An Examination of Decisional Procrastination in University Students in terms of Academic Success and Trait Anxiety

Yıl 2023, , 243 - 270, 31.10.2023

Sena Gültekin , Zafer Güney

https://doi.org/10.31463/aicusbed.1264107

Öz

During ordinary daily life, it is observed that most people postpone their responsibilities and duties, which they have to do in every chapter of their life time. There are many reasons of postponing behaviour, however the main fundamental reason is that individual person does not have ability to use his/her time appropriately and efficiently. As much as this postponing behaviour increases, their academic success decreases, along with increasing anxiety. The aim of this study is to investigate postponing behavior of university students in terms of academic success rates and continous anxiety levels. At the time of study, total 200 student- participants are selected from universities of Istanbul, Ankara and Mersin aged between 18-48 years, 29 male and 171 female volunteers. The research data were collected through the "Trait Anxiety Scale", which was shaped by Mann (1982) and adapted into Turkish by Balkıs, the "Trait Anxiety Scale" adapted into Turkish by Öner and Le Compte, and the demographic information form. As a result of the study, a moderately positive and significant relationship was found between the behavior of procrastinating decision making and trait anxiety, and it was found that there was no significant relationship with academic achievement. It was observed that there was no significant difference between the genders in terms of their academic success and trait anxiety. However, there is no significant relationship between the variables of age, class level and socioeconomic level and SCI behaviors. A significant correlation was found between GPA and procrastination behavior. According to the results of Tukey's analysis, a significant correlation was found between the academic average of 2.01-3.00 and 3.01-4.00 university students' procrastination behavior.

Anahtar Kelimeler

Academic Success, procrastination behaviour, trait anxiety, chronic procrastination, situational procrastination

ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNDE KARAR VERMEYİ ERTELEME DAVRANIŞININ AKADEMİK BAŞARI VE SÜREKLİ KAYGI AÇISINDAN İNCELENMESİ

Öz

Günlük hayat içerisinde çoğu kişinin yaşamlarının her döneminde yapmaları gereken işlerini ve sorumluluklarını erteledikleri gözlemlenmektedir. Bireylerin erteleme davranışı göstermelerinin pek çok nedeni bulunmakla birlikte erteleme davranışındaki en temel nedenin, bireyin yeteri kadar zamanını iyi kullanabilme yeteneğine sahip olmadığı görülmektedir. Kişilerin erteleme davranışı arttıkça akademik başarıları düşmekte ve kaygı düzeyleri artmaktadır. Bu çalışmanın amacı, hazırlık sınıfı dâhil üniversite öğrencileri ile lisansüstü öğrenim gören bireylerin karar vermeyi erteleme (KVE) davranışlarının akademik başarı ve sürekli kaygı açısından incelenmesidir. Araştırma sürecinde çalışma grubu; İstanbul, Ankara ve Mersinde bulunan vakıf ve devlet üniversitelerinde öğrenim gören yaşları 18 ile 48 arasında olan 171’i kadın 29’u erkek toplam 200 üniversite öğrencisinden oluşturmaktadır. Araştırma verileri; Mann (1982) önderliğinde şekillendirilen ve Balkıs tarafından Türkçeye uyarlanan “Karar Vermeyi Erteleme Eğilimi Ölçeği”, Öner ile Le Compte tarafından Türkçeye uyarlanan “Sürekli Kaygı Ölçeği” ve demografik bilgi formu aracılığıyla toplanmıştır. Yapılan çalışmanın sonucunda karar vermeyi erteleme davranışı ile sürekli kaygı arasında orta seviyede pozitif, anlamlı bir ilişki bulunmuş olup, akademik başarıları ile anlamlı bir ilişki bulunmadığı görülmüştür. Cinsiyetler arasında ise karar vermeyi erteleme davranışlarının hem akademik olarak sergiledikleri başarı hem de sürekli kaygıları bakımından anlamlı fark olmadığı görülmüştür. Bununla birlikte yaş, sınıf düzeyi ve sosyoekonomik düzey değişkenleri ile KVE davranışları arasında da anlamlı bir ilişkinin varlığı bulunmamaktadır. Genel not ortalaması ve karar vermeyi erteleme davranışı arasında anlamlı korelasyon bulunmuştur. Tukey analiz sonuçlarına göre ise akademik ortalaması 2.01-3.00 ve 3.01-4.00 arasındaki üniversite öğrencilerinin karar vermeyi erteleme davranışı arasında anlamlı korelasyon bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler

