Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Pieter Bruegel'in “Çocuk Oyunları” Tablosundaki Oyunların Derslerde Kullanımına İlişkin Öğretmen Görüşleri

Yıl 2024, Cilt: 24 Sayı: 4, 2182 - 2205, 15.12.2024
https://doi.org/10.17240/aibuefd.2024..-1431324

Öz

Bu araştırmanın amacı, Pieter Bruegel’in “Çocuk Oyunları” tablosundaki oyunların derslerde kullanımına yönelik öğretmen görüşlerini tespit etmektir. Bu amaçla ilk olarak katılımcıların derslerde kullandıkları oyunlar ve bu oyunları kullanma amacı belirlenmiş, öğretmenlerin oyunlar ve oyunların derslerde kullanımı konusundaki deneyimleri belirlenmiştir. Sonrasında katılımcıların “Çocuk Oyunları” tablosunda bulunan oyunları hangi amaçla, nasıl kullandıklarına yönelik görüşleri incelenmiştir. Son olarak katılımcıların derslerde yaptıkları uygulamalardan örnekler verilerek tablonun kullanımı konusunda somut önerilerde bulunulmuştur. Nitel araştırma deseni kullanılan araştırmada öğretmenlerin görüşlerini tespit etmek amacıyla çevrim içi ortamda bulunan “Bruegel'in ‘Çocuk Oyunları’ Tablosundaki Oyunların Derslerde Kullanımını Belirleme Formu”ndaki soruları yanıtlayan 15 katılımcının görüşleri betimsel analiz yöntemiyle çözümlenmiştir. Araştırma sonuçları katılımcıların farklı oyunları ders konularıyla ilişkilendirme, dikkat çekme, motivasyon, kalıcı öğrenme, öğrenci becerilerini geliştirme amaçlarıyla kullandıklarını göstermektedir. Katılımcıların “Çocuk Oyunları” tablosunu ve tablodaki oyunları sanatsal becerileri ve eleştirel düşünme, konuşma, dinleme, grup olma, empati, duyguları ifade etme, dikkat ve motivasyon becerilerini geliştirmek için kullandıkları görülmüştür. Katılımcılar, oyunların görsel sanatlar (perspektif, renk bilgisi, doku çalışmaları), Türkçe (hikâye oluşturma, yazım ve noktalama, eş ve zıt anlam), fen bilimleri (kuvvet, hareket, basit makineler), matematik (ritmik sayma, açılar) ve sosyal bilgiler (geçmişten günümüze çocuk oyunları, farklı kültürler) gibi derslerde konuların öğretiminde kullanılabileceğine yönelik örnekler vermişlerdir. Araştırma sonuçlarına göre “Çocuk Oyunları” tablosunun tek bir branşta kullanımına yönelik çalışmalar yapılması önerilebilir.

