İşbirlikçi Öğrenme Destek Programının 60-72 Aylık Çocukların Sosyal Becerilerine Etkisinin İncelenmesi

Yıl 2024, Cilt: 24 Sayı: 4, 2379 - 2407, 15.12.2024

Nihan Uzak , Gülen Baran

https://doi.org/10.17240/aibuefd.2024..-1443808

Öz

Bu araştırmada İşbirlikçi Öğrenme Destek Programı’nın 60-72 aylık çocukların sosyal becerilerine etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu kapsamda nicel araştırma yöntemlerinden “Ön Test-Son Test Kontrol Gruplu Yarı Deneysel Desen” kullanılmıştır. Araştırmaya okul öncesi eğitime devam eden 41 çocuk dahil edilmiştir ve dahil edilen çocukların 21’i deney, 20’si kontrol grubunda bulunmaktadır. Araştırmanın çalışma grubunu, Bolu merkezde ve birbirlerine yakın mesafelerde, benzer sosyokültürel çevrede bulunan, bir deney ve bir kontrol grubunda olacak biçimde, Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı, bağımsız iki farklı anaokulunda 60-72 ay arasındaki çocukların bulunduğu birer sınıf oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri Sosyal Becerileri Değerlendirme Ölçeği- Ebeveyn Formu kullanılarak toplanmıştır. Araştırmanın amacı doğrultusunda; araştırmacı tarafından hazırlanan İşbirlikçi Öğrenme Destek Programı, 60-72 aylık çocuklara haftada iki gün olmak üzere sekiz hafta boyunca toplamda 16 oturum olarak araştırmacı tarafından uygulanmıştır. Programın etkililiğini değerlendirmek için ön test – son test ve kalıcılık testi sonuçları uygun istatistiksel analizler yapılarak karşılaştırılmıştır. Sosyal beceriler; ölçek sınırlılıkları içinde iletişim, uyum, kendini kontrol, prososyal davranışlar, atılganlık ve toplam puan üzerinden ele alınmıştır. Araştırmanın sonuçları; İşbirlikçi Öğrenme Destek Programı’nın çocukların sosyal becerilerinde tüm alt boyutlarda ve toplam puanlar üzerinde olumlu katkıları olduğunu ortaya koymuştur.

Anahtar Kelimeler

İşbirlikçi öğrenme, Sosyal beceri, Erken çocukluk dönemi

Examining the Effect of Collaborative Learning Support Program on Social Skills of 60-72 Month-Old Children

Öz

This study aimed to determine the effect of the Collaborative Learning Support Program on the social skills of 60-72 month old children. In this context, "Quasi-Experimental Design with Pretest-Posttest Control Group", one of the quantitative research methods, was used. 41 children attending pre-school education were included in the study, and 21 of the included children were in the experimental group and 20 in the control group. The study group of the research consists of a classroom of children aged between 60-72 months in two different independent kindergartens affiliated with the Ministry of National Education, one experimental group and one control group, located in the center of Bolu and close to each other in a similar socio-cultural environment. The data of the study were collected using the Social Skills Assessment Scale - Parent Form. In line with the purpose of the research; The Collaborative Learning Support Program prepared by the researcher was applied to children aged 60-72 months, two days a week, for eight weeks, in a total of 16 sessions. To evaluate the effectiveness of the program, pre-test - post-test and retention test results were compared by making appropriate statistical analyses. Social skills; Within the limitations of the scale, communication, adaptation, self-control, prosocial behaviors, assertiveness and total score were discussed. The results of the research; It has been revealed that the Collaborative Learning Support Program has positive contributions to children's social skills in all sub-dimensions and total scores.

