  • Koç, B., Terzi, Y., & Gül, A. (2015). Üniversite öğrencilerinin iletişim becerileri ile kişilerarası problem çözme becerileri arasındaki ilişki. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 4(1), 369-390. DOI: 10.7884/teke.430.
  • Korkut, F. (1996). İletişim becerilerini değerlendirme ölçeğinin geliştirilmesi: geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 7(2), 18-24. 17. 04. 2018 tarihinde http://dergipark.gov.tr/download/article-file/161046 adresinden alınmıştır.
  • Korkut, F. (1997). Üniversite öğrencilerinin iletişim becerilerini değerlendirmeleri. IV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bildirileri. Cilt. 4., Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
  • Korkut, F. (2005).Yetişkinlere yönelik iletişim becerileri eğitimi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(2005),143-149. 17. 04. 2018 tarihinde http://dergipark.ulakbim.gov.tr/hunefd/article/view/5000048649/5000045969 adresinden alınmıştır.
  • Levent, B. (2011). Sınıf öğretmenlerinin kişilik özelliklerinin iletişim becerilerine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Psikolojik Danışma ve Rehberlik Bilim Dalı, Konya.
  • McCroskey, J. C., Heisel, A. D., & Richmond, V. P. (2001). Eysenck’s bıg three and communication traits: three correlational studies. Communication Monographs, 68(2001), 360-366. http://dx.doi.org/10.1080/03637750128068
  • Milli Eğitim Bakanlığı. (2008). Öğretmen yeterlikleri: öğretmenlik yeterlikleri genel ve özel alan yeterlikleri. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
  • Nacar, F. S., & Tümkaya, S. (2011). Sınıf öğretmenlerinin iletişim ve kişilerarası problem çözme becerilerinin incelenmesi. İlköğretim Online Dergisi, 10(2), 493-511.
  • Özdamar, K. (2004). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi, Eskişehir: Kaan Kitabevi.
  • Özerbaş, M. A., Bulut, M., & Usta, E. (2007). Öğretmen adaylarının algıladıkları iletişim becerisi düzeylerinin incelenmesi, Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 123-135. 17. 04. 2018 tarihinde http://dergipark.gov.tr/download/article-file/15619adresinden alınmıştır.
  • Özgüven, İ. E. (1992). Hacettepe kişilik envanteri el kitabı. Ankara: PDREM.
  • Özşaker, M. (2013). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin iletişim becerileri ve benlik saygılarının değerlendirilmesi. International Journal of New Trends in Arts, Sports and Science Education, 2(3), 29-39. 17. 04. 2018 tarihinde http://www.ijtase.net/ojs/index.php/IJTASE/article/view/228/295adresinden alınmıştır.
  • Pianta, R., Howes, C., Burchinal, M., Bryant, D., Clifford, R., Early, D. ve diğ. (2005). Features of pre-kindergarten programs, classrooms, and teachers: do they predict observed classroom quality and child-teacher interactions?. Applied Developmental Science, 9(3), 144-159. DOI: 10.1207/s1532480xads0903_2
  • Saygıdeğer, A. (2004). Benlik saygısı düzeyleri farklı genel lise öğrencilerinin bazı kişisel özelliklerine göre iletişim becerilerine ilişkin algılarının incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Şeker, A. (2000). Sınıf öğretmenlerinin iletişim becerileri ile sınıf atmosferi arasındaki ilişkinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Şeker Sır, N.(2016). Öğretmen adaylarının 5 faktör kişilik kuramına göre kişilik özelliklerinin belirlenmesi ve bazı değişkenlere göre incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, İstanbul.
  • Tabachnick, B., G., & Fidell, L. S. (2014) . Using multiveriate statistics (6th edition). USA: Pearson.
  • Vance, E., & Weaver, P. (2002). Class meeting: young children solving problems together. Washington: National Association for the Education of Young Children.
  • Yıldırım, Ş., Uçan, G., & Baydur, H.(2017). Sosyal hizmet öğrencilerinin iletişim ve empati beceri düzeylerinin belirlenmesi. Route Educational and Social Science Journal, 4(5), 208-219. Doi Number :http://dx.doi.org/10.17121/ressjournal.764
  • Yıldız, M. (2012). Öğretmen adaylarının benlik saygısı ve kişilik özelliklerinin sahip oldukları değerler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Bilim Dalı, Konya.
  • Yiğit, R., & Deniz, M. E. (2012). Polislerin iletişim becerilerinin beş faktör kişilik özellikleri ve empatik eğilimlerine göre incelenmesi. Polis Bilimleri Dergisi, 14(3), 67-84. 17. 04. 2018 tarihinde http://www.arastirmax.com/en/system/files/dergiler/295/makaleler/14/3/arastirmax-polislerin-iletisim-becerilerinin-bes-faktor-kisilik-ozellikleri-empatik-egilimlerine-gore-incelenmesi.pdf adresinden alınmıştır.

