MİZAH TEMELLİ ETKİNLİKLERİN 7. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN YAZMA BECERİLERİNE ETKİSİ

Yıl 2019, Cilt: 5 Sayı: 2, 43 - 66, 25.10.2019

Yasin Kılıç , Yunus Şakiroğlu

https://doi.org/10.31463/aicusbed.586485

Cited By: 4

Öz

Bu
çalışmada, mizah temelli etkinliklerin 7. sınıf öğrencilerinin yazma becerileri
üzerindeki etkisi araştırılmıştır. Araştırmada, ön test-son test kontrol gruplu
yarı deneysel desen kullanılmıştır. Araştırmada her iki gruba deney öncesi ve
deney sonrası ölçümler yapılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2016-2017
eğitim-öğretim yılı bahar döneminde ortaokul 7. sınıfta öğrenim gören 40 öğrenci
oluşturmuştur. Öğrenciler, tesadüfî yöntemle deney ve kontrol grubu diye ikiye
ayrılmıştır. Araştırmaya esas olan Türkçe dersindeki konular, deney grubunda
uzman kontrolünde tasarlanmış olan mizah temelli etkinliklerle işlenirken, kontrol
grubunda ise Türkçe Öğretim Programı’ndaki etkinlikler dikkate alınarak işlenmiştir.
Araştırma; anılar, komik öyküler, karikatürler ve komik kısa filmlerle
zenginleştirilmiştir. Araştırma verilerinin toplanmasında Türkçe Öğretim
Programı’ndaki  “Yazılı Anlatımı
Değerlendirme Formu” kullanılmıştır. Bu verilerin analizi, SPSS 15.0 paket
programında yapılmıştır.Ulaşılan bulgular ve sonuçlar doğrultusunda araştırmacılara
çeşitli öneriler sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Türkçe öğretimi, yazma becerisi

Kaynakça

• Akkaya, A. (2011). Karikatürlerle dil bilgisi öğretimi. Yayımlanmamış doktora tezi. Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.Aykaç, N. (2018). Eğitim Sürecinde Mizah ve Ortaokul Türkçe Ders Kitaplarında Mizahî Unsurlar. Sosyal Bilimler Dergisi, 27, 433-447.Büyüköztürk, S. (2013). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı ( 18. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.Cornett, C. E. (1986). Learning through Laughter: Humor in the Classroom. Fastback 241. Phi Delta Kappa, Eighth and Union, Box 789, Bloomington, IN 47402.Çakmak Güleç H. ve Geçgel, H. (2006). Çocuk Edebiyatı, (2. Basım). Ankara: Kök Yay.Çifçili, V. (2009). Sınıf İçi Disiplinde Otorite. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(11), 91-103.Gökçeaslan, A. (2009). Canlandırma Sinemasında Mizahın Kullanımı. Gazi Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Sanat ve Tasarım Dergisi, 2, 103-133.Karagöz, O. (2009). İlköğretim Türkçe öğretmenlerinin mizah tarzları ile tükenmişlik düzeyleri arasındaki ilişki. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Karakaya, S. (2007). Nasreddin hoca fıkralarının eğitim değeri ve fıkraların benlik durumlarına göre değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.Kıvrak, D. (2016). Söz Varlığını Geliştirmeye Yönelik Etkinlik Önerisi: Bir Karikatür, Bir Resim. Araştırma Temelli Etkinlik Dergisi (ATED), 6(2), 89-96.Kılıç, Y. (2016). The views of Turkish teachers on the use of humor in secondary schools. Educational Research and Reviews, 11(9), 945-956.Mağden, D., ve Tuğrul, B. (1994). Çocukta Mecaz Kavramının Gelişmesi ve Mizah Anlayışı. Eğitim ve Bilim, 18(91), 23-34.MEB. (2013). İlköğretim Kurumları Yönetmeliği. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.Oruç, Ş. (2006). Sosyal bilgiler öğretiminde mizah. (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.Örge Yaşar, F. (2010). Mizahta Uyumsuzluk Kuramı Bağlamında Tekerlemeler. Zeitschrift für die Welt der Türken/Journal of World of Turks, 2(1), 49-57.Özalp, I. (2006). Karikatür tekniğinin fen ve çevre eğitiminde kullanılabilirliği üzerine bir araştırma. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Celal Bayar Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Manisa.Özdemir, S., Sezgin, F., Kaya, Z. ve Recepoğlu, E. (2011). İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Stresle Başa Çıkma Tarzları İle Kullandıkları Mizah Tarzları Arasındaki İlişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 17(3), 405-428.Özkan, H. İ. (2008). Öğretmen ve öğrencideki mizah anlayışının sınıf atmosferine etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.Özkara, Y. (2013). İlköğretim Türkçe Eğitimi Sürecinde Mizah Unsurlarından Yararlanma. Millî Folklor, 25(100), 182-188. Özşahin E. (2009), Karikatürlerle Coğrafya Öğretimi. Marmara Coğrafya Dergisi, 20(7),101-122.Rule, A. C., Sallis, D. A., & Donaldson, J. A. (2008). Humorous Cartoons Made by Preservice Teachers for Teaching Science Concepts to Elementary Students: Process and Product. Annual Graduate Student Research Symposium (Apr 7) Cederfalls.Savaş, S. (2009). İlköğretim 7. sınıf Türkçe derslerinde mizah kullanımının öğrenci tutum ve başarısına etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Zonguldak.Tatar, M. (2004). Etkili Öğretmen. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(2).Türk Dil Kurumu. (2005). Türkçe Sözlük (10. bs.). Ankara: Türk Dil Kurumu.Türkyılmaz, D. (2009). Masal Bilmece İlişkisi Bağlamında Türk Masallarında Bilmece Unsurları. Hütad, (10), 155-163.Varışoğlu, B., Şeref, İ., Yılmaz, İ., & Gedik, M. (2014). “Deyim ve Atasözlerinin Öğretilmesinde Görsel Bir Araç Olarak Karikatürlerin Başarıya Etkisi.” Karadeniz Araştırmaları, (41), 226-242.Uğurel, I., & Moralı, S. (2006). Karikatürler ve Matematik Öğretiminde Kullanımı. Milli Eğitim Dergisi, 35(170), 47-66.Yaman, H. (2010). Bir Öğretim Aracı Olarak Karikatür: Türkçe Dil Bilgisi Öğretimi Üzerine Bir Araştırma. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 10(2), 1215-1242.