UZAKTAN EĞİTİMİN ÖĞRENCİ MOTİVASYONU AÇISINDAN İNCELENMESİ

Yıl 2022, , 51 - 76, 30.04.2022

Ayşe Şimşek

https://doi.org/10.31463/aicusbed.1047570

Cited By: 1

Öz

Eğitim öğretim faaliyetlerinin destekleyici unsuru olarak kullanılmakta olan uzaktan eğitim, günümüzde alternatif bir eğitim metodu olarak da uygulamaya konulmuştur. Covid 19 salgını nedeniyle, ülkemizde okullarda yüz yüze gerçekleşen eğitime ara verilmiş, öğrencilere uzaktan eğitim verilmeye başlanmıştır. Bu süreçte toplumsal olarak yaşanan değişimler, etkileşimler ve sıkıntılar eğitim alanında da kendini göstermiştir.
Uzaktan eğitimde üzerinde durulması gereken en önemli hususlardan biri, öğrenci motivasyonunun sağlanmasıdır. Araştırmada, uzaktan eğitim alan bir öğrencinin bu süreçte yaşadıklarının, doğal ev ortamında derinlemesine, ayrıntılı ve bütüncül olarak incelenmesi amaçlanmıştır. Bu nedenle nitel araştırma yöntemi tercih edilmiştir. Çalışmada, özel bir ortaokul kurumunda sekizinci sınıfa devam eden bir öğrencinin uzaktan eğitim gördüğü temel dersler gözlenmiştir. Gözlem sürecinin sonunda veri çeşitlemesi yapmak ve bulguların doğruluğundan emin olabilmek amacıyla öğrenci ile görüşme yapılmıştır. Araştırmada, ders boyunca yaşanan etkileşim biçimleri (öğrenci ile öğretmen arasındaki etkileşim, öğrencinin evdekilerle olan etkileşimi), bilişsel ve biçimsel yapılar incelenmiş; elde edilen veriler doğrultusunda uzaktan eğitim, öğrenci motivasyonu açısından değerlendirilmiştir. Araştırmada teknik sıkıntılar ile birlikte uzaktan eğitimin görüldüğü ev ortamındaki etkileşim sorunları nedeniyle öğrenci motivasyonunun bozulduğu tespit edilmiştir. Ayrıca bu süreçte öğretmenin üslubu ve yaklaşımının da öğrencinin ders takibi ve dikkati üzerinde oldukça etkili olduğu sonucuna ulaşılmıştır. 

Anahtar Kelimeler

eğitimde etkileşim biçimleri,, iletişim,, öğrenci motivasyonu,, sekizinci sınıf öğrencileri,, motivasyon