ANAOKULU ÖĞRETMEN ADAYLARININ KİŞİLİK ÖZELLİKLERİ İLE İLETİŞİM BECERİLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ

Yıl 2018, Cilt: 18 Sayı: 4, 1991 - 2010, 28.12.2018
https://doi.org/10.17240/aibuefd.2018.18.41844-416195

Öz

Kişilik, bireylerin birbirinden farklı olmasını sağlayan, doğuştan getirilen, çevre faktörlerinden ve
hayattaki kazanımlardan etkilenen bileşenlerin tümüdür. Kişiliğin bir yanı bireydeki genetik özellikleri,
diğer yanı ise aile ve toplum içindeki deneyimleri bir yansıtmaktadır. Çocukların erken dönemde
öğretmenleriyle kurdukları ilişkiler, daha ileri dönemdeki akran ilişkilerini, davranış problemlerini, okul
memnuyetini ve öğrenmelerini etkilemektedir. Çalışmada anaokulu öğretmen adaylarının kişilik
özellikleri ile iletişim becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Adayların kişilik
özellikleriyle iletişim becerileri arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla korelasyon ve çoklu regresyon
modeli kullanılmıştır. Bu doğrultuda ilk olarak Yozgat Bozok Üniversitesi Eğitim Fakültesi’nde öğrenim
gören toplam 300 anaokulu öğretmen adayı çalışmanın evrenini oluşturmaktadır. Araştırmanın
örneklemini, tipik örnekleme ile belirlenen 289 okul öncesi öğretmen adayı oluşturmuştur. Araştırma
sonucunda; öğretmen adaylarının kendini gerçekleştirme, sosyal ilişkiler ve sosyal normlar kişilik
özelliklerinin iletişim becerileri puanını istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yordadığı fakat cinsiyetin
iletişim becerileri toplam puanını istatistiksel olarak anlamlı seviyede yordamadığı görülmüştür. İletişim
becerileri toplam puanı ile kişiliğin duygusal kararlılık alt boyutu hariç diğer tüm alt boyutlarla iletişim
becerileri arasında anlamlı bir ilişki söz konusudur.

