Analysis of Written Narratives of German-Turkish Bilingual Children in Germany According to the Error Analysis Approach: The Case of NRW (North Rhine Westphalia)

Yıl 2024, Cilt: 24 Sayı: 2, 870 - 883, 24.06.2024

Bilge Bağcı Ayrancı , Ezgi İnal

https://doi.org/10.17240/aibuefd.2024..-1353154

Öz

Language, as an important part and carrier of cultural heritage, is crucial for the ability of many children of Turkish origin born in Germany today to actively use their productive language skills in Turkish in the future, thus ensuring the presence of the Turkish language in Germany and the transfer of the cultural framework to future generations. The aim of this research is to analyze the general features of the written narratives of German-Turkish bilingual children at primary and secondary school level living in North Rhine-Westphalia (NRW), Germany, using the incorrect parsing method. This qualitative study collected data from a creative writing (Susar Kırmızı, 2015) workshop with a total of 11 female and 8 male students. In this study designed in qualitative research design, document analysis was used as data collection method and content analysis was used in data analysis. Errors in these written expression products were thematised and coded within the framework of the error analysis method. The results obtained through content analysis were evaluated within the scope of the basic themes of spelling and syntax of letters, suffixes, words, and punctuation and spelling features. In this context, it is expected that the research results and solution suggestions will contribute to the literature.

Anahtar Kelimeler

Child, Bilingualism, Error analysis, Writing.

Almanyadaki Almanca-Türkçe İkidilli Çocukların Yazılı Anlatımlarının Yanlış Çözümleme Yaklaşımına Göre İncelenmesi: NRW (Kuzey Ren-Vestfalya) Örneği

Öz

Dil, kültürel varlığın da önemli bir parçası ve taşıyıcısıdır. Bugün, çoğu Türkiye kökenli ve Almanya doğumlu çocuklarının gelecekte de Türkçe üretici dil becerilerini aktif kullanabilmeleri Almanya’da Türkçenin varlığını sürdürmesi ve bu sayede kültürel çerçevenin gelecek nesillere aktarılması bakımından önem arz etmektedir. Bu araştırmanın amacı Almanya Kuzey Ren-Vestfalya (NRW)’da yaşayan ilkokul ve ortaokul kademesinde öğrenci olan Almanca-Türkçe iki dilli çocukların yazılı anlatımlarına yönelik genel özellikleri yanlış çözümleme yöntemi ile analiz etmektir. Nitel desenli araştırma olarak tasarlanan bu çalışmadaki veriler toplam 11 kız, 8 erkek öğrenciden ve Susar Kırmızı (2015) tarafından geliştirilen yaratıcı yazma etkinliği düzenlenen yazarlık atölyesi kapsamında toplanmıştır. Nitel araştırma deseninde tasarlanan bu çalışmada veri toplama yöntemi olarak doküman analizi, veri analizinde ise içerik analizi kullanılmıştır. Söz konusu yazılı anlatım ürünlerindeki hatalar yanlış çözümleme yöntemi çerçevesinde temalandırılarak kodlanmıştır. İçerik analizi ile elde edilen sonuçlar harflerin, eklerin, sözcüklerin yazımı ve sözdizimi temel temaları ile noktalama ve imla özellikleri kapsamında değerlendirilmiştir. Bu kapsamda araştırma sonuçlarının ve çözüm önerilerinin alanyazına katkı sunması beklenmektedir.

Anahtar Kelimeler

Çocuk, İki dillilik, Yanlış çözümleme, Yazılı anlatım.