Anahtar Kelimeler

Cooperative learning, Social skills, Early childhood

Kaynakça

• Açıkgöz, K. (2007). Aktif öğrenme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
• Açıkgöz, K. Ü., Bilen S. (2019). İşbirlikli öğrenmenin şarkı söyleme becerileri üzerindeki etkisi. YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(1), 803-817. http://dx.doi.org/10.23891/efdyyu.2019.142
• Aksoy, P. (2014). Hikâye anlatma temelli ve oyun temelli sosyal beceri eğitiminin anasınıfına devam eden çocukların sosyal becerilerine etkisinin incelenmesi [Doktora Tezi]. Ankara Üniversitesi.
• Aksoy, P. & Baran, G. (2020). Okul Öncesi Dönem Çocukları için 'Sosyal Becerileri Değerlendirme Ölçeği- Ebeveyn Formu': Bir Ölçek Uyarlama Çalışması. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 14(31), 314-335. https://doi.org/10.29329/mjer.2020.234.15
• Alamri, M. M. (2019). Students' academic achievement performance and satisfaction in a flipped classroom in Saudi Arabia. International Journal of Technology Enhanced Learning, 11(1), 103-119.
• Alp, H. (2016). İşbirlikçi öğrenme yöntemi ve oyun etkinliklerinin okul öncesi dönemdeki çocukların sosyal kaygı düzeylerine etkisi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi Journal of Research in Education and Teaching, 5(1),33.
• Anlıak, Ş. (2004). Farklı eğitim yaklaşımları uygulayan okul öncesi eğitim kurumlarında kişiler arası bilişsel problem çözme becerisi programının etkisinin incelenmesi [Doktora Tezi]. Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Aral, N., Baran, G. (2011). Çocuk Gelişimi. YA-PA Yayınları.
• Arı, M. (2003). Türkiye’de erken çocukluk eğitimi ve kalitenin önemi, erken çocuklukta gelişim ve eğitimde yeni yaklaşımlar. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
• Arslan, M. (2012). Öğretim ilke ve yöntemleri. Anı Yayıncılık.
• Aslan, E. (2008). Drama temelli sosyal beceri eğitiminin 6 yaş çocuklarının sosyal ilişkiler ve iş birliği davranışlarına etkisi [Yüksek Lisans Tezi]. Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın.
• Aslan Berzener, Ü., Deneme, S. (2021). The effect of cooperative learning on efl learners’ success of reading comprehension: an experimental study implementing slavin’s STAD method, TOJET. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 20(4), 90-100.
• Avcıoğlu, H. (2001). İşitme engelli çocuklara sosyal becerilerin öğretilmesinde işbirlikçi öğrenme yaklaşımı ile sunulan öğretim programının etkililiğinin incelenmesi. [Doktora Tezi]. Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Baştürk G., Bektaş M. (2019). İlkokul 4. Sınıf öğrencilerinin iş birliği kavramın yönelik metaforik algılarının incelenmesi. International Journal of Field Education, 5(1), 71- 87. https://doi.org/10.32570/ijofe.535196
• Bayhan, P.S., Artan, İ. (2011). Çocuk gelişimi ve eğitimi. Morpa Kültür Yayınları.
• Bayrakçeken, S., Doymuş, K., Doğan, A. (2015). İşbirlikli öğrenme modeli ve uygulanması. Pegem Akademi Yayıncılık.
• Bayraktar D. M. & Camnalbur M. (2018). İşbirlikli öğrenmenin akademik başarı üzerine etkisi: bir meta-analiz çalışması. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 7(2), 1149- 1172.
• Bee H., Boyd D. (2009). Çocuk gelişim psikolojisi (O. Gündüz Çev.). Kaktüs Yayınevi.
• Berk, L.E. (2013). Bebekler ve çocuklar (N. Işıkoğlu Erdoğan, Çev.). Nobel Yayıncılık.
• Bilir Seyhan, S. (2022). Resimli öykü kitabı okuma etkinliklerinin 3 yaş çocuklarının dil gelişimleri ve sosyal becerileri üzerindeki etkisinin incelenmesi [Doktora Tezi]. Hacettepe Üniversitesi.
• Bingamada, C. (1993). Etkili sunuş (E. Tuskan, Çev.). Rota Yayınları.
• Bronson, M. B. (2000). Self-regulation in early childhood: Nature and nurture. The Guildford Press.