Kaynakça

  • Alkaya, Y. (2004). Lise öğrencilerinin iletişim ve empati becerilerinin sosyo-demografik değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Asendorpf, J. B., & Wilpers S. (1998). Personality effects on social relationships. Journal of Personality and Social Psychology,74(4), 1531-1544. 17.04.2018 tarihinde http://psycnet.apa.org/fulltext/1998-02892-009.pdf adresinden alınmıştır.
  • Aspergen, K. (1999). Teaching and learning communication skills in medicine-a review with quality grading of articles. Medical Teacher, 21(6), 565-570. Doi: 10.1080/01421599978979.
  • İnan, H. Z. (2015). Erken Çocukluk Eğitiminde Etkili Uygulamalar (2. basım), Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Bulut Bozkurt, N. (2004). İlköğretim sınıf öğretmenlerinin iletişim becerilerine ilişkin algılarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(4), 443-454. 17.04.2018 tarihinde http://dergipark.gov.tr/download/article-file/256409 adresinden alınmıştır.
  • Cunningham, M. R. (1977). Personality and the structure of the nonverbal communication of emotion. Journal of Personality, 45(4), 564-584. 17.04.2018 tarihinde adresinden alınmıştır
  • Creswell, J. W. (2012). Educational research planning, conducting, and evaluating quantitative and qualitative research (4th edition). Boston: Pearson.
  • Çetinkaya, Z. (2011). Türkçe öğretmen adaylarının iletişim becerilerine ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(2), 567-576. 17.07.2018 tarihinde http://www.kefdergi.com/pdf/19_2/19_2_17.pdf adresinden alınmıştır.
  • Diken, İ. H, (Ed.). (2014). Erken Çocukluk Dönemi Öğretmeninin Özellikleri. (3. basım). Ankara: Pegem Akademi.
  • Diamond, A. (2012). Activities and programs that improve children’s executive functions. Current Directions in Psychological Science, 21(5), 335-341. https://doi.org/10.1177/0963721412453722
  • Durlak, J. A., Weissberg, R. P., Dymnicki, A. B., Taylor, R. D., & Schellinger, K. B. (2011). The impact of enhancing students’ social and emotional learning: a meta-analysis of school-based universal interventions. Child Development, 82(1), 405-432. Doi: 10.1111/j.1467-8624.2010.01564.x.
  • Durukan, E., & Maden, S. (2010). Türkçe öğretmenlerinin iletişim becerileri üzerine bir araştırma. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi. 1(2010), 59-74. 17. 04. 2018 tarihinde http://sbad.gop.edu.tr/Makaleler/1532531098_4.pdf adresinden alınmıştır.
  • Erigüç, G., Şener, T., & Eriş, H. (2013). İletişim becerilerinin değerlendirilmesi: bir meslek yüksekokulu öğrencileri örneği. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 16(1), 45-65. 17. 04. 2018 tarihinde http://dergipark.gov.tr/download/article-file/84736 adresinden alınmıştır
  • Erol, O., Özaydın, B., & Koç, M. (2010). Sınıf yönetimindeki karşılaşılan olaylar, öğretmen tepkileri ve öğrenciler üzerindeki etkileri: unutulmayan sınıf anılarının analizi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 16(1), 25-47. 17. 04. 2018 tarihinde file:///C:/Users/Acer/Downloads/881-1654-1-SM.pdfadresinden alınmıştır.
  • Fraenkel, J. R., Wallen, N. E., & Hyun, H. H. (2012). How to design and evaluate research in education (8th ed.). New York: McGraw-Hill.
  • Fitness, J., & Curtis, M. (2005). Emotional intelligence and the meta-moodscale: relationships with empathy, attributional complexity. E-Journal of Applied Psychology, 1(2005), 50-62. 17. 04. 2018 tarihinde https://www.researchonline.mq.edu.au/vital/access/services/Download/mq:14026/DS01?view=true adresinden alınmıştır.
  • Fox, L., Dunlap, G., Hemmeter, M. L., Joseph, G. E., & Stain, P. S. (2003). The teaching pyramid: a model for supporting social compentence and preventing challenging behaviour in young children. Young Children, 58(4), 48-52. 17. 04. 2018 tarihinde http://challengingbehavior.fmhi.usf.edu/do/resources/documents/yc_article_7_2003.pdf adresinden alınmıştır.
  • Görür, D. (2001). Lise öğrencilerinin iletişim becerilerini değerlendirmelerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Kaiser, B., & Rasminsky, J. S. (2012). Challenging behavior in young children: understanding, preventing, and responding effectively (3rd ed.) NJ: Pearson.
  • Koç, B., Terzi, Y., & Gül, A. (2015). Üniversite öğrencilerinin iletişim becerileri ile kişilerarası problem çözme becerileri arasındaki ilişki. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 4(1), 369-390. DOI: 10.7884/teke.430.
  • Korkut, F. (1996). İletişim becerilerini değerlendirme ölçeğinin geliştirilmesi: geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 7(2), 18-24. 17. 04. 2018 tarihinde http://dergipark.gov.tr/download/article-file/161046 adresinden alınmıştır.