Akademik Başarı, Sürekli Kaygı, erteleme davranışı, kronik erteleme, durumsal erteleme

Kaynakça

• Akbay, S. E., & Gizir, C. A. (2010). Cinsiyete göre üniversite öğrencilerinde akademik erteleme davranışı: Akademik güdülenme, akademik özyeterlik ve akademik yükleme stillerinin rolü. Mersin University Journal of the Faculty of Education, 6(1), 60-78. Doi: https://dergipark.org.tr/en/pub/mersinefd/issue/17373/181419
• Akdamar, E., & Kızılkaya, Y. M. (2022). Üniversite öğrencilerinin akademik erteleme eğilimleri ile umutsuzluk seviyeleri ve akademik başarıları arasındaki ilişkinin incelenmesi: İki devlet üniversitesi üzerinde bir araştırma. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(1), 212-221. Doi: https://doi.org/10.33437/ksusbd.844605
• Akhun, İ. (1980). Akademik başarının kestirilmesi: Çoklu regresyon yaklaşımının uygulanmasına ilişkin bir araştırma. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 9(1), 325-334. Doi: https://doi.org/10.1501/Egifak_0000000447
• Ay, Ş., Arslan, F. Z., Adıgüzel, İ., & Çoban, K. (2019). Lise öğrencilerinin akademik öz-yeterlik algısı ve akademik erteleme davranışı arasındaki ilişki. Düzce Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(1), 116-126. Doi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/dusbed/issue/47156/513873
• Aydemir, S. (2018). Çalışanlarda erteleme davranışı (işyeri prokrastinasyonu) gelişiminde zaman tuzaklarının etkisi. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(6), 1031-1040. Doi: https://doi.org/10.18506/anemon.411753
• Aydoğan, D. (2008). Akademik erteleme davranışının benlik saygısı, durumluluk kaygı, ve öz-yeterlik ile açıklanabilirliği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Aydoğan, D., & Özbay, Y. (2012). Akademik erteleme davranışının benlik saygısı, durumluluk kaygı, öz-yeterlilik açısından açıklanabilirliğinin incelenmesi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 2(3), 1-9. Doi: https://dergipark.org.tr/en/pub/pegegog/issue/22588/241267
• Balkıs, M. (2006). Öğretmen adaylarının davranışlarındaki erteleme eğiliminin, düşünme ve karar verme tarzları ile ilişkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Balkıs, M. (2015). Erteleme eğilimi, akademik başarı ve akademik doyum ilişkisinde akılcı inançların farklılaştırıcı rolü. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 1(48), 87-107. Doi: https://doi.org/10.1501/Egifak_0000001354
• Balkıs, M., & Duru, E. (2010). Akademik erteleme eğilimi akademik başarı ilişkisinde genel ve performans benlik saygısının rolü. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 159-170. Doi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/pauefd/issue/11116/132938
• Baltacı, A. (2017). Erteleme davranışı eğilimi ve beş faktörlü kişilik özellikleri arasındaki ilişkiler: Okul yöneticileri üzerine bir araştırma. Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi(UGEAD), 3(1), 56-80. Doi: https://dergipark.org.tr/en/pub/intjces/issue/30950/310776
• Başpınar, N. Ö. (2020). Üniversite öğrencilerinin genel erteleme davranışları ile akademik erteleme davranışları arasındaki ilişki. Turkish Studies, 15(2), 1197-1219. Doi: http://doi.org/10.29228/TurkishStudies.41436
• Beswick, G., Rothblum, E. D., & Mann, L. (1988). Psychological antecedents of student procrastination. Australian Psychologist, 23(2), 207-217. Doi: 10.1080/00050068808255605
• Burka, J. B., & Yuen, L. M. (1983). Procrastination: Why you do it, what to do about it. Reading, MA: Addison-Wesley.
• Chow, H. P. H. (2011). Procrastination among undergraduate students: Effects of emotional intelligence, school life, self-evaluation, and selfefficacy. Alberta Journal of Educational Research, 57(2), 234-240. Doi: https://doi.org/10.11575/ajer.v57i2.55479
