Öz
Hz. Nuh, insanlığın ikinci atası olarak bilinir. O, Allah tarafından insanlara peygamber olarak gönderilmiş, 950 sene insanları Allah’ın dinine davet etmiştir. Ancak insanlar onun ortaya koyduğu apaçık delillere rağmen inkâr ve tekzip yolunu ikrar ve tasdike tercih etmişlerdir. Bununla yetinmeyerek bir de meydan okuyup azap ve mucize talebinde bulunmuşlardır. Hz. Nuh da küçük bir grup dışında tasdik etmediklerini görünce onlara yönelik beddua etmiştir. Bunun üzerine Nuh’un Tufanı diye bilinen olay yaşanmıştır. Bu olaydan önce Allah’ın emri ile bir gemi inşa ederek iman getirenlerin kurtuluşuna vesile olmuştur. İşte bu gemi hakkında birçok tartışma ve inceleme yapılmaktadır. Söz konusu inceleme ve tartışmalarda olayı gündeme getirip insanlığa mesaj veren ayetlerdeki hikmet ve ibretlik noktaları tespit edip yeniden hatırlatmaktan ziyade geminin nereye indiği noktası üzerinde durulmaktadır. Geminin nereye indiği tartışılırken, geminin nerede yapıldığı hususunun gündeme getirilmediği dikkat çekici bir durumdur. Biz de bu makalemizde yapılmakta olan tartışmalara iki boyut daha kazandırmak istiyoruz: Gemi nerede yapıldı, nereleri gezip dolaştı ve nereye indi. Bu şekilde geminin mecrasını ve kalkış ve iniş sürecini Kutsal Kitaplar bağlamında inceleyeceğiz.
Kaynakça
- Abdülbakȋ, Muhammed Fuad, el-Mu’cemu’l-Müfehresli Elfâzi’l-Kur’ani’l-Kerȋm, Dâru’l-Ma’rȋfe, Beyrȗt, 2012, s. 938-939. Agitoğlu, Nurullah, “Hz. Nuh’un Gemisi İle İlgili Tabiȋ Katâde’den Gelen Bazı Rivayetler Üzerine”, ”Uluslararası Hz. Nuh ve Cudi Dağı Sempozyum Bildirileri, Şırnak Üniversitesi Yay., Şırnak, 2013, s.285-294. Aktaş, M. Nurullah, “Taberi Tefsirinde Geçen Rivayetler Çerçevesinde Nuh Tufanının Sebepleri”, Uluslararası Hz. Nuh ve Cudi Dağı Sempozyum Bildirileri, Şırnak Üniversitesi Yay., Şırnak, 2013, s. 269-287; Bucaile, Maurice, Tevrat İnciller ve Kur’an, Terc. M. Ali Sönmez, DİB Yay., Ankara, 2001. Dȋneverȋ, Ebu Hanȋfe Ahbâru’t-Tıval, Terc. Zekeriya Akman-H. Siyabend Aytemür, Ankara Okulu Yay., İstanbul, 2017, s. 50. Diyarbekrȋ, Hüseyin b. Muhammed, Târihu’l-Hamȋs fȋ ahvâli Enfesi’n-Nefȋs, Tahk. Abdullah Muhammed el-Halilȋ, Dâru’l-Kutub el-İlmiyye, Beyrut, 2009, 1/125-126. Dölek, İskender – Özsoy, Naci, “Nuh Tufanı Üzerine”, SocialScıencesStutiesJournal, 2018, Vol: 4, Issue: 21, s. 3650.Ahmed Mustafa el-Merâgī, Tefsîr, Kahire, 1394/1974. Ebȗ Azȋz, Sa’d Yusuf, Kısasu’l-Kur’an, Dâru’l-Fecr, 2010, s. 41-55. Eroğlu, Engin, Kutsal Kitaplardaki Tufan Olayı’nın Tarihi Temelleri (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Tarih Anabilim