  • Korkut, F. (1997). Üniversite öğrencilerinin iletişim becerilerini değerlendirmeleri. IV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bildirileri. Cilt. 4., Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
  • Korkut, F. (2005).Yetişkinlere yönelik iletişim becerileri eğitimi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(2005),143-149. 17. 04. 2018 tarihinde http://dergipark.ulakbim.gov.tr/hunefd/article/view/5000048649/5000045969 adresinden alınmıştır.
  • Levent, B. (2011). Sınıf öğretmenlerinin kişilik özelliklerinin iletişim becerilerine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Psikolojik Danışma ve Rehberlik Bilim Dalı, Konya.
  • McCroskey, J. C., Heisel, A. D., & Richmond, V. P. (2001). Eysenck’s bıg three and communication traits: three correlational studies. Communication Monographs, 68(2001), 360-366. http://dx.doi.org/10.1080/03637750128068
  • Milli Eğitim Bakanlığı. (2008). Öğretmen yeterlikleri: öğretmenlik yeterlikleri genel ve özel alan yeterlikleri. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
  • Nacar, F. S., & Tümkaya, S. (2011). Sınıf öğretmenlerinin iletişim ve kişilerarası problem çözme becerilerinin incelenmesi. İlköğretim Online Dergisi, 10(2), 493-511.
  • Özdamar, K. (2004). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi, Eskişehir: Kaan Kitabevi.
  • Özerbaş, M. A., Bulut, M., & Usta, E. (2007). Öğretmen adaylarının algıladıkları iletişim becerisi düzeylerinin incelenmesi, Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 123-135. 17. 04. 2018 tarihinde http://dergipark.gov.tr/download/article-file/15619adresinden alınmıştır.
  • Özgüven, İ. E. (1992). Hacettepe kişilik envanteri el kitabı. Ankara: PDREM.
  • Özşaker, M. (2013). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin iletişim becerileri ve benlik saygılarının değerlendirilmesi. International Journal of New Trends in Arts, Sports and Science Education, 2(3), 29-39. 17. 04. 2018 tarihinde http://www.ijtase.net/ojs/index.php/IJTASE/article/view/228/295adresinden alınmıştır.
  • Pianta, R., Howes, C., Burchinal, M., Bryant, D., Clifford, R., Early, D. ve diğ. (2005). Features of pre-kindergarten programs, classrooms, and teachers: do they predict observed classroom quality and child-teacher interactions?. Applied Developmental Science, 9(3), 144-159. DOI: 10.1207/s1532480xads0903_2
  • Saygıdeğer, A. (2004). Benlik saygısı düzeyleri farklı genel lise öğrencilerinin bazı kişisel özelliklerine göre iletişim becerilerine ilişkin algılarının incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Şeker, A. (2000). Sınıf öğretmenlerinin iletişim becerileri ile sınıf atmosferi arasındaki ilişkinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Şeker Sır, N.(2016). Öğretmen adaylarının 5 faktör kişilik kuramına göre kişilik özelliklerinin belirlenmesi ve bazı değişkenlere göre incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, İstanbul.
  • Tabachnick, B., G., & Fidell, L. S. (2014) . Using multiveriate statistics (6th edition). USA: Pearson.
  • Vance, E., & Weaver, P. (2002). Class meeting: young children solving problems together. Washington: National Association for the Education of Young Children.
  • Yıldırım, Ş., Uçan, G., & Baydur, H.(2017). Sosyal hizmet öğrencilerinin iletişim ve empati beceri düzeylerinin belirlenmesi. Route Educational and Social Science Journal, 4(5), 208-219. Doi Number :http://dx.doi.org/10.17121/ressjournal.764
  • Yıldız, M. (2012). Öğretmen adaylarının benlik saygısı ve kişilik özelliklerinin sahip oldukları değerler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Bilim Dalı, Konya.
  • Yiğit, R., & Deniz, M. E. (2012). Polislerin iletişim becerilerinin beş faktör kişilik özellikleri ve empatik eğilimlerine göre incelenmesi. Polis Bilimleri Dergisi, 14(3), 67-84. 17. 04. 2018 tarihinde http://www.arastirmax.com/en/system/files/dergiler/295/makaleler/14/3/arastirmax-polislerin-iletisim-becerilerinin-bes-faktor-kisilik-ozellikleri-empatik-egilimlerine-gore-incelenmesi.pdf adresinden alınmıştır.
Toplam 40 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Zeynep Dere 0000-0001-6078-7077

Yayımlanma Tarihi 28 Aralık 2018
Gönderilme Tarihi 17 Nisan 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 18 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Dere, Z. (2018). ANAOKULU ÖĞRETMEN ADAYLARININ KİŞİLİK ÖZELLİKLERİ İLE İLETİŞİM BECERİLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(4), 1991-2010. https://doi.org/10.17240/aibuefd.2018.18.41844-416195