• Brownell, C. A., Carriger, M. S. (1990). Changes in cooperation and self‐other differentiation during the second year. Child Development, 61(4), 1164-1174. https://doi.org/10.1111/j.1467-8624.1990.tb02850.x
• Büyükkaragöz, S. S. (1999). Genel öğretim metotları: öğretimde planlama uygulama. Beta Basım Yayım Dağıtım.
• Büyüköztürk, Ş. (2018). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (24. Baskı) (ss. 44-58). Pegem Akademi Yayıncılık.
• Canol, B. (2021). Okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden 60-72 aylık çocuklara yönelik hazırlanan öz düzenleme eğitim programının çocukların öz düzenleme ve sosyal becerileri üzerine etkisi [Yüksek Lisans Tezi]. Gazi Üniversitesi.
• Carter, A.S., Briggs-Gowan, M.J., Davis, N.O. (2004). Assessment of young children’s socialemotional development and psychopathology: recent advances and recommendations for practice. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 45(1), 109–134.
• Çetin, F., Bilbay, A.A., Kaymak A.D. (2003). Araştırmadan uygulamaya sosyal beceriler. Epsilon Yayıncılık.
• Ceylan, Ş. (2009). Vineland sosyal- duygusal erken çocukluk ölçeğinin geçerlilik güvenilirlik çalışması ve okul öncesi eğitim kurumuna devam eden beş yaş çocuklarının sosyal-duygusal davranışlarına yaratıcı drama eğitiminin etkisinin incelenmesi [Doktora Tezi]. Gazi Üniversitesi.
• Çavdar, O. (2016). Fen ve teknoloji dersinin öğretiminde iyi bir eğitim ortamı için yedi ilke ve modellerin işbirlikli öğrenme yöntemiyle uygulanması [Doktora Tezi]. Atatürk Üniversitesi.
• Charlesworth, R. (2014). Understanding Child Development. UK: Cengage Learning.
• Childhood Development Initiative (CDI). (2010). Mate-Tricks programme manual. Tallaght West Childhood Development Initiative.
• Davies, D. (2011). Child development: A practitioner's guide. Guilford Press.
• Davidson, T. (2008). Greklerde eğitim düşüncesi (Aydoğan, A. Çev.). Say Yayınları.
• Değirmenci, B. (2020). Yaratıcı drama temelli etkinliklerin okul öncesi çocukların problem çözme ve sosyal beceri düzeylerine etkisi [Yüksek Lisans Tezi]. Çağ Üniversitesi.
• Demir, Y., Çinici A. (2010). İşbirlikli tahmin-gözlem-açıklama (TGA) aktivitelerinin 9. sınıf öğrencilerinin demokratik tutumları üzerine etkisi. Bayburt Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5 (I-II), 13-23.
• Dewey, J. (2009). Democracy and education: an introduction to the philosophy of education. Reada Classic.
• Diekstra, R. F. (2008). Effectiveness of school-based social and emotional education programmes worldwide. Social and emotional education: An international analysis, 1-27.
• Dinçer, Ç., Baş, T., Teke, N., Aydın, E., İpek, S., Göktaş, İ. (2019). Okul öncesi dönem çocuklarının kişiler arası problem çözme ve sosyal becerileri ile akran ilişkilerinin değerlendirilmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(3), 882-900. https://doi.org/10.17240/aibuefd.2019.19.49440-478714
• Durlak, J. A., Weissberg, R. P., Pachan, M. (2010). A meta-analysis of after school programs that seek to promote personal and social skills in children and adolescents. American Journal Of Community Psychology, 45(3-4), 294- 309.
• Durualp, E. (2009). Anasınıfına devam eden altı yaş çocuklarının sosyal uyum ve becerilerine oyun temelli sosyal beceri eğitiminin etkisinin incelenmesi: Çankırı örneği [Doktora Tezi]. Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Durualp, E., Aral, N. (2010). Altı yaşındaki çocukların sosyal becerilerine oyun temelli sosyal beceri eğitiminin etkisinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 160-172.
• Ebrahimi, T., Aslipoor, A., Khosrojavid, M. (2019). The effect of group play therapy on aggressive behaviors and social skills in preschool children. Quarterly Journal Of Child Mental Health, 6(2), 40-52.