Kaynakça

  • Adıgüzel, Ö. (2021). Eğitimde yaratıcı drama (7. Baskı). Yapı Kredi Yayınları.
  • And, M. (2016). Oyun ve bügü: Türk kültüründe oyun kavramı (3. Baskı). Yapı Kredi Yayınları.
  • Arztmann, M., Hornstra, L., Jeuring, J. & Kester, L. (2023) Effects of games in STEM education: A meta-analysis on the moderating role of student background characteristics. Studies in Science Education, 59:1, 109-145. https://doi.org/10.1080/03057267.2022.2057732
  • Bateson, P. ve Martin, P. (2020). Oyun, oyunseverlik, yaratıcılık ve buluş (Çev. Melih Pekdemir). Ayrıntı Yayınları.
  • Boal, A. (2014). Oyuncular ve oyuncu olmayanlar için oyunlar. BGST Yayınları.
  • Büyüköztürk, Ş., Akgün, E., Karadeniz, Ş., Demirel, F. ve Kılıç, E. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri (16. baskı). Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Abt., Clark, C. (1987). Serious games. University Press of America.
  • Creswell, J.W. (2007). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five approaches (2nd Edition). Thousand Oaks: Sage.
  • Creswell, J. W. (2012). Educational research: Planning, conducting, and evaluating quantitative and qualitative research (4th ed.). MA: Pearson.
  • Çelik, F. (2012). Bruegel Çocuk Oyunları bir bilmece mi? Erişim: 08 Mart 2021. https://argoscelik.blogspot.com/2012/01/cocuk-oyunlar-bir-bilmece-mi.html
  • Dewey, J. (2014). Deneyim ve eğitim (4. Baskı, S. Akıllı, Çev.). Odtü Yayıncılık.
  • Dursun, Yücel. (2014). Oyunun ontolojisi. Doğu Batı Yayınları.
  • Dönmez, N. B. (1992). Oyun kitabı. Esin Yayınevi.
  • Ergene, T. (2011). Oyun ve oyuncak çocuğun özelidir. Psikeart Dergisi, Oyun özel sayısı. 14, 12-17.
  • Fink, E. (2015). Bir dünya sembolü olarak oyun (Çev: Necati Aça). Dost Kitabevi Yayınları.
  • Genç, S. (2014). Sanat eğitiminde eğitsel oyunların önemi. Bartın University Journal of Faculty of Education, 3(1), 380-392. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/43633
  • Given, L. M. (2008). Convenience sample. The sage encyclopedia of qualitative research methods. Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Hindman, S. (1981) Pieter Bruegel's Children's Games, folly, and chance. The Art Bulletin, 63:3, 447-475, https://doi.org/10.1080/00043079.1981.10787905
  • Huizinga, J. (2010). Homo ludens oyunun toplumsal işlevi üzerine bir deneme (Çev. M. A. Kılıçbay). Ayrıntı Yayınları.
  • Karaosmanoğlu G. (2021a). Determining the opinions of information technologies and software course teachers on the use of games. The International Game Interaction Journal (IGI Journal), 1(1), pp.1-12.
  • Karaosmanoğlu, G. (2021b). Oyunun önemi ve sanatsal işlevi. Kuramdan uygulamaya gelenekselden dijitale çocuk oyunları. İçinde (Editörler: Akkaya, S. ve Kınık, B.). Efe Akademi Yayınevi.
  • Merriam, S. B. (2009). Qualitative research: A guide to design and implementation: Revised and expanded from qualitative research and case study applications in education. Jossey-Bass.
  • Orrock, A. (2012). Homo ludens: Pieter Bruegel’s Children’s Games and the humanist educators. Journal of Historians of Netherlandish Art, 4(2), https://doi.org/10.5092/jhna.2012.4.2.1
  • Öztabak, M. (2015). Kültürel aktarım bağlamında geleneksel oyunlarımız. Oyun Yaşam ve Eğitim Dergisi, 3, 12-15.
  • Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri (M. Bütün & S. B. Demir, Çev. Ed.). Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Pitt, M. B., Borman-Shoap, E. C. & Eppich, W., J. (2015). Twelve tips for maximizing the effectiveness of game-based learning, Medical Teacher, 37(11), 1013-1017. https://doi.org/10.3109/0142159X.2015.1020289
  • Salen, K., & Zimmerman, E. (2004). Rules of play: Game design fundamentals. MA: MIT Press.
  • Sevinç, M. (2004). Erken çocukluk gelişimi ve eğitiminde oyun. Morpa Kültür Yayınları.
  • Sol, S. (2005). Bolvadin-Büyükkarabağ çocuk oyunları. Arayışlar-İnsan Bilimleri Araştırmaları Dergisi, Yıl 7, Sayı 14, 139-144. Erişim: 10 Mart 2021. http://turkoloji.cu.edu.tr/HALKBILIM/selma_ergin_bolvadin_oyunlar.pdf
  • Suits, B. (2005). The grasshopper: Games. Life and utopia. Broadview Press.
  • Şen, E. ve Küpeli, B. (2020). Evrensel sokak çocuk oyunları: Pieter Bruegel’in ‘Çocukların Oyunları’ eseri üzerine. Ulakbilge Sosyal Bilimler Dergisi, 45, 200-213. https://www.ulakbilge.com/makale/pdf/1578740351.pdf
  • Schutz, A. (2017). Between games and play: John Dewey and the child-centered pedagogues. Philosophy of Education, 188–202.
  • Silvey P.E. (2014) Imagination, play, and the role of performing arts in the well-being of children. In: Ben-Arieh A., Casas F., Frønes I., Korbin J. (eds) Handbook of child well-being. Springer, Dordrecht, https://doi.org/10.1007/978-90-481-9063-8_39
  • Talan, T., Doğan, Y. & Batdı, V. (2020) Efficiency of digital and non-digital educational games: A comparative meta-analysis and a meta-thematic analysis. Journal of Research on Technology in Education, 52:4, 474- 514, https://doi.org/10.1080/15391523.2020.1743798
  • Weisberg, D., Zosh, J.M., Hirsh-Pasek, K., Golinkoff, R. (2013), Talking it up: Play, language development, and the role of adult support. American of Journal Play, 6(1), 39-54.
  • Winnicott, D. W. (2017). Oyun ve gerçeklik (Çev. Tuncay Birkan). Metis Yayınları.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (Genişletilmiş 9. baskı). Seçkin Yayıncılık.
  • Yıldız Akgül, T. (2020). Oyun duygusu. Ekin Kitabevi.