• Çakıcı, D. Ç. (2003). Lise ve üniversite öğrencilerinde genel erteleme ve akademik erteleme davranışının incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Çelikkaleli, Ö., & Akbay, S. E. (2013). Üniversite öğrencilerinin akademik erteleme davranışı, genel yetkinlik inancı ve sorumluluklarının incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 14(2), 237-254. Doi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/kefad/issue/59471/854610
• Çetin, N., & Ceyhan, E. (2018). Lise öğrencilerinin akademik erteleme davranışlarının sürekli kaygı, akılcı olmayan inanç, öz düzenleme ve akademik başarı ile ilişkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(2), 460-479. Doi: 10.16986/HUJE.2017028261
• Demir, Ö. (2017). Erteleme eğilimi ve baş etme yolları araştırmaları bulgularının dinî erteleme açısından yorumlanması. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(24), 747-780. Doi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/befdergi/issue/33599/350151
• Diseth, A. (2011). Self-efficacy, goal orientations and learning strategies as mediators between preceding and subsequent academic achievement. Learning and Individual Differences, 21(2), 191-195. Doi: https://psycnet.apa.org/doi/10.1016/j.lindif.2011.01.003
• Doğan, T., Kürüm, A., & Kazak, M. (2014). Kişilik özelliklerinin erteleme davranışını yordayıcılığı. Başkent University Journal of Education, 1(1), 1-8.
• Dolye, J. A., & Paludi, M. A. (1998). Sex and gender: The human experience. Boston: McGrow Hill.
• Effert, B. R., & Ferrari, J. R. (1989). Decisional procrastination: Examining personality correlates. Journal of Social Behavior and Personality, 4(1), 151-161.
• Ekşi, H., & Dilmaç, B. (2010). Üniversite öğrencilerinin genel erteleme, karar vermeyi erteleme ve akademik erteleme düzeylerinin sürekli kaygı açısından incelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(2), 433-450. Doi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/uefad/issue/16692/173492
• Ellis, A., & Knaus, W. J. (1977). Overcoming procrastination. New York: Signet Books.
• Farran, B. (2004). Predictors of academic procrastination in college students. Unpublished doctoral dissertation. Fordham University, ABD.
• Fernie, B. A., Bharucha, Z., Nikcevic, A. V., Marino, C., & Spada, M. M. (2017). The unintentional procrastination scale. Journal of Rational-Emotive and Cognitive-Behaviour Therapy, 35(2), 136-149. Doi: https://doi.org/10.1007/s10942-016-0247-x
• Ferrari, J. R. (1991). Compulsive procrastination: Some self-reported characteristics. Psychological Reports, 68(2), 455-458. Doi: https://psycnet.apa.org/doi/10.2466/PR0.68.2.455-458
• Ferrari, J. R. (1992). Procrastinators and perfect behavior: An exploratory factor analysis of self-presentation, self-awareness and self-handicapping components. Journal of Research in Personality, 26(1), 75-84. Doi: http://dx.doi.org/10.1016/0092-6566(92)90060-H
• Ferrari, J. R. (1993). Procrastination and impulsiveness: Two sides of a coin? In The impulsive client: Theory, research, and treatment (265-276). Washington, DC, US: American Psychological Association. Doi: https://psycnet.apa.org/doi/10.1037/10500-014
• Ferrari, J. R. (1994). Dysfunctional procrastination and its relationship with self-esteem, interpersonal dependency, and self-defeating behaviors. Personality and Individual Diffrences, 17(5), 673-679. Doi: https://doi.org/10.1016/0191-8869(94)90140-6
• Ferrari, J. R., Johnson, J. L., & McCown, W. G. (1995). Procrastination research. In Procrastination and Task Avoidance (1-265). Boston, MA: Springer. Doi: http://dx.doi.org/10.1007/978-1-4899-0227-6
• Ferrari, J. R., O’Callagan, J., & Newbegin, I. (2005). Prevalence of procrastination in the United States, United Kingdom, and Australia: Arousal and avoidance delays among adults. The American Journal of Psychology, 7(1), 1-6. Doi: 10.1177/0022022107302314