• Ekinci-Vural, D. (2006). Okul öncesi eğitim programındaki duyuşsal ve sosyal becerilere yönelik hedeflere uygun olarak hazırlanan aile katılımlı sosyal beceri eğitimi programının çocuklarda sosyal becerilerin gelişimine etkisi [Yüksek Lisans Tezi]. Dokuz Eylül Üniversitesi.
• Elias C.L., Berk L.E. (2002) Self-regulation in young children: is there a role for sociodramatic play? Early Childhood Research Quarterly, 17(2), 216–238. https://doi.org/10.1016/S0885-2006(02)00146-1
• Erol, O., Çırak, N. S. (2022). Bir programlama aracı çiziğinin ortaokul öğrencilerinin problem çözme becerileri üzerindeki etkisi. Eğitim ve Bilgi Teknolojileri, 27(3), 4065-4086. https://doi.org/10.1007/s10639-021-10776-w
• Eti, İ. (2010). Drama etkinliklerinin okul öncesi eğitim kurumuna devam eden 5-6 yaş grubu çocukların sosyal becerileri üzerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.
• Fantuzzo, J. ve Mcwayne, C. (2002). The relationship between peer-play interactions in the family context and dimensions of school redainess for low-income preschool children. Journal of Educational Psychology, 94, 79-87.
• Freeman, G. D., Sullivan, K., Fulton, C.R. (2003) Effects of creative drama on self-concept, social skills, and problem behavior. The Journal of Educational Research, 96(3), 131-138. https://doi.org/10.1080/00220670309598801
• Garden M.J., Gardıner H.W. (2016). Çocuk ve ergen gelişimi (Onur B. Çev.). Ankara: İmge Yayınevi.
• Garner, W. P., Dunsmore, J. C., Southam-Gerow, M. (2008). Mother-child conversations about emotions: Linkages to child aggression and prosocial behavior. Social Development, 17(2), 259-277. https://doi.org/10.1111/j.1467-9507.2007.00424.x
• Görgülü, F. (2009). Drama destekli kubaşık öğrenme etkinliklerinin okul öncesi 5- 6 yaş çocuklarının iletişim becerilerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın.
• Green, V.A., Cillessen, A.H.N., Rechic, R., Patterson, M.M., Hughes, J.M. (2008). Social problem solving and use in young children. The Journal of Genetic Psychology, 169(1), 92–112. doi: 10.3200/GNTP.169.1.92-112
• Gresham, F. M., Elliot, S. N. (1990). Social skills rating system. PsycTESTS Dataset. https://doi.org/10.1037/t10269-000
• Gümüş, O., Buluç, B. (2007). İşbirliğine dayalı öğrenme yaklaşımının Türkçe dersinde akademik başarıya etkisi ve öğrencilerin derse ilgisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 49(49), 7-30.
• Hamlin, J. K., Wynn, K., Bloom, P. (2007). Social evaluation by preverbal infants. Nature Publishing Group, 450(7169), 557-559. doi: 10.1038/nature06288
• Hişmi, E. (2022). STEM etkinliklerinin ilkokul öğrencilerindeki STEM'e ilişkin tutumlar, akademik başarı, problem çözme ve sosyal becerileri geliştirme süreci açısından incelenmesi [Doktora Tezi]. Çukurova Üniversitesi.
• Howe, C. (2009). Collaborative group work in middle childhood. Human Development, 52(4), 215-239. https://doi.org/10.1159/000215072
• Joanne, P. (1997). Cooperative learning in diverse classrooms. Ohio: Merrill. Johnson, D.W., Johnson, R.T. (1991). Teaching children to be peacemakers. USA: Interaction Book Company.
• Johnson, D.W., Johnson, R.T., Stanne, M.B. (2000). Cooperative Learning Methods: A Meta-Analysis.
• Johnson, D.W., Johnson, R.T., Holubec, E.J. (2016). İşbirlikli öğrenme el kitabı (A. Kocabaş, Çev.). Pegem Akademi Yayıncılık.
• Kalymon, K., Gettinger, M., & Hanley-Maxwell, C. (2010). Middle school boys’ perspectives on social relationships with peers with disabilities. Remedial and Special Education, 31(4), 305-316. https://doi.org/10.1177/074193250832747
• Kamaraj, I. (2004). Sosyal becerileri derecelendirme ölçeği’nin Türkçe’ye uyarlanması ve beş yaş çocuklarının atılganlık sosyal becerisini kazanmalarında eğitici drama programının etkisi [Doktora Tezi]. Marmara Üniversitesi.