Kaynakça

• Ağır, F. (2008). Özel Okullarda ve Devlet Okullarında Çalışan İlköğretim Öğretmenlerinin Uzaktan Eğitime Karşı Tutumlarının Belirlenmesi. (Yüksek Lisans Tezi), Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
• Akbaba, S. (2006). “Eğitimde Motivasyon”. Kâzım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 343-361.
• Akça, Ö. (2006). Sakarya Üniversitesi Uzaktan Eğitim Öğrencilerinin İletişim Engelleri İle İlgili Öğrenci Görüşleri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Alakoç, Z. (2001). “Genel Olarak Uzaktan Öğretim ve Konuya Öğretim Üyelerinin Bakış Açıları”. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3, 403-413.
• Altıparmak, M., Kurt, İ. D. ve Kapıdere, M. (2011). “E-öğrenme ve Uzaktan Eğitimde Açık Kaynak Kodlu Öğrenme Yönetim Sistemleri”. XI. Akademik Bilişim Kongresi. Malatya. 319-327.
• Ateş, A. ve Altun, E. (2008). “Bilgisayar Öğretmeni Adaylarının Uzaktan Eğitime Yönelik Tutumlarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi”. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 125-145.
• Birişçi, S. (2013). “Video Konferans Tabanlı Uzaktan Eğitime İlişkin Öğrenci Tutumları ve Görüşleri”. Journal of Instructional Technologies & Teacher Education, 1, 24-40.
• Bozkurt, A. (2017). “Türkiye’de Uzaktan Eğitimin Dünü, Bugünü ve Yarını”. Açık Öğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 3, 85-124.
• Creswell, J. W. (2020). Nitel Araştırma Yöntemleri. (Çev. Mesut Bütün ve Selçuk Beşir Demir). Ankara: Siyasal Yayın Dağıtım.
• Çakmak, A. Ç. (2013). “Uzaktan Eğitim Hizmetinin Öğrenciler Tarafından Değerlendirilmesi: Karabük Üniversitesinde Bir Uygulama”. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimleri Dergisi, 12, 263-287.
• Çallı, İ., İşman A. ve Torkul O. (2001), “Sakarya Üniversitesinde Uzaktan Eğitimin Dünü Bugünü ve Geleceği”, I. Uluslararası Eğitim Teknolojileri Sempozyumu ve Fuarı, Sakarya. 1-8.
• Drennan, J., Kennedy, J. ve Pisarski, A. (2005). “Factors Affecting Student Attitudes Toward Flexible Online Learning in Management Education”. Journal of Educational Research, 98, 331-338.
• Düzakın, E. ve Yalçınkaya, S. (2008). “Web Tabanlı Uzaktan Eğitim Sistemi ve Çukurova Üniversitesi Öğretim Elemanlarının Yatkınlıkları”. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17, 225-244.
• Ekici, G. (2003). “Uzaktan Eğitim Ortamlarının Seçiminde Öğrencilerin Öğrenme Stillerinin Önemi”. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 48-55.
• Elcil, Ş. ve Şahiner, D. (2014). “Uzaktan Eğitimde İletişimsel Engeller”. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 6, 21-33.
• Glesne, C. (2014). Nitel Araştırmaya Giriş. (Çev. Ali Ersoy ve Pelin Yalçınoğlu). Ankara: Anı Yayınları.
• Hilker, B. J. (1993). Toward creating the intrinsically motivating classroom: Can students’ motivational orientations be changed? American Educational Research Association. Retrieved from ERIC database. (ED 359166)
• İşman, A. (2011). Uzaktan Eğitim. Ankara: Pegem Yayınları.
• Kaleli, Y. G. ve Güven, B. (2015). “Öğretmen Adaylarının Uzaktan Eğitime Yönelik Algılarının Metaforlar Yoluyla Belirlenmesi”. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, 6, 299-322.
• Kaya, Z. (2002). Uzaktan Eğitim. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Merriam, S. B. (2018). Nitel Araştırma Desen ve Uygulama İçin Bir Rehber. (Çev. Selahattin Turan). Ankara: Nobel Yayınları.
• Moore, M. G. (1973). “Toward a Theory of İndependent Learning and Teaching”. Journal of Higher Education, 12, 661-679.
• Olcay, A. ve Döş, B. (2016). “Turizm Eğitimi Alan Öğrencilerin İnternete Dayalı Uzaktan Eğitim Yöntemine Yönelik Görüşlerinin Belirlenmesi”. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7, 727-750.
• Özer, B. (1990). “Uzaktan Eğitim Sisteminin Evrensel Yapısı”, Kurgu: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi İletişim Bilimleri Dergisi, 8, 569-594.
• Schlosser, L. A. ve Simonson, M. (2009), Distance Education: Definitions and Glossary of Terms. North Carolina: Information Age Publishing.
• Süer, İ., Kaya, Z., Bülbül, H. İ., Karaçanta, H., Koç, Z. ve Çetin, Ş. (2005). “Gazi Üniversitesinin Uzaktan Eğitim Potansiyeli”. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 4, 107-113.
• Sweeney, J. ve Ingram, D. (2001). “A Comparison of Traditional and Webbased Tutorials in Marketing Education: An Exploratory Study”. Journal of Marketing Education, 23, 55-62.
• Topçuoğlu Ü. F. ve Bursalı, H. (2013). “Türkçe Öğretmenlerinin Motivasyon Faktörlerine İlişkin Görüşleri”. Middle Eastern & African Journal of Educational Research, 5, 7-22.
• Turhan, E. (2005). Okul Yöneticilerinin Geliştirilmeye İhtiyaç Duydukları Yönetsel Süreçlere ve Uzaktan Eğitim Teknolojilerine İlişkin Görüşleri. Eskişehir Örneği. (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Türk Dil Kurumu. (1998). Türkçe Sözlük. Ankara: TDK Yayınları.
• Willhelm, W. J. (2003). “Teaching Communications Online Using The Master Teacher Model”. Delta Pi Epsilon Journal, 45, 34-47.
• Williams, M. ve Pabrock, K. (1999). Distance Learning: The Essencial Guide. Thousand Oaks: Sage Publishing.
• Yeniad, M. (2006). Uzaktan Eğitimde Kullanılmak Üzere Web Tabanlı Bir Portal Yazılımı Geliştirme. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi.
• Yıldız, S. (2016). “Pedogojik Formasyon Eğitimi Alan Öğrencilerin Uzaktan Eğitime Yönelik Tutumları”. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16, 301-329.
• Yorgancı, S. (2014). “Web Tabanlı Uzaktan Eğitim Yönteminin Öğrencilerin Matematik Başarılarına Etkileri”. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23, 1401-1420.