• Fritzsche, B. A., Young, B. R., & Hickson, K. C. (2003). Individual differences in academic procrastination tendency and writing success. Personalitiy and Individual Differences, 35, 1549-1557. Doi: http://dx.doi.org/10.1016/S0191-8869(02)00369-0
• Ghaleb, A. B., Ghaith, S., & Akour, M. (2015). Self-efficacy, achievement goals, and metacognition as predicators of academic motivation. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 191, 2068-2073. Doi: https://doi.org/10.1016/J.SBSPRO.2015.04.345
• Green, L. (1982). Minority students’ self-control of procrastination. Journal of Counseling Psychology, 29(6), 636-644. Doi: https://psycnet.apa.org/doi/10.1037/0022-0167.29.6.636
• Gülebağlan, C. (2003). Öğretmenlerin işleri son ana erteleme eğilimlerinin, mesleki yeterlilik algıları, mesleki deneyimleri ve branşları bakımından karşılaştırılmasına yönelik bir araştırma. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
• Haycock, L. A., McCarthy, P., & Skay, C. L. (1998). Procrastination in college students: The role of self-efficacy and anxiety. Journal of Counseling & Development, 76(3), 317-324. Doi: https://psycnet.apa.org/doi/10.1002/j.1556-6676.1998.tb02548.x
• Heatherton, T. F., & Polivy, J. (1991). Development and validation of a scale for measuring state self-esteem. Journal of Personality and Social Psychology, 60(6), 895-910. Doi: https://psycnet.apa.org/doi/10.1037/0022-3514.60.6.895
• Jackson, T., Weiss, E.K., Lundquist, J.L., & Hooper, D. (2001). The impact of hope, procrastination and social activity on academic performance of Midwestern college students. Education, 124(2), 310-320. Doi: 140829067
• Kağan, M. (2009). Üniversite öğrencilerinde akademik erteleme davranışını açıklayan değişkenlerin belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 42(2), 113-128. Doi: https://doi.org/10.1501/Egifak_0000001179
• Kandemir, M. (2010). Akademik erteleme davranışını açıklayıcı bir model. Yayınlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Karasar, N. (2002). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Yayınevi.
• Kartopu, S. (2012). Lise öğrenci ve öğretmenlerinin durumluk ve sürekli kaygı düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 17(2), 147-170. Doi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/firatilahiyat/issue/68642/1077975
• Kaya, M., & Varol, K. (2004). İlahiyat fakültesi öğrencilerinin durumluk-sürekli kaygı düzeyleri ve kaygı nedenleri (Samsun örneği). On Dokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 17, 31-63. Doi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/omuifd/issue/20300/215487
• Khojazada, N. (2019). Genç yetişkin işsizlerde belirsizliğe tahammülsüzlük, kaygı ve erteleme davranışı arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Knaus, W. J. (1998). Do it now? Break procrastination habit (2. editon). New York: Jojn Wiley & Sons.
• Koç, H. D. (2022). Üniversite öğrencilerinin teknoloji bağımlılıklarının akademik erteleme davranışları üzerine etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
• Kutlu, N., Gökdere, M., & Çakır, R. (2015). Öğretmen adaylarının akademik erteleme davranışı ile öğretmenlik mesleğine ilişkin tutumlarının karşılaştırmalı incelemesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(3), 1311-1330.
• Lay, C. H. (1986). At last, my research article on procrastination. Journal of Research in Personality, 20(4), 474-495. Doi: https://psycnet.apa.org/doi/10.1016/0092-6566(86)90127-3
• Lu, D., He, Y., & Tan, Yu. (2022). Gender, socioeconomic status, cultural differences, education, family size and procrastination. Frontiers in Psychology, 12, 1-15. Doi: https://doi.org/10.3389/fpsyg.2021.719425
• McCown, W., Petzel, T., & Rupert, P. (1987). An experimental study of some hypothesized behaviors and personality variables of college student procrastinators. Personality and Individual Diffrences, 8(6), 781-786. Doi: https://psycnet.apa.org/doi/10.1016/0191-8869(87)90130-9