Kaynakça

• Ak Başoğul, D. & Can, F.S. (2014). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen Balkanlı öğrencilerin yazılı anlatımda yaptıkları hatalar üzerine tespitler. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 10, 100-119.
• Aydın, İ. S. (2013). İki dilli Türk öğrencilerin yazılı anlatım becerilerine yönelik bir durum çalışması. Turkish Studies, 8(9), 657-670.
• Aydın, G. & Gün, M. (2018). Çok uluslu aileye sahip iki dilli çocukların Türkçe sözlü dil becerilerinin yanlış çözümleme yöntemine göre incelenmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 6(2), 325-342. DOI: 10.16916/aded.398338
• Aytan, T. & Güney, N. (2015). Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen öğrencilerin yazılı anlatımlarında karşılaşılan sorunlar (Yıldız TÖMER örneklemi). International Journal of Languages’ Education and Teaching. 3(2), 275- 288.
• Bağcı Ayrancı, B., Mete, F. & Keskin, H. (2017). İki Dilli Türk Çocukları İçin “Türkçe ve Türk Kültürü” Kitaplarının Yanlışları, Eksiklikleri. Aydın Tömer Dil Dergisi, 2 (2), 16-55.
• Baker, C. (2007). Anne-babalar ve öğretmenler için rehber: İkidilli Eğitim. (Çev. S. Güvener). İstanbul: Heyamola Yayınları.
• Bayazıt, Z. Z. (2019). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen bireylerin yaptıkları sözdizimi hatalarının incelenmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 7(1), 130-140.
• Belet, Ş. D. (2009). İki dilli Türk öğrencilerin ana dili Türkçeyi öğrenme durumlarına ilişkin, öğrenci, veli ve öğretmen görüşleri Fjell İlköğretim Okulu Örneği, Norveç. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (21), 71-85.
• Brown, H. D. (1994). Principles Of Language Learning and Teaching. New Jersey: Prentice Hall Inc.
• Boylu, E. (2014). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen temel seviyedeki İranlı öğrencilerin yazma problemleri. Zeitschriftfürdie Welt der Türken Journal of World of Turks, 6(2), 335-349.
• Boylu, E., Güney, E. Z. & Özyalçın, K. E. (2017). Yanlış çözümleme yaklaşımına göre Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen B1 seviyesi öğrencilerinin yazılı anlatımlarının değerlendirilmesi. International Journal of Languages’ Education and Teaching. 5(3), 184-202.
• Bölükbaş, F. (2011). Arap öğrencilerin Türkçe yazılı anlatım becerilerinin değerlendirilmesi. Turkish Studies, 6 (3), 1357-1367.
• Büyükikiz, K.K. & Hasırcı, S. (2013). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin yazılı anlatımlarının yanlış çözümleme yaklaşımına göre değerlendirilmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 1(4), 51-62.
• Ceran, D., Yıldız, D. & Çakın, E. (2015). Yabancı dil olarak Türkçenin öğreniminde yazılı ve sözlü anlatımlarda yapılan yanlışlar: Japon örneği. International Journal of Languages’ Education and Teaching, UDES- 2015, 476-494.
• Çerçi, A., Derman S. & Bardakçı M. (2016). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin yazılı anlatımlarına yönelik yanlış çözümlemesi. Gaziantep University Journal of Social Sciences. 15(2), 695-715.
• Çetinkaya, G. (2015). Yanlış çözümlemesi: Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen B2 düzeyindeki öğrencilerin yazılı metinlerine ilişkin görünümler. International Journal of Language’s Educationand Teaching. 3(1), 164- 178.
• Demirdöven, G. H. & Okur, A. (2017). İki dilli Türkçe öğretmeni adaylarının iki dillilik olgusuna yönelik görüşleri (Duisburg/Essen Üniversitesi örneği). Ana Dili Eğitimi Dergisi, 5(4). 774-805.
• Dizeli, M. & Sonkaya, Z. Z. (2021). Birinci ve ikinci yabancı dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin yaptıkları dilbilimsel hatalar. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 25(1), 225-234.
• Düzen, N. & Memduhoğlu, H. B. (2023). İki dilli çocukların yaşadığı bölgelerde çalışan ilkokul öğretmenlerinin karşılaştıkları zorluklar ve buna dair çözüm önerileri. Yaşadıkça Eğitim, 37(1), 65-87. DOI: 10.29000/rumelide.1342069