• Karakuş, F. (2016). Öğretim ilke ve yöntemleri. Anı Yayıncılık.
• Karaoğlu, M. (2011). Başarıya ilk adım erken müdahale programının 5-6 yaş grubu çocuklarının problem davranışlarına, sosyal becerilerine ve akademik etkinliklerle ilgilenme sürelerine olan etkisi [Doktora Tezi]. Marmara Üniversitesi.
• Karno, D., Hatcher, B. (2020). Building computer supported collaborative learning environments in early childhood classrooms. Educational Technology Research and Development, 68(1), 249-267. https://doi.org/10.1007/s11423-019-09686-z
• Kılıç, K. M. (2016) Okul öncesi çocuklarına uygulanan sosyal beceri eğitiminin sosyal beceri düzeyleri üzerindeki etkisi ve sosyal beceri düzeyleri ile mizaç özellikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi [Doktora Tezi]. Gazi Üniversitesi.
• Kıyaker, S. (2017). 60-72 ay çocuklarının öz düzenleme becerisi üzerinde eğitici drama programının etkisinin incelenmesi [Yüksek Lisans Tezi]. Okan Üniversitesi.
• Kocakaya, S., Kotluk, N. (2015). 21. Yüzyıl becerilerinin gelişiminde dijital öykülemeler: ortaöğretim öğrencilerinin görüşlerinin incelenmesi. Journal of Research in Education and Teaching, 4(2), 354-363.
• Korkut, F. (2002). Lise öğrencilerinin problem çözme becerileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(23), 177-184.
• Kostelnik, M.J., Whiren, A.P., Soderman, A.K., Gregory, K. (1993). Guilding children’s social development. USA: Theory to practice, Thomsan & Delmar Publisher.
• Kölemen, B. (2021). Okul dışı öğrenme ortamlarında gerçekleştirilen etkinliklerin 60-72 aylık çocukların sosyal beceri düzeylerine etkisi [Doktora Tezi]. Gazi Üniversitesi.
• Kurt, F. (2007). Okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden beş-altı yaş çocuklarının sosyal uyum ve becerilerine proje yaklaşımlı eğitim programlarının etkisinin incelenmesi [Yüksek Lisans Tezi]. Gazi Üniversitesi.
• Kuru, N. (2020). Tamamlayıcı erken müdahale programının mülteci çocukların benlik saygısına, sosyal becerilerine ve psikolojik sağlamlığına etkisi [Doktora Tezi]. Hacettepe Üniversitesi.
• Kuyurtar, N. (2012). Bilişsel temelli sosyal beceri grup eğitiminin okul öncesi yaş grubundaki etkililiğinin incelenmesi [Yüksek Lisans Tezi]. İstanbul Üniversitesi.
• Küçükturan, G. A., Keleş, S., Köksal Akyol, A. (Ed.). (2017). Sosyal duygusal gelişim. Erken çocukluk döneminde gelişim I (0-36 ay) içinde. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Laguna, M., Mazur, Z., Kędra, M., Ostrowski, K. (2020). Interventions stimulating prosocial helping behavior: A systematic review. Journal of Applied Social Psychology, 50(11), 676-696. https://doi.org/10.1111/jasp.12704
• Lawton, J.T., Burk, J. (1990). Effects of Advence Orginizer Instruction on Preschool Children’s Prosocial Behaviour. Journal of Structural Learning, 10(3), 215- 226.
• Leung, C. (2010). An experimental study of eduplay and social competence among preschool students in Hong Kong. Early Child Development and Care, 1-14.
• Levine, L. E., Munsch, J. (2011). Child development an active learning approach. Canada: Sage Publication.
• Li, J., Hestenes, L. L., Wang, Y. C. (2016). Links between preschool children’s social skills and observed pretend play in outdoor childcare environments. Early Childhood Education Journal, 44(1), 61-68. doi 10.1007/s10643-014-0673-2
• Malik, S., Balda, S., Punia, S. (2006). Socio-emotional behaviour and social problem solving skills of 6-8 years old children. Journal of Social Science, 12(1), 55-58. https://doi.org/10.1080/09718923.2006.11978340
• Mamur Yılmaz, E. (2015). İşbirliğine dayalı öğrenme yoluyla okul öncesi çocuklara yönelik duvar resimleme çalışmaları. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 7(02).