• Milgram, N., Mey-Tal, G., & Levison, Y. (1998). Procrastination, generalized or specific, in college students and their parents. Personality and Individual Differences, 25(2), 297-316. Doi: https://doi.org/10.1016/S0191-8869(98)00044-0
• Rebetez, M. M. L., Barsics, C., Rochat, L. D’Argembeau, A., & Van der Linden, M. (2016). Procrastination, consideration of future consequences, and episodic future thinking. Consciousness and Cognition, 42, 286-292. Doi: http://dx.doi.org/10.1016/j.concog.2016.04.003
• Roberts, B. W., Kuncel, N. R., Shiner, R., Caspi, A., & Goldberg, L. R. (2007). The power of personality: The comparative validity of personality traits, socioeconomic status, and cognitive ability for predicting important life outcomes. Perspectives on Psychological Science, 2(4), 313-345. Doi: https://psycnet.apa.org/doi/10.1111/j.1745-6916.2007.00047.x
• Saddler, C. D., & Buley, J. (1999). Predictors of academic procrastination in college students. Psychological Reports, 84(2), 686-688. Doi: https://psycnet.apa.org/doi/10.2466/PR0.84.2.686-688
• Scher, J.S., & Osterman, N.M. (2002). Procrastination, conscientiousness, anxiety and goals: exploring the measurement and correlates of procrastination among school- aged children. Psychology in the Schools, 39(4), 385-398. Doi: https://psycnet.apa.org/doi/10.1002/pits.10045
• Senécal, C., Koestner, R., & Vallerand, R. J. (1995). Self-regulation and academic procrastination. Journal of Social Psychology, 135(1), 607-619. Doi: 10.1080/00224545.1995.9712234
• Sirois, F. M., & Tosti, N. (2012). Lost in the moment? An investigation of procrastination, mindfulness, and well-being. Journal of Rational-Emotive and Cognitive-Behavior Therapy, 30. 237-248. Doi: http://dx.doi.org/10.1007/s10942-012-0151-y
• Solomon, L. J., & Rothblum, E. D. (1984). Academic procrastination: Frequency and cognitive-behavioral correlates. Journal of Counseling Psychology, 31(4), 503-509. Doi: http://dx.doi.org/10.1037/0022-0167.31.4.503
• Steel, P. (2007). The Nature of procrastination: A meta-analytic and theoretical review of quintessential self-regulatory failure. Psychological Bulletin, 133(1), 65-94. Doi: https://psycnet.apa.org/doi/10.1037/0033-2909.133.1.65
• Tice, D. M., & Baumeister, R. F. (1997). Longitudinal study of procrastination, performance, stress, and health: The costs and benefits of dawdling. Psychological Science, 8(6), 454-458. Doi: https://doi.org/10.1111/j.1467-9280.1997.tb00460.x
• Uğurlu, S. N. (2018). Sosyal psikolojide tutumlar ve tutum değişimi. Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
• Washington, J. A. (2004). The relationship between procrastination and depression among graduate and proffessional students across academic programs: Imlications for counseling. Unpublished Doctoral Dissertation, Texas Southern University, USA
• Westgate, E. C., Wormington, S. V., Oleson, K.C., & Lindgren, K. P. (2016). Productive procrastination: Academic procrastination style predicts academic and alcohol outcomes. Journal of Applied Social Psychology, 47(3), 124-135. Doi: https://doi.org/10.1111/jasp.12417
• Yaycı, L., & Düşmez, İ. (2016). Adolesanların akademik erteleme davranışlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 6(10), 80-101.
• Yazıcı, H., & Bekaroğlu, B. (2012). Örgün eğitim kurumlarında görev yapan müdürlerin erteleme davranışlarının okul yönetimine etkisi. Bayburt Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 169-180. Doi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/befdergi/issue/23147/247262
• Yıldırım, S. (2015). Üniversite öğrencilerinin akademik başarı, akademik erteleme, kopya çekme ve devamsızlık durumlarının yordayıcısı olarak sosyal bağlılık. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Tokat.