Teacher Opinions on the Use of Games in Pieter Bruegel's "Children's Games" Painting in Lessons

Yıl 2024, Cilt: 24 Sayı: 4, 2182 - 2205, 15.12.2024
https://doi.org/10.17240/aibuefd.2024..-1431324

Öz

The aim of this study is to determine teachers' views on the use of games in Pieter Bruegel's "Children's Games" painting during lessons. For this aim, firstly the games which the participants use during lessons and the purpose of the use of these games were determined and then experiences of teachers about these games and their purposes during classes were identified. Afterwards, the opinions of the participants on how and for what purpose they use the games in the "Children's Games" painting were analyzed. Finally, concrete suggestions were made about the use of the painting by giving examples from the practices of the participants in the lessons. In the study, which employed a qualitative research design, the opinions of 15 participants who responded to the "Form for Determining the Use of Games in Bruegel's Children's Games Painting in Lessons" online were analyzed using the method of descriptive analysis to determine the views of the teachers. The results of the research show that the participants use different games to associate with the course subjects attract attention, motivation and facilitate permanent learning and student skill development. It was observed that the participants used the "Children's Games" painting and the games depicted in the painting to develop critical thinking skills, artistic skills, speaking, listening, group work, empathy, expression of emotions, attention and motivation. Participants gave examples regarding various lessons during which games could be used to teach subjects such as perspective, chromatics, texture studies in Visual Arts lessons; story composition, spelling and punctuation, synonyms and antonyms in Turkish lessons; force, movement, elementary machines in Physics lessons, rhythmic counting, degrees in Mathematics lessons and children’s games from the past until today, different cultures in Social Studies lessons. According to the research results, new studies on the use of Pieter Bruegel's "Children's Games" focusing on one subject area can be conducted.