• Mcarthur, J.R. (2002). The why, what, and how of teaching children social skills. The Social Studies, 93(4), 183-185. https://doi.org/10.1080/00377990209599907
• Millî Eğitim Bakanlığı (2013). Temel Eğitim Genel Müdürlüğü, Okul Öncesi Eğitim Programı.
• Moges, B. (2019). Practises and challenges of cooperative learning in selected college of Arsi university: As a motivational factor on enhancing students’ learning. Universal Journal of Psychology, 7(1), 1-17. doi:10.13189/UJP.2019.070101
• O’hare, L., Kerr, K., Biggart, A., Connolly, P. (2012). Evaluation of the effectiveness of the Childhood Development Initiative’s Mate-Tricks Pro-Social Behaviour After-School Programme. Dublin: Childhood Development Initiative (CDI).
• Özdemir Topaloğlu, A. (2013). Etkinlik temelli sosyal beceri eğitiminin çocukların akran ilişkilerine etkisi [Doktora Tezi]. Konya Selçuk Üniversitesi.
• Öziskender, G., ve Güdek, B. (2013). Orff yaklaşımı ile yapılan okul öncesi müzik eğitiminin öğrencilerin sosyal becerilerinin gelişimine etkileri. Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(3): 213-232.
• Özyürek, A. (2015). Okul öncesi çocukların sosyal beceri düzeyleri ile anne tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Milli Eğitim Dergisi, 45(206), 106-120.
• Özyürek, A. (2018). Okul öncesi dönem çocuklarda problem çözme becerilerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası Erken Çocukluk Eğitimi Çalışmaları Dergisi, 3(2), 32-41.
• Parks, K. C. (2013). This is our classroom: A teacher’s guide to forest school at kent country parks. Kent Country Council.
• Parsons, S. J., Guldberg, K., MacLeod, A. A., Jones, G., Prunty, A., Balfe, T. (2009). International review of the literature of evidence of best practice provision in the education of persons with autistic spectrum disorders. National Council for Special Education.
• Pekdoğan, S. (2016). Hikâye temelli sosyal beceri eğitim programının 5-6 yaş çocukların sosyal becerilerinin gelişimine etkisinin incelenmesi. Eğitim ve Bilim Dergisi, 183: 305- 318.
• Polat, E. B., Özbey, S. (2021). Okul öncesinde sosyal değerler eğitimi programının öz düzenleme, sosyal beceri ve problem davranışlar üzerindeki etkisi. FSM İlmi Araştırmalar İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi, (18), 287-316.
• Rakoczy, H. (2006). Pretend play and the development of collective intentionality. Cognitive Systems Research, 7(2-3), 113-127. https://doi.org/10.1016/j.cogsys.2005.11.008
• Ramani, G. B., Brownell, C. A. (2014). Preschoolers’ cooperative problem solving: Integrating play and problem solving. Journal of Early Childhood Research, 12(1), 92-108. https://doi.org/10.1177/1476718X13498337
• Raver, C.C., Knitzer, J. (2002). Ready to enter: What research tells policymakers about strategies to promote social and emotional school readiness among three- and four-yearold children. National Centre for Children in Poverty.
• Sancak, S. (2019). Grup theraplay metodunun sınıf ortamında uygulamasının okulöncesi çocukların sosyal becerileri ve problem davranışları üzerine etkisi [Yüksek Lisans Tezi]. Orta Doğu Teknik Üniversitesi.
• Sander, V., Watkins, N. (2022). What Are Social Skills? (Definition, Examples & Importance). SocialPro.
• Sapsağlam, Ö. (2015). Anasınıfına devam eden çocuklara uygulanan sosyal değerler eğitimi programının sosyal beceri kazanımına etkisinin incelenmesi [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Gazi Üniversitesi.
• Savaş, B. (2012). Öğretim ilke ve yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Semerci, D. (2022). Çocuk merkezli oyun terapisinin 48-72 aylık çocukların davranış problemlerine ve sosyal beceri düzeylerine etkisinin incelenmesi [Doktora Tezi]. Marmara Üniversitesi.