Dalı Eskiçağ Tarihi Bilim Dalı, Ankara, 2007, s. 41-88. Feyizli, Hasan Tahsin, Feyzü’l-Kur’an Meali, Server Yay., İstanbul, 2018. Güneş, Hüseyin, İslam Tarihi Kaynaklarına Göre Nuh Tufanı ve Cudi Dağı, İlahiyat Yay., Ankara, 2014. Harman, Ömer Faruk, “Hz. Nuh”, TDV İslam Ansiklopedisi, TDV Yay., İstanbul, 2007, 33/224-227. İncil, Yeni Yaşam Yayınları, İstanbul, 2016. İşhanyan, Rafael, Başlangıcından II. Yüzyıla Kadar Ermenilerin Tarihi, Terc. Sarkis Seropyan, Belge Yay., İstanbul, 2006, s. 51. Kaya, Mesut, “Çağdaş Tefsirlerde Hz. Nuh ve Cudi Dağı Tefsiru’l-Menar ve Tefhimu’l-Kur’an Örneği”, Uluslararası Hz. Nuh ve Cudi Dağı Sempozyum Bildirileri, Şırnak Üniversitesi Yay., Şırnak, 2013, s. 327-342. Kırdar, Şehabeddin, “Tefsirde Cudi Dağı”, Uluslararası Hz. Nuh ve Cudi Dağı Sempozyum Bildirileri, Şırnak Üniversitesi Yay., Örneği”, ”, Uluslararası Hz. Nuh ve Cudi Dağı Sempozyum bildirileri, Şırnak Üniversitesi Yay., Şırnak, 2013, s. 319-326. Merâgî, Ahmed Mustafa, Tefsîr, Kahire, 1394/1974. Mes’udȋ, Ebu’l-Hüseyn b. Ali, Murucu’z-Zeheb, el-Mektebetu’l-Asriyye, Beyrut, 2005, 1/32; Salvini, Mirjo, Urartu Tarihi ve Kültürü, Terc. Belgin Aksoy, Arkeoloji ve Sanat Yayınları, İstanbul, 2006, s.24-25. Taberȋ, İbn Cerir, Tarihu’t-Taberȋ, Terc. Cemalettin Saylık, Ankara Okulu Yay., 2018, Ankara, 1/192-226 ; Tevrat-ı Şerif (Eski Ahid), Kitab-ı Mukaddes Şirketi, İstanbul, 1995. Zemaḫşerī, Ebū’l-Ḳāsim Cārullāh Maḥmūd b. Ömer, el-Keşşāf an Ḥaḳāiḳi Ġavāmiḍi’t-Tenzīl, Dāru’l-Kitābi’l-Arabī, Beyrut: 2008. 1318 Tarihli Erzurum Vilâyet Salnâmesi, Erzurum Vilâyet Matbaası, Erzurum, 1318.
Öz
Noah is known as the second fore father of humanity. He was sent as a prophet to people by Allah and invited people to Allah's religion for 950 years. However, people preferred denial to acknowledgement despitet heappar entevidence he put forward. On top of it, they demanded painand miracles. Upon seeing that they did not acknowledge it, except for a small group, Noah cursed them. Afterwards, the phenomen on known as Noah's Flood occurred. Before this event, he contributed to the salvation of people who had faith by building an ark with Allah's order. There are many discussion sandin vestigations about this ark. These investigations and discussions concentratemore on where the ship arrived. We want to add two more dimensions to the discussions in this paper: Where was the ship built? Which places did it visit? Where did it arrive? Thus, we will examine the course, departure and arrival processes of the ark in the context of the Holy Books.