Kaynakça

  • Adıgüzel, Ö. (2021). Eğitimde yaratıcı drama (7. Baskı). Yapı Kredi Yayınları.
  • And, M. (2016). Oyun ve bügü: Türk kültüründe oyun kavramı (3. Baskı). Yapı Kredi Yayınları.
  • Arztmann, M., Hornstra, L., Jeuring, J. & Kester, L. (2023) Effects of games in STEM education: A meta-analysis on the moderating role of student background characteristics. Studies in Science Education, 59:1, 109-145. https://doi.org/10.1080/03057267.2022.2057732
  • Bateson, P. ve Martin, P. (2020). Oyun, oyunseverlik, yaratıcılık ve buluş (Çev. Melih Pekdemir). Ayrıntı Yayınları.
  • Boal, A. (2014). Oyuncular ve oyuncu olmayanlar için oyunlar. BGST Yayınları.
  • Büyüköztürk, Ş., Akgün, E., Karadeniz, Ş., Demirel, F. ve Kılıç, E. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri (16. baskı). Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Abt., Clark, C. (1987). Serious games. University Press of America.
  • Creswell, J.W. (2007). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five approaches (2nd Edition). Thousand Oaks: Sage.
  • Creswell, J. W. (2012). Educational research: Planning, conducting, and evaluating quantitative and qualitative research (4th ed.). MA: Pearson.
  • Çelik, F. (2012). Bruegel Çocuk Oyunları bir bilmece mi? Erişim: 08 Mart 2021. https://argoscelik.blogspot.com/2012/01/cocuk-oyunlar-bir-bilmece-mi.html
  • Dewey, J. (2014). Deneyim ve eğitim (4. Baskı, S. Akıllı, Çev.). Odtü Yayıncılık.
  • Dursun, Yücel. (2014). Oyunun ontolojisi. Doğu Batı Yayınları.
  • Dönmez, N. B. (1992). Oyun kitabı. Esin Yayınevi.
  • Ergene, T. (2011). Oyun ve oyuncak çocuğun özelidir. Psikeart Dergisi, Oyun özel sayısı. 14, 12-17.
  • Fink, E. (2015). Bir dünya sembolü olarak oyun (Çev: Necati Aça). Dost Kitabevi Yayınları.
  • Genç, S. (2014). Sanat eğitiminde eğitsel oyunların önemi. Bartın University Journal of Faculty of Education, 3(1), 380-392. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/43633
  • Given, L. M. (2008). Convenience sample. The sage encyclopedia of qualitative research methods. Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Hindman, S. (1981) Pieter Bruegel's Children's Games, folly, and chance. The Art Bulletin, 63:3, 447-475, https://doi.org/10.1080/00043079.1981.10787905
  • Huizinga, J. (2010). Homo ludens oyunun toplumsal işlevi üzerine bir deneme (Çev. M. A. Kılıçbay). Ayrıntı Yayınları.
  • Karaosmanoğlu G. (2021a). Determining the opinions of information technologies and software course teachers on the use of games. The International Game Interaction Journal (IGI Journal), 1(1), pp.1-12.
  • Karaosmanoğlu, G. (2021b). Oyunun önemi ve sanatsal işlevi. Kuramdan uygulamaya gelenekselden dijitale çocuk oyunları. İçinde (Editörler: Akkaya, S. ve Kınık, B.). Efe Akademi Yayınevi.
  • Merriam, S. B. (2009). Qualitative research: A guide to design and implementation: Revised and expanded from qualitative research and case study applications in education. Jossey-Bass.
  • Orrock, A. (2012). Homo ludens: Pieter Bruegel’s Children’s Games and the humanist educators. Journal of Historians of Netherlandish Art, 4(2), https://doi.org/10.5092/jhna.2012.4.2.1
  • Öztabak, M. (2015). Kültürel aktarım bağlamında geleneksel oyunlarımız. Oyun Yaşam ve Eğitim Dergisi, 3, 12-15.
  • Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri (M. Bütün & S. B. Demir, Çev. Ed.). Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Pitt, M. B., Borman-Shoap, E. C. & Eppich, W., J. (2015). Twelve tips for maximizing the effectiveness of game-based learning, Medical Teacher, 37(11), 1013-1017. https://doi.org/10.3109/0142159X.2015.1020289
  • Salen, K., & Zimmerman, E. (2004). Rules of play: Game design fundamentals. MA: MIT Press.
  • Sevinç, M. (2004). Erken çocukluk gelişimi ve eğitiminde oyun. Morpa Kültür Yayınları.
  • Sol, S. (2005). Bolvadin-Büyükkarabağ çocuk oyunları. Arayışlar-İnsan Bilimleri Araştırmaları Dergisi, Yıl 7, Sayı 14, 139-144. Erişim: 10 Mart 2021. http://turkoloji.cu.edu.tr/HALKBILIM/selma_ergin_bolvadin_oyunlar.pdf
  • Suits, B. (2005). The grasshopper: Games. Life and utopia. Broadview Press.
  • Şen, E. ve Küpeli, B. (2020). Evrensel sokak çocuk oyunları: Pieter Bruegel’in ‘Çocukların Oyunları’ eseri üzerine. Ulakbilge Sosyal Bilimler Dergisi, 45, 200-213. https://www.ulakbilge.com/makale/pdf/1578740351.pdf
  • Schutz, A. (2017). Between games and play: John Dewey and the child-centered pedagogues. Philosophy of Education, 188–202.
  • Silvey P.E. (2014) Imagination, play, and the role of performing arts in the well-being of children. In: Ben-Arieh A., Casas F., Frønes I., Korbin J. (eds) Handbook of child well-being. Springer, Dordrecht, https://doi.org/10.1007/978-90-481-9063-8_39
  • Talan, T., Doğan, Y. & Batdı, V. (2020) Efficiency of digital and non-digital educational games: A comparative meta-analysis and a meta-thematic analysis. Journal of Research on Technology in Education, 52:4, 474- 514, https://doi.org/10.1080/15391523.2020.1743798
  • Weisberg, D., Zosh, J.M., Hirsh-Pasek, K., Golinkoff, R. (2013), Talking it up: Play, language development, and the role of adult support. American of Journal Play, 6(1), 39-54.
  • Winnicott, D. W. (2017). Oyun ve gerçeklik (Çev. Tuncay Birkan). Metis Yayınları.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (Genişletilmiş 9. baskı). Seçkin Yayıncılık.
  • Yıldız Akgül, T. (2020). Oyun duygusu. Ekin Kitabevi.
Toplam 38 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Çok Kültürlü Eğitim, Temel Eğitim (Diğer), Müzik (Diğer)
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Gökhan Karaosmanoğlu 0000-0002-6612-4669

Filiz Kara Bilgin 0000-0003-1040-5995

Erken Görünüm Tarihi 9 Aralık 2024
Yayımlanma Tarihi 15 Aralık 2024
Gönderilme Tarihi 3 Şubat 2024
Kabul Tarihi 3 Ekim 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 24 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Karaosmanoğlu, G., & Kara Bilgin, F. (2024). Pieter Bruegel’in “Çocuk Oyunları” Tablosundaki Oyunların Derslerde Kullanımına İlişkin Öğretmen Görüşleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(4), 2182-2205. https://doi.org/10.17240/aibuefd.2024..-1431324