• Fidan, M. (2019). Türkçe öğrenen yabancı öğrencilerin yazılı anlatım metinlerinin yazım ve noktalama kuralları yönünden değerlendirilmesi. Ekev Akademi Dergisi, 77, 253-266.
• Gedik, Ü. (2021). Yabancı Dil Olarak Farsça Öğrenen Türk Öğrenicilerin Yazılı Anlatım Hataları: Sözlüksel-Anlamsal Hatalar. Şarkiyat Mecmuası, (38), 137-161.
• Haznedar, B. (2021). İkidillilik ve Çokdillilik, Erken Çocukluk Döneminde Birden Fazla Dil Öğrenimi. Ankara: Anı Yayıncılık
• İnal, E. & Çakır, M. (2021). Okul Öncesi Eğitim Sürecinde İkinci Dil Edinimi. İ. Güleç, B. İnce, H. N. Demiriz (Ed.) İkidillilik ve İkidilli Çocukların Eğitimi içinde. İstanbul: Kesit Yayınları.
• İnan, K. (2014). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen İranlıların yazılı anlatımlarının hata analizi bağlamında değerlendirilmesi. Turkish Studies, 9(9), 619-649.
• Karasar, N. (2010). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Kartallıoğlu, N. & Topuzkanamış, E. (2021). Bir yanlış çözümlemesi araştırması: yabancı öğreniciler neyi yanlış yazıyor?. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (25), 38-55.
• Kaya, B. (2013). Yaratıcı yazma becerisinin geliştirilmesine yönelik yapılan çalışmalardan bir derleme. Okuma Yazma Eğitimi Araştırmaları, 1 (2), 89-101.
• Önder, A., & Yıldız Uzdu, F. (2017). Türkçe öğrenen yabancıların yazılı anlatım yanlışlarının çözümlenmesi International Journal of Languages’ Education and Teaching, 5(4), 100- 114.
• Özkan, H. I. (2021). Ruandalı öğrencilerin yazılı anlatımlarının yanlış çözümlemesi yöntemine göre incelenmesi. Düzce Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(1), 201-211.
• Richards, J. C. (1970). A non-contrastive approach to error analysis. TESOL Convention in San Francisco. https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED037721.pdf. 13.03.2023 tarihinde erişilmiştir.
• Sözbilir, M. Kutu, H. & Yaşar, M. D. (2012): Science education research in Turkey: A content analysis of selected features of papers published. In J. Dillon& D. Jorde (Eds). Rotterdam: Sense Publishers.
• Subaşı Adalar, D. (2010). TÖMER'de yabancı dil olarak Türkçe öğrenen Arap öğrencilerin kompozisyonlarında hata analizi. Dil Dergisi, 148, 6-16.
• Susar Kırmızı, F. (2015). Yaratıcı Drama ve Yaratıcı Yazma Uygulamalarının Yaratıcı Yazma Başarısına Etkisi. Eğitim ve Bilim, 40 (181): 93-115.
• Şengül, K. & Toygar, Y. S. (2021). Veli görüşlerine göre Hollanda’da yaşayan iki dilli Türk çocuklarının Türkçe öğrenme durumları: Güçlükler ve gelecek beklentisi. Eğitim Bilim ve Araştırma Dergisi, 2(2), 202-220.
• Şıhlanoğlu, Ö. (2021). Türkiye’deki Suriyeli Geç İki Dilli Bireylerin Yazılı Anlatımları Üzerine Bir Hata Analizi [Yüksek lisans tezi]. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi.
• Uluçam, A. I. (2007). İkidilli öğrencilerin yazılı metin üretimindeki sorunları. Dil Dergisi, DTÖ Özel sayısı (135), 28-44.
• Uzdu Yıldız, F., & Çetin, B. (2020). Errors in written expressions of learners of Turkish as a foreign language: A systematic review. Journal of Language and Linguistic Studies, 16(2), 612-625.
• Vardar, B. (2002). Açıklamalı dilbilim terimleri sözlüğü. İstanbul: Multilingual Yayınları.
• Yağmur, K. (2007). İkidilli çocukların dil becerilerinin ölçümü ve eşik kuramı. Dil Dergisi, DTÖ Özel Sayısı (135), 60-75.
• Yağmur Şahin, E. (2013). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğrenen Öğrencilerin Yazılı Anlatımlarındaki Ek Yanlışları. Tarih Okulu Dergisi, 6 (15), 433-449.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2012). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.
• Yılmaz, M. Y. (2014). İki dillilik olgusu ve Almanya’daki Türklerin iki dilli eğitim sorunu. Turkish Studies, 9 (3), 1641-1651.
• Yılmaz, F. ve Bircan, D. (2015). Türkçe Öğretim Merkezi’nde okuyan yabancı öğrencilerin yazılı kompozisyonlarının yanlış çözümleme yöntemine göre değerlendirilmesi. International Journal of Language Academy. 3(1), 113-126.