Anahtar Kelimeler
Noah's Flood Noah's Ark Departure Place of the Ark Arrival Place of the Ark
Kaynakça
- Abdülbakȋ, Muhammed Fuad, el-Mu’cemu’l-Müfehresli Elfâzi’l-Kur’ani’l-Kerȋm, Dâru’l-Ma’rȋfe, Beyrȗt, 2012, s. 938-939. Agitoğlu, Nurullah, “Hz. Nuh’un Gemisi İle İlgili Tabiȋ Katâde’den Gelen Bazı Rivayetler Üzerine”, ”Uluslararası Hz. Nuh ve Cudi Dağı Sempozyum Bildirileri, Şırnak Üniversitesi Yay., Şırnak, 2013, s.285-294. Aktaş, M. Nurullah, “Taberi Tefsirinde Geçen Rivayetler Çerçevesinde Nuh Tufanının Sebepleri”, Uluslararası Hz. Nuh ve Cudi Dağı Sempozyum Bildirileri, Şırnak Üniversitesi Yay., Şırnak, 2013, s. 269-287; Bucaile, Maurice, Tevrat İnciller ve Kur’an, Terc. M. Ali Sönmez, DİB Yay., Ankara, 2001. Dȋneverȋ, Ebu Hanȋfe Ahbâru’t-Tıval, Terc. Zekeriya Akman-H. Siyabend Aytemür, Ankara Okulu Yay., İstanbul, 2017, s. 50. Diyarbekrȋ, Hüseyin b. Muhammed, Târihu’l-Hamȋs fȋ ahvâli Enfesi’n-Nefȋs, Tahk. Abdullah Muhammed el-Halilȋ, Dâru’l-Kutub el-İlmiyye, Beyrut, 2009, 1/125-126. Dölek, İskender – Özsoy, Naci, “Nuh Tufanı Üzerine”, SocialScıencesStutiesJournal, 2018, Vol: 4, Issue: 21, s. 3650.Ahmed Mustafa el-Merâgī, Tefsîr, Kahire, 1394/1974. Ebȗ Azȋz, Sa’d Yusuf, Kısasu’l-Kur’an, Dâru’l-Fecr, 2010, s. 41-55. Eroğlu, Engin, Kutsal Kitaplardaki Tufan Olayı’nın Tarihi Temelleri (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Tarih Anabilim Dalı Eskiçağ Tarihi Bilim Dalı, Ankara, 2007, s. 41-88. Feyizli, Hasan Tahsin, Feyzü’l-Kur’an Meali, Server Yay., İstanbul, 2018. Güneş, Hüseyin, İslam Tarihi Kaynaklarına Göre Nuh Tufanı ve Cudi Dağı, İlahiyat Yay., Ankara, 2014. Harman, Ömer Faruk, “Hz. Nuh”, TDV İslam Ansiklopedisi, TDV Yay., İstanbul, 2007, 33/224-227. İncil, Yeni Yaşam Yayınları, İstanbul, 2016. İşhanyan, Rafael, Başlangıcından II. Yüzyıla Kadar Ermenilerin Tarihi, Terc. Sarkis Seropyan, Belge Yay., İstanbul, 2006, s. 51. Kaya, Mesut, “Çağdaş Tefsirlerde Hz. Nuh ve Cudi Dağı Tefsiru’l-Menar ve Tefhimu’l-Kur’an Örneği”, Uluslararası Hz. Nuh ve Cudi Dağı Sempozyum Bildirileri, Şırnak Üniversitesi Yay., Şırnak, 2013, s. 327-342. Kırdar, Şehabeddin, “Tefsirde Cudi Dağı”, Uluslararası Hz. Nuh ve Cudi Dağı Sempozyum Bildirileri, Şırnak Üniversitesi Yay., Örneği”, ”, Uluslararası Hz. Nuh ve Cudi Dağı Sempozyum bildirileri, Şırnak Üniversitesi Yay., Şırnak, 2013, s. 319-326. Merâgî, Ahmed Mustafa, Tefsîr, Kahire, 1394/1974. Mes’udȋ, Ebu’l-Hüseyn b. Ali, Murucu’z-Zeheb, el-Mektebetu’l-Asriyye, Beyrut, 2005, 1/32; Salvini, Mirjo, Urartu Tarihi ve Kültürü, Terc. Belgin Aksoy, Arkeoloji ve Sanat Yayınları, İstanbul, 2006, s.24-25. Taberȋ, İbn Cerir, Tarihu’t-Taberȋ, Terc. Cemalettin Saylık, Ankara Okulu Yay., 2018, Ankara, 1/192-226 ; Tevrat-ı Şerif (Eski Ahid), Kitab-ı Mukaddes Şirketi, İstanbul, 1995. Zemaḫşerī, Ebū’l-Ḳāsim Cārullāh Maḥmūd b. Ömer, el-Keşşāf an Ḥaḳāiḳi Ġavāmiḍi’t-Tenzīl, Dāru’l-Kitābi’l-Arabī, Beyrut: 2008. 1318 Tarihli Erzurum Vilâyet Salnâmesi, Erzurum Vilâyet Matbaası, Erzurum, 1318.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | MAKALELER |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 25 Ekim 2020 |
| Gönderilme Tarihi | 26 Mayıs 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 6 Sayı: 2 |