• Semrud-Clikeman, M. (2007). Social competence in children. Springer http://link.springer.com/book/10.1007/978-0-387-71366-3 sayfasından erişilmiştir.
• Sergin, C., Giverts, M. John O. Grene and Brant Raney Burleson (Eds.). (2003). Methods of sociall skills training and developments. In Handbook of Communication and Social Interaction Skills. NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
• Serin, N.B., Derin, R. (2008). İlköğretimde kişilerin kişiler arası problem çözme performansları ve denetim odaklı düzeylerini etkileyen faktörler. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 5(1), 1-18.
• Sezgin, E. Y. (2018). Okulöncesi dönemde yaşam becerileri. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 5(12), 710-719.
• Sezgin, E. (2016). Çocukların davranışsal öz-düzenleme becerilerinde oyun temelli eğitimin etkisinin incelenmesi [Yayınlanmamış Doktora Tezi]. Ankara: Gazi Üniversitesi.
• Shure, M. B. (2001). I can problem solve (ICPS): An interpersonal cognitive problem-solving program for children. Residential Treatment for Children & Youth, 18(3), 3-14. https://doi.org/10.1300/J007v18n03_02
• Siu, A. F. (2014). Effectiveness of Group Theraplay on enhancing social skills among children with developmental disabilities. International Journal of Play Therapy, 23(4), 187-203. https://doi.org/10.1037/a0038158
• Slavin, R.E. (1983). When does cooperative learning increase student achievement? Psyhological bulletin, 94(3), 429-445. https://doi.org/10.1037/0033-2909.94.3.429
• Slavin, R.E. (2013). Eğitim psikolojisi: kuram ve uygulama (G. Yüksel Çev.). Nobel Akademik Yayıncılık.
• Sutik, S., Masitoh, S., Mariono, A. (2022). Webbed model ıntegrated learning on problem solving and self-regulation skills for PAUD student in mojokerto. Srawing Journal of Social Sciences and Humanites, 1(2), 52-60.
• Şahbaz, S. (2019). Okul öncesinde toplumsal barış eğitimi programının okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden çocukların sosyal beceri gelişimlerine etkisi [Yüksek Lisans Tezi]. Üsküdar Üniversitesi.
• Şahin, S., Diken, İ. (Ed.). (2014). Erken çocukluk eğitimi. Pegem Akademi Yayıncılık.
• Vygotsky, L. S. (1998). Düşünce ve dil. Toplumsal Dönüşüm Yayınları.
• Tarım, K. ve ARTUT, P. (2004). Anasınıfı öğrencilerine toplama ve çıkarma becerilerinin kazandırılmasında kubaşık öğrenme yönteminin uygulanması, I. Uluslararası Okul Öncesi Kongresi.30 Haziran–3 Temmuz: İstanbul.
• Trawick Smith, J., Akman B. (Ed.), (2014). Erken çocukluk döneminde gelişim-çok kültürlü bir bakış açısı. Bebeklikte bilişsel gelişim (s.126-147) (M. Saçkes, Çev.). Nobel Yayıncılık.
• Tuğrul, B., Kavici, M. (2002). Kağit Katlama Sanati Origami ve Öğrenme. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(11), 1-17.
• Uysal, A. (2014). Anne destekli, anne desteksiz sosyal beceri eğitimi alan ve almayan okul öncesi çocukların sosyal beceri düzeyleri ve benlik kavramlarının karşılaştırılması [Yüksek Lisans Tezi]. Maltepe Üniversitesi.
• Waxler Z., Radke-Yarrow, M., Wagner, E., Chapman, M. (1992). Development of concern for others. Developmental Psychology, 28, 126-136. https://doi.org/10.1037/0012-1649.28.1.126
• Webster-Stratton, C., Reid, J., Hammond, M. (2001). Social skills and problem solving training for children with early-onset conduct problems: Who benefits?. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 42(7), 943-952. https://doi.org/10.1017/S0021963001007776
• Yalçın, H. (2013). Anne-çocuk iletişimi eğitiminin etkileri. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 28, 179-194.
• Yörükoğlu, A. (2008) Çocuk ruh sağlığı: çocuk yetiştirme sanatı ve kişilik gelişimi. Özgür